Η Ραλλία Χρηστίδου μας πέρασε «Στην Απέναντι Πλευρά» της.

Μας καλωσόρισε με το καινούριο της τραγούδι «Μάτια μου ξεχνάς» στο οποίο ο κόσμος απάντησε με ένα θερμό χειροκρότημα. Τα πρώτα τραγούδια που μας παρέσυραν στο ρυθμό τους ήταν από την προσωπική δισκογραφία της Ραλλίας όπως το Θα ‘μαι αυτό που ποτέ μας δεν φτάνουμε, το Είσαι μακριά και το Μια ζωή. Ευχάριστη έκπληξη ήταν η διασκευή του Κρύψου σε μία τελείως διαφορετική ενορχήστρωση. Στην συνέχεια απολαύσαμε κομμάτια άλλων ελλήνων καλλιτεχνών όπως τη Δίψα, Όνειρο Ήτανε, Δεν θέλω να μου μιλάς, αλλά και ξένων όπως το Je veux και το All’ infinito. Ένα μέρος του πρώτου προγράμματος ήταν αφιερωμένο στους Αγανακτισμένους και στα επεισόδια του Συντάγματος.

Το κοινό έγινε ένα με την φωνή της Ραλλίας όταν ερμήνευσε την Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ και παράλληλα εμφανιζόταν βίντεο με σκηνές από τα επεισόδια του Ιουνίου. Ένα highlight της βραδιάς ήταν όταν τραγούδησε το Imagine δίπλα από το φως κεριών μαζί με την Σοφία Βογιατζάκη. Ένα διάλειμμα σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο για να ανανεωθεί ο κόσμος και να ετοιμαστεί για το δεύτερο μέρος του προγράμματος.

Τα κομμάτια αλλάζουν ύφος, όπου πλέον γίνεται αφιέρωμα στα λαϊκά και στη παραδοσιακή μουσική. Παρατήρησα ότι πολλοί σηκώθηκαν και χόρεψαν τον Ικαριώτικο και τα Κρητικά τα οποία έδωσαν ένα διαφορετικό αέρα στην βραδιά! Αναπτήρες άναψαν, χέρια σηκώθηκαν όταν άρχισαν να ακούγονται οι πρώτες νότες από το Τι γλυκό να σ’ αγαπούν, Για κοίτα με στα μάτια και Μια φορά μονάχα φτάνει.

Έτσι υπάρχει μια ισορροπία σε όλο το πρόγραμμα που ικανοποιεί όλα τα γούστα.

Στο τέλος της βραδιάς όλοι αποχαιρέτησαν τον Σταυρό του Νότου και την Ραλλία έχοντας κρατήσει ο καθένας το κομμάτι που τον αντιπροσώπευε..

από την Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη