«Ρεμίξ» είναι η εναλλακτική εκδοχή ενός τραγουδιού που δημιουργεί κάποιος με βάση την πρωτότυπη μορφή του.
Συνήθως κάνουμε ρεμίξ στα τραγούδια για να τους δώσουμε ένα ήχο πιο ηλεκτρονικό, πιο «μπητάτο», πιο χορευτικό.
Εδώ λοιπόν πρόκειται για ένα ρεμίξ αντίστροφο. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου ξεκινά ένα νέο κύκλο παραστάσεων «ρεμιξάροντας» τα ηλεκτρικά του τραγούδια με τρείς μουσικούς. Κοντραμπάσο, βιολί, μπουζούκι,τζουράς και ούτι και βέβαια η κιθάρα του(ακουστική και ηλεκτρική) είναι τα όργανα μιας «μπάντας δωματίου», μιας μικρής, δεμένης ομάδας που ξαναδίνει στα τραγούδια την πρωταρχική τους μορφή.
Δεν πρόκειται για άλλο ένα “unplugged”, ούτε για αναγκαστικές περικοπές λόγω κρίσης.
Μετά από μια διαδρομή σχεδόν 30 χρόνων ξέρουμε καλά πως κάθε καινούριο βήμα του τραγουδοποιού είναι αποτέλεσμα της «κρυφής του, της ατέλειωτης δίψας», του ανήσυχου πνεύματός του που δεν βολεύεται στα κεκτημένα. Στην φετινή παράσταση λοιπόν είμαστε καλεσμένοι σε ένα παιχνίδι όπου τα τραγούδια ξεγυμνώνονται και μεταμορφώνονται για να ανακαλύψουμε ξανά την ψυχή τους και την καταγωγή τους..
Τραγούδια που στις πρώτες εκτελέσεις αφήνουν, λόγω ηλεκτρικής ενορχήστρωσης, μόνο μια υπόνοια ανατολίτικης ρίζας, εδώ με το ούτι και το βιολί, θα δείξουν καθαρά από πού προέρχονται. Επίσης τραγούδια λυρικά που συχνά δεν έβρισκαν το χώρο τους στις μεγάλες συναυλίες εδώ με τα έγχορδα και τις κιθάρες θα αναδειχθούν ξανά.
Ο Πορτοκάλογλου δηλώνει σε ένα τραγούδι του τελευταίου του δίσκου «ροκάς ανατολίτης» αλλά μέχρι τώρα ο πρώτος έχει μάλλον υπερισχύσει του δεύτερου.
Το Ρεμίξ είναι μια ευκαιρία για εκδίκηση!
Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Νίκο Πορτοκάλογλου με την συνεργασία των τριών μουσικών:
Μιχάλης Βρέττας- βιολί/φωνητικά
Μιχάλης Καλκάνης- κοντραμπάσο/φωνητικά
Νίκος Πασαλίδης- μπουζούκι/τζουράς/ούτι/κιθάρα
Διαβάστε επίσης
