Συνέντευξη: Μαριάννα Πολυχρονίδη

Γνήσια, αληθινή και με χιούμορ δεν δίστασε να απαντήσει σε όλα καθώς είναι ένας άνθρωπος έχει άποψη και προβληματίζεται για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας! Γνωρίστε καλύτερα την Μαριάννα Πολυχρονίδη και μάθετε περισσότερα για την μουσική της πορεία μέσα από τη συνέντευξη…

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική?

Δε θυμάμαι πότε πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την μουσική γιατί αλήθεια, πρώτα τραγούδησα και μετά περπάτησα!! Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που οι γονείς μου ακούγανε πολύ μουσική και αγαπάνε πολύ την μουσική οπότε κι εγώ από μικρή ηλικία είχα την τάση να τραγουδάω ή να μουρμουρίζω κάτι! Μάλιστα, άρχισα και πολύ μικρή να μιλάω οπότε έχω κασέτα που είμαι 2.5 χρονών και την τραγουδάω ολόκληρη!!

«Όταν ασχολούμαι μόνο με την υποκριτική, μου λείπει η μουσική.. Και το αντίστροφο»

Πότε αποφάσισες ότι αυτό θέλεις να κάνεις και ξεκίνησες μαθήματα?

Είμαι από τα παιδιά που από μικρή ήθελα να γίνω τραγουδίστρια και ηθοποιός.. Αυτό είναι κάτι που δεν άλλαξε ποτέ! Γύρω στα 13 μου, μέναμε στο Ηράκλειο της Κρήτης και είδα μια διαφήμιση της τοπικής τηλεόραση που διαφήμιζε μαθήματα τραγουδιού στο Ωδείο του Δήμου! Εγώ μίλησα στους γονείς μου και τους είπα ότι θέλω να πάω εκεί και πήγα! Όταν όμως έφτασα μου είπανε ότι είμαι πολύ μικρή για κλασικό τραγούδι καθώς σε αυτή την ηλικία δεν έχουν διαμορφωθεί οι φωνητικές χορδές. Μου πρότειναν όμως να κάνω κάποιο μουσικό όργανο, οπότε ξεκίνησα κλασική κιθάρα και θεωρητικές σπουδές!

Τι μουσικά ακούσματα είχες από μικρή?

Όταν ήμασταν μικρές με την αδερφή μου κάθε Κυριακή ξυπνούσαμε με μια συγκεκριμένη κασέτα που δεν ήταν άλλη από τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι. Για εμάς όμως που ήμασταν στο δημοτικό αυτό έμοιαζε πολύ βαρύ! Ο μπαμπάς μας, πάντα μας έλεγε : «Ελάτε να ακούστε πραγματική μουσική» και εμείς του ζητούσαμε να ακούσουμε κάτι άλλο! Αργότερα φυσικά όμως το εκτίμησα πάρα πολύ αυτό και νομίζω ότι και τα δικά μου παιδιά θα το περάσουν (γέλια)! Επίσης, ακούγαμε και πολλά κρητικά μέσα στο σπίτι καθώς ο μπαμπάς μου είναι από εκεί!

…Δεν έβαλα ποτέ τα κλάματα για να προκαλέσω κάποιον, ούτε ποτέ απείλησα την επιτροπή ότι θα φύγω όπως έχει γραφτεί παντού!!… Έμαθα πλέον ότι κάποιοι παίζουν τα παιχνίδια τους στο Just The Two Of Us για αυτό δεν ξανασχολούμαι με αυτά!

Εσύ έμενες στην Κρήτη?

Εγώ γεννήθηκα στην Αθήνα και όταν ήμουν 12 χρονών φύγαμε και πήγαμε στο Ηράκλειο όπου έζησα και την εφηβεία μου μέχρι που έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό και πέρασα!

Η υποκριτική μπήκε στην ζωή σου πριν ή μετά το τραγούδι?

Παράλληλα! Δηλαδή όταν ήμουν 15 πήγα σε μια θεατρική ομάδα στην Κρήτη και άρχισα να παίζω σε παραστάσεις κανονικά! Έτσι ήρθα σε μια επαφή με το κοινό και τη σκηνή! Βέβαια, από παιδί έπαιζα στις παραστάσεις του σχολείου και επειδή ήμουν ένα πάρα πολύ ντροπαλό παιδί που δεν μίλαγε σε κανέναν, αναζητούσα τη σκηνή, ως μια απελευθέρωση! Ήθελα να έχουμε γιορτή στο σχολείο για να ανέβω στη σκηνή και παρά το γεγονός ότι ήμουν ντροπαλή, εκεί ένιωθα σαν να είμαι στο δωμάτιο μου! Μέσα από τη σχολή όμως μετά, κατάφερα να το αποβάλω αυτό!

Πως αποφάσισες μέσα σου ότι πρώτα θα ξεκινήσεις με την υποκριτική επαγγελματικά και μετά με την μουσική?

Δεν έγινε έτσι.. Όταν έκλεισα τα 17 όντως ξεκίνησα κλασικό τραγούδι. Στα 18 μπήκα στο Εθνικό και έκανα παράλληλα μαθήματα και τραγουδιού και υποκριτικής! Όταν ήμουν στο 3ο έτος, γνώρισα τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί! Τότε όμως δεν είχα ακόμα δουλέψει ως ηθοποιός ακόμα! Τον επόμενο καιρό επειδή έκανα και τηλεόραση και θέατρο δεν είχα χώρο για την μουσική. Πάντα προσπαθούσα να υπάρχει και η μουσική μέσα μου απλά έμεινε λίγο πιο πίσω γιατί μου ανοίχτηκαν πολύ ωραίες πόρτες στην υποκριτική. Αλλά μέσα μου αυτά τα δύο δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω γιατί όταν κάνω για πολύ καιρό μόνο το ένα, μου λείπει το άλλο! Για αυτό το λόγο φέτος αποφάσισα να μην κάνω θέατρο αν και η παράσταση που έπαιζα πέρσι συνεχίζεται γιατί θέλησα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο και βάρος στην μουσική!

Έχεις ήδη ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι οπότε, είσαι στη φάση που θα ήθελες να κυκλοφορήσεις κάποιον δικό σου δίσκο?

Ναι, θα ήθελα πάρα πολύ να κάνω κάτι προσωπικό γιατί έχω κάνει αρκετές συνεργασίες και έχω δουλέψει με πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες που πάντα θαύμαζα

Δυστυχώς οι περισσότεροι σκηνοθέτες στην Ελλάδα σου κολλάνε ταμπέλες ώστε να παίζεις μόνο συγκεκριμένους ρόλους… Ήταν μεγάλη μου χαρά να κάνω την ¨κακιά¨ των Μυστικών της Εδέμ.. Έτσι απέβαλα και την ταμπέλα της καλής κοπέλας και πήγα και κόντρα στην προσωπικότητά μου!

Πως ήταν αυτές οι συνεργασίες?

Όλες οι συνεργασίες, και αυτές που έγιναν στο θέατρο και αυτές που έγιναν μουσικά έχουν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και από όλες πήρα πράγματα! Είναι άνθρωποι που θαυμάζω και που έχουν μια ιστορία από πίσω τους!

Θα κάνεις κάποιες εμφανίσεις?

Την Παρασκευή 5/11 και το Σάββατο 6/11 θα είμαστε στην μουσική σκηνή Κύτταρο με τον Κώστα Λειβαδά όπου θα παρουσιάζει τον εξαιρετικό καινούργιο δίσκο του! Έχει κάνει λοιπόν 3 διήμερα στο Κύτταρο με διάφορους Guests και αυτή την Παρασκευή θα είναι ο Κώστας, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και εγώ ενώ το Σάββατο θα είναι μαζί μας και ο Νίκος Πορτοκάλογλου! Με τον Κώστα είμαστε φίλοι, έχουμε γνωριστεί εκτός και ταιριάζουμε πάρα πολύ! Αποφασίσαμε λοιπόν ότι ήρθε ο καιρός να κάνουμε και κάτι επαγγελματικά μαζί! Πέρα από το Κύτταρο, ετοιμάζουμε και ένα πρόγραμμα πιάνο – φωνή για να πάει στις μεγάλε πόλεις και ίσως από τον Ιανουάριο να έρθει και Αθήνα! Αυτό όμως είναι υπό συζήτηση ακόμα.

Με ποιους μουσικούς θα ήθελες να συνεργαστείς?

Ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ γιατί μεγάλωσα με τα τραγούδια του είναι ο Λαυρέντης. Είμαι πολύ τυχερή γιατί τον έχω γνωρίσει και προσωπικά και θα ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί του! Είναι όμως πάρα πολλοί αυτοί που θα ήθελα γενικά!

Θα μπορούσαμε να σε δούμε σε μουσική συνεργασία με τον Παναγιώτη Πετράκη?

Τίποτα δεν αποκλείεται! Με τον Παναγιώτη είμαστε πάρα πολύ αγαπημένοι και έχουμε έρθει πάρα πολύ κοντά! Η αλήθεια είναι ότι το είδος που ο Παναγιώτης αγαπάει και έχει σπουδάσει είναι λίγο διαφορετικό από αυτό που αγαπώ και στο οποίο έχω προσανατολιστεί εγώ. Αλλά φυσικά δεν αποκλείω τίποτα και νομίζω θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα να συνεργαστούμε με τον Παναγιώτη σε ένα μουσικοθεατρικό.

Πως είναι η εμπειρία του Just The Two Of Us για εσένα?

Για εμένα είναι μια σπουδαία εμπειρία. Με αυτό εννοώ ότι έχουμε μπει 24 άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους, γιατί ακόμα και οι τραγουδιστές που φαινομενικά είναι συνάδελφοι υπηρετούν διαφορετικά είδη! Είμαστε λοιπόν 24 άνθρωποι και έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας για αυτό το σκοπό! Το βρίσκω αυτό πολύ ωραίο, γλυκό και συγκινητικό! Εγώ δεν πίστευα ότι θα ερχότανε η στιγμή που θα έκανα παρέα με κάποιους ανθρώπους από το χώρου του λαϊκού! Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Χρήστος ο Χολίδης και ο Κώστας ο Καραφώτης που τους έχω βάλει στην καρδιά μου! Είναι άνθρωποι που μπορεί παλιά να μην πήγαινα να τους ακούσω, τώρα θα πάω όμως! Μου αρέσει που και με τον Αντώνη Βλοντάκη και με τον Μιχάλη Μουρούτσου μιλάμε και βλέπουμε τελείως διαφορετικά επαγγέλματα έτσι! Δηλαδή ρωτάω τον Βλοντάκη: «Πόσες ώρες την ημέρα κάνετε προπόνηση και πως λειτουργεί αυτό?». Από την άλλη, ρωτάω τον Μουρούτσο «Τώρα που δεν έχουμε Ολυμπιακούς, τι κάνεις»? Γενικά έχει ενδιαφέρον γιατί με αυτό τον τρόπο μαθαίνεις την καθημερινότητά του άλλου. Επίσης βλέπεις ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι που είναι πρωταθλητές, πραγματικά είναι οι πιο συνεπείς και είναι πάντα με το κεφάλι κάτω και κοιτάνε τη δουλειά τους! Είναι πολύ συγκινητικό αυτό!

Μου τη σπάει που σε αυτή τη χώρα υπάρχει τέτοια αναξιοκρατία και υπερίσχυση του μέσου σε όλα… Δεν σημαίνει ότι όσοι ηθοποιοί έχουν καταφέρει κάτι είναι ταλαντούχοι και οι άλλοι που δεν τα κατάφεραν ατάλαντοι! …Το κακό είναι ότι δυστυχώς στη δικιά μας δουλειά παίζει ρόλο και η τύχη! Οι λιγότερο ικανοί που μένουν πίσω είναι εκείνοι που εκνευρίζονται!

Μου φαίνεται όμως ότι ξεκίνησε σαν ένα Party και κάποιοι το πάνε προς άλλη κατεύθυνση.. Σε έχει ξενερώσει αυτό?

Κοίταξε, τη φορά που μου βάλανε 6 στο δεύτερο Live, στεναχωρήθηκα! Δεν είχα κανένα πρόβλημα να πάρω 6,5 ή 2 αν δεν τραγουδήσω καλά.. Αλλά στο συγκεκριμένο τραγούδησα πολύ καλά και θεωρώ ότι στο δεύτερο Live , τραγούδησα καλύτερα από ότι στο τρίτο που πήρα 9! Αν στο δεύτερο πήρα 6, τότε στο τρίτο έπρεπε να είχα πάρει 4! Αυτά είναι πράγματα που με εκνευρίζουν.. Κάποιοι όμως κάνουν τα παιχνίδια τους για τους δικούς τους λόγους που Ok, πλέον τα μάθαμε!

Η Αθηναϊς Νέγκα, στο πρωινό του Mega βγήκε και σε αποκάλεσε : «Κλαψιάρα»..Τι έχεις να πεις για αυτό?

Από τη μια, εγώ ένα θέμα με το κλάμα και αυτό σημαίνει ότι μου βγαίνει πάρα πολύ εύκολα! Από την άλλη, ως καθαρόαιμη ζυγός έχω ένα θέμα με την αδικία και δεν αντέχω να με αδικούν! Στο δεύτερο Live ένιωσα ότι αδικήθηκα και όταν πήγα πίσω στα καμαρίνια, δεν έκλαψα παρόλο που μου ήταν εύκολο και το φοβήθηκα κι όλας! Μετά όμως από 2-3 τραγούδια που είδα ότι άλλοι είχανε μεγαλύτερη βαθμολογία, άρχισα να καταλαβαίνω την αδικία που έγινε! Τότε μπήκανε μέσα και τραγουδιστές που με ρωτήσανε γιατί συνέβη όλο αυτό και μου είπανε ότι αδικήθηκα! Δεν το άντεξα και άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω να ηρεμήσω και να κλάψω μόνη μου γιατί ένιωσα να με πνίγει αυτό! Δεν έβαλα ποτέ τα κλάματα για να προκαλέσω κάποιον, ούτε ποτέ απείλησα την επιτροπή ότι θα φύγω όπως έχει γραφτεί παντού!! Θέλησα απλά να βγω να κλάψω και προφανώς με είδε κάποιος που είχε βγει να καπνίσει και μεταδόθηκε! Ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει! Δε θα κάτσω να ασχοληθώ άλλο με όλο αυτό γιατί έχει γίνει γελοίο!

Πιστεύεις ότι επειδή εσύ και ο Παναγιώτης είστε έτοιμοι τραγουδιστές, η επιτροπή κάνει τσιγκουνιές βαθμολογικά για να μην φανείτε παραπάνω από τους άλλους?

Και εγώ και ο Παναγιώτης στο ευρύ κοινό είμαστε γνωστοί ως ηθοποιοί! Το κανάλι με το οποίο συνεργαζόμαστε μας ζήτησε να έρθουμε σε αυτό το Show να βοηθήσουμε με τον τρόπο μας για αυτό το σκοπό! Εμείς ήρθαμε και το κάναμε κι αν στο τέλος του δρόμου υπήρχε ένα έπαθλο όπως για παράδειγμα ένα συμβόλαιο με μια δισκογραφική, τότε εγώ η ίδια πρώτη δε θα πήγαινα καθώς θα ήταν αδικία! Από εκεί και πέρα, αν μπορείς να προσφέρεις κάτι, κάντο! Το τι θα βαθμό θα σου βάλουν και το τι θα γίνει δεν με νοιάζει γιατί κατάλαβα ότι παίζονται διάφορα παιχνίδια με τους βαθμούς! Δε θα ασχοληθώ και ούτε με νοιάζει απλά.. Με πείραξε την δεύτερη φορά, όταν είδα όμως ότι δεν υπάρχει κάποια ισορροπία εκεί, δεν ασχολούμαι ξανά και κοιτά να περνάω εγώ καλά!

…Φτιάχνω κοσμήματα και είναι κάτι που το έχω εξελίξει.. Επίσης, έχω τρέλα με το να πλέκω βελονάκι ….Θα άφηνα για λίγο τη δουλειά μου για να κάνω οικογένεια.. Είναι στιγμές που δεν ξανάρχονται αυτές!

Σε ενοχλεί όταν το αποκαλούν Reality?

Φυσικά και με ενοχλεί και αυτοί που το λένε έτσι πρέπει να ανοίξουν λεξικό να δούνε τι σημαίνει ο όρος Reality και να μετά να το πούνε!

Μέσα από τα Μυστικά της Εδέμ, δέχθηκες τεράστια επιτυχία! Πως αισθάνεσαι για αυτό?

Αν το παραδεχτώ αυτό, θα είναι σαν να αδικώ άλλες δουλειές μου γιατί υπήρχε πολύς κόσμος που με έμαθε από το «Της Αγάπης Μαχαιριά». Επειδή εκεί έκανα ένα πάρα πολύ καλό κορίτσι, από σπίτι και με σωστή οικογένεια, όταν μου προτάθηκε ο ρόλος της Νταίζης ήταν στοίχημα για τον εαυτό μου! Αρχικά ένιωσα υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους που μου το πρότειναν γιατί σε αυτή τη χώρα δυστυχώς οι σκηνοθέτες περισσότερο ταυτίζουν τους ηθοποιούς με ένα πράγμα! Για παράδειγμα άμα παίζεις την κακιά, πρέπει αυτό να το κάνεις για πάντα. Το ίδιο και για την καλή και για την μοιραία για παράδειγμα. Όταν λοιπόν πήρα το ρόλο είχα τεράστια χαρά γιατί ήταν κάτι και κόντρα σε εμένα αλλά και στους προηγούμενους ρόλους που είχα κάνει! Μάλιστα, ήθελα να βγάλω από πάνω μου τη ρετσινιά της Πελαγίας και του καλού κοριτσιού και να δω αν θα με βρίζουν στο δρόμο! Όταν λοιπόν άρχισαν να με βρίζουν, τότε ένιωσα πολύ χαρούμενη ( γέλια )!

Πως είσαι να είσαι η κακιά του σίριαλ?

Ακούς διάφορα και το καλύτερο το άκουσα από κάτι κοπέλες τις προάλλες που λένε : «α! Η καλή κακιά!» ( γέλια ).

Δεν μου αρέσει να βλέπω τρελές εκδηλώσεις θαυμασμού προς τραγουδιστές και ηθοποιούς γιατί είναι αστείο! Τι να πουν οι χειρουργοί που σώζουν ανθρώπινες ζωές? Ο καλλιτέχνης σου αρέσει και τον ψάχνεις και τον γνωρίζεις.. φυσικά όχι μέσα από το να ξέρεις την προσωπική του ζωή, αλλά να τον ακολουθείς

Είχες κάποια ακραία αντίδραση?

Στην αρχή είχα πάθει σοκ γιατί ο κόσμος που μου έστειλα μηνύματα χωρίζεται σε 3 κατηγορίες. Η μια κατηγορία γυναικών ήταν εκείνες που μου έλεγαν να σταματήσω να παίζω με τους άντρες , καθώς η Νταίζη έπαιζε πολύ, και με κατηγορούσαν! Η άλλη η κατηγορία μου έλεγε να πιάσω και τους υπόλοιπους άντρες γιατί είναι ηλίθιοι και μου έλεγαν ότι με χαίρονται πολύ! Τέλος, η Τρίτη κατηγορία έλεγε το εξής: «Χαίρομαι πολύ για τη Νταίζη γιατί η κοπέλα βρέθηκε από πολύ μικρή στους δρόμους και κυνήγησε το όνειρό της»!

Η σκηνή όπου ο Αλέξανδρος Σταύρου βουτάει το κεφάλι σου στην πισίνα, πως ήταν στο γύρισμα?

Εγώ έχω φοβία με τις βουτιές! Παρόλο που είμαι από δύο νησιά και μπορώ να κολυμπάω άψογα δεν μπορώ να βουτήξω με το κεφάλι μέσα χωρίς να κρατάω την μύτη μου. Οπότε όταν παίρνω το σενάριο στα χέρια μου έπαθα πλάκα που από όλο το Cast έτυχε σε εμένα! Πήγα στο σκηνοθέτη, πρόβες δεν το είχα κάνει γιατί οι διακοπές μου είχανε τελειώσει και του είπα τη φοβία μου αλλά ότι αποφάσισα να το κάνω! Του φάνηκε τόσο περίεργη η φοβία γιατί όντως είμαι μεγαλωμένη μέσα στη θάλασσα και μπορώ να κολυμπήσω από το ένα νησί στο άλλο! Οπότε έρχεται η ώρα της σκηνής, φέρανε υποβρύχια κάμερα και στην αρχή είχε μπει μόνο ο οπερατέρ με μαγιό, μάσκα και αναπνευστήρα και εγώ το έκανα αυτό πολλές φορές για να έχουμε καλό πλάνο! Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε ότι λόγω της άνωσης, σηκωνότανε πάνω το πλάνο και δεν έβγαινε καλό! Οπότε βούτηξε και ο σκηνοθέτης μας και οι δύο μαζί στην πισίνα κατάφεραν να το τραβήξουν μετά από 15 – 20 φορές! Νομίζω ξεπέρασα τη φοβία μου!! Άλλωστε αυτό είναι και το ωραίο με το επάγγελμά μας πολλές φορές.. Δηλαδή καλείσαι να κάνεις πράγματα κι έτσι ξεπερνάς τις φοβίες σου!

«Η τεχνολογία και το Facebook είναι καλά αλλά φαίνεται να το έχουμε χάσει κάπου»

Με την κρίση που υπάρχει, έχουν μειωθεί και τα σίριαλ.. Πως το βλέπεις αυτό? Θα ήθελες στην τηλεόραση να υπάρχουν περισσότερα?

Δεν βλέπω τηλεόραση λόγω δουλειάς! Από εκεί και πέρα, σαφώς ως ηθοποιός στεναχωριέμαι που δεν γίνονται σίριαλ αλλά όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή έτσι και αυτό έχει δύο όψεις! Αυτό που με κάνει να νιώθω λίγο καλυτέρα είναι ότι πριν από 4-5 χρόνια βγαίνανε 50 σίριαλ και συνεχίζανε τα 20! Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είχες προγραμματίσει κάτι τηλεοπτικό που σημαίνει να παίρνεις τα Χ λεφτά κάθε μήνα και στο 3ο επεισόδιο αυτό να κόβεται και να ανατρέπεται έτσι όλος ο προγραμματισμός σου! Είναι πολύ καλύτερο να ξέρεις από την αρχή ότι φέτος δε θα έχεις κάτι τηλεοπτικό και θα ξέρεις πόσα λεφτά έχεις! Αυτό είναι το θετικό όσο θετικό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο βέβαια! Η κρίση όμως είναι παντού και όχι μόνο εμάς! Έχουμε πιάσει πάτο οπότε πιστεύω ότι θα ανέβουμε. Μπορεί αυτό να συμβεί σε 2 αλλά μπορεί και σε 10 χρόνια! Αλλά τι να κάνεις? Να μείνεις για πάντα στον πάτο? Δεν έχει άλλο να πέσουμε!

Πέρα από την κρίση, τι άλλο σου την σπάει στην Ελλάδα?

Η αναξιοκρατία και όλο αυτό που συμβαίνει με το μέσο! Που στην Ελλάδα ούτε στην τουαλέτα δεν πας χωρίς μέσο! Επίσης μου την σπάει η Παιδεία μας!

Σου την σπάει όμως που έχουμε και τη μανία να λέμε για όποιον πάει μπροστά ότι έχει μέσο?

Ναι γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις σε κάθε κανόνα! Υπάρχουν άνθρωποι που δεν βάζουν μέσο για να πετύχουν! Οι άνθρωποι που μένουν πίσω μένουν είτε γιατί δεν είχαν τα προσόντα είτε γιατί δεν τους ευνόησε η τύχη! Δεν σημαίνει ότι όσοι ηθοποιοί έχουν καταφέρει κάτι είναι ταλαντούχοι και οι άλλοι που δεν τα κατάφεραν ατάλαντοι! Αν και πιστεύω προσωπικά ότι ο ταλαντούχος και ο πολύ εργατικός θα βρει τον δρόμο του κάποια στιγμή. Το κακό είναι ότι δυστυχώς στη δικιά μας δουλειά παίζει ρόλο και η τύχη! Οι λιγότερο ικανοί που μένουν πίσω είναι εκείνοι που εκνευρίζονται!

Έχω διαβάσει ότι κάνεις και χορό! Σε ενοχλεί που μπορεί κάποιος να στην μπει ότι κάνεις πολλά πράγματα μαζί? Αυτό είναι τέλειο αφού τα κάνεις καλά αλλά στην Ελλάδα κολλάμε εύκολα ταμπέλες!

Να ρωτήσουν τη μαμά μου που λέει ότι από μικρή με τρέχει στα μαθήματα για να τα κάνω όλα αυτά! Δεν ξύπνησα μια μέρα και άρχισα να χορεύω, να τραγουδάω και να παίζω! Έχω φτύσει πολλά χρόνια αίμα για να καταφέρω να τα κάνω αυτά! Από χορούς κάνω Κρητικούς Παραδοσιακούς και έχω διδάξει κι όλας!

Σου την σπάει όταν το ακούς?

Ναι, αλλά το αφήνω εκεί! Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ήμουν 14 να μην έχω χρόνο για εμένα γιατί προτίμησα να πηγαίνω στο ωδείο και στο χορό για μαθήματα!

Όταν δίδασκες, ποια η σχέση σου με τα παιδιά?

Εγώ πραγματικά λατρεύω τα παιδιά! Μου αρέσουν τόσο πολύ! Όταν δίδασκα, πήγαινα ακόμα λύκειο και είχα παιδιά 5-6 χρονών που κάναμε μαζί τα πρώτα τους βήματα! Η άλλη εμπειρία που είχα με παιδιά ήταν όταν τελείωσα τη δραματική σχολή, τα πρώτα χρόνια δούλευα σε θέατρο για παιδιά και έκανα θεατρικές παραστάσεις! Αυτή ήταν και η πιο ευτυχισμένη περίοδος που είχα στη δουλειά.. Αυτό το λέω γιατί ένιωθα πλήρης καλλιτεχνικά καθώς η Carmen στις παραστάσεις της θέλει πάντα ηθοποιούς να τραγουδάνε και χρησιμοποιεί πολύ καλή μουσική! Η πρώτη μου δουλειά λοιπόν εκεί ήταν «Η Χιονάτη και οι 7 ψιλοί νάνοι» όπου η μουσική ήταν Schubert. Εγώ έκανα την Χιονάτη και αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία γιατί μόλις είχα τελειώσει τη σχολή αλλά και τεράστιο σχολείο για εμένα γιατί τα παιδιά είναι αυστηρά και σκληρά! Δεν ξέρουν ότι πρέπει να είναι κάπως και να φέρονται κάπως! Αν δηλαδή τους πάρεις σοβαρά, γίνεσαι καλύτερος ηθοποιός! Σου φωνάζουν και σε κράζουν κατάμουτρα! Με εκνευρίζει που κάποιοι συνάδελφοι το σνομπάρουν το παιδικό θέατρο! Εγώ εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ καλά γιατί έπαιζα και τραγουδούσα ζωντανά κάθε μέρα με κοινό από παιδιά 2 ετών που ερχόντουσαν από παιδικούς σταθμούς και δημοτικά όπως και με τους γονείς κυρίως το καλοκαίρι! Μου άρεσε πολύ που δούλευα με τα παιδιά.

Θα ήθελες να το ξανακάνεις?

Ναι, θα ήθελα πάρα πολύ να το ξανακάνω!

Θα ήθελες να κάνεις Musical?

Φυσικά!!

Στην Ελλάδα?

Αρχικά να πω ότι δε θέλω να φύγω από την Ελλάδα γιατί αν είχα θέμα με την Ελλάδα θα είχα φύγει πολύ μικρότερη και θα είχα πάει στην Ιταλία να κάνω όπερα γιατί από το ωδείο για εκεί με προορίζανε! Εγώ έχω σπουδάσει κλασικό τραγούδι και σταμάτησα ένα χρόνο πριν το δίπλωμα γιατί θεωρώ ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε όπερα επιπέδου και δεν ήθελα να φύγω έξω! Μου αρέσει σαν χώρα, την αγαπώ με τα καλά και τα κακά της και μάλιστα φεύγω για μια εβδομάδα διακοπές εξωτερικό και μου λείπει ο ήλιος και ο ουρανός! Αλλά η Ελλάδα έχει φυσικά κάποια θέματα! Τα αρνητικά της σε σχέση με το Musical είναι ότι δεν έχουμε σχολές και για Musical ούτε ανθρώπους εκπαιδευμένους να κάνουν αυτό το πράγμα φυσικά βάζοντας και τον εαυτό μου μέσα! Είμαι μια ηθοποιός που έχω σπουδάσει θέατρο και υποκριτική και μπορώ να το στηρίξω αλλά πιθανότητα όχι χορευτικά! Θέλω μια ιδιαίτερη επιπλέον σπουδή πάνω σε αυτό αλλά νιώθω ότι είμαι σε πολύ ανώτερο επίπεδο από ηθοποιούς που έχουν παίξει σε Musical και απλώς τραγουδάνε καλά με την έννοια ότι δεν είναι φάλτσοι! Δεν μου αρέσει εμένα αυτή η ημιμάθεια και το ημίμετρο! Λες για κάποιος ότι είναι πολύ καλός γιατί δεν πας να ακούσεις άλλους για να καταλάβεις ποιος είναι ο πραγματικά καλός!

Άμα σου έκαναν μια πρόταση απ’ έξω για ένα musical, θα έφευγες;

Εμένα με αφορά και στη μουσική και στο θέατρο να μεταφέρω συναισθήματα. Θεωρώ ότι αυτός είναι ο στόχος. Να μεταφέρεις συναισθήματα, είτε ζωγραφίζεις, είτε χορεύεις, είτε παίζεις, είτε τραγουδάς. Όλες οι τέχνες θεωρώ πως είναι αυτό. Η μουσική, το τραγούδι και η υποκριτική, στηρίζονται και στη γλώσσα γι’ αυτό και μου αρέσει πράγμα που προσπαθούσα να πω στο Just the two of us να τραγουδάω και να παίζω στα ελληνικά. Η δύναμη του συναισθήματος μπορεί να περάσει στον άλλο μόνο μέσω της μητρικής γλώσσας.

Ακούς ελληνική ή ξένη μουσική;

Δεν ακούω καθόλου ξένη μουσική. Δεν έχω ιδέα, τα βασικά δεν τα ξέρω. Θεωρώ ότι αν είσαι Έλληνας πρέπει να ξέρεις πολλά πράγματα για τον Θεοδωράκη, δηλαδή μου τη σπάει που μερικοί άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά τους Rolling Stones και δεν ξέρουν τον Μάνο Χατζιδάκι. Το θεωρώ ξευτίλα. Το αντίθετο δεν το θεωρώ ξευτίλα για έναν Έλληνα.

Είπες ότι δεν ακούς ξένη μουσική, αλλά ηθοποιούς Έλληνες ή ξένους?

Θεωρώ ότι έχουμε πολύ καλούς ηθοποιούς αλλά δεν έχουμε σύστημα ! Στο εξωτερικό ακόμα και φτασμένοι ηθοποιοί στο Hollywood μια ζωή σπουδάζουνε! Εδώ το σύστημα δεν εξελίσσεται, μόνος σου μπορείς μόνο να το προσπαθήσεις! Εκεί βλέπουμε αυτές τις συγκλονιστικές ερμηνείες γιατί πριν από κάθε ταινία προσωπικός trainer σε προετοιμάζει και άμα για παράδειγμα θα παίξεις τον τρελό πας σε ψυχιατρεία και βλέπεις! Εδώ έχω δει μεγάλες ερμηνείες και άμα σκεφτεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι το έχουν κάνει χωρίς να το επιβάλει το σύστημα είναι συγκινητικό!

Συναυλίες παρακολουθείς; Ποιά είναι η αγαπημένη που έχεις βρεθεί;

Όταν ήμουν μικρή δε θαύμαζα κανένα. Δεν είχα αφίσες κανενός στο δωμάτιό μου. Ο μόνος που έβαλα αφίσες ήταν ο Κορκολής. Εγώ, ως παιδί του ωδείου είχα πάθει πλάκα που αυτός ο άνθρωπος έγραφε αυτά τα pop τραγούδια που άρεσαν στα παιδιά και σε εμένα, αλλά στις συναυλίες είχε ένα πιάνο 4/4 και σου κατέβαζε… Είχε φέρει πολλά παιδιά στο Μέγαρο Μουσικής να ακούσουν κλασική…

Τότε, λοιπόν, με το «σκόνη και θρύψαλα» και με το «σκορπιό», εγώ ήμουν 14-15 και ήρθε στην κρήτη στο Ηράκλειο για μια συναυλία και ήθελα να πάω. Ήταν καλοκαίρι και οι φίλες μου έλειπαν και δεν ήξερα με ποιόν να πάω. Έπεισα τον μπαμπά μου. Ο μπαμπάς μου δεν έμεινε όρθιος και κάθισε εγώ όμως ήθελα να πάω μπροστά. Σαν παιδί ήταν έντονα. Είχα πιάσει θέση και το συναίσθημα ήταν απίστευτο! Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά! Δηλαδή όταν βγήκε κι έκατσε στο πιάνο είχα πάθει σοκ! Όσες συναυλίες και αν είδα, τα τότε συναισθήματα δεν έχουν ξεπεραστεί.

Φτιάχνεις κοσμήματα, άρα ούτως ή άλλως είσαι γενικά στην τέχνη… Αυτό έχει έρθει από την οικογένεια;

Κάτι άλλο που δεν ξέρεις είναι ότι πλέκω βελονάκι! Έχω έρωτα! Στα γυρίσματα, στα κενά που έχω, πλέκω βελονάκι. Είναι κάτι που με ηρεμεί πολύ και τρελαίνομαι! Αυτό είναι κάτι που επίσης δε θυμάμαι πότε το έμαθα, από πολύ μικρή. Μου κίνησε την περιέργεια και λέω, τί είναι αυτό; Θα το κάνω! Δεν είναι κάτι που το πέρασε η οικογένειά μου, μου αρέσει να ασχολούμαι με πράγματα δημιουργικά.

Τα κοσμήματα ξεκίνησαν πριν από χρόνια, όταν είχα χωρίσει από μια σχέση που είχα δύο μήνες και ήμουν χάλια. Είχα πάει σε μια φίλη μου για τον καφέ της παρηγοριάς και μου είπε: έλα να σου φτιάξω ένα βραχιόλι να νιώσεις καλύτερα! Ξαφνικά μου βγάζει κάτι χάντρες, κάτι κλωστές… Αυτό ήταν! Ενθουσιάστηκα! Από παιδί έκανα βραχιολάκια κι ένοιωσα να μου ανοίγεται νέος ορίζοντας, και την επόμενη μέρα πήγα Ψειρή και Μοναστηράκι, πήρα απίστευτα υλικά και ξεκίνησα! Πλέον, το έχω εξελίξει, έχω πάει και σε σεμινάρια. Είναι κάτι που μου αρέσει και πιστεύω πως κάποια μέρα θα ασχοληθώ. Έχω σκεφτεί τον εαυτό μου σε κάποια φάση που μπορεί να σταματήσει για λίγο τη δουλειά γιατί θα πρέπει να κάνω παιδιά και θα χρειαστεί να μείνω σπίτι, ίσως κάνω κάτι τέτοιο.

Θα σταματούσες τη δουλειά για την οικογένεια;

Σίγουρα θα το κάνω και μπορεί να είναι και άμεσα.

Συνδυάζεται;

Συνδυάζεται; Θέλεις να μεγαλώσεις το παιδί σου 1-2 χρόνια… Εγώ τουλάχιστον θέλω. Δεν θέλω να το γεννήσω και να φύγω την άλλη μέρα και να μην προλάβω να δω τα πρώτα του στάδια! Είναι πράγματα που δεν ξανάρχονται, ενώ οι επιτυχίες ξανάρχονται…

Τι είναι αυτό που μετά από 10 χρόνια στο χώρο σε έχει κάνει να κρατάς ισορροπίες?

Είναι θέμα αρχικά χαρακτήρα και κατά δεύτερον είναι θέμα περιβάλλοντος που σημαίνει οικογένεια και φίλοι! Επίσης είναι και το πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσένα.. εγώ το βλέπω ως μια δουλειά αλλά όχι αποστειρωμένα. Είναι μια δουλειά που πρέπει να την ερωτευθείς για να το κάνεις αλλιώς δε θεωρώ ότι μπορείς! Είναι μια δουλειά που εκείνη επιλέγει τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι αυτήν.. Είναι ένα περίεργο πράγμα που έρχεται αβίαστα και βλέπεις τότε ότι δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς και το ακολουθείς ως κάτι αναπόφευκτο. Αν το έχεις από μικρός και το καλλιεργείς, τότε κρατάς μια ισορροπία γιατί ξέρεις τι είναι αυτό! Φυσικά και ξέρω ανθρώπους που έχουν χάσει την μπάλα και αυτό είναι πολύ λυπηρό! Δηλαδή δεν έγινε! Τι να πουν οι χειρουργοί που σώζουν ανθρώπινες ζωές? Δεν μου αρέσει να βλέπω τρελές εκδηλώσεις θαυμασμού προς τραγουδιστές και ηθοποιούς γιατί είναι αστείο! Ο καλλιτέχνης σου αρέσει και τον ψάχνεις και τον γνωρίζεις.. φυσικά όχι μέσα από το να ξέρεις την προσωπική του ζωή, αλλά να τον ακολουθείς ! Δεν είναι ωραίο να δένεσαι με τον ρόλο του σίριαλ και μετά να τον ξεχνάς! Γενικά πάντως πιστεύω ότι άμα είσαι λίγο διαβασμένος, έχεις ένα καλό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον που σε γειώνει και έχεις και ο ίδιος ζυγίσει τα πράγματα και δεις τι είναι σημαντικό για εσένα, δεν ξεφεύγεις! Να σκεφτείς πρέπει: Να κυνηγάω μόνο την καριέρα? Να δώσω βάση στην οικογένεια?

Τι μουσική ακούς τώρα?

Δεν έχει σχέση με το ότι είναι φίλος μου αλλά πραγματικά έχω πάθει πλάκα με το νέο δίσκο του Κώστα Λειβαδά!

Σου άρεσε που έχει πολιτικό στίχο?

Πάρα πολύ γιατί έχω βαρεθεί σε όλα τα είδη της μουσικής να τραγουδάνε για το ότι κάποιος τους παράτησε! Απλά κάποιος το λέει πιο κουλτουροφτιαγμένα και κάποιος πιο καψουροφτιαγμένα! Ο δίσκος του Κώστα όμως μιλάει για όλα, από τον απλό τρόπο που μεγάλωσε με το τραγούδι που λέει Όχι μπάλα στο σαλόνι όπως του έλεγε η μαμά του που είναι ένα τραγούδι που το νιώθουμε όλοι μας και δεν υπάρχει άνθρωπος να του το έχω βάλει και να μην ταυτιστεί! Επίσης υπάρχει τραγούδι καθαρά πολιτικό, υπάρχει τραγούδι που μιλάει για τις φωτιές και σαφώς και υπάρχουν και ερωτικά αλλά είναι γενικότερα ένας δίσκος που έχει πιάσει όλες τις πλευρές του!

Εσύ θα ήθελες να κάνεις πολιτικό?

Δεν είμαι πολύ σίγουρη γιατί δεν ξέρω άμα θα είμαι και το καταλληλότερο πρόσωπο να ασχοληθεί! Κάπου εδώ είναι και η μεγάλη μου αδυναμία γιατί δεν είμαι δημιουργός! Τον Κώστα επειδή τυχαίνει να τον ξέρω χρόνια, όταν άκουσα το νέο δίσκο συγκινήθηκα και έκλαψα γιατί είδα τα συναισθήματά του που είχε μοιραστεί μαζί μου!! Ένας ερμηνευτής δεν μπορεί να νιώσει ακριβώς αυτό το πράγμα! Δηλαδή μπορεί να είσαι πολύ κοντά με τους δημιουργούς που θα σου φτιάξουν το δίσκο αλλά δε θα πεις αυτά που θα έλεγες άμα το έγραφες μόνος σου!

Έχεις σκεφτεί να αποπειραθείς?

Δεν μπορώ να το κάνω και δεν προσπαθώ γιατί νομίζω είμαι πανάσχετη! Αυτό το πράγμα είναι σαν την υποκριτική και την μουσική! Δεν το προσπαθείς, ή το έχεις ή όχι! Αν το έχεις θα το βρεις μόνος σου και για να μην το έχω βρει ακόμα δε νομίζω! Δεν ένιωσα ποτέ την ανησυχία να εκφραστώ μέσα από τη γραφή.

Πως βλέπεις την μουσική του 2010?

Δεν τα βλέπω όλα μαύρα και άραχνα! Είναι κάτι σαν την τηλεόραση που όλα μαύρα – μαύρα αλλά ξαφνικά βγήκε το νησί και έκανε και ποιοτικό αποτέλεσμα και υψηλά νούμερα! Δεν είναι τυχαίο! Έτσι και στην μουσική υπάρχουν άνθρωποι και νέοι και μεγαλύτεροι που συνεχίζουν να κρατάνε κάποιες αξίες!

Με το Internet ασχολείσαι? Σου αρέσει?

Έχω λογαριασμό στο Facebook αλλά από τη μια μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο αλλά από την άλλη νιώθω ότι κάτι χάνεις με αυτό! Δηλαδή υπάρχει κόσμος που δεν έχει ζωή και ψάχνεται απεγνωσμένα μέσα από αυτό .. Αυτό σαν γεγονός με θλίβει!

Η νέα μόδα twitter τι σου λέει?

Δεν έχω Twitter και δεν με απασχολεί να γράφω που είμαι τι κάνω!

Έχεις πει στον εαυτό σου ευχαριστώ που είσαι αυτή που είσαι?

Είμαι λίγο ανήσυχη και ποτέ δεν είμαι απολύτως ευχαριστημένη!

Είπες ότι δεν ακούς ξένη μουσική, αλλά ηθοποιούς Έλληνες ή ξένους?

Θεωρώ ότι έχουμε πολύ καλούς ηθοποιούς αλλά δεν έχουμε σύστημα ! Στο εξωτερικό ακόμα και φτασμένοι ηθοποιοί στο Hollywood μια ζωή σπουδάζουνε! Εδώ το σύστημα δεν εξελίσσεται, μόνος σου μπορείς μόνο να το προσπαθήσεις! Εκεί βλέπουμε αυτές τις συγκλονιστικές ερμηνείες γιατί πριν από κάθε ταινία προσωπικός trainer σε προετοιμάζει και άμα για παράδειγμα θα παίξεις τον τρελό πας σε ψυχιατρεία και βλέπεις! Εδώ έχω δει μεγάλες ερμηνείες και άμα σκεφτεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι το έχουν κάνει χωρίς να το επιβάλει το σύστημα είναι συγκινητικό!