Ο Sting «συμφώνησε» με το Μόντρεαλ και το tralala.gr ήταν εκεί!

Το «μόττο» που κλωθογυρίζει στο μυαλό μου σήμερα είναι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εν προκειμένω, ο Sting αποδεικνύει ακόμα ότι αξίζει μέχρι τελευταίας ρανίδας τη δόξα και την επιτυχία που γνώρισε στο μουσικό διάβα του. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην την αξίζει, όταν τα 59 του χρόνια δείχνουν να μην έχουν αλλοιώσει σχεδόν καθόλου τη φωνή και τη δυναμική της σκηνικής του παρουσίας, ούτε να μπορούν να εμποδίσουν την εισροή 10.000 θεατών στο δημοφελέστερο συναυλιακό χώρο της πόλης, η οποία σημειωτέον είχε φιλοξενήσει την τελευταία εμφάνιση του Sting με τους Police πριν την οριστική τους διάλυση, όπως επίσης και το ιστορικό τους reunion το 2007.

Αυτή τη φορά, ο Sting είχε μια καινούρια πρόταση να παρουσιάσει, έχοντας ως σύμμαχό του στη σκηνή μία από τις σημαντικότερες συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου – τη βρετανική Royal Philharmonic Orchestra – με την οποία έχει διασκευάσει εύστοχα ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού υλικού του, αλλά και του αντίστοιχου κλασικού υλικού των Police, και έχει συγκεντρώσει στο τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο «Symphonicities».

Δεν ήταν όμως αυτή η μόνη πρωτοτυπία που μας επιφύλασσε…Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη ορχήστρα, υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Steven Mercurio, ήταν τόσο χρωματισμένη με ροκ πινελιές ώστε να λικνίζονται τα μέλη της στους ρυθμούς της μουσικής του Sting και ενίοτε να αφήνουν κάτω τα όργανά τους για να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να δώσουν τον παλμό στο έκπληκτο κοινό τους! Αυτό το θέαμα αποτέλεσε σίγουρα και το highlight της συναυλίας, αφήνοντας ακριβώς πίσω του τις -κατά τα άλλα- πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες με τις οποίες ο Sting εισήγαγε πολλά από τα τραγούδια του για να εξηγήσει τη σύλληψη και δημιουργία τους. Αξίζει να σημειωθεί η αφήγηση για το μνημειώδες «Russians», η οποία ήθελε τον Sting να βρίσκεται στς αρχές του ’80 με έναν φίλο του στην ταράτσα του Columbia University της Νέας Υόρκης και να κλέβουν το δορυφορικό σήμα από τη ρωσική τηλεόραση. Δεδομένου όμως ότι ήταν Σαββατόβραδο, το μόνο που κατάφεραν να «πιάσουν» ήταν οι Κυριακάτικες ψυχαγωγικές εκπομπές για παιδιά, αφήνοντας τον Sting να συνειδητοποιεί ότι και οι Ρώσοι έχουν ευαισθησίες και αποθέματα αγάπης, σε αντίθεση με ό,τι πίστευε γι’ αυτούς επηρεασμένος από τη δράση τους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…

Σε αυτό το κλίμα λοιπόν πρέπει να ικανοποιήθηκε και η τελευταία επιθυμία κάθε θεατή, καθώς ακούστηκαν όλα τα κομμάτια που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν κάποιον να παραβρεθεί σε αυτή τη συναυλία, όπως τα «Roxanne» (αν και αρκετά υποτονικό), «Englishman in New York» (με το κοινό να επαναλαμβάνει ακούραστα το ‘be yourself no matter what they say’), «Every breath you take» (εν μέσω σφυριγμάτων και αλλαλαγμών), «Fields of Gold», «Every little thing she does is magic», «Shape of my heart», «Dessert Rose», «She’s too good for me», «Tomorrow we’ll see», και «Fragile», με το οποίο και ολοκληρώθηκε ρομαντικά αυτό το πολύ ξεχωριστό live.

Η συμβουλή της ημέρας για όσους από εσάς έχετε τη δυνατότητα να ταξιδεύετε πού και πού στο εξωτερικό είναι να πληροφορείστε για τα μουσικά δρώμενα των περιοχών που επισκέπτεστε. Γιατί η σύγχρονη μουσική ιστορία αυτού του πλανήτη είναι ακόμα ζωντανή και κυκλοφορεί ανάμεσά μας…και αν μη τι άλλο, το οφείλουμε στους εαυτούς μας να την απολαύσουμε!