Η αφορμή για να τα πούμε είναι η τρίτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά σου ‘Θάρρος ή αλήθεια’ από ένα λογοπαίγνιο και ένα παιχνίδι. Έχεις παίξει ‘θάρρος ή αλήθεια’ ποτέ;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω παίξει ποτέ αν και είναι ένα τόσο δημοφιλής παιχνίδι στη χώρα μου, εδώ, ήρθα αρκετά μεγάλη..
Πιστεύω ότι τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω στο album μου δεν ακούγονται.
Το θάρρος ή αλήθεια είναι μια συνεργασία με τον απόλυτο Έλληνα pop star, τον Σάκη Ρουβά. Πώς ήταν η συνεργασία σας;
Πιστεύω πως ήταν από τις δυνατές συνεργασίες που έχω κάνει και ίσως η πιο δυνατή για μένα- όχι πως θέλω να υποτιμήσω τους άλλους συνάδελφους, τους αγαπώ πολύ και έχω περάσει εξίσου πολύ όμορφα. Απλά ο Σακης Ρουβάς είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο ταιριάζω πάρα πολύ, πρώτα απ’ όλα καλλιτεχνικά. Για αυτό τον λόγο μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφραστώ πολύ παραπάνω απ’ ότι σε άλλα σχήματα και έτσι πιστεύω ότι είχαμε μια πάρα πολύ όμορφη χρονιά, παρόλο που μας κάψανε κτλ. Ήταν πάρα πολύ ωραία, τόσο πολύ που αγχώνομαι για το μετά… αν και πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο.
Είχατε βρεθεί και στο παρελθόν σε συναυλίες;
Ναι είχα συνεργαστεί μαζί του σε μια συναυλία που έκανε το 2006 αν δεν κάνω λάθος στο giampanaki και είχα τραγουδήσει εκεί.
…έχω πάει απλά ως πρωτοεμφανιζόμενη σε κάθε βραβεία, δηλαδή Mad, Αρίων, Γυναίκα της Χρονιάς και στη Κύπρο ως πρωτοεμφανιζόμενη. Δεν έχω πάρει δύο βραβεία Mad ως πρωτοεμφανιζόμενη.
Είσαι μία από εκείνες τις καλλιτέχνιδες στην Ελλάδα που εκπροσωπείς απόλυτα και επάξια την σκηνή εκείνη που λέγεται pop, την καθαρόαιμη pop, δεν έχει αριστερά- δεξιά- είναι αυτό, εσύ και ο Σάκης Ρουβάς, ίσως και κάποιοι άλλοι. Έχεις κάνει κατ’ αρχάς συνεργασίες και μάλιστα συνεργασίες ιδιαίτερες- από τον Γιώργο Νταλάρα, την Κατερίνα Στανίση, τον Γιώργο Μαζωνάκη και τον Σάκη Ρουβά, που θεωρητικά είναι σε διαφορετικά είδη μουσικής, παρ’ όλ’ αυτά επάξια κοντά τους. Όλο αυτό, πώς το είδες, πώς το βλέπεις, πώς το βιώνεις και αν έχεις κερδίσει πράγματα…
Δεν υπάρχει κάτι που να μην μου έχει δώσει όλη αυτή η πορεία, είτε είναι εμπειρία είτε να μάθω κάτι, βεβαίως και μου δίνει. Η πρώτη μου δουλειά ήταν με το σχήμα του Γιώργου Νταλάρα και του Αντώνη Ρέμου στο Αθηνών Αρένα, και ήταν πάρα πολύ ωραία συνεργασία. Καταρχήν να πω ότι στη συγκεκριμένη συνεργασία έκανα φωνητικά στον Γιώργο Νταλάρα, μην ξέροντας ακόμη καλά ελληνικά και μπλέχτηκα με ένα κομμάτι και ένα είδος της μουσικής το οποίο ακόμη και τώρα παραμένει αγαπημένο, αλλά κατά κάποιο τρόπο ξένο για εμένα. Ήταν όμως δοκιμασία, μπήκα κατ’ ευθείαν στα βαθειά… Φυσικά και έμαθα πάρα πολλά. Δηλαδή έλεγε το ‘Διδυμότειχο μπλουζ’ και εγώ ήμουν επί σκηνής.. και είναι ένα κομμάτι που έχει ιστορία. Την επόμενη χρονιά τον Χειμώνα, συνεργάστηκα με τον Θάνο Πετρέλη και την Αποστολία Ζώη και guest star ήταν η Κατερίνα Στανίση, που είναι φοβερή κυρία, φοβερό άτομο. Έχει σημασία όμως σε τι στάδιο είσαι εσύ γενικά ως καλλιτέχνης. Όταν ήμουν σε αυτά τα δύο σχήματα δεν είχα πρόσωπο, δηλαδή ήμουν ένα παιδί που είχε βγεί από ένα παιχνίδι… οπότε και εγώ αντιλαμβανόμουν διαφορετικά τους ανθρώπους ακόμα και αυτοί εμένα. Αυτό σιγά-σιγά με το πώς προχωράς στον χώρο αλλάζει πολύ.
Επειδή πήγαμε λίγο στο παρελθόν και στα πρώτα βήματά σου στην Ελλάδα, στη δισκογραφία τουλάχιστον, υπήρξαν άνθρωποι που σε βοήθησαν και άνθρωποι που μπορεί να σε είδαν με μισό μάτι;
Αν κάποιος με είδε με μισό μάτι δεν γνωρίζω, δύσκολα θα έρθει να μου πει αυτό το πράγμα.. Σίγουρα θα υπάρχουν και είναι και κάτι το οποίο πρέπει να υπάρχει, δεν γίνεται αλλιώς τι να κάνουμε τώρα..
Ο πρώτος όμως που σε πίστεψε; Υπάρχει κάποιος;
Νομίζω ότι για μένα όλα ξεκίνησαν μέσα στο παιχνίδι.. Δηλαδή πολλές φορές με ρωτάνε αν θα ξαναπήγαινα στο reality -που δεν ήταν reality- , με αυτή την εμπειρία που έχω και την πορεία, φυσικά και θα πήγαινα. Τώρα δεν ξέρω άλλοι τι περνάνε και πώς περνάνε και πού καταλήγουν… έχω φοβερή εμπειρία, από εκεί ξεκίνησαν όλα… Τώρα ποιος με πίστεψε νομίζω ο κόσμος πιο πολύ. Γιατί κάναμε δέκα live και δεν είχα βγει ποτέ προτεινόμενη, βέβαια τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά τότε απ’ ότι τώρα, τότε ψήφιζε καθαρά ο κόσμος. Εγώ και ο Σταύρος ήμασταν οι μόνοι που δεν είχαμε βγεί ποτέ προτεινόμενοι οπότε κατά κάποιο τρόπο στον κόσμο το οφείλω..
Δεν με ενοχλεί καθόλου ότι τα κορίτσια με αντιγράφουν, αυτό με τρελαίνει και αγαπώ το κάθε κορίτσι που με βλέπει έτσι, πραγματικά.. Αν και ο στόχος μου δεν ήταν αυτός, αλλά φυσικά και χαίρομαι πάρα πολύ.
Αυτή η δισκογραφική δουλειά πώς είναι για σένα, πώς την βλέπεις σαν ένα βήμα παραπάνω, σαν κάτι καλύτερο;
Ένα βήμα παραπάνω σίγουρα, κάτι που έχουμε όλοι οι καλλιτέχνες άγχος κάθε φορά που βγάζουμε ένα cd, στο πρώτο ήμουν εντελώς χαλαρή, στο δεύτερο άρχισα λίγο να αγχώνομαι..
Ήταν λογικό γιατί είχες και αποδοχή από τον κόσμο..
Ναι και νομίζω ότι έχουν απαιτήσεις και αισθάνομαι ότι, πρώτα από όλα για μένα και μετά για τον κόσμο. Να κάνω κάτι παραπάνω από ότι έχω κάνει στη προηγούμενη δουλειά, νομίζω ότι με αυτό το album το χω καταφέρει, βέβαια πιστεύω ότι κρύβω πάρα πολλά άλλα πράγματα μέσα μου..
Θα δούμε εκπλήξεις δηλαδή στο μέλλον;
Κοίταξε, αυτό που λες εσύ ότι έχεις ακούσει το album, δεν γίνεται τόσο συχνά στις μέρες μας, δε ακούνε όλο το album, κατεβάζουν τα κομμάτια που ακούγονται και θέλουν.. πιο πολύ έτσι είναι..
Περπατάω στη γη, κανονικότατα και τα πράγματα μου πάνε νομίζω καλύτερα από ότι περίμενα. Μερικές φορές ονειρευόμαστε και χάνουμε κάθε λογική.
Σε στεναχωρεί αυτό, ότι υπάρχουν όμορφα τραγούδια μέσα σε ένα cd που δεν θα ακουστούν;
Πάρα πολύ με στεναχωρεί αυτό. Πιστεύω ότι τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω στο album μου δεν ακούγονται. Επιλογή μου είναι να μπουν αυτά τα τραγούδια, από κει και πέρα τι θα βγει παραέξω δυστυχώς δεν είναι επιλογή μου και το ξέρεις πάρα πολύ καλά αυτό… Όλα τα αγαπώ και όλα μ’ αρέσουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει κάτι στο album μου που δεν μ’ αρέσει και κάποιος να μου επιβάλλει να το πω, δεν το είχα κάνει ούτε στο πρώτο album, απλά υπάρχουν κομμάτια που αγαπώ και μ’ αρέσουν πιο πολύ και εκφράζομαι μέσα από αυτά… Αλλά νομίζω ότι είναι ένα μέρος του κομματιού της Tamta που θέλω σιγά σιγά να βγεί έξω και το έχω ανάγκη… Έχω εντύπωση πως και εγώ αυτό έχω πουλήσει, αλλά έχω και την εντύπωση ότι όταν οι άνθρωποι έρχονται να με δουν, πρώτα τους ενδιαφέρει το τι φοράω και πώς είμαι εγώ- αν είμαι στα αλήθεια τόσο αδύνατη, τα μαλλιά μου πώς είναι, είναι αληθινά δεν είναι, χορεύω δεν χορεύω και να ακούσουν δυο αγαπημένα τραγούδια.. νομίζω οτι θα θελα αυτό τον κόσμο που με έχει αγαπήσει όπως είμαι και έχει γνωρίσει και την άλλη πλευρά μου.
Εκτός από τον Σάκη Ρουβά, υπάρχει και συνεργασία με τον Ησαΐα Ματιάμπα με ένα απίστευτα δυναμικό τραγούδι, το ‘Egoista’..
Να πω ότι αυτό είναι διασκευή, γιατί ο κόσμος δεν το πολύ γνωρίζει και υπάρχουν παρεξηγήσεις. Έχουμε κανονικά δικαιώματα, είναι διασκευή Pitbull και Belinda μια μεξικάνα και πολύ όμορφη τραγουδίστρια..
.. ένα από τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε οι καλλιτέχνες πολύ, είναι η φιλανθρωπία
Το ακούσαμε πρώτη φορά στα Mad Awards! Έσκισε και σκίζει!
Ναι… Είναι ένα γεγονός, ένα μουσικό γεγονός που γίνεται στην Ελλάδα, το οποίο το περιμένω πάρα πολύ κάθε χρόνο. Πέρσι δεν πήγα για συγκεκριμένους λόγους, γιατί θεωρούσα ότι ήμουν κάθε χρόνο εκεί.
Εν τω μεταξύ ήσουν πρωτοεμφανιζόμενη κάθε χρόνο, κάτι το οποίο ακούγεται περισσότερο για πλάκα…
Ναι κάθε χρόνο πάω στο Mad και μου λένε «Δεν είσαι πρωτοεμφανιζόμενη;» Λοιπόν αυτό είναι μια παρεξήγηση που ο κόσμος δεν έψαξε πώς γινόταν, άκουγε πρωτοεμφανιζόμενη και πρωτοεμφανιζόμενη, πόσες φορές! Ουσιαστικά έχω πάει απλά ως πρωτοεμφανιζόμενη σε κάθε βραβεία, δηλαδή Mad, Αρίων, Γυναίκα της Χρονιάς και στη Κύπρο ως πρωτοεμφανιζόμενη. Δεν έχω πάρει δύο βραβεία Mad ως πρωτοεμφανιζόμενη. Απλά γινόταν επί δύο χρόνια αυτό, γι αυτό!
Πως αισθάνεσαι το ότι πολύς κόσμος, πολλά κορίτσια, πολλές γυναίκες έχουν υιοθετήσει το style της Tamta και από την άλλη, πόσο συμφωνείς ή διαφωνείς- και φαντάζομαι ότι συμφωνείς, ότι μία καλλιτέχνιδα στην Ελλάδα που εκπροσωπεί την pop και μάλιστα γυναίκα πρέπει να έχει ένα style, μια εμφάνιση, να ξεχωρίζει;
Τώρα με ρωτάς κάτι που εννοείται ότι θα απαντήσω. Καταρχάς δεν είναι κάτι εμπορικό για μένα από την άποψη ότι δεν το έκανα ποτέ επίτηδες αυτό το πράγμα, απλά μου άρεσε πάρα πολύ. Απλά παρεξηγήθηκα ίσως από κάποιους γιατί έβλεπαν μια άλλη εικόνα όταν ήμουν στο παιχνίδι και άλλη όταν είχα βγει. Όμως δεν ξέρει ο κόσμος ότι το ντύσιμο που είχα στο παιχνίδι δεν ήταν επιλογή μου ποτέ. Εμείς δεν ήμασταν reality και δεν έβλεπε ο κόσμος ότι η Tamta κάθε φορά που της δίναν ρούχο έκλαιγε επειδή δεν ήθελε να βάλει αυτά τα φορέματα γιατί δεν ήταν reality.. στα επόμενα παιχνίδια reality το χουμε δει πολλές φορές αυτό, να αντιδρούν τα παιδιά, εγώ αντιδρούσα μέχρι ένα σημείο που μετά κατάλαβα ότι όσο πιο πολύ αντιδράς χαλάς το όνομα και μέσα στη παραγωγή και δεν μου άξιζε, οπότε έλεγα βάλτε μου ότι θέλετε απλά θα βγω και δεν θα με αναγνωρίσει ο κόσμος. Γιατί αν δεις την Tamta σε οντισιόν όταν πήγαινα μόνη μου, ήμουν με τα γάντια μου και τα σκουλαρίκια μου, παρόλο που δεν με βοηθούσαν πολύ τα κιλά μου τότε. Αυτό λοιπόν ήταν καθαρά επιλογή μου και κάτι που απολαμβάνω πρώτα από όλα εγώ, είναι ένα μέρος το styling το οποίο αγαπώ πάρα πάρα πολύ, ίσως να ήταν και μια δουλειά που να έκανα στο μέλλον. Αν δεν ήταν το τραγούδι θα μπορούσα να πάω προς εκεί, να ασχοληθώ με τη μόδα. Δεν με ενοχλεί καθόλου οτι τα κορίτσια με αντιγράφουν, αυτό με τρελαίνει και αγαπώ το κάθε κορίτσι που με βλέπει έτσι, πραγματικά.. Αν και ο στόχος μου δεν ήταν αυτός, αλλά φυσικά και χαίρομαι πάρα πολύ. Αν και νομίζω ότι έχει αλλάξει πάρα πολύ η εικόνα μου από τις πρώτες μου εμφανίσεις και αυτό είναι επειδή μ’ αρέσουν οι αλλαγές.
…είναι τιμή να μου γίνει πρόταση από την Ελλάδα για την Eurovision, αν και θεωρώ ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να κουβαλάς αυτό το ’’βάρος’’, γιατί με όλο αυτό που γίνεται, σου δημιουργείται ένα βάρος.
Είσαι μητέρα. Πως αντιμετωπίζει η κόρη σου τη μαμά Tamta σαν καλλιτέχνιδα και σαν μαμά, πόσο μπορεί να την επηρεάσει, πόσο φοβάσαι..
Πάρα πολύ.. Φοβάμαι πάρα πολύ, μέσα στα λογικά πλαίσια όμως. Δεν είναι ότι φοβάμαι όταν το παιδί βγαίνει από το σπίτι.. Φοβάμαι όσο φοβόντουσαν και οι μαμάδες μας. Απλά έχω ένα λόγο ίσως παραπάνω γιατί υπάρχει στο κόσμο πάρα πολύ ζήλια πλέον και κακία, τα οποία δυστυχώς μεγάλοι άνθρωποι περνάνε και στα παιδιά.. αυτό με τρομάζει λίγο, είτε είναι στο σχολείο είτε είναι έξω, γιατί όταν έχεις μια μάμα που την γνωρίζουν όλοι- και κάποιο τη συμπαθούν και κάποιο όχι, που είναι πάρα πολύ λογικό, το παιδί είναι πολύ πιθανό να ακούσει διάφορα πράγματα.. γιατί γι αυτή είμαι μαμά πρώτα από όλα και όχι τραγουδίστρια, οπότε αυτό είναι κάτι που δεν μ’ αρέσει, αλλά από την άλλη δεν μπορώ το διορθώσω.
Έχεις διακρίνει κάποιο ταλέντο να έχει πάρει από τη μαμά;
Τώρα κοίταξε, πολλές φορές μου λένε γιατί να είσαι τόσο αυστηρή και το παιδί σου είναι και πρέπει να μιλάς λίγο έτσι.. Ε δεν μπορώ να χαϊδεύω τα αυτιά της, είναι καλή για να κάτσει να τραγουδήσει με τις φίλες της, την παρέα της, μαζί μου στο σπίτι, αυτό! Τώρα να γίνει τραγουδίστρια βέβαια δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να γίνει, αλλά δεν θα την υποστήριζα έτσι όπως είναι τώρα. Αν τώρα αύριο ξυπνάει και την βλέπω να είναι είτε σαν εμένα είτε και καλύτερη από εμένα, ορκίζομαι ότι παρατάω εγώ και τη προσέχω αυτή να κάνει αυτό που αγαπώ εγώ. Αλλά νομίζω έχει περισσότερα χαρίσματα σε κάποια άλλα πράγματα, έχει μουσικό αυτί, πήγαινε στο μουσικό γυμνάσιο και έπαιζε κιθάρα και πιάνο, αλλά νομίζω θα κάνει κάποια άλλη δουλειά, ίσως να είναι στο καλλιτεχνικό χώρο.. θα δείξει.
Πώς αισθάνεσαι στην Ελλάδα ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια που είσαι, ήρθες στην ηλικία 21, μπήκες σε ένα χώρο που τον αγαπούσες και τον αγαπάς, έχεις κάνει πράγματα, είσαι αναγνωρίσιμη και καλή σε αυτό που κάνεις.. Αισθάνεσαι κάτι; Μια μοναξιά;
Σε καμιά περίπτωση δεν αισθάνομαι μοναξιά.
Τι είναι αυτό όμως που σε γεμίζει περισσότερο και αυτό που σε χαλάει περισσότερο στην Ελλάδα και στην δισκογραφία;
Πολλά πράγματα μπορώ να σου πω και θα τελειώσουμε του χρόνου τη συζήτηση. Εγώ απλά είμαι άνθρωπος που έχω μάθει πάρα πολύ να δουλέυω με τον εαυτό μου και να προσπαθώ ακόμα και κάτι αρνητικό να το δω θετικά αν και μη σου κρύψω, με τη πορεία που έχω στη ζωή μου μέχρι σήμερα δεν έχω κανένα λόγο να παραπονεθώ για οτιδήποτε, πραγματικά θα ήμουν πολύ αχάριστη αν το κάνω και το λέω πολύ ειλικρινά. Τώρα το ότι θα ήθελα κάτι παραπάνω, ε άνθρωποι, λίγο γουρούνια είμαστε, θέλουμε κάτι παραπάνω.. δεν είναι κακό απλά να υπάρχει ένας τρόπος να τα καταφέρεις, αυτό είναι σημαντικό.
Υπάρχει μεγάλο όνειρο;
Κάποτε ναι, κάποτε είχα και προσγειώθηκα πολύ απότομα- μιλάω για χρόνια πριν.. Είναι και προσωπικό, είναι και επαγγελματικό, δεν μπορώ να πω.. Κάποια στιγμή σταμάτησα να ονειρεύομαι και πήγα με τα νερά της ζωής. Απλά εκτιμούσα ότι κάθε στιγμή, τη κάθε ευκαιρία και κυνηγούσα κάθε ευκαιρία, γιατί σε πολλούς δίνονται ευκαιρίες και νομίζω ότι δεν τα καταφέρνουν όχι επειδή δεν έχουν ταλέντο αλλά επειδή κάπου το χάνουν στο δρόμο και δεν το αρπάζουν όπως πρέπει. Έτσι λοιπόν σταμάτησα να ονειρεύομαι, απλά θέλω να σου πω ότι είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, ξέρω τι θέλω, έχω στόχους αλλά δεν βγάζω φτερά και πετάω από δω και από κει. Περπατάω στη γη, κανονικότατα και τα πράγματα μου πάνε νομίζω καλύτερα από ότι περίμενα. Μερικές φορές ονειρευόμαστε και χάνουμε κάθε λογική. Σε επίπεδο προσωπικό επαγγελματικό, έχω στόχους- δεν θα τα πω ότι είναι όνειρα.. Όνειρα είναι να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο και πολύ μεγαλύτερα πράγματα που αφορούν όλο τον κόσμο και ίσως όχι εμένα. Επίσης να διευκρινίσω το τι με γεμίζει γιατί πολλές φορές σκέφτομαι σαν καλλιτέχνης ότι ok βγήκα σήμερα τραγούδησα, πήρα χειροκρότημα, εγώ ευχαριστήθηκα.. και γυρνάς στο σπίτι και λες τώρα τι προσφέρω εγώ; Δηλαδή τι κάνω; Από τη μια σκάφτεσαι ότι κάνεις κάποιους ανθρώπους να διασκεδάζουν και να χαίρονται αλλά ουσιαστικό δεν είναι τίποτα από αυτό για μένα ως άνθρωπο. Γι αυτό και ένα από τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε οι καλλιτέχνες και πολύ σοβαρά έχω σκεφτεί και έχω κάνει, αν και μπορεί να μην γνωρίζει και ο κόσμος πολύ, είναι η φιλανθρωπία. Γιατί είναι κάτι πάρα πολύ εύκολο για μας, γιατί είμαστε άνθρωποι που μπορούμε να φτάσουμε αυτό το πράγμα στα αυτιά των ανθρώπων πιο εύκολα. Δηλαδή μας χρησιμοποιεί μια εταιρεία που είναι αντικαρκινική, να βγω εγώ να με χρησιμοποιήσει ως πρόσωπο, να περάσει το μήνυμα στο κόσμο. Και όταν κάνω αυτό λέω κάτι έκανα. Αλλά να γίνεται και να είναι ειλικρινές και από την εταιρεία και από τον καλλιτέχνη.
Έχεις ασχοληθεί με τη Eurovision, θα το επιχειρούσες πάλι;
Όλοι τα λένε αυτό, ότι είμαι ένα καλό κομμάτι… Γιατί όχι; Για μένα χωρίς καμία υπερβολή είναι τιμή να μου γίνει πρόταση από την Ελλάδα όπως μου είχε γίνει κιόλας, αν και θεωρώ ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να κουβαλάς ’’βάρος’’, γιατί με όλο αυτό που γίνεται, σου δημιουργείται ένα βάρος. Εγώ σαν άνθρωπος σε αυτή τη περίπτωση θα ήμουν πολύ χαλαρή, αν δεν υπήρχε όλο αυτό γύρω, δηλαδή εμένα σαν καλλιτέχνη δεν θα με ένοιαζε να πάω και να βγω οτιδήποτε, αρκεί να ήμουν σίγουρη για αυτό που θα πω ότι είναι καλό και να το ευχαριστηθώ εγώ. Είναι αλλιώς να είσαι Ελληνίδα και να εκπροσωπείς τη χώρα σου και είναι αλλιώς να μην είσαι Ελληνίδα και να εκπροσωπήσεις μια χώρα. Παρόλαυτα εννοείται πως αν μου γίνει η πρόταση θα μπω στη διαδικασία.
Με το Internet πως τα πάς, με την τεχνολογία;
Καλά τα πάω, γιατί έχεις ακούσει τίποτα;(γέλια) Τα πάω πάρα πολύ καλά και τελευταία ειδικά, γιατί μας έχει διευκολύνει απίστευτα, και τα κινητά τηλέφωνα μας έχουν διευκολύνει πάρα πολύ. Τελευταία διαχειρίζομαι πολύ το Twitter και έχει και απόδοση, καταλαβαίνω ότι ο κόσμος που με ακολουθεί διασκεδάζει και ενδιαφέρεται και πολλές φόρες έχω δοκιμάσει να επικοινωνήσω μαζί τους με αυτό τον τρόπο. Βγαίνει π.χ. μια φήμη που θεωρώ ότι είναι κρίμα να βγεί γιατί πολύ απλά δεν ισχύει, προτιμώ να κάνω εγώ αυτή τη κίνηση και να το γράψω, από το να δώσω μια συνέντευξη που δεν ξέρω πως θα γραφτεί.
Πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει και τη μουσική γενικότερα;
Μακάρι ναι, πιστεύω πως ναι!
Κάνεις αυτή τη στιγμή εμφανίσεις καλοκαιρινές
Ναι κάνω καλοκαιρινές εμφανίσεις με τους Cabin 54 με τους οποίους συνεργαστήκαμε μαζί με τον Σάκη και θα κάνουμε συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, σε νησιά κτλ
Ευχαριστίες στη Φαίη Ζαφειροπούλου για την απόδοση της συνέντευξης
