“Καληνύχτα Ελλάδα, ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης.
Καλό ταξίδι Σωκράτη και να μας προσέχεις από εκεί πάνω.”
Προηγήθηκαν αρκετά μηνύματα των υπόλοιπων συντελεστών που εξέφραζαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο, “ευχή και κατάρα” για όλα όσα συνέβησαν ! Εμμέσως πλην σαφώς την παραδοχή, ότι ο εμπνευστής, δημιουργός και η ψυχή του blog ήταν ο Σωκράτης Γκιόλιας και ότι είναι δύσκολο να συνεχίσεις να πολεμάς χωρίς τον εμπνευστή σου!
Μερικά από τα μηνύματα των τρωκτικών…
Το ξέρω ότι θέλεις να συνεχίσω, όμως δεν μπορώ πια. Δεν έχω άλλη δύναμη φίλε μου, δεν έχω τη δύναμη! Μου λείπεις! Σ’ όλους λείπεις. Όμως να ξέρεις ότι το όνειρό σου δεν πέθανε, δεν έφυγε. Ήρθε και ρίζωσε στις καρδιές όλων.
Το όνειρο ζει, το όνειρό σου έγινε εφιάλτης για κάποιους…
Μάλλον είχε έρθει νωρίς, ίσως η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για να τον δεχτεί. Όσο περνάνε οι μέρες το καταλαβαίνουμε ακόμα πιο πολύ, όταν βλέπουμε ανθρώπους να βεβηλώνουν την μνήμη του Σωκράτη δεν νομίζουμε οτι αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε.
Σωκράτη πραγματικά δεν ξέρω γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Ποτέ μου δε μπόρεσα να κατανοήσω το κακό που υπάρχει γύρω μας. Ισως αυτός ήταν ο λόγος που έγινα και γω ένα troktiko, που είχα την τιμή να γίνω. Ηθελα και γω όπως και συ όπως και όλη η παρέα εναν καλύτερο κόσμο, μια καλύτερη Ελλάδα. Δυστυχώς ομως κάποιοι δε το ήθελαν, δε θα το θελήσουν ποτέ.
Σωκράτη, αυτό είναι το τελευταίο θέμα που σου γράφω…Είναι η παρακαταθήκη μου ως troktiko…Πρέπει να σταματήσουμε για να μην υπάρξει συνέχεια…Εγώ αυτό δεν το πιστεύω..Άλλωστε το μήνυμα ελήφθη…Θα σου πω πολλά από κοντά όταν βρεθούμε γιατί τα πράγματα έγιναν ζόρικα…
………………..
ΥΓ.Το αίμα σου να γίνει ποτάμι…Κι αυτό είναι ευχή!
ένα από τα τρωκτικά…
Το Τρωκτικό, από το πρώτο έως το τελευταίο ποστ έγραφε αλήθειες. Δεν μπορείς να βάλεις άλλη λέξη δίπλα από την αλήθεια. Δεν υπάρχει σκληρή αλήθεια, δεν υπάρχει πικρή αλήθεια, δεν υπάρχει ξερή αλήθεια, δεν υπάρχει light αλήθεια. Η αλήθεια είναι μία. Και όποιος την αντέχει την αντέχει, όποιος δεν την αντέχει την σκοτώνει. Το τρωκτικό έφυγε. Ίσως κάποτε να πούμε στα παιδιά, για το τρωκτικό.
Ίσως κάποτε να το ακούσουν σαν αστικό μύθο, σαν κάτι που ξεκίνησε για την αλήθεια και τελείωσε για την αλήθεια.
Ίσως κάποτε γραφτεί σ’ έναν τοίχο ότι σ’ αυτή τη χώρα υπήρχε ένα ελεύθερο μέσο, που ο καθένας είχε φωνή, που ο καθένας μπορούσε να πει τη γνώμη του!
Ο Θεός μαζί σας φίλοι μας!
Εμείς τι άλλο να πούμε … θα μας λείψει …
ΚΡΙΜΑ!!!
1.438.455.569 επισκέψεις λενε πολλά!!!!
Οφείλουμε ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ στο troktiko, που έδωσε πολλές φορές βήμα στη φωνή και την πένα μας!
η ομάδα του tralala.gr!
