Νότης Σφακιανάκης: «Στη μουσική οι αυτόκλητες λεζάντες και οι ταυτότητες είναι περιττές»

Η νέα του δουλειά: «Είναι η ολοκληρωμένη τριλογία «Ματωμένα Δάκρυα», δηλαδή το «Χορευτικόν», το «Κοινωνικόν» και το «Ερωτικόν», μαζί με άλλα τέσσερα καινούρια τραγούδια. Στο σύνολο είναι 25 τραγούδια όπου το ένα από τα τέσσερα, το «Φτερά γυρεύω» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και μουσική του Δήμου Αναστασιάδη, το έχει ήδη αγαπήσει ο κόσμος» όπως λέει χαρακτηριστικά.

Αισθάνεται δικαίωση για την καριέρα του, ενώ δεν απορρίπτει τίποτα από όσα έχει κάνει: «Προσωπικά αισθάνομαι δικαιωμένος. Δεύτερον, έχει βελτιωθεί πολύ η ζωή μου από τότε που ξεκίνησα. Στις αρχές του 1985 κουβαλούσα μπετά με ένα καρότσι για 2.000 δραχμές. Στη συνέχεια έβγαλα αρκετά χρήματα και ανέβασα το βιοτικό μου επίπεδο. Έγινα αρεστός σε πάρα πολύ κόσμο, έγινα γνωστός, αγαπητός και επίσης μου δόθηκε το δικαίωμα μέσα από τη δουλειά μου να έχω φωνή και να είναι ισχυρή».

Για τη συλλεκτική κασετίνα που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες λέει : «Επέλεξα τα τραγούδια που αγάπησε ο κόσμος και ακούστηκαν περισσότερο. Φυσικά, έχω διαλέξει και κάποια αγαπημένα μου όπως το «Πατρίδα μου» ή το «Ντροπή σε όλους μας». Εδώ θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει: τους συνθέτες, τους στιχουργούς, τις δισκογραφικές εταιρείες, και πάνω απ’ όλα τον κόσμο που στέκεται δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια».

Από μικρός τραγουδούσε μετά έγινε dj και έπειτα αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Στην αρχή το έκανε για καθαρά βιοποριστικούς λόγους, ενώ στη συνέχεια κατάλαβε πως διαθέτει το χάρισμα.

Για το κάτι «μοναδικό» που έχει ο ίδιος δηλώνει: «Αν θέλεις να μοιάσεις μ’ έναν άλλο καλλιτέχνη -που αυτό κάνουν οι περισσότεροι-, τότε παρασύρεσαι και χάνεις».

Όπως αποκαλύπτει είχε πολλά ακούσματα μικρός: «Η ξένη μουσική σε συνδυασμό με την ελληνική μού αποπροσανατόλιζαν την επιθυμία να έχω αυτούσια προσωπικότητα, οπότε δεν μιμήθηκα κανέναν».

Ενώ μιλά και για τις εκδηλώσεις θαυμασμού που δέχεται: « Είμαι 51 ετών, έχω διανύσει μια μεγάλη διαδρομή, αλλά όταν βλέπω νεαρά κορίτσια και αγόρια να έχουν κάνει τατουάζ το πρόσωπό μου στον αυχένα τους, σοκάρομαι! Πραγματικά. Πριν από λίγο καιρό ήρθε μια θαυμάστριά μου, η Δέσποινα, που έχει κάνει τατουάζ την υπογραφή μου στο ένα χέρι και κάποιους στίχους από ένα τραγούδι μου στο άλλο. Δεν είμαι υποκριτής. Από τη μια μου αρέσει, με τιμάει που έτσι δείχνουν την αγάπη τους, αλλά από την άλλη, μου κάνει ακραίο κι επικίνδυνο».

Για τη ροκ μουσική: «Στη ροκ μουσική υπήρξαν επαναστάτες, μάγκες, άνθρωποι που ξέπεσαν, άλλοι που μεγαλούργησαν, αλλά και αρκετοί καραγκιόζηδες. Πιστεύω ότι στη μουσική οι αυτόκλητες λεζάντες και οι ταυτότητες είναι περιττές. Στην Ελλάδα, π.χ., λέμε ποπ το δυτικό τραγούδι, το οποίο κανονικά είναι το λαϊκό τραγούδι. Μην ξεχνάμε ότι η λέξη ποπ βγαίνει από το «popular» που σημαίνει «δημοφιλής».

Από την Αριάδνη Στεφανίδου