Στον Σταυρό του Νότου με τους σπιτονοικοκύρηδες “House Band”! | φωτορεπορτάζ και δηλώσεις

Το tralala.gr βρέθηκε εκεί το Σάββατο 20 Οκτωβρίου και όπως πάντα, έτσι και φέτος, οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες μας παρουσίασαν ένα πρόγραμμα με αγαπημένα τραγούδια από το ευρύ φάσμα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, με διασκευές από rock, funk και blues, κ.ά.

O κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται από νωρίς το βράδυ στον χώρο του “club” και όσο περνούσε η ώρα, η προσέλευση γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Λίγο μετά τις 23.00, οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους και το πρώτο μέλος της House Band που ανέβηκε στη σκηνή ήταν η πολλά υποσχόμενη Παυλίνα Βουλγαράκη, για την οποία σίγουρα θα ακούσουμε πολλά στο μέλλον. Η νεαρή τραγουδίστρια ερμήνευσε το “People Help The People”, ενώ στο background έπαιζε ένα video με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα και, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, καταλάβαμε ότι αυτό το live θα είχε κάτι ξεχωριστό. Τη σκυτάλη πήρε ο Γιάννης Βογιαντζής με τα κομμάτια “Lonely Day” και “On My Mind”, δίνοντας την πρώτη ροκ πινελιά της βραδιάς. Σειρά είχε η Κέρεν Ταμάμη, που ‘συστήθηκε με το κοινό’ με δύο πολύ ενδιαφέρουσες διασκευές των επιτυχιών “I Follow Rivers” και “Rumor Has It”. Ο Χάρης Αντωνίου, με την εντυπωσιακή μπάσα φωνή του, τραγούδησε το “First We Take Manhattan” και στη συνέχεια πήρε το σαξόφωνο για να συνοδεύσει την Κέρεν στο “History Repeating”, γεμίζοντας τον χώρο με jazz ήχους. Αμέσως μετά, η Παυλίνα τραγούδησε το “Airplanes” με τη βοήθεια του έμπειρου Γιάννη Βενιαμίν για το ραπ μέρος του τραγουδιού και κάπου εκεί ήρθε η σειρά του πολυτάλαντου Άρη Πλασκασοβίτη, που έδωσε τον καλύτερό του εαυτό ερμηνεύοντας τα “Love Is Noise” και “Pumped Up Kicks”.

Ο Γιάννης Βογιαντζής τραγούδησε το “Last Nite” και το “I Just Wanna Live”, μαζί με τον Άρη Πλασκασοβίτη, ενώ O Γιάννης Βενιαμίν διασκεύασε μοναδικά το “Ever Fallen in Love (With Someone You Shouldn’t’ve)”, και ο Άρης τα “Whataya Want From me” και “You Don’t Fool Me”. Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και οι ερμηνείες των: “Best Of You” από τον Γιάννη Βενιαμίν, “I Need A Dollar” από τον Χάρη, “Lonely Boy” από την Παυλίνα, “Λόλα” από τον Γιάννη Βογιαντζή, “Tainted Love” από την Κέρεν και το “Δίψα” σε ντουέτο Γιάννη Βενιαμίν και Γιάννη Βογιαντζή.

Το κέφι του κοινόυ βρισκόταν ήδη στα ύψη, όταν έκανε την εμφάνισή του το πρόσωπο-έκπληξη που τραγουδάει φέτος μαζί με τους House Band, o Γιώργος Χρανιώτης, για να ερμηνεύσει τα “Loser” και “London Calling”. O γνωστός ηθοποιός, που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα και στο τραγούδι, ανέδειξε την ροκ πλευρά του με δυναμισμό, ‘δένοντας’ άψογα με το υπόλοιπο συγκρότημα. Στη συνέχεια απολαύσαμε εντυπωσιακά ντουέτα, ανάμεσα στα οποία ήταν το “Look Around” (Γιάννης Βενιαμίν-Γιάννης Βογιατζής), το “Rock & Roll Queen” (Γιάννης Βενιαμίν-Παυλίνα), “Don’t Stop ’til You Get Enough” (Άρης-Χάρης), “The Seed” (Γιάννης Βενιαμίν-Γιάννης Βογιαντζής), “U Can’t Touch This” (Χάρης-Γιάννης Βογιαντζής). Ο Γιώργος Χρανιώτης επέστρεψε στη σκηνή με το “Dani California” και το “Blitzkrieg Bop”, o Χάρης και ο Γιάννης Βενιαμίν τραγούδησαν για τον “Παύλο” και ο Χάρης, αφού πρώτα είπε μερικά ανέκδοτα στο κοινό, δοκίμασε να κάνει ένα “Ράπισμα”. Έπειτα, ο Γιώργος Χρανιώτης ερμήνευσε τα “Word Up” και “Kiss”, ενώ ο Χάρης συνέχισε με το “Superstition” και το “Jin-Go-Lo-Ba” (με τη βοήθεια του Γιάννη Βογιαντζή). Ο Γιάννης Βενιαμίν δημιούργησε μια ρομαντική ατμόσφαιρα με το “Can’t Take My Eyes Off You” την οποία μετέτρεψε σε ξεσηκωτική με το “Are You Gonna Be My Girl”, αλλά και με το πασίγνωστο “Song 2” που τραγούδησε μαζί με τον Γιάννη Βογιαντζή.

H βραδιά κυλούσε πάρα πολύ ευχάριστα και κανένας από το κοινό δεν κοίταζε ρολόι, καθώς η House Band κρατούσε το ενδιαφέρον μας αμείωτο. Οι τόνοι έπεσαν και η Παυλίνα Βουλγαράκη τραγούδησε με ιδιαίτερο συναίσθημα την μπαλάντα “Εγώ μιλάω για δύναμη”, ο Γιάννης Βενιαμίν συνέχισε με το “Δεν χωράς πουθενά” μεταδίδοντάς μας το νόημα του κάθε στίχου που ερμήνευε, και η Άννα Τάρμπα, που μέχρι τότε έκανε τα φωνητικά, μας εξέπληξε με την ερμηνεία της στο πασίγνωστο “Paradise City”. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε από τον Γιάννη Βογιαντζή, με το “Highway To Hell” και το “With a Little Help from My Friends” (που ερμήνευσε μαζί με τον Χάρη και την Άννα) αλλά και με ένα acoustic set από τον Χάρη που, με τη βοήθεια της κιθάρας του, τραγούδησε τα: “Personal Jesus”, “It’s My Life”, “Otherside”.

Ήρθε η ώρα η συμμετοχή του κοινού να γίνει ακόμα πιο ενεργή, και ο Γιάννης Βογιαντζής με τον Χάρη, χώρισαν -ως “μαέστροι”- το κοινό σε τρεις κατηγορίες, με σκοπό να κάνουν τα φωνητικά για το “Gangsta’s Paradise” που ακολούθησε. Αμέσως μετά ο Γιώργος Χρανιώτης τραγούδησε το “Firestarter” και ο Γιάννης Βογιαντζής με τον Γιάννη Βενιαμίν έκαναν ένα mini-αφιέρωμα στους Red Hot Chili Peppers, ερμηνεύοντας κάποιες επιτυχίες τους. Η Παυλίνα εντυπωσίασε με την ερμηνεία της στο “Εν λευκώ”, αλλά και στο “Summer Wine” μαζί με τον Γιάννη Βογιαντζή. Στη σκηνή ανέβηκαν ο Άρης, η Κέρεν και ο Χάρης για να μας μεταφέρουν σε περασμένες δεκαετίες με τα: “Long Train Running”, “Get Ready”, “Vehicle”, “Knock On Wood”. Το αγαπημένο “One” ερμήνευσε ο Χάρης με τη βοήθεια της Κέρεν και ακολούθησε το “You Spin Me Round” από τον Γιώργο Χρανιώτη, το “Aerials” από τον Γιάννη Βογιαντζή, τα “Σαράβαλο” και “Ακούω την Αγάπη” από τον Γιάννη Βενιαμίν και Γιάννη βογιαντζή, το “These Boots Are Made For Walkin'” από την Παυλίνα, το “Twist And Shout” από Παυλίνα και Κέρεν, και το “It’s Only Rock ‘n Roll (But I Like It)” από την Κέρεν. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, και τα παρακάτω κομμάτια ήταν κάποια από τα υπόλοιπα highlights του live: “I Wanna Be Your Dog”, Add It Up, “Πες Μου”, “Roadhouse Blues”, “Σιγά μην κλάψω”, “Purple Rain”, “Street Spirit”, “Safe from Harm”, “Mad About You”, “Where is my mind”.

Οι επτά τραγουδιστές και οι εξαιρετικοί μουσικοί της House Band κατάφεραν να δοκιμαστούν και να ανταπεξέλθουν σε πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, αλλά και να κάνουν τον κόσμο να ξεχάσει όλα όσα τον απασχολούν και να τραγουδήσει μαζί τους μέχρι το πρωί! Αν ακόμα αναρωτιέστε πού βρίσκεται το μέλλον της ελληνικής μουσικής σκηνής, που δεν είναι άλλο από τα νέα ταλέντα, ή απλά ψάχνετε το στέκι του χειμώνα, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Σταυρό του Νότου club.

House Band

Τραγουδούν: Γιάννης Βενιαμίν, Γιάννης Βογιαντζής, Κέρεν Ταμάμη, Παυλίνα Βουλγαράκη, Άρης Πλασκασοβίτης, Χάρης Αντωνίου, Άννα Τάρμπα (φωνητικά).

Παίζουν οι μουσικοί: Παναγιώτης Σαρδέλης (τύμπανα), Θωμάς Πυρομάλλης (πλήκτρα), Βίκτωρ Κουλουμπής (ηλεκτρικό μπάσο), Αλέκος Γεωργουλόπουλος (κιθάρες).

Μουσική Επιμέλεια – Ενορχήστρωση: Παναγιώτης Σαρδέλης

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε όσα μας δήλωσαν αποκλειστικά έξι από τους τραγουδιστές της House Band.

Ξεκινώντας, θα ήθελα να μου πείτε τί σημαίνει House Band για εσάς. Πώς θα περιγράφατε το σχήμα στον κόσμο που δεν έχει έρθει να σας ακούσει;

Γιάννης Βενιαμίν: Είμαστε μια μπάντα που αποτελείται από άτομα μεμονωμένα. Διαλέγονται, δηλαδή, άτομα για να δημιουργηθεί το σχήμα… Οι περισσότεροι τραγουδιστές εναλλάσσονται ανά χρονιά. Οι μουσικοί συνήθως είναι οι ίδιοι, εκτός και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Γιάννης Βογιαντζής: Ουσιαστικά η House Band για εμάς είναι μια παρέα, που κάνουμε τη δουλειά μας. Είναι η ομάδα μας.

Κέρεν Ταμάμη: Είμαστε μια παρέα που περνάμε καλά.

Χάρης Αντωνίου: Είναι μία μουσική παρέα, εγώ είμαι μόλις τρεις εβδομάδες εδώ -και μερικές πρόβες, αλλά το βλέπω σαν μια παρέα που παίζουμε μουσική και γουστάρουμε.

Κέρεν Ταμάμη: Κατ’ αρχήν δίνουμε και μεγάλη σημασία στο κοινό που έρχεται. Σεβόμαστε πάρα πολύ το κοινό, τί θέλει να ακούσει, γι’ αυτό και εναλλάσσεται το πρόγραμμα. Δεν θα ακούσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο τα ίδια, πάντα. Αν στο κοινό δεν αρέσει κάτι, βάζουμε κάτι άλλο.

Σας δημιουργεί άγχος το γεγονός ότι συμμετέχετε σε ένα συγκρότημα που υφίσταται τόσα πολλά χρόνια και εσείς καλείστε να διατηρήσετε το “όνομα” του σχήματος αυτού;

Γιάννης Βενιαμίν: Αυτό δεν μπορείς να το πεις απόλυτα. Έχεις άγχος γιατί θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου καλά, αλλά δεν νομίζω να τίθεται θέμα για τον καθένα ότι υπάρχει μία μπάντα που πρέπει να ‘καλύψει’ και να μην εκθέσει τους προηγούμενους.

Γιάννης Βογιαντζής: Φαντάζομαι πως όλοι σκέφτονται ότι έχουν έρθει στη House Band, που είναι στον Σταυρό του Νότου και υφίσταται σαν θεσμός, αλλά στην ουσία δεν είναι άγχος, νομίζω ότι απλά είναι ένα κίνητρο για να είναι ο καθένας όσο καλύτερος μπορεί…

Γιάννης Βενιαμίν: …και να υπάρχει ένα επίπεδο. Από την άποψη ότι οι καλλιτέχνες που διαλέγονται να παίξουν σε αυτή τη σκηνή, πέρα από την House Band, δεν είναι τυχαίοι. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από αυτή τη House Band έχουν βγει πάρα πολλοί οι οποίοι σήμερα κάνουν μεγάλη καριέρα.

Κέρεν Ταμάμη: Έχουμε δέσει πολύ, πιστεύω.

Γιάννης Βενιαμίν: Εγώ είμαι πέντε χρόνια εδώ, παίζω κιθάρα και τραγουδάω. Οι υπόλοιποι μουσικοί, με κάποιες εξαιρέσεις, είναι εδώ τέσσερα χρόνια το λιγότερο. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν οκτώ και εννιά χρόνια στη House Band. Οπότε καταλαβαίνεις ότι η μπάντα είναι δεμένη. Η Κέρεν αναφέρεται κυρίως στους τραγουδιστές, καθώς, έχοντας όλον αυτόν τον όγκο δουλειάς να βγάλουμε και παίζοντας μόνο έναν μήνα, τώρα βλέπουμε ότι ρολάρει το πράγμα.

Με ποιά κριτήρια επιλέγετε τα κομμάτια που θα ακουστούν στο πρόγραμμα; Κάνετε αλλαγές κατά τη διάρκεια της σεζόν;

Γιάννης Βενιαμίν: Διαλέγουμε κομμάτια που αγαπάμε πολύ. Γίνεται μια λίστα, από τον καθένα ξεχωριστά, τη δίνουμε σε αυτόν που επιμελείται το πρόγραμμα και απο εκεί και πέρα ο ίδιος, με βάση το όραμα που έχει, κάνει την κατανομή των τραγουδιών και πάει λέγοντας.

Γιάννης Βογιαντζής: Στην ουσία το κριτήριο είναι να καλύψουμε ένα πάρα πολύ ευρύ μουσικό φάσμα, εφ’όσον παίζουμε κάθε βράδυ γύρω στις πεντέμιση ώρες, από όσα περισσότερα είδη μπορούμε, κομμάτια που να κάνουν κέφι, που να ανεβάζουν τον κόσμο.

Χάρης Αντωνίου: Το καλό είναι ότι είμαστε πολλοί τραγουδιστές και ο καθένας είναι διαφορετικός. Ο καθένας καλύπτει μια άλλη κατηγορία…

Γιάννης Βενιαμίν: …χωρίς να το ξέρει πολλές φορές (γέλια). Το ανακαλύπτει εδώ πάνω.

Γιάννης Βογιαντζής: Πάντως κατά τη διάρκεια της χρονιάς γίνονται πολλές αλλαγές, αναγκαστικά, γιατί κάθε εβδομάδα παίζουμε εδώ επί οκτώ μήνες.

Γιάννης Βενιαμίν: Yπάρχουν άνθρωποι που έρχονται κάθε εβδομάδα, ανελλιπώς, οπότε ‘απαιτούν’ ουσιαστικά, χωρίς να στο πουν ποτέ, να αλλάζεις, να φρεσκάρεσαι.

Αυτό πιστεύετε ότι είναι και το ‘μυστικό’ της House Band, που κάνει τον κόσμο να εξακολουθεί να γεμίζει το μαγαζί μετά από τόσα χρόνια;

Γιάννης Βενιαμίν: Τα νέα παιδιά. Το γεγονός ότι αλλάζουν, φεύγουν, έρχονται και υπάρχει μια διαρκής ανανέωση… Ο όγκος της δουλειάς είναι τεράστιος, βγαίνεις και σκίζεσαι εκεί πάνω για πάρτη σου, εκπληρώνοντας το όραμα κάποιου άλλου. Και μέσα σ’ αυτό βρίσκεις σημεία που εσύ ταιριάζεις, που μπορείς να κολλήσεις και δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Αυτό είναι που κρατάει αυτό το πράγμα.

Γιάννης Βογιαντζής: Στην ουσία το μυστικό είναι η ανανέωση, η ποικιλία, η όρεξη που έχει ο καθένας από εμάς.

Γιάννης Βενιαμίν: Χτυπιόμαστε στη σκηνή, ιδρώνουμε. Αυτό δεν το κάνεις για τα χρήματα που παίρνεις, αλλά γιατί το γουστάρεις. Αυτό περνάει κάτω στον κόσμο. Δεν είναι η κεντρική σκηνή, όπου είσαι φτασμένος και πρέπει να φανείς αντάξιος της φήμης, του ονόματος και του παρελθόντος σου. Εδώ φτιάχνεις το μέλλον σου.

Τί πιστεύετε ότι έχει ανάγκη να δει το ελληνικό κοινό όταν θα έρθει σε ένα μουσικό πρόγραμμα, ειδικά τις εποχές που διανύουμε;

Γιάννης Βενιαμίν: Αλήθεια.

Κέρεν Ταμάμη: Έχει ανάγκη να δει ότι αυτό που τραγουδάς το νιώθεις, ότι το τραγουδάς γι’ αυτούς. Δεν τραγουδάς για να κάνεις μόνο το δικό σου. Τραγουδάς για να περάσουν αυτοί καλά. Περνάς κι εσύ καλά, περνάει και ο κόσμος καλά.

Γιάννης Βενιαμίν: Ο κόσμος αυτό που δεν θα εκτιμήσει σε καμία περίπτωση θα είναι το επιτηδευμένο. Αντιθέτως, ακόμα και αν δεν είναι πολύ καλή η απόδοσή σου, αν αυτό που κάνεις είναι αληθινό και βγαίνει από μέσα σου, θα το εκτιμήσει.

Γιάννης Βογιαντζής: Απ’ ότι παρατηρώ, επειδή έχουμε θαμώνες, ο κόσμος έρχεται συχνά και αποκτάς και μια προσωπική επαφή μαζί τους, μπορεί να έχουν τα προσωπικά τους θέματα, αλλά όταν έρχονται εδώ τα ξεχνάνε όλα και περνάνε καλά. Αυτό είναι το μυστικό. Εγώ βλέπω τον εαυτό μου σαν διασκεδαστή.

Μπορείτε να μας πείτε το αγαπημένο σας τραγούδι, που κάθε φορά ανυπομονείτε να ερμηνεύσετε στη σκηνή;

Γιάννης Βενιαμίν: Τα ματόκλαδά σου λάμπουν (γέλια).

Γιάννης Βογιαντζής: Αν θα διάλεγα ένα αυτή τη στιγμή, θα ήταν το Where is my mind των Pixies.

Κέρεν Ταμάμη: Εμένα είναι το Purple Rain, από τον Prince.

Χάρης Αντωνίου: Εγώ νομίζω το τραγούδι που πάντα περιμένω να πω είναι το “U Can’t Touch This”, του Mc Hammer. Είναι η αγαπημένη μου φάση του προγράμματος.

Παυλίνα Βουλγαράκη: Το “Εν Λευκώ” της Νατάσσας Μποφίλιου.

Άννα Τάρμπα: Το Safe from Harm των Massive Attack.