One Love Summer : …cause the rastaman vibration is POSITIVE!

Ξεκινήσαμε όμορφα ακούγοντας roots-reagge επιλογές από τους Selector Nesta & Mrs. HCN στη σκηνή «One summer» των dj και προχωρήσαμε για τους «Ψ» (Frontal attack) σε ένα σχήμα με dj, τρομπόνι και φωνητικά, στη σκηνή «One love». Παίξανε καταπληκτικά, hip-hop. reggae, drum’n’bass, (κι ένα κάουντρι!) με τις σωστές αναλογίες στην ανάμιξη των επιρροών. Χαλαροί κι ωραίοι στην εμφάνιση τους με μόνο (αλλά μάλλον σοβαρό) λόγο προβληματισμού τα …λεγόμενα του ριμαδόρου.

Ξαναγυρίζουμε στους djs για να ακούσουμε ψυχεδελική roots-reagge από τον Ranking Johnny (με το χέρι κολλημένο στην εφεδιέρα!), βαρύ αλλά και γεμιστικό το σετ, απόλυτα εναρμονισμένο με τον καλοκαιρινό ήλιο που έκαιγε ακόμα… Ακούσαμε ακόμα τους Fundracar με το διαστημικό σύνθι, κάναμε βόλτα στους πλανόδιους, είδαμε το φουρνάκι της Μystic pizza! και περνώντας από τη σκηνή με τους djs ακούσαμε τον dj Iosif Vagger να παίζει… punkrock! μάλλον γιατί το γρασίδι στη διπλανή σκηνή One love είχε κρατήσει το σύνολο του κόσμου μακρυά.

Καθιστοί λοιπόν στο όμορφο γρασίδι και απολαμβάνοντας την όμορφη διοργάνωση (πολύ θετική εντύπωση μας έκανε η χημική τουαλέτα για ΑΜΕΑ που είδαμε), μάθαμε και την αιτία που το Ιταλικό ρέγγε φεστιβάλ Rototom, εξωρίστηκε και μεταφέρθηκε μετά από 16χρόνια παρουσίας. Διότι «προσυλίτιζε τους νέους στην κουλτούρα των ναρκωτικών»!! στιγμιαία πέρασαν απ’το μυαλό μας οι κορυφαίες παραγωγές του ’70-80, (B.Marley, P.Tosh, B.Wailer) αλλά και οι ηλεκτρονικοί πρωτοπόροι King Tubby και Lee Perry (σε αντίθεση ή και συμπληρωματικά με την Kraftwerk σχολή) αλλά και ο Mad Professor που θα βλέπαμε απόψε… Συμπεράναμε ότι πρόκειται για μία «τουλάχιστον» οπισθοδρομική ψήφιση νόμου από μία χώρα-λίκνο του πολιτισμού της Μεσογείου, από την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι (εννοείται…). Επίσης προβληματίζει η ευκολία που αντιμετωπίζονται θέματα όπως αυτό των ναρκωτικών…

Στη σκηνή One summer με καταιγιστική χρήση εφέ σε οτιδοίποτε βγαίνει από τα ηχεία, με 2 πανκ φωνητικά εναλλάξ (ο ένας ήταν ο τραγουδιστής των No-way-out) παίζει ο Professor Skunk. Και ο κόσμος επιβραβεύει χορεύοντας… Η νύχτα έχει πέσει για τα καλά και ετοιμαζόμαστε να δούμε τον Gentleman, ο οποίος σαν σωστός Γερμανός δεν αργεί ποτέ, αλλά προσφέρει μικρές μπουκιές ποπ-ρέγγε, με ζεύγος γυναικείων φωνητικών και πλήρες συγκρότημα. Συχνά δανειζόταν ξένα ρίφ τα οποία είτε έπαιζε ρυθμικά στην εισαγωγή των τραγουδιών του, είτε τα έβαζε σαν δείγματα κατά τη διάρκεια, έτσι ακούσαμε το Ηassan i sahba των Hawkwind (που το θυμήθηκε αυτό;) το «Ο καλός, ο κακκός και ο άσχημος», αλλά και πλήθος άλλων γνωστών. Ακούσαμε και τραγούδια μόνο με γυναικεία φωνητικά καθώς και αμιγώς ποπ συνθέσεις προς το τέλος του σετ.

Σειρά έχει ο Capleton, ο οποίος βγήκε… ουρλιάζοντας! Με εκρηκτικές διαθέσεις ανέβηκε ο Τζαμαϊκανός, κατά κύριο λόγο ξεσηκώνοντας το κοινό και χορεύοντας και λιγότερο παίζοντας μουσική. Περισσότερη σημασία δινόταν στα παιχνίδια με το κοινό, «ερωτήσεις-απαντήσεις», «φωνάχτε πιο δυνατά» κλπ παρά στους εθιστικούς ρυθμούς που ξεκίναγε και αμέσως σταμάταγε πρίν φτάσει στο μισό κουπλέ. Στην αρχή ήταν ένα παιχνίδι για να ανεβάσει τους παλμούς αλλά στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι η κορύφωση δεν θα ερχόταν ποτέ. Έτσι, έμειναν τα …ουρλιαχτά και 4-5 ρέγγε κομμάτια που έπαιξε στο ενδιάμεσο του σόου. Φίλοι μας και οπαδοί του συνέλεξαν απόψεις, δεν είδαν τον κόσμο να ξετρελάθηκε και τον δικαιολόγησαν λέγοντας: Είναι ένα νέο στύλ (…), εδώ στην Ελλάδα δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με το dancehall (α μπα..) και άλλα τέτοια… Η ώρα έχει περάσει και περιμένοντας να ακούσουμε τον Mad Professor συνειδητοποιούμε με απογοητευση ότι κάπου ανάμεσα στα τόσα σετ δεν είδαμε την Anna Mystic την «Αυτοκράτειρα»…

Ο Mad Professor έπαιξε ένα πολύ ποιοτικό ambient-dub-reagge σετ. Περισσότερο ακουστικό μάλλον το σετ, με πολύ μεγάλη ακρίβεια και προσοχή στις πληθωρικές ζωντανές μίξεις των εφέ, με μικρούς ήχους, κουδουνίσματα και υπόηχους να αναβοσβύνουν. Στο πλάι του είχε την πολύ ξεχωριστή sista Aisa σε afro-gospel απαγγελίες και ελαφρές ήρεμες μελωδιές . Κάποια ανδρικά φωνητικά έβαζε και ο ίδιος ο Mad Professor σε αυτό το μικρό, αλλά σίγουρα περιεκτικό πρόγραμμα. Αναμφισβήτητα πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο καλλιτέχνη…