Νίκος Σιακούφης: Θεωρώ τον εαυτό μου απλό, χωρίς ιδιαιτερότητες, με μόνο όπλο μου τη λογική που πρυτανεύει πάντα στους στόχους μου!!!

Σε μία εποχή που οι ολοκληρωμένες δουλειές τείνουν να εκλείψουν, ο Νίκος Σιακούφης, με το πείσμα και τον ενθουσιασμό που διακρίνει τους νέους, ταλαντούχους καλλιτέχνες, μας παραδίδει 11 καινούργια τραγούδια (τα περισσότερα σε δικούς του στίχους και μουσική) που εκφράζουν τα όνειρα αλλά και τις αγωνίες των νέων ανθρώπων.

Ρυθμοί κλασικού ροκ δανείζονται στοιχεία μοντέρνας αντίληψης και ταξιδεύουν στο μέλλον δίνοντας την αίσθηση της διαχρονικότητας των ακουσμάτων, πείθοντας ότι το κλασσικό πρότυπο αντέχει ακόμη.

Πρώτο single του δίσκου η “Υπέροχη μέρα”, ένα αισιόδοξο τραγούδι που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη αυτές τις μέρες. Για να ξεκινάμε με δύναμη κάθε πρωί και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας με χαμόγελο.

Καταρχήν Νίκο θα θέλαμε λίγο να μας συστηθείς, να σε γνωρίσει το ευρύ κοινό λίγο καλύτερα!

Είμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσα στην επαρχία και από τα 18 μου μέχρι και σήμερα ταξιδεύω και συνεχίζω να κλείνω μέσα μου εμπειρίες και συναισθήματα, που σε συγκεκριμένες στιγμές γεννούν τα τραγούδια μου. Για μεγάλο διάστημα βρέθηκα σε διάφορες πόλεις χωρίς κάτι μόνιμο ποτέ και στο τέλος με κέρδισε η δύναμη της φύσης, που σαν κυρίαρχο στοιχείο αντιπροσωπεύει την πόλη μου Άρτα. Θεωρώ τον εαυτό μου απλό, χωρίς ιδιαιτερότητες, με μόνο όπλο μου τη λογική που πρυτανεύει πάντα στους στόχους μου. Το ταξίδι, η αναζήτηση και η μουσική δένουν κοντά μου ένα μωσαικό χρωμάτων που μου δίνουν τη δυνατότητα να βλέπω τον κόσμο με τα δικά μου μάτια και να τον ζωγραφίζω κόκκινο ή μπλε, ανάλογα με τις αισθήσεις μου την κάθε στιγμή μιας έμπνευσης. Η αισιοδοξία μου για έναν κόσμο καλύτερο μου δίνει φτερά να πετώ συνέχεια, γιαυτό . . . ότι κι αν χάσεις να γελάς(στίχος από το υπέροχη μέρα)

Διάβασα πως προέρχεσαι από μια επαρχιακή πόλη, την Άρτα και αναρωτιέμαι πόσο εύκολο είναι ένα παιδί που μεγάλωσε στην επαρχία, με λίγο διαφορετικά πρότυπα να το αποδεχτεί αυτός ο πολύπλοκος χώρος της μουσικής; 

Δε νομίζω ότι είναι εύκολο, απλά η πρόκληση είναι αυτό που ζητώ και είναι το μυστικό που κάνει να φαίνονται όλα όσα κατακτάς σαν ένα μικρό θαύμα . . . !

Σε πείσμα των δύσκολων καιρών εσύ μας παρουσιάζεις το ολοκληρωμένο σου album «Χάρτινα Τρένα». Μίλησε μου λίγο σχετικά, τι περιλαμβάνει, τι ακούσματα θα έχουμε; 

Είναι ένα κράμα από τραγούδια που γράφτηκαν σε διαφορετικές εποχές και με διαφορετικά ερεθίσματα. Κυριαρχούν τα ροκ, κλασσικά στοιχεία, ωστόσο, είναι σίγουρο ότι ο δίσκος χαράζει τη δική του πορεία πάνω στη ελληνική μουσική, αν και δανείζεται κάποιες φορές τον χαρακτήρα πιο δυτικών προτύπων, κυρίως πέρα από τον Ατλαντικό.

«Υπέροχη μέρα» ο τίτλος του πρώτου σου single. Να το πάρουμε σαν κάτι το αισιόδοξο μέσα σε όλα αυτά τα άσχημα πολιτικά γεγονότα που αντιμετωπίζει η χώρα;

Να το πάρετε μόνο έτσι, γιατί είναι κάτι που μπορώ να δώσω απλόχερα αυτή τη στιγμή και ο κόσμος έχει ανάγκη μια απόδραση από τα προβλήματά του τον τελευταίο καιρό. Είναι άλλωστε ένας τρόπος να πείσουμε το μυαλό μας ότι μπορεί να δει και την άλλη πλευρά των πραγμάτων και να μην χάνεται συνεχώς στο σκοτάδι που μας οδηγούν όλοι αυτοί που θέλουν να μας επιβάλλουν μια ζωή κουρδισμένη.

Το Σάββατο 23 Ιουνίου μας ετοιμάζει ένα ξεχωριστό live στο Ghost House… Τι εκπλήξεις θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα;

Αν και ο χρόνος θα είναι περιορισμένος θα προσπαθήσω εκτός από τα τραγούδια του δίσκου, να δείξω στους ακροατές και την πλευρά του Νίκου Σιακούφη που θέλει να ταξιδέψει σε άλλες εποχές και με διασκευασμένα κάποια κομμάτια από το ’60 μέχρι σήμερα, να ενώσει μουσικές και γενιές που χάνονται στο βάθος του χρόνου ψάχνοντας να αυτοπροσδιοριστούν.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις μιας και είσαι λάτρεις της ροκ μουσικής… είναι λίγο αδικημένη στις μέρες μας, έχουμε την τάση να δανειζόμαστε ξενόφερτους ήχους;

Αυτό είναι το αποτύπωμα της παγκοσμιοποίησης που δυστυχώς έχει αφανίσει εν μέρη τη ροκ μουσική και την έχει στρέψει σε μορφές πιο εναλλακτικές. Αν και δείχνει άσχημα στην αρχή πιστεύω ότι είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και επειδή όλα στη ζωή κάνουν κύκλο, θα έρχεται κατά καιρούς ο μόδα που το κλασσικό ροκ θα κυριαρχεί και αμέσως μετά θα ταλαντεύεται στην αμφισβήτηση. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της ροκ μουσικής, ποτέ της δεν ήταν ταυτόχρονα αποδεκτή απ’ όλους, πάντα δίχαζε, προβλημάτιζε, αλλά στο τέλος η ιστορία δικαίωνε την πίστη στο μουσικό αυτό είδος.

Από τη Σοφία Μπεκιάρη