Μιχάλης Ρακιντζής: «Για μένα η μουσική είναι δημιουργία»

Η νέα του δισκογραφική δουλειά περιέχει δέκα καινούργια κομμάτια αλλά και δέκα διασκευές παλιών του τραγουδιών με τίτλο «Δεν τσιμπάω» και θα κυκλοφορήσει τέλη Μαΐου.

Αποστασιοποιήθηκε γιατί θεωρούσε ότι δεν ανήκει στο συγκεκριμένο είδος μουσικής που έχει ανεβεί τα τελευταία χρόνια : «Για μένα, η μουσική είναι δημιουργία. Το κυνήγι των εμφανίσεων δεν έπαιζε ποτέ κάποιο ρόλο. Δισκογραφική παρουσία είχα κάθε χρόνο».

Τα τραγούδια του δεν έχουν την επιτυχία που είχαν παλιότερα: « Ένα τραγούδι για να έχει επιτυχία, πρέπει να φτάσει στον κόσμο. Όταν δεν φτάνει στο ευρύ κοινό μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, ειλικρινώς δεν βλέπω πως μπορεί να ακουστεί. Δεν σημαίνει ότι αυτά τα τραγούδια είναι υποδεέστερα».

Τα ραδιόφωνα δεν τον «έπαιξαν» γιατί έτσι δουλεύει το σύστημα, όπως λέει. Δεν έδωσε δικαίωμα για χρηματικές συναλλαγές ανάμεσα στον ίδιο και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς: «Θέλω να έχω καθαρές σχέσεις με τη μουσική». Πολεμήθηκε όταν συμμετείχε στη Eurovision, όπως αφήνει να εννοηθεί. Θεωρεί ότι η χειρότερη θέση είναι η δεύτερη σε ένα διαγωνισμό: «Δεν με ενδιαφέρει η θέση που έφερα. Ήταν κάκιστη, αλλά δεν πήγα εκεί για να αποδείξω τι μπορώ να κάνω..Έχω δώσει τις εξετάσεις μου στον κόσμο μου πριν από τόσα χρόνια».

Δεν μετάνιωσε για τη συμμετοχή του καθώς ήταν μια δυνατή εμπειρία στη ζωή του, αλλά δεν θα ξαναπήγαινε: «Νομίζαμε ότι ήταν ένας διαγωνισμός τραγουδιού. Δεν είναι, όμως, έτσι τα πράγματα».

Δεν γνώριζε τους φετινούς μας εκπροσώπους στη Eurovision, γιατί είναι καιρό στο στούντιο. Εύχεται όμως καλή επιτυχία. Οι καλλιτέχνες που θαυμάζει είναι ο Μίμης Πλέσσας, ο Μανώλης Χιώτης και πολλούς ακόμη: « Η Ελλάδα πέρασε μια χρυσή εποχή, με αξιόλογους ανθρώπους. Πολλούς τους ανακάλυψα, μάλιστα, αρκετά μεγάλος».

Σήμερα δεν υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που να θαυμάζει: « όταν ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από τη μουσική, αναγκάζεται να κάνει πράγματα για να πουλήσει. Αυτό που πουλάει στο συγκεκριμένο χώρο εμένα δεν μου αρέσει».

Ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον πατέρα του, που δεν βρίσκεται στη ζωή: « Ο πατέρας μου έπαιζε εκπληκτικά λύρα. Σε αυτόν οφείλω την αγάπη μου για τη μουσική και πάντα, όταν παίζω, είναι στην άκρη του μυαλού μου».

Από την Αριάδνη Στεφανίδου