Δεν ξύπνησα ένα πρωί και αποφάσισα ότι τώρα θα αρχίσω να ωριμάζω. Ήρθε μέσα από τα λάθη, τις σκέψεις, τη θλίψη, τη χαρά, τη δουλειά, τις συζητήσεις, μέσα από τη ζωή.
Δεν ντρέπομαι να πω ότι έχω περάσει από δυνατές φάσεις, όπως η κατάθλιψη, οι οποίες με έφεραν σε ένα σημείο που μπόρεσα να δω τον εαυτό μου ξεκάθαρα.
Να δω ότι ο Μαζωνάκης ήταν πολύ πιο μπροστά από τον Γιώργο και να φέρω το θέμα σε μια ισορροπία.
Να ευχαριστήσω τον Γιώργο, να τον χαϊδέψω, να τον περιποιηθώ, να τον αγαπήσω, να τον αγκαλιάσω.
Αυτό ήταν το βασικό θέμα που με είχε οδηγήσει στην κατάθλιψη: η εγκατάλειψη της προσωπικής μου ζωής».
Από την Κωνσταντίνα Τσίχλα
