Αρλέτα – Λάκης Παπαδόπουλος: Το χρώσταγαν στη φιλία τους…

όπου θα εμφανίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη μαζί με τον επί σειρά ετών συνεργάτη και φίλο της, αμετανόητο ροκά και αιώνιο έφηβο, Λάκη Παπαδόπουλο.

Τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζουν και οι δυο τους τα τελευταία χρόνια, και που τους έχουν εμφανώς καταπονήσει, φαίνεται πως όχι μόνο δεν κατάφεραν να τους λυγίσουν, αλλά μάλλον τους πείσμωσαν περισσότερο και τους ένωσαν ξανά, παρουσιάζοντάς τους πιο επιβλητικούς από ποτέ!

Κι αν νομίζετε ότι σήμερα η Αρλέτα και ο Λάκης προσελκύουν και απευθύνονται σε «μεσόκοπο» κοινό, νομίζετε λάθος. Κι αυτό το αποδεικνύει όχι μόνο η πολυδιάστατη σύνθεση του κοινού στο Σταυρό, αλλά και μια σύντομη στιχομυθία που είχε πρόσφατα η Αρλέτα –όπως ανέφερε- με ένα μικρό κορίτσι, και είχε περίπου ως εξής: Αρλέτα: Εσύ πώς βρέθηκες εδώ; Κορίτσι: Είστε το μόνο πράγμα για το οποίο δε διαφωνώ με τη μαμά μου.

Τα συμπεράσματα….δικά μας.

Η βραδιά άνοιξε με ένα ξεχωριστό τραγούδι που έγραψε ο Λάκης μαζί με τη Sunny Μπαλτζή για την Αρλέτα με (πιθανό) τίτλο «Τα μικρά μπαλκόνια», το οποίο στάθηκε αρκετό για να συναισθανθούμε το ύφος της κοινής ζωντανής τους εμφάνισης, που δεν ήταν άλλο από αυτό της διάχυτης αγάπης, της δυνατής ανάμνησης, της συμπόνοιας, της κατανόησης, και του σεβασμού…

Από εκείνο το σημείο λοιπόν ξεκίνησε και το δικό μας ταξίδι, από την κιθάρα της Αρλέτας στις μυρωδιές από το «Τσάι Γιασεμιού», στις οικείες εικόνες από την «Πλατεία Αμερικής», στους σουρεαλιστικούς διαλόγους από το «Ναυάγιο», στο αλληγορικό παραμύθι του «Λύκου», στο «Καφενείο», στο «Νησί μέσα στην Πόλη», στην «Εκδρομή». Χαρακτηριστικός και ο σχολιασμός με τον οποίο συνόδεψε η Αρλέτα κάποια από τα τραγούδια της, όπως το «Μια φορά θυμάμαι» το οποίο αποκάλεσε εθνικό της ύμνο, αλλά και το «Χάρτινο το φεγγαράκι», το οποίο και παραδέχτηκε ότι θα επέλεγε αν ξέμενε σε κάποιο ερημονήσι και της ζητούσαν να κρατήσει ένα μοναχά τραγούδι!

Κι απ’την άλλη ο Λάκης…που ανέβασε του τόνους με τη διάθεση και την ενέργειά του παρασύροντάς μας να τραγουδήσουμε μαζί του σχεδόν γελώντας το «Κάτι γλυκό», την «Τσίχλα», και τη «Γυριστρούλα», και λίγο πιο μελαγχολικά το «Για να σ’εκδικηθώ», τον «Κουρσάρο», το «Παλιό μου Παλτό», αλλά και ένα πιο προσωπικό που έγραψε για το γιο του και αφιέρωσε στη σύζυγό του, η οποία – απ’ότι μας εμπιστεύτηκε ο ίδιος – ταλαιπωρήθηκε πολύ μέχρι να αποκτήσουν τον «Άγγελό» τους…

Πολύ ευχάριστη έκπληξη και η guest εμφάνιση του Βαγγέλη Γερμανού (τον «αγέραστο» έχει αυτός ο άνθρωπος!), ο οποίος, από τα τρία τραγούδια που είχε προβάρει με την μπάντα και σκόπευε να πει, το «Βραχυκύκλωμα», τον «Απόκληρο», και την «Κρουαζιέρα», μας χάρισε ακόμα –και κατόπιν επιτακτικών αιτημάτων των παρευρισκομένων- τα «Σκλάβος σου για πάντα», «Κηπουρός», «Σε θέλω», και «Μπανιέρα»

Θα ήταν τεράστια παράλειψη να μην αναφερθούν και οι εξαιρετικοί μουσικοί που πλαισίωσαν τους καλλιτέχνες, οι οποίοι σαν αφανείς ήρωες έντυσαν διακριτικά το κάθε τραγούδι με την πιο όμορφη φορεσιά του, αυτή ακριβώς που άρμοζε για την περίσταση:

Νίκος Αποστόλου – πνευστά, κρουστά, φωνητικά

Βασίλης Ρακόπουλος – κλασική κιθάρα

Σταμάτης Σταματάκης – ηλεκτρικό μπάσο και κοντραμπάσο

Ηλίας Κατελάνος – ηλεκτρική κιθάρα

Γιάννης Δημητριάδης – πλήκτρα

Μιχάλης Ορφανίδης – τύμπανα

Αν πάντως προλάβετε να βρεθείτε κάποιο Δευτερότριτο στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού για την Αρλέτα και τον Λάκη, εγώ σας προειδοποιώ και σας καλώ να με διαψεύσετε: Δε θα μπορέσετε να πάρετε τα μάτια σας από πάνω τους… Ιδιαίτερα τις Τρίτες, πολλοί φίλοι τους θα ανεβαίνουν στην σκηνή μαζί τους για να μοιράζονται με όλους μας τη δημιουργική τους τρέλα.

Συγκεκριμένα, τη Τρίτη 19 Οκτωβρίου μαζί τους βρέθηκε ο αγαπημένος τους φίλος Βαγγέλης Γερμανός. Και έπεται συνέχεια…  Τρίτη 26 Οκτωβρίου ο Φοίβος Δεληβοριάς, Τρίτη 2 Νοεμβρίου η Ευανθία Ρεμπούτσικα, Τρίτη 9 Νοεμβρίου ο Δημήτρης Μητροπάνος και ακολουθούν Διονύσης Σαββόπουλος, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Πουλικάκος, Γιώργος Μαρίνος κ.α.

Οι πόρτες θα είναι ανοιχτές. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στη κεντρική σκηνή στον Σταυρό του Νότου. Ώρα έναρξης:21:30.

Σας αφήνω με τη μίνι συνέντευξη που δέχτηκε ευγενικά ο Λάκης να μας παραχωρήσει –και τον ευχαριστούμε γι’αυτό- αμέσως πριν ανέβει στη σκηνή:

Πώς προέκυψε η απόφαση συνεργασίας σας με την Αρλέτα στη σκηνή του Σταυρού;

Αντιμετωπίσαμε και οι δύο προβλήματα με την υγεία μας. Ήταν ευνόητο για εμάς να συνεργαστούμε, όχι για εμπορικούς λόγους, αλλά γιατί το χρωστούσαμε στους εαυτούς μας και στη φιλία μας.

Αναπολείτε πράγματα από την ελληνική μουσική σκηνή του παρελθόντος που αισθάνεστε ότι έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί;

Αφενός δε μου αρέσει ο όρος «μουσική σκηνή» και αφετέρου δεν αναπολώ τίποτα γι’αυτό και δε σταμάτησα να γράφω. Άλλωστε μου έγινε σαφές ότι ο κόσμος με έμαθε περισσότερο πρόσφατα, που κυκλοφόρησαν συλλογές με τραγούδια μου μαζί με τις εφημερίδες…

Τι έχει να περιμένει το κοινό που θα έρθει να σας ακούσει;

Το κοινό που σκοπεύει να έρθει –και που θα αφιερώσει τα Δευτερότριτά του για να μας δει- ξέρει τι έχει να περιμένει. Δε χρειάζεται να τους το πω εγώ!

Τελεία.