Γιώργος Μαζωνάκης: « Είχα ψώνιο να γίνω τραγουδιστής.»

Από μικρός αναφέρει πως, ήθελε να γίνει γνωστός και να υπογράφει αυτόγραφα στους συμμαθητές του. « Είχα ψώνιο να γίνω τραγουδιστής.» Εξιστορεί μάλιστα πως έκλεψε από το καρνέ της μητέρας του το τηλέφωνο της Νέλλης Γκίνη και της ζήτησε να του συστήσει δασκάλα φωνητικής. «Ήμουν δεκαπέντε χρονών και το πιο απίστευτο είναι ότι πήγα στη δασκάλα με ένα φίλο μου πιανίστα που κάναμε πρόβες μαζί, του στυλ, έφερα..και τον πιανίστα μου…!»

Το τραγούδι εξέφραζε για τον ίδιο τη νοσταλγία της γειτονιάς, όπου έτσι κι αλλιώς συχνά επιστρέφει συχνά.

Από την Αριάδνη Στεφανίδου