Η ζωή όπως εγώ τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι είναι ένα δώρο. Σκεφτείτε λίγο τον εαυτό σας όταν σας δίνουν δώρα. Άλλοτε τ’ ανοίγετε με λαχτάρα, άλλοτε βαριεστημένα κι άλλοτε πάλι τ’ αφήνετε κλειστά για μέρες ίσως και μήνες. Δεν το μπορώ άλλο να βλέπω τους νεοέλληνες στην παραμύθα τους. Να έχουν χάσει τη μπάλα και απλά να υπάρχουν. Αίσχη, εκτρώματα και ψεύτικα πράγματα χωρίς αλήθεια, ουσία και υποψία. Χαμένοι στον μικρόκοσμο που υιοθετούν από την τηλεόραση. Γυρεύουν πάντα κάτι χωρίς καν να ξέρουν τι. Ψάχνουν και ζητούν την ζωή σε καριέρες, προβολή, αποδοχή και ό,τι είναι όμορφο και in. Βρε ούσττ.
Πώς να το πω…; Δεν ξέρω… Παθαίνω κάτι τις… Ένα ταράκουλο, ένα θέμα, μια κρυάδα. Είναι δυνατόν ο «Γκούτσι φόρεμα» να διασκευάζει Θεοδωράκη; Γίνεται; Μίκηηη επαναστάτη, ανατρεπτικέ, μυημένε, κόκκινε. Μίκη της Μακρόνησου, της εξορίας. Μίκη της νέας δημοκρατίας, πώς το επέτρεψες; Βγήκες και δήλωσες κιόλας ότι είναι πολύ όμορφη και αξιοπρεπής διασκευή. Του Μαζωνάκη; Του πλουσιόπαιδου με τις ιδιαίτερες προτιμήσεις; Που μπερδεύει τις σκόν….. γκουχ γκουχ… Που μπερδεύει τις καραμέλες με τα depon ήθελα να πω. Χαχαχαχαχαχα. Με λένε Γιώργο και ποτέ δεν τραγουδάω. Βρε τι έχετε πάθει όλοι σας; Είναι δυνατόν; Κι όμως αγαπημένοι μου, το είδαμε κι αυτό. Ο τραγουδιστής του Φοίβου, της πίστας, της νύχτας, της μόδας, των ακριβών ρούχων και μόδιστρων, των τρίμηνων σουξέ, του γαρίφαλου και της βραχνής φωνής, γκρρρ γαβ, να διασκευάζει Θεοδωράκη με τις ευλογίες του παρακαλώ. Άντε πέστε μου εσείς τώρα, εγώ που να γύρω το κεφάλι μου; Σε ποιον ήχο; Σε ποια ανάγκη; Σε ποια αγωνία και σε ποιον καημό; Του Μίκη που ήξερε ή του Μίκη που δεν γουστάρω με την καμία να μάθω και να ακούσω; Αυτόν του Μαζωνάκη. Άντε Μίκη μου να σου κάνει και αφιέρωμα βρε, αλλά πώς θα ερμηνεύσει τα τραγούδια δεν ξέρω… Εεεε και άντε πες ότι η φωνή παλεύεται. Η ψυχήηηηη βρεεε, που είναι; Η ζωή να τα υποστηρίζει; Οι επιλογές; Συγνώμη ξέχασα ντύνεται με γυαλιστερά ρούχα και trendy γυαλιά ηλίου. Δεν αντιλέγω βέβαια, δικά σου είναι τα τραγούδια. Ό,τι θες τα κάνεις. Αλλά εμάς δεν μας σκέφτηκες; Εκτός και αν η ματαιοδοξία σε κατέκτησε και σένα, τώρα στο ηλιοβασίλεμα της ζωής σου.
Δεν ακυρώνω και δεν κρίνω κανένα γιατί απλά δεν μπορώ και δεν δικαιούμαι να το κάνω. Απλά εκφράζω δημόσια την άποψή μου σε κάτι που δημοσιοποιήθηκε και στάλθηκε με δελτία τύπου. Ναι ρε σεις αλήθεια… Συγκινηθήκαμε και ανατριχιάσαμε. Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο την μέρα τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα. Φεύγω, τώρα φεύγω. Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνατε κομμάτια κύριοι…
Μου τα διαλύσατε και μου τα ισοπεδώσατε όλα. Τις ελπίδες, τα όνειρα, τα θεμέλιά μου. Άντε Βασίλη αγόρι μου μετά την πριγκηπέσα να τραγουδήσεις και συ Θεοδωράκη, είναι και της μόδας βρε.
Μετρήστε αίσχη:
Αίσχος nο1: Συνεργασία Μάνου Ελευθερίου με την Πεγκούλα. Ναι, αυτή με τον παραμυθένιο γάμο.
Αίσχος nο2: Η πριγκηπέσα να χορεύεται στα κωλ…..μπαρα από τον Καρρά.
Αίσχος nο3: Διασκευή του Μίκη από τον Μαζό.
Ε, άντε στο ανάθεμα. Τουλάχιστον τρίτωσε το κακό, ξορκίστηκε. Ελπίζω να σταματήσει εδώ.
Που δεν το βλέπωωω… Έρχονται μαύρες μέρες. Ρε σεις παραγωγοί, μουσικοί που μας διαβάζετε στα κρυφά και δεν εννοώ εσάς που κάνετε την δουλειά σας, εσάς τους άλλους λέω τα κοράκια, έχω μια ιδέα.
Πώς θα σας φαινόταν η ψιψίνα Καλομοίρα να τραγουδήσει Χαρούλα;
Εεεεε; Εεεεεε; Καλόοοοο! Ή Μαρινέλλα. Τσίπα επάνω σας δεν έχετε; Μαυραγορίτες… Πόσο γουστάρω ν’ ανοίξω ραδιόφωνο και ν’ ακούσω την διασκευή του Μαζό να την αφιερώνει η Κούλα στον Τάκη με αγάπη. Ε ρε γλέντιαααα μπαμπάκοοο. Εσείς δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι ο Γιωργάκης ξύπνησε ένα ωραίο πρωί στον πανάκριβο δερμάτινο καναπέ του και είχε την φαεινή ιδέα να κάνει αυτό το… Πώς να το πω; Πείτε το όπως θέλετε.
Είμαι σίγουρος ότι ξεφύγαμε τελείως και ότι όποιος προλάβει σώζεται. Κρατήστε τα δικά σας συμπεράσματα από τούτο το άρθρο. Κρατάω τις στιγμές και την δική μου αλήθεια. Με τα δικά μου χρώματα θα ντύσω το παζλ της ζωής μου και θα αγναντεύω το αληθινό ουράνιο τόξο. Εκείνο το άλλο το ζωγραφιστό σας το επιστρέφω. Πάρτε το αγκαλιά και χρόνια πολλά. Μην ξεχάσετε να με ακούσετε. Μ’ αυτήν τη διασκευή θ’ ανοίγω την εκπομπή στο Ιόνιο.
ΥΣ. Αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάση, κλειδάκι μυστικό για τον παράδεισο, του ονείρου του ονείρου μου δάσηηη.
Κρατάτε γερά κόσμεεεε.
Διαβάστε επίσης
