Ο Παναγιώτης Πετράκης μάγεψε τον Άγιο Νικόλαο Κρήτης! Ρεπορτάζ και δηλώσεις!

Ο αύλειος χώρος του 1ου Γυμνασίου της πόλης του Αγίου Νικολάου υποδέχτηκε το κοινό και την ξεχωριστή συναυλία. Την Τρίτη 23 Αυγούστου, οι μελωδίες από τα δύο πιάνα έδεσαν αρμονικά με την υπέροχη φωνή του Παναγιώτη Πετράκη. Από το Μίκη Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι στο musical και όχι μόνο. Για τις μουσικές διαδρομές της βραδιάς, μας προϊδέασε και ο τίτλος της συναυλίας «Ωραίες μουσικές, χωρίς περιορισμούς».

Πρώτο κομμάτι, από τον αγαπημένο του συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ήταν το «Αν θυμηθείς το όνειρό μου». Έπειτα η μουσική γέφυρα μας πέρασε στα tango. «Jealousy Tango», «Τρίτο στεφάνι» και τη σκυτάλη πήραν τα δύο πιάνα που αφέθηκαν στη μεθυστική μελωδία του «Libertango» του Astor Piazzolla.

Σειρά είχαν κομμάτια της Edith Piaf, το τραγούδι της Ρεμπούτσικα «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές», «Και θα χαθώ» που πρωτοτραγούδησε η Ισιδώρα Σιδέρη, «Parla piu piano» και «Του μικρού βοριά».

Ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή, ήταν αυτή που ο τραγουδιστής ερμήνευσε το «Πόσο λυπάμαι» που αγαπήσαμε από τη φωνή της Σοφίας Βέμπω. Αυτό το κομμάτι, όπως μας εκμυστηρεύτηκε, του το τραγουδούσε η προγιαγιά του Αργυρώ και της το αφιέρωσε, βαθιά συγκινημένος.

Ακολούθησε ένα μικρό διάλειμμα και έπειτα οι νότες ξεκίνησαν τον μαγικό χορό τους με αφετηρία το τραγούδι του Χατζιδάκι «Θάλασσα πλατιά», «Hijo de la luna», και το «Youkali» του Kurt Weill. Ακολούθησαν κομμάτια από musical όπως το «All that jazz», «Lets face the music and dance» που παρουσιάστηκαν με την απαραίτητη θεατρικότητα.

Σειρά είχαν το «Αν σ αρνηθώ αγάπη μου», «Πάτωμα» και ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο, επιλογή της κυρίας Παντελή, «Ζήνωνος» . Συνέχισε με το «Πές μου μια λέξη», το «Μηδέν», «Τα λαϊκά» στο οποίο τραγούδι το κοινό έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, συνοδεύοντας τον τραγουδιστή ένθερμα όπως και στο κομμάτι «Εφτά τραγούδια θα σου πω».

Αυτή η τόσο μοναδική μουσική παράσταση άνοιξε και έκλεισε με Μίκη Θεοδωράκη και τη «Μυρτιά», μόνο που το κοινό δεν συμφωνούσε και καλούσε τους συντελεστές να πουν κι άλλα κομμάτια. Φυσικά και έγινε πράξη η επιθυμία του κοινού, με ένα κομμάτι που αγαπά η κυρία Χριστοδούλου το «Fame». Ακολούθησε το «Θαλασσάκι μου» και φινάλε έδωσε το «Ανάθεμά σε» του Παντελή θαλασσινού που ενθουσίασε με χειροκρότημα διαρκείας λίγο πριν τις δώδεκα τα μεσάνυχτα.

Μια μελωδική βραδιά που έδωσε άλλη πνοή στον καλοκαιρινό αέρα και την απόλαυσαν κοινό και πρωταγωνιστές. Ο Παναγιώτης Πετράκης, με μεγάλη χαρά και προθυμία, δέχτηκε να μας πει τα εξής:

-Πες μας δύο λόγια για τη συναυλία «Ωραίες μουσικές, χωρίς περιορισμούς» στην Κρήτη.

Η συναυλία έγινε στον Άγιο Νικόλαο, ήταν λίγο ιδιαίτερη γιατί ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησα στην Κρήτη. Είναι ο τόπος καταγωγής μου, οπότε συναισθηματικά με άγγιξε πολύ. Με τα κορίτσια δέσαμε περισσότερο, από την πρώτη μας συναυλία που ήταν στη Νέα Μάκρη και το χαρήκαμε περισσότερο. Γενικά ένιωσα ότι ο κόσμος συγκινήθηκε, του άρεσε. Πέρα από αυτό που θέλαμε να δώσουμε.

-Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με την κυρία Παντελή και την κυρία Χριστοδούλου; Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με τη Χριστίνα την Παντελή είναι η πρώτη φορά. Με την Έλενα όχι. Πρώτη φορά που είχαμε συνεργαστεί, όταν είχαμε πάρει και οι δύο υποτροφία του Fulbright και φεύγαμε για Αμερική. Η Έλενα ήταν ήδη στον πρώτο της χρόνο και το ίδρυμα Fulbright έκανε μία γιορτή για τους επιτυχόντες, στο σπίτι του τότε πρέσβη της Αμερικής και μας είχε ζητήσει να συνεργαστούμε για να παρουσιάσουμε κάτι στο σπίτι του πρέσβη και έτσι συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά. Μετά κάναμε κάποιες άλλες συναυλίες, όταν επιστρέψαμε πλέον στην Ελλάδα. Όποτε η δική μας συνεργασία πάει πολλά χρόνια πίσω.

-Ποιο είναι το πιο αγαπημένο τραγούδι σας από αυτή τη συναυλία; Αυτό που σας αρέσει πιο πολύ, που το αγαπάτε.

Επειδή είναι μαζεμένα τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια, είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα. Αν μπορούσα θα έλεγα δύο.

-Πείτε μας τότε, τα δύο πιο αγαπημένα σας κομμάτια.

Το «Πάτωμα» είναι το ένα, του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου και το «Youkali» του Kurt Weill.

Ρεπορτάζ: Αριάδνη Στεφανίδου

Φωτογράφηση:  Ελένη Νικολουδάκη