BE BOP A LULA – Gene Vincent & His Blue Caps
tralala.gr
Posted On 7 Δεκεμβρίου, 2010
BE BOP A LULA – Gene Vincent & His Blue Caps
Well, Be bop a Lula she’s my baby,
Be bop a Lula , I don’t mean maybe
Well, Be bop a Lula she’s my baby,
Be bop a Lula, I don’t mean maybe,
Be bop a Lula,
She’s my baby doll, my baby doll, my baby doll
Well She’s the gal in the red blue jeans,
She’s the queen of all the teens
She’s the woman that I know,
She’s a woman that love me so, say,
Be bop a Lula, she’s my baby,
Be bop a Lula, I don’t mean maybe,
Be bop a Lula,
She’s my baby doll, my baby doll, my baby doll.
She’s the woman that’s got that beat,
She’s the woman with the flying feet,
She’s the one that walks around the store,
She’s the one that gets more, more, more, more
Be bop a Lula, she’s my baby,
Be bop a Lula, I don’t mean maybe,
Be bop a Lula, she’s my baby doll, my baby doll, my baby doll.
Η ιστορία
Το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ κυκλοφόρησε το 1956 και είναι εμπνευσμένο από το comic της Marjorie Henderson Buell “Η Μικρή Λουλού’’.
Τον Μάρτιο του 1955, ένα χρόνο πριν την απόλυσή του, ο 20χρονος ναύτης Vincent Eugene Craddock επαναστρατολογήθηκε στο Αμερικανικό Ναυτικό για να λάβει το επίδομα επανακατάταξης. Με τα 612,39 δολάρια που πήρε ως επίδομα, ο Vincent αγόρασε μία μεγάλη μοτοσικλέτα Triumph. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, κι ενώ οδηγούσε την καινούργια του Triumph, χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο σπάζοντάς του το αριστερό πόδι. Ο Vincent διακομίστηκε επειγόντως στο Ναυτικό Νοσοκομείο του Portsmouth στη Virginia. Εκεί οι γιατροί αποφάσισαν να ακρωτηριάσουν το πόδι του αλλά ο άτυχος ναύτης ικέτευσε την μητέρα του να μην υπογράψει τα έγγραφα που θα τους έδινε την άδεια να προβούν στον ακρωτηριασμό. Τελικά, του τοποθετήθηκε μία λάμα στο πόδι με την οποία έζησε το υπόλοιπο της ζωής του, έχοντας αποκτήσει μόνιμο πρόβλημα στο βάδισμα αλλά και εξάρτηση από τα φάρμακα.
Ο Vincent για τους επόμενους 6 μήνες μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο. Εκεί συνάντησε έναν άλλον ασθενή, τον Donald Graves, ο οποίος λέγεται ότι έγραψε κάποιους στίχους για μία στριπτιζέζ της περιοχής. Πάνω στους στίχους αυτούς ο Vincent, γρατζουνίζοντας την κιθάρα του στο κρεβάτι του νοσοκομείου, έγραψε το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’.
Επιστρέφοντας για ανάρρωση στο Norfolk όπου μεγάλωσε, ο Vincent Craddock παντρεύτηκε την Ruth Ann. Με την ενθάρρυνση της γυναίκας του και της μητέρας του, άρχισε να γίνεται γνωστός στην τοπική κοινωνία τραγουδώντας πότε στο ραδιόφωνο και πότε ζωντανά σε διάφορα μαγαζιά. Την 1η Μαρτίου του 1956 πέρασε από οντισιόν για τη ζωντανή εκπομπή ‘‘Country Showtime’’ του ραδιοφωνικού σταθμού WCMS. Σ’ εκείνη την εκπομπή, ερμήνευσε τραγούδια του Elvis Presley, μεταξύ των οποίων και το ολοκαίνουργιο τότε ‘‘Heartbreak Hotel’’, και έκανε πάταγο!
Ο παρουσιαστής της εκπομπής, D.J. Bill “Sheriff Tex’’ Davis, ανέλαβε αμέσως μάνατζερ του Vincent και μάλιστα έδωσε 50 δολάρια (κατ’ άλλους 25) στον Donald Graves, που είχε γράψει τους στίχους του ‘‘Be-Bop-A-Lula’’, εξαγοράζοντας έτσι το 50% των πνευματικών δικαιωμάτων. Εντούτοις ο Davis και ο Vincent υποστήριξαν ότι τους στίχους τους έγραψαν οι ίδιοι, και όχι ο Donald Graves, εμπνευσμένοι από τη σειρά comics ‘‘Η Μικρή Λουλού’’ κι αφού ακούσανε το τραγούδι ‘‘Don’t Bring Lulu’’. Πάντως, η φράση ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ είναι σχεδόν ίδια με τον τίτλο του τραγουδιού ‘‘Be-Baba-Leba’’, το οποίο είχε ερμηνεύσει η Helen Humes και έγινε επιτυχία το 1945 φτάνοντας στο Νο 3 του R&B Chart. Το ίδιο τραγούδι αλλά με τίτλο ‘‘Hey!Ba-Ba-Re-Bop’’ γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από τον Lionel Hampton. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, αυτού του είδους οι φράσεις χρησιμοποιούνταν ευρέως στους κύκλους της jazz δίνοντας και το όνομα στο είδος ‘‘bebop’’. Ενδεχομένως η λέξη αυτή να προέρχεται από τις επιφωνήσεις ‘‘Arriba! Arriba!’’ που συχνά φώναζαν οι Λατινοαμερικανοί bandleaders για να ενθαρρύνουν τα μέλη της μπάντας τους.
Λόγω του σοβαρού προβλήματος που απέκτησε στο βάδισμα, ο Vincent Craddock απολύθηκε από το Αμερικανικό Ναυτικό και στράφηκε πλέον στην καριέρα του. Ο μάνατζέρ του, Bill Davis, καθώς και ο υπεύθυνος του WCMS, Roy Lamear, ήξεραν ότι οι δισκογραφικές εταιρίες αναζητούσαν έναν νέο Elvis και σκέφτηκαν ότι ο Vincent είχε σοβαρές πιθανότητες να κάνει καριέρα. Έτσι, σχημάτισαν ένα συγκρότημα που θα τον συνόδευε παντού. Το συγκρότημα αυτό αποτελούνταν από τον Cliff Gallup (1930-1988) στη βασική κιθάρα, τον “Wee’’ Willie Williams (1935-1999) στη ρυθμική κιθάρα, τον ‘‘Jumpin’’ Jack Neal στο όρθιο μπάσο, και τον 15χρονο (!) Dickie “Be Bop’’ Harrell στα drums.
Η ηχογράφηση
Ο Vincent, μαζί με το συγκρότημά του, ηχογράφησαν στα στούντιο του WCMS ένα demo του ‘‘Be-Bop-A-Lula’’, το οποίο ο Bill Davis έστειλε στην Capitol Records. Σε λιγότερο από ένα μήνα, η δισκογραφική εταιρία τους κάλεσε να υπογράψουν συμβόλαιο!
Η ηχογράφηση του ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ έγινε στις 4 Μαΐου του 1956 στο στούντιο του Owen Bradley, στο Nashville του Τενεσί, με παραγωγό τον Ken Nelson. Ο Nelson δεν ήταν σίγουρος για τις ικανότητες των νεαρών μουσικών από το Norfolk και φώναξε στο στούντιο μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς του Nashville. Όταν όμως άρχισε ο Cliff Gallup να παίζει την κιθάρα του, το σχέδιο του Nelson απορρίφθηκε. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που στα επόμενα χρόνια ο Gallup καθιερώθηκε ως ένας από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της δεκαετίας του 1950 έχοντας επηρεάσει μία γενιά μουσικών όπως οι Jerry Garcia, Jeff Beck, Dave Edmunds, Eric Clapton κ.α.
Ένα άλλο στιγμιότυπο από την ηχογράφηση του ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ είναι η κραυγή που ακούγεται στο τραγούδι και η οποία προέρχεται από τον drummer Dickie Harrell. Ο Harrell έβγαλε την κραυγή γιατί ήθελε να τον ακούσει η οικογένειά του ώστε να πειστούν ότι ήταν αυτός που παίζει drums στο τραγούδι!
Το συγκρότημα έπαιζε τόσο δυνατά μέσα στο στούντιο, ώστε ο Vincent αναγκάστηκε να τραγουδήσει πάνω σε σκαλοπάτια για να μπορέσει ν’ ακούσει τη φωνή του!
Με την ολοκλήρωση της ηχογράφησης το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ πήρε την τελική του μορφή, η οποία διέφερε από την αρχική που υπήρχε στο demo. Στην αρχική εκδοχή το τραγούδι ήταν πιο αργό και είχε ένα άρωμα western και country. Στη νέα εκτέλεση που θα γινόταν γνωστή στον κόσμο, το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ ήταν πιο γρήγορο και με πιο έντονα του στοιχεία του rockabilly.
Παράλληλα, ο παραγωγός Ken Nelson πρότεινε στον Vincent Craddock να χρησιμοποιεί το μικρό του όνομα ως επώνυμο, κι έτσι ο Vincent Eugene Craddock έγινε Gene Vincent. Επίσης του είπε ότι έπρεπε να βρούνε κι ένα όνομα για το συγκρότημα που τον συνόδευε. Ο drummer Dickie Harrell, που συνήθιζε να φοράει κάτι μικρά καπέλα, πρότεινε το ‘‘Blue Caps’’. Αν και η φήμη θέλει το συγκρότημα να παίρνει το όνομά του από το καπέλο που φορούσε ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Dwight Eisenhower όταν έπαιζε γκολφ, στην πραγματικότητα ο όρος αυτός χρησιμοποιείτο για τους νέους ναύτες που κατατάσσονταν στο Αμερικανικό Ναυτικό. Έτσι, οι Gene Vincent and his Blue Caps ήταν πλέον το όνομα με το οποίο θα γίνονταν γνωστοί.
Η επιτυχία
Η Capitol Records κυκλοφόρησε το single, με κωδικό F3450, έχοντας το ‘‘Woman Love’’ στην πρώτη πλευρά και το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ στη δεύτερη. Βέβαια, το τραγούδι της πρώτης πλευράς ήταν αυτό που προωθούταν από την εταιρεία για επιτυχία. Στην αρχή, και για λίγες μέρες, το single πέρασε απαρατήρητο μέχρι που ένας D.J. στη Βαλτιμόρη άρχισε να παίζει τη δεύτερη πλευρά. Αυτό ήταν! Μέχρι τα τέλη του Ιουνίου, το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ πούλησε 200.000 αντίτυπα και άρχισε να σκαρφαλώνει στα charts και να παίζεται κατά κόρον από το ραδιόφωνο.
Εν τω μεταξύ, στο τραγούδι αυτό η φωνή του Gene Vincent μοιάζει τόσο πολύ με του Elvis Presley που την πρώτη φορά που το άκουσε η μητέρα του Elvis νόμιζε ότι ήταν ο γιος της! Ακόμα και ο μπασίστας του Elvis, Bill Black, μπερδεύτηκε, αφού όταν άκουσε το τραγούδι κατηγόρησε τον Presley ότι το ηχογράφησε στα… κρυφά!
Χάρη στο ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ αλλά και στην ομοιότητα της φωνής του με τον Elvis Presley, ο Gene Vincent είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, το οποίο λάτρεψε την επαναστατική του εικόνα. Αντίθετα, τα ασθμαίνοντα και με κομμένη την ανάσα φωνητικά του Vincent -που έκαναν τους στίχους να μοιάζουν με σεξουαλικό δυναμίτη- τον έκαναν εύκολο στόχο στους ηθικολόγους της εποχής.
Εντούτοις, το single έφτασε στο Νο 7 των Η.Π.Α. και παρέμεινε 20 εβδομάδες στα αμερικάνικα charts, ενώ τον Αύγουστο του 1956 έφτασε στο Νο 16 της Μεγάλης Βρετανίας. Τον Απρίλιο του 1957 η δισκογραφική εταιρεία ανακοίνωσε ότι το single ξεπέρασε τα 2.000.000 αντίτυπα σε πωλήσεις.
Άλλες εκτελέσεις
Η δημοτικότητα του «Be-Bop-A-Lula» αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και έγινε από τα κλασικά τραγούδια της rock, καθώς ηχογραφήθηκε και ερμηνεύτηκε ζωντανά από πολλούς καλλιτέχνες.
Ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα του 1956, στα προάστια του Liverpool ένα συγκρότημα νεαρών άρχισε να παίζει και να διασκεδάζει τα πλήθη. Ανάμεσα σ’ αυτούς που παρακολουθούσαν το συγκρότημα ήταν κι ένα 14χρονο αγόρι που ήθελε να γίνει μουσικός. Αφού το συγκρότημα τελείωσε το πρόγραμμά του, το 14χρονο αγόρι πήγε και γνώρισε από κοντά τον παράτολμο 16χρονο ηγέτη τους. Τα δύο αγόρια άρχισαν να συζητάνε, δοκιμαστικά στην αρχή, μέχρι που ανακάλυψαν ότι είχαν κοινά ακούσματα στη ροκ μουσική. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, το νεαρότερο αγόρι δανείστηκε την κιθάρα του 16χρονου και άρχισε να τραγουδά και να παίζει κάποια τραγούδια που ήξερε. Ο 16χρονος εντυπωσιάστηκε ακόμα περισσότερο όταν ο νεαρός του έγραψε τους στίχους και τις συγχορδίες δύο τραγουδιών που του άρεσαν, μεταξύ των οποίων και του ‘‘Be-Bop-A-Lula’’. Μετά από λίγες μέρες ο μεγαλύτερος από τα δύο αγόρια, ο οποίος λεγόταν… John Lennon, ζήτησε από τον 14χρονο Paul McCartney να προσχωρήσει στο συγκρότημα The Quarry Men, που αργότερα μετονομάστηκε σε Beatles.
Το ‘‘Be-Bop-A-Lula’’ ήταν ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του John Lennon και μάλιστα στα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα το τραγουδούσε συχνά. Τελικά το συμπεριέλαβε στο προσωπικό του δίσκο ‘‘Rock N Roll’’, που κυκλοφόρησε το 1975. Αν και το τραγουδούσε και την εποχή που ήταν στους Beatles, η μόνη εκτέλεση εκείνης της περιόδου που κυκλοφόρησε σε δίσκο βρίσκεται στο album ‘‘The Beatles Live At The Star Club In Hamburg Germany’’ (ηχογραφήθηκε το 1962 αλλά κυκλοφόρησε το 1977), όπου όμως το τραγουδάει ο Γερμανός φίλος τους, Horst Fascher.
Ο John Lennon είχε ένα 45άρι του τραγουδιού στο προσωπικό του juke box. Μάλιστα το 2004 το PBS έκανε μία ώρα αφιέρωμα στη δισκοθήκη του John Lennon επεξηγώντας πως η μουσική και οι ιδέες των πρώιμων Beatles, αντλήθηκαν από παλαιότερους καλλιτέχνες. Το «Be-Bop-A-Lula» ακούγεται και στο ντοκιμαντέρ ‘‘Imagine: John Lennon” (1988).
Το τραγούδι ηχογράφησε το 1991 και ο Paul McCartney ενώ είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο George Harrison είχε ζωγραφίσει τις λέξεις «Be Bop A Lula» πάνω στη διάσημη Stratocaster κιθάρα του.
Το 1956 ο Johnnie Desert και η Herbie Layne’s Orchestra κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση του «Be-Bop-A-Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο single «Treasure Of Love».
Την ίδια χρονιά ο Glen Glenn ηχογράφησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «The Glen Glenn Story» που κυκλοφόρησε το 1982.
Το 1958 οι Everly Brothers κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Everly Brothers».
Την ίδια χρονιά, οι Blue Kats και η Ιταλίδα τραγουδίστρια Baby Gate (αργότερα γνωστή ως Mina) κυκλοφόρησαν σε single τις δικές τους εκτελέσεις.
Τον Απρίλιο του 1959 ο Άγγλος τραγουδιστής Cliff Richard και οι Drifters (μετέπειτα γνωστοί ως Shadows) κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Cliff».
Το Φεβρουάριο του 1960 ακολούθησε ο Junior Shank, ο οποίος κυκλοφόρησε τη δική του εκτέλεση σε single.
Το 1961 ο Γάλλος τραγουδιστής Johnny Hallyday κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Johnny Hallyday Sings America’s Rockin’ Hits» ενώ κυκλοφόρησε και σε single. Την επόμενη χρονιά το τραγούδι συμπεριλήφθηκε και στο δίσκο «Johnny A Nashville – La Fantastique Epopee Du Rock». Ο Johnny Hallyday κυκλοφόρησε και αρκετές ζωντανές ηχογραφήσεις του τραγουδιού, οι οποίες περιλαμβάνονται στους δίσκους «Bercy 92» (1992), «Lorada Tour» (1995), «Olympia» (2000), «La Cigale» (2007) κ.α. ενώ το 1974 το είχε ερμηνεύσει επί σκηνής μαζί με τον Eddy Mitchell.
Το 1962 οι Bill Black’s Combo κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Movin’».
Τον Ιούνιο του 1962 ο Jerry Lee Lewis ηχογράφησε μία εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «Monsters» που κυκλοφόρησε το 1971.
Το 1964 οι Astronauts κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «The Astronauts Orbit Campus».
Την ίδια χρονιά, ο Hughie Scott με τους Meteors κυκλοφόρησαν σε single τη δική τους εκτέλεση.
Το 1965 το καναδέζικο συγκρότημα Beau-Marks κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «So Fine».
Το Μάρτιο του 1965 οι Rock Nalle & The Yankees ηχογράφησαν ζωντανά μία εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «79 Minutes Before Midnight Hour – Rock Nalle & The Yankees Live I Haarby Kro 1965» που κυκλοφόρησε το 2004.
To 1969 o Gene Vincent ηχογράφησε και πάλι το τραγούδι, μαζί με τους Wild Angels, σε μία πιο δυναμική εκδοχή και με πρόσθετη ορχηστρική υποστήριξη.
Την ίδια χρονιά οι Warren Phillips and the Rockets (μετέπειτα γνωστοί ως Foghat) κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rocked Out» (το 1979 επανακυκλοφόρησε υπό το νέο τίτλο «Before Foghat Days»).
Το 1973 ο Ισπανός τραγουδιστής Bruno Lomas κυκλοφόρησε σε single μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula».
Οι Queen ερμήνευσαν το «Be Bop A Lula» ζωντανά σε κάποιες από τις συναυλίες τους από το 1973 και μετά, αλλά συνήθως αποτελούσε μέρος ενός medley με άλλα rock and roll τραγούδια).
Το 1974 οι Rock House κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rockin’ With Rock House».
Το 1975 ο David Cassidy κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «The Higher They Climb The Harder They Fall».
Το 1977 ο Βραζιλιάνος τραγουδιστής Raul Seixas κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Raul Rock Seixas».
Το 1978 ο Carl Perkins κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Ol’ Blue Suede’s Back».
Το 1979 ο Jerry Lee Lewis κυκλοφόρησε άλλη μία εκτέλεση του τραγουδιού, όπου το ερμηνεύει μαζί με τον Jimmy “Orion” Ellis. Η εκτέλεση αυτή περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Trio +».
Την ίδια χρονιά οι Roberto and His Rockers κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Robert and His Rockers».
Το 1981 ο Alan Vega κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Collision Drive».
Το 1982 και το 1983 ο Eric Burdon το ερμήνευσε σε κάποιες από τις συναυλίες του.
Το 1983 ο Gene Summers κυκλοφόρησε μία ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rock ‘n Roll Tour – Live In Scandinavia».
Τον Οκτώβριο του 1983 ο Cliff Richard κυκλοφόρησε άλλη μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rock ‘n’ Roll Silver».
Το 1984 το δανέζικο συγκρότημα Bamses Venner κυκλοφόρησε μία εκτέλεση με τίτλο «Birger Og Lulu», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «2×5».
Το Μάιο του 1985 οι Clash ηχογράφησαν ζωντανά μία εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «Friday Night Saturday Morning» που κυκλοφόρησε το 2003. Υπάρχουν όμως και πρόχειρες ηχογραφήσεις με τους Clash να παίζουν το τραγούδι σε συναυλίες τους από το 1979.
Το 1986 το ουαλικό συγκρότημα Demented Are Go κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «In Sickness & In Health».
Το 1989 ο Gary Glitter κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο single «Mega Glitter Rock A Live».
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και μία εκτέλεση του Kenny Loggins, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Starbox».
Το 1990 οι Jet Circus κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση του «Be-Bop-A-Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Step On It».
Το Μάιο του 1991 ο Paul McCartney κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Unplugged – The Official Bootleg».
http://www.youtube.com/watch?v=tlfLI16aWrs
Το 1993 οι Stray Cats κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση του «Be Bop A Lula», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Original Cool».
Το 1994 ο Δανός τραγουδιστής Peter Belli μαζί με τους De Nye Rivaler κυκλοφόρησαν το «Rock ‘n’ Roll Medley», στο οποίο συμπεριέλαβαν και τη δική τους εκτέλεση στο «Be Bop A Lula» (περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rock And Roll Live».
Την ίδια χρονιά η Scooter Lee κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Honky Tonk Twist».
Τον Αύγουστο του 1996 οι Mystery Train κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Turning The World Blue – A Tribute To Gene Vincent And The Blue Caps».
Το 1998 οι Spiders κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Rock ‘n Roll Renaissance».
Τον Αύγουστο του 1999 οι Pete Best Band κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Casbah Coffee Club».
Το 2000 η Beki Bondage κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Cold Turkey».
Το 2001 ο Βέλγος τραγουδιστής Arno κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ma Chanson D’ Enfance».
Το Μάιο του 2002 οι Showaddywaddy κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Hey Rock ‘n’ Roll».
Το τραγούδι ερμήνευσαν επίσης οι Elvis Presley, Little Richard, Tom Jones και Jeff Beck, ενώ οι Dire Straits στο «Walk Of Life» (1985) κάνουν έμμεση αναφορά με το στίχο: «Here comes Johnny singing oldies goldies, Be-Bop-a-Lula What ‘d I Say».
Το «Be-Bop-A-Lula» ακούγεται στις ταινίες «The Girl Can’t Help It» (1956), «Quadrophenia» (1979 – στη σκηνή που ο Kevin/Ray Winstone το τραγουδάει στην μπανιέρα του), «Επικίνδυνα Χρόνια» (The Year of Living Dangerously, 1982), «Mischief» (1985), «Καρδιές Της Ερήμου» (Desert Hearts, 1985), «Sweet Dreams» (1985), «Delinquent» (1989), «Ατίθαση Καρδιά» (Wild At Heart, 1990), «King Ralph» (1991), «Memphis» (1992), «Jaded» (1996), «Pleasantville» (1998) και «Το Πείραμα» (Das Experiment, 2001). Επίσης, χρησιμοποιήθηκε στην τηλεοπτική διαφήμιση της καραμέλας Baloo ενώ ακούστηκε και στην τηλεοπτική εκπομπή «Hollywood Rocks The Movies: The Early Years (1955-1970)», που προβλήθηκε το 2000, καθώς και στην αστυνομική σειρά «Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις» (Cold Case, 2006).
Στην ανθολογία του Timothy White, «Rock Lives», ο White αναφέρεται σε μία συνέντευξη του 1983 με τον τραγουδοποιό Paul Simon. Όταν ο Paul Simon ρωτήθηκε για το εξυπνότερο πράγμα που έχει ακούσει ποτέ στο rock and roll, η απάντησή του ήταν απλή: «Be–Bop–A–Lula, she’s my baby»! Αν και είναι άγνωστο το κατά πόσο ήταν ειλικρινής αυτή η απάντηση, ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι η αναφορά του Paul Simon είναι ενδεικτική της δημοτικότητας που είχε το τραγούδι ακόμα και τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του.
Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε τo «Be-Bop-A-Lula» στο Νο 102 των 500 Καλύτερων Τραγουδιών Όλων των Εποχών. Το Radio 1 του BBC, για να γιορτάσει τα 40 του χρόνια, πραγματοποίησε μία σειρά εκπομπών με καλεσμένους διάσημους μουσικούς, που έκαναν οι ίδιοι τις μουσικές επιλογές του προγράμματος. Ο πρώτος των καλεσμένων ήταν ο Paul McCartney, ο οποίος στις 17 Σεπτεμβρίου του 2007 ξεκίνησε το πρόγραμμά του με το «Be-Bop-A-Lula».
Παρά τη μεγάλη δημοτικότητα του τραγουδιού, η καριέρα του Gene Vincent ήταν βραχύβιας διάρκειας, εξαιτίας κυρίως του εθισμού του στο αλκοόλ και στα χάπια. Σαν να μην έφτανε αυτό, το 1960 μπλέχτηκε και σε άλλο σοβαρό τροχαίο ατύχημα, το ίδιο που σκότωσε τον Eddie Cochran, και τελικά πέθανε από έλκος το 1971 σε ηλικία μόλις 36 ετών.
Το «Be-Bop-A-Lula», το οποίο μέχρι το θάνατο του Vincent είχε πουλήσει σχεδόν 9.000.000 αντίτυπα (!), φαίνεται να είναι το μοναδικό τραγούδι με το οποίο ο περισσότερος κόσμος θυμάται τον Gene Vincent, κάτι που ίσως είναι άδικο σε σχέση με τη μουσική κληρονομιά που άφησε πίσω του.
Τα επόμενα χρόνια πολλοί μουσικοί τον κατονόμασαν ως την αρχική τους επιρροή. Τη δεκαετία του 1980 η αναβίωση του rockabilly, με συγκροτήματα όπως οι Blasters και οι Stray Cats, δημιούργησε μία νέα γενιά υποστηρικτών του ύφους του Gene Vincent, ενώ το 1993 ο Βρετανός κιθαρίστας της ροκ Jeff Beck, ηχογράφησε ολόκληρο δίσκο (το «Crazy Legs») με τραγούδια του Gene Vincent. Η συνειδητοποίηση του αντίκτυπου που είχε στη μουσική εξασφάλισε στον Gene Vincent μία θέση στην ιστορία του rock & roll και στις 12 Ιανουαρίου του 1998 εισήχθη στο Rock and Roll Hall Of Fame.
Κωνσταντίνος Παυλικιάνης
