Λουκιανός Κηλαηδόνης: «Η εποχή μας δεν παράγει ταλέντα»

Για το αν πιστεύει στα «αδικημένα» ταλέντα: «όχι. Επειδή πέρασα κι εγώ από αυτό το καθεστώς των δισκογραφικών εταιρειών- «να το ακούσουμε», «δεν το ακούσαμε», «πέρνα την άλλη βδομάδα»-. Εκ των υστέρων κατάλαβα κάτι. Χωρίς να το ξέρουν ούτε οι ίδιες οι εταιρείες, λειτουργούν σαν ένα είδος προστατευτικού φίλτρου, απομονώνοντας τα «ψώνια» από αυτή την ιστορία. Στο χώρο του θεάματος, πέρα από το ταλέντο, χρειάζονται και κάποιοι μηχανισμοί άμυνας στις δυσκολίες. Αυτές οι δυσκολίες, που οι περισσότεροι συναντούν στην αρχή κυρίως, λειτουργούν θετικά, ώστε να κάνει κανείς ένα άλλο επάγγελμα, στο οποίο θα τα καταφέρει καλύτερα. Αυτός ο χώρος χρειάζεται γερά νεύρα και συγκρότηση».

Και συνεχίζει: «Η εποχή μας δεν παράγει ταλέντα. Βρισκόμαστε σε μία μεταβατική φάση, που, με την εξάπλωση της τεχνολογίας, έχουμε ξεφύγει από το εθνικό τραγούδι και έχουμε πάει στο παγκόσμιο. Θα ξαναγίνουν σπουδαία πράγματα, όπως συνέβησαν τη δεκαετία του ’60. Απλώς τώρα τα περνάμε από τον ηλεκτρισμό στα ηλεκτρονικά».

Για τη διασκευή των ONIRAMA στο κομμάτι του «Ύμνος των μαύρων σκυλιών» αναφέρει: «Καλή ήταν. Εγώ ονειρευόμουν να γράψω μία σάμπα. Τα παιδιά το έκαναν ροκ εντ ρολ. Έχασε κάτι από την ουσία του. Σαν να πάρεις ένα βαλσάκι και να το κάνεις ζεϊμπέκικο. Μία εξυπνάδα χωρίς λόγο. Παρόλα αυτά, ευχήθηκα στα παιδιά καλή επιτυχία. Μου ζήτησαν να τραγουδήσω ένα μέρος, αλλά τους είπα ότι δεν με εκφράζει».

Τέλος δηλώνει ότι δεν είναι πάντα υπέρμαχος των διασκευών γιατί: «Ορισμένες φορές γίνονται φριχτά πράγματα. Άστο, ρε παιδί μου, το κομμάτι, που πας να περπατήσεις πάνω σε άσπρη μοκέτα με λασπωμένα παπούτσια! Υπάρχουν ορισμένες διασκευές που έχουν ήθος, σεβασμό στο πρωτότυπο. Αλλά τώρα να πάρεις την «Καραγκούνα» και να την κάνεις ροκ; Άσε την «Καραγκούνα» και γράψε κάτι καινούργιο».

Από την Αριάδνη Στεφανίδου