Η ζωή είναι ωραία την Άνοιξη! Ο 2ος Ημιτελικός

Ώρα 22:00 ακριβώς (!) ξεκίνησαν όλα. Το στάδιο όχι τόσο γεμάτο απόψε, αν και για τον τελικό όλα τα εισιτήρια, λένε, έχουν πουληθεί. Οι παρουσιαστές στη θέση τους, Χάντι – Έρικ – Νάντια, χαμογελαστοί, κομψοί, λαμπεροί. «Είναι έτοιμο το κοινό»? «Είναι έτοιμοι οι ανταποκριτές»? «Έτοιμη η μουσική»???? Πάμε! Ξεκινάμε!

17 χώρες διαγωνίστηκαν απόψε, 10 από αυτές πέρασαν στον τελικό. Ας δούμε μαζί πώς τα κατάφεραν ή τι έφταιξε κι έμειναν πίσω…

Πρώτη χώρα η Λιθουανία. Οι Inculto ανεβαίνουν στη σκηνή ζωηροί, χαρωποί. Με ρυθμό ξεκινά το αποψινό πάρτι! Φορούν καρό παντελόνια στις αποχρώσεις του καφέ, ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και μαύρες γραβάτες. Φωνητικά καλά τα πήγαν, με χιούμορ το χορευτικό τους, χωρίς να είναι κάτι σπουδαίο. Ψεύτικα μουσικά όργανα, ανά χείρας (μέρος των χορευτικών φιγούρων κι αυτό?) στα χρώματα της σημαίας της χώρας τους. Ολίγον από αντρικό στριπτίζ, ανάμεσα σε αστραπές και βροντές, τα φώτα σβήνουν για έναν λεπτό και… με μια κίνηση πετούν τα παντελόνια τους! ΟΥΑΟΥ! Φορούν μόνο ασημένια, αστραφτερά σωβρακάκια μες την παγιέτα και την πούλια! Συνεχίζουν να χορεύουν επιδεικνύοντας ό,τι πολυτιμότερο έχουν απαστράπτον!!!

Ακολουθεί η Αρμενία με το τραγούδι “Apricot Stone“. Εθνικό φρούτο της φίλης χώρας το βερίκοκο, μαθαίνουμε. Η Eva Rivas, πανύψηλη και όμορφη, έρχεται, ξυπόλητη, φορώντας ένα σύνολο που αποτελείται από αέρινο πανωφόρι – φόρεμα και παντελόνι τζιν. Τα μαλλιά της εξαιρετικά μακριά… Τύφλα να έχει η Ραπουνζέλ! Όσο εκείνη ξεδιπλώνει τις πτυχές της φωνής της, γύρω της οι χορευτές προσπαθούν να διηγηθούν μια ιστορία. Όλοι ντυμένοι στα χρώματα του βερίκοκου. Το σκηνικό συμπληρώνεται από ένα τεράστιο κουκούτσι του φρούτου, το οποίο λίγο πριν το τέλος του τραγουδιού… ανοίγει κι από μέσα του ξεπροβάλει μια ανθισμένη (ψεύτικη) βερικοκιά. Έντονο το χειροκρότημα.

Επόμενη χώρα, 3η στη σειρά, το Ισραήλ. Η πρώτη μπαλάντατης βραδιάς. Ο νεαρός Harel Skaat τραγουδά σταΕβραϊκά, το τραγούδι “Milim“. Πολύ εκφραστικήφωνή, συμπαθητική παρουσία, με όμορφαμάτια. Μαζί του ένας πιανίστας και δύοακόμα άτομα στα φωνητικά. Η σκηνή φωτίζεται με γαλάζιο φως παντού. Εξαιρετικά τα φωνητικά. Το στάδιο σείεται από το δυνατό χειροκρότημα με το τέλος.

Σειρά της Δανίας με ένα ντουέτο, Chanée & N’evergreen και “In a moment like this“. Ερωτικό τραγούδι. Μου θυμίζει το “Every Breath you take”. Οι φωνές τους ταιριάζουν μεταξύ τους πολύ, έχουν έκταση και όμορφη χροιά, αλλά, για μένα ηχεί λίγο παλιομοδίτικο ως άσμα. «Παλιάς κοπής» που λέμε. Αν πεις για το ενδυματολογικό κομμάτι της παρουσίασης… καλά! Εκείνος φορά μπλε σκούρο σακάκι που θυμίζει δεκαετία ’80 (με σιρίτια και βάτες) κι εκείνη μια βραδινή (τι άλλο?) τουαλέτα σε μπλε σκούρο και γκρι, τόσο αέρινη, που μόνο σε δεξιώσεις της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη μπορείς να τη φορέσεις! Πολύ το χειροκρότημα.

Η Ελβετία παίρνει μικρόφωνο επί σκηνής. Ανάμεσα σε πυροτεχνήματα και ενώ χρυσές μπάλες κατεβαίνουν από την οροφή, εμφανίζεται (ως ξωτικό) ο τραγουδιστής Michael von der Heide: φάτσα από τις λίγες! Ντυμένος με κοστούμι σε απόχρωση του χρυσού, έρχεται από την Βέρνη και τραγουδά στα Γαλλικά. Όσο να πεις… η Ελβετία έχει αυτή την ευκολία με τις γλώσσες. «Θα βρέξει χρυσάφι» μεταφράζεται το άσμα τους κι ο ερμηνευτής μάλλον είναι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί. Δεν με ενθουσίασε, την αλήθεια να πω. Πείτε με κακιά αλλά νομίζω οι αυτόπτες μάρτυρες θα έχουν να λένε για τα αυτιά του και το σχήμα τους!

Διαφημίσεις για 3 λεπτά. Ευκαιρία βρίσκει ο γάτος να χορτάσει χάδια.

Στην 6η θέση η Σουηδία, με την Anna Bergendahl. Όλο το στάδιο φωτίζεται από κάτι… πυγολαμπίδες. Μια ακόμα μπαλάντα. Η τραγουδίστρια κρατά κιθάρα, όχι ότι παίζει… τάχαμου! Το τραγούδι της λέγεται “This is my life“. Όσο την ακούω, δεν είμαι σίγουρη ότι περνάει στον τελικό. Αν την ψηφίσουν οι φίλοι Νορβηγοί, ένεκα η σκανδιναβική χερσόνησος, έχει ελπίδες. Ξεκίνησε απαλά, ως μπαλάντα κι η ένταση ανεβαίνει. Η σκηνή μέσα στο μπλε. Ο κόσμος μαζί της. Θα είναι και οι κριτές?

Επόμενη χώρα το Αζερμπαϊτζάν. Μέσα στα φαβορί έλεγαν οι φανατικοί και οι θαυμαστές του θεσμού. Μικρή σε ηλικία η Safura, με τη βοήθεια ενός χορευτή ανεβαίνει σε μια σκάλα που αποτελεί μέρος του σκηνικού. Επικίνδυνες αποστολές κλήθηκαν να εκτελέσουν κάποιες χώρες. Αυτό βλέπω! Η Safura, λίγο έλειψε να… σα(φ)βουριαστεί από τη σκάλα, εκεί στο ανέβασμα. Λίγο έλειψε! Ανακτώντας την ψυχραιμία της, τραγουδά, από το κεφαλόσκαλο “Drip Drop” κι έχει να κάνει με τον ήχο του νερού. Στις αποχρώσεις του ουρανού και της θάλασσας το φόρεμά της. Αξιοπρόσεκτα ακόμα και τα παπούτσια της. 12ποντο «κουμαντάρει» η μικρά! Συντροφιά της κάνουν (σε σκάλες επίσης) 3 γυναίκες στα φωνητικά.

Η Ουκρανία παίρνει τη θέση της Αζέρας Safura. Η Ουκρανή Alyosha, ολομόναχη ξεκινά το τραγούδι της με τίτλο “Sweet People” καλύπτοντας το πρόσωπό της με κουκούλα. Στη συνέχεια πετώντας από πάνω της το κάλυμμα, αποκαλύπτει ανοιχτόχρωμα φόρεμα που, σ’ εμένα τουλάχιστον, θυμίζει… διάφανη κουρτίνα! Η φωνή της ενδιαφέρουσα. Ας μην το κρύβουμε δίνει τον καλύτερο εαυτό της επί σκηνής.

Ο συνθέτης του τραγουδιού της Ολλανδίας, μαθαίνουμε, έγραψε το τραγούδι για τα Στρουμφάκια!!! Η νεαρή Sieneke έρχεται να μας πει τραγουδιστά «Είμαι ερωτευμένη» (σα λα λι σα λα λα σα λα λι σα λα λα). Το σκηνικό βγαλμένο από παραμύθι. Πίσω ακριβώς από την Sieneke δύο χορευτές μεταμορφωμένοι σε κούκλες. Παντελόνι λευκό με ίδιο χρώμα δαντελωτή μπλούζα φοράει. Δεν με τρελαίνει, αλλά, η συγκεκριμένη δαντέλα είναι πανάκριβη! Χαρωπός ο ρυθμός παρασύρει το κοινό. Τρεις κοπέλες στα φωνητικά διασκεδάζουν όσο κι οι θεατές. Πάρα πολύ ήταν το χειροκρότημα.

Η Ρουμανία ανεβαίνει στη σκηνή αποφασισμένη να παίξει με τη φωτιά. Το τραγούδι έχει τίτλο “Playing with the fire” και είναι (φυσικά) γεμάτο ερωτικό πάθος! Το δεύτερο ντουέτο της βραδιάς, Paula Seling και Ovi, ξεκινούν καθισμένοι σε ένα διπλό πιάνο και μάλιστα γυάλινο! Υπέροχη η φωνή της Paula, δένει εξαιρετικά με του παρτενέρ της. Αρέσουν! Το χειροκρότημα είναι ιδιαίτερα θερμό.

Η Σλοβενία μπλέκει την παράδοση με το ροκ. Ενδιαφέρουσα άποψη, αλλά πόσο ανοικτό σε προκλήσεις είναι το κοινό της Eurovision? Οι συγκροτήματα ανεβαίνουν στη σκηνή. Οι Ansambel Zlindra και οι Kalamari. Είδα κάποιες σημαίες να ανεμίζουν υποστηρικτικά, όσο η Ρουμάνα τραγουδίστρια έκανε επίδειξη των φωνητικών ικανοτήτων της. Είχε όμορφα μάτια, τσαχπίνα φατσούλα. Το κοινό ανταποκρίνεται, αλλά τι θα πουν οι κριτικές επιτροπές?

Δωδέκατη στη σκηνή ανεβαίνει η Ιρλανδία. Στο σκοτάδι, αρχικά και λουσμένη σε μπλε φως στη συνέχεια, η εξαιρετική Niamh Kavanagh, ερμηνεύει το “It’s for you“. Η φωνή της άψογη, δεν το συζητώ, συγκινεί όσους την βλέπουν και την ακούν. Άλλωστε έφερε την πρώτη νίκη στην χώρα της το 1993 και μετά… ήρθε το ρεκόρ στις κατακτήσεις της πρώτης θέσης στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό. Λίγη εγκυκλοπαιδική γνώση, δεν έβλαψε ποτέ, κανέναν! Γλυκιά, σαν μαρμελάδα, η καλλιτέχνης, κερδίζει το κοινό χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Το φόρεμα, είναι κομψό και φινετσάτο. Όμορφο!

Αμέσως μετά η Βουλγαρία με εκπρόσωπο τον Miro. Στα ολόλευκα όλη η ομάδα, να ταιριάζει με τον τίτλο και το νόημα του τραγουδιού : “Angel si ti” που σημαίνει «είσαι άγγελος». Για να μας πείσει ο γείτονας, δύο από τους χορευτές είναι ντυμένοι σαν άγγελοι, όχι με πούπουλα, με πολλά μέτρα λεπτό λευκό ύφασμα. Εντύπωση μου έκανε η χρυσόσκονη με την οποία κάλυψαν τα κορμιά τους. Ο ίδιος ο Miro μου θύμισε λίγο Τάκη Ζαχαράτο, αλλά μην το κάνουμε θέμα.

Τρεις θέσεις πριν το τέλος, η σειρά της Κύπρου. Ο 22χρονος Jon Lilygreen και οι The Islanders βάζουν τα δυνατά τους με μια μπαλάντα να περάσουν στον τελικό. Αυτός είναι ο στόχος και η προσπάθεια αξιοπρεπής, δυνατή. Μια ακόμα μπαλάντα με τίτλο “Life looks better in Spring”. Συμπαθητικός ο Ουαλός, δεν υπάρχουν χορευτικά, αλλά δεν χρειάζονται.

Στη συνέχεια η Κροατία με ένα γυναικείο τριμελές συγκρότημα τις Feminnem. Ξανθιές, καλλίγραμμες και… ξυπόλυτες! Τελικά το «ξυπόλυτο» φοριέται πολύ φέτος! Σαν τραγούδι αδιάφορο μου φάνηκε. Ευκαιρία για μια βόλτα στην κουζίνα. Λίγη σοκολάτα βοηθάει πάντα.

Προτελευταία η Γεωργία, με την όμορφη Sofia Nizharadze (ελπίζω να το έγραψα σωστά) που φοράει κόκκινη μακριά τουαλέτα, αλλά όχι παπούτσια! Στο ίδιο χρώμα γεμίζει η σκηνή. Απαλές οι κινήσεις στο χορευτικό. Παρόλα αυτά διακρίνω πως στις φιγούρες που κάνει ανησυχία για το φόρεμά της. Πάρα πολύ ωραία η φωνή της. Μια ακόμα μπαλάντα (πόσες μπαλάντες να αντέξουμε σε μία βραδιά?) που ερμηνεύτηκε καταπληκτικά.

17η στη σειρά, τελευταία συμμετοχή, η Τουρκία με το συγκρότημα MaNga. Εμπνεύστηκαν από ένα δημοφιλές κόμικ. Η όλη παρουσίαση είναι εντελώς ξεχωριστή από όσα είδαμε απόψε. Ο τραγουδιστής μάλιστα έχει μπει τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου, που κυκλοφορεί και στην καθημερινή του ζωή ντυμένος όσο εκκεντρικά ντύνεται ένας ήρωας κόμικς. Δυνατό κομμάτι, ρυθμικό, με ροκ ύφος με τίτλο “We could be the same“. Άρεσε! Το χειροκρότημα έντονο.

Λίγο πριν λήξει η ψηφοφορία του κοινού, οι Νορβηγοί τίμησαν με τον δικό τους τρόπο, την κατάκτηση της… τελευταίας θέσης στον διαγωνισμό της Eurovision. Ένα βίντεο – ντοκουμέντο μας θύμισε τις χώρες που έχουν βρεθεί με την ελάχιστη ή και καθόλου βαθμολογία στον τελικό. Με χιούμορ αντιμετώπισαν το δικό τους αρνητικό ρεκόρ. Η Νορβηγία έχει βρεθεί 10 φορές στην «ουρά».

Οι τυχερές χώρες που πηγαίνουν στον τελικό είναι (με τη σειρά που ανακοινώθηκαν) :

Γεωργία
Ουκρανία
Τουρκία
Ισραήλ
Ιρλανδία
Κύπρος
Αζερμπαϊτζάν
Ρουμανία
Αρμενία
Δανία

Ραντεβού την βραδιά του Τελικού!