Πάμε Θέατρο? Τι είδαμε, τι προτείνουμε, τι έρχεται… (21-03)
Η στήλη αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Βαστάρδη που έφυγε από κοντά μας την Κυριακή 18 Μαρτίου 2012… Ο κόσμος του θεάτρου συνεχώς μικραίνει… Καλό του ταξίδι…
ΝΙΚΟΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ
1924-2012
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, του Κάρολου Κουν. Παρέμεινε κοντά στο δάσκαλό του και πρωτοεμφανίστηκε το 1942 στην Αγριόπαπια του Ίψεν. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Λαού, στο θίασο του Γιώργου Παππά και του Βασίλη Λογοθετίδη, ενώ λίγα χρόνια αργότερα στράφηκε στο μουσικό θέατρο συστήνοντας μάλιστα και δικό του θίασο οπερέτας. Επέστρεψε όμως στην πρόζα και το 1958 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη. Από το 1962 μέχρι το 1964 συμμετείχε στο θίασο Έλσας Βεργή ενώ στη συνέχεια έγινε θιασάρχης παρέα τόσο με τον Κατράκη και τη Βεργή, όσο και με τον Κ. Ρηγόπουλο και την Κάκια Αναλυτή, αλλά και με την Ελένη Ερήμου. Το 1981 έκανε περιοδεία με δικό του θίασο, ενώ το 1982 ίδρυσε το Θέατρο “Θεμέλιο”, στην οδό Λέσβου, όπου σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε πολλά έργα.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε μερικές ταινίες (“Χωρίς συνείδηση”, “Ιπποκράτης και Δημοκρατία”, “Παύλος Μελάς” κ.ά.), ενώ στην τηλεόραση έπαιξε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές (“Εν τούτω νίκα”, “Ανακριτικό γραφείο”, “Πορφύρα και αίμα” ή “Ρωμανός Διογένης” κ.ά.) και σε τηλεοπτικές διασκευές θεατρικών έργων. Υπήρξε για πολλά χρόνια καθηγητής της υποκριτικής στη Σχολή Γ. Θεοδοσιάδη και το 1992 ίδρυσε δική του Δραματική Σχολή που λειτουργεί στα πλαίσια του Θεάτρου “Θεμέλιο”. Ήταν μέλος του Σ.Ε.Η. (με ημερομηνία εγγραφής 1-3-1943), της Εταιρείας Σκηνοθετών και της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων, ενώ είχε μεταφράσει και διασκευάσει διάφορα θεατρικά έργα.
ΕΙΔΑΜΕ…
(από τον Αναστάση Πινακουλάκη)
«Rent» του Τζόναθαν Λάρσον
Είναι χαρά μου να μιλάω για το Rent, το ροκ μιούζικαλ του Τζόναθαν Λάρσον που παίχτηκε το 1996 στο Broadway και έκτοτε παίζεται σε όλο τον κόσμο. Η Θέμιδα Μαρσέλλου αγαπώντας και υποστηρίζοντας την τέχνη του μιούζικαλ χρόνια τώρα, τόλμησε μια ελληνική εκδοχή του έργου σε κείμενο Γιώργου Καπουτζίδη και ελληνικούς στίχους των τραγουδιών. Το Rent αποτελεί την πρώτη παράσταση που είδα στην ζωή μου, ενάμιση χρόνο πριν, και ήθελα να το ξαναζήσω με τη φετινή διανομή των ρόλων. Έχοντας πάρει την απόφαση μου βρέθηκα στο θέατρο Βεάκη την Παρασκευή και το Σάββατο ήμουν ξανά εκεί.
Περί τίνος πρόκειται όμως η παράσταση αυτή; Σε μια πόλη της Αμερικής, σε μια πολυκατοικία, οι ένοικοι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το νοίκι και ζουν για να ονειρεύονται εκφράζοντας τα ιδανικά της ζωής Μποέμ. Για να δανειστώ μερικούς στίχους του τραγουδιού της παράστασης «Στις μέρες που μ’ εμπνέουν, που γεννώ από το τίποτα το κάτι, για να εκφραστώ, για να μοιραστώ, που πάω κόντρα στον καιρό, και προκαλώ, που είμαι εγώ, στο ναι που τρώει το όχι, στου δισταγμού την κόγχη, στην ανάγκη να με βλέπουν, να μ’ αγαπάνε, να με προσέχουν, στην απέχθεια για το μέτριο, και το συμβατικό. Ζωή Μποέμ». Ήρωες είναι ένας ξεχασμένος ροκ σταρ, οροθετικοί, μια drag queen, μια εξαρτημένη στα ναρκωτικά, ομοφυλόφιλοι, νέοι που κυνηγούν το όνειρο ή το χρήμα, που ζουν με πάθος και ρυθμό.
Η Αντιγόνη Ψυχράμη ξανά στο ρόλο της Μίμι, εντυπωσιάζει για τις χορευτικές και τις φωνητικές της ικανότητες. Συνεχίζει την επιτυχημένη της πορεία χωρίς να μοιράζεται φέτος τον ρόλο της με διπλή διανομή όπως πέρσι.
Ο Κώστας Μαρτάκης αποτελεί πρόσωπο έκπληξη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ρότζερ, ενός ξεχασμένου ροκ σταρ που προσπαθεί να βρει την έμπνευση και να ξαναδημιουργήσει μουσική. Η συμμετοχή του στο Rent έχει μονοπωλήσει στις τηλεοπτικές εκπομπές ποικίλης ύλης και τις διάφορες ιστοσελίδες ίσως για τους λάθος λόγους. Έχοντας δει την παράσταση, μπορώ να πω με σιγουριά πως ο κύριος Μαρτάκης δούλεψε πολύ σκληρά για τον ρόλο του στο πολύ μικρό χρονικό διάστημα που είχε για να προετοιμαστεί και το συνολικό αποτέλεσμα της παράσταση δικαίωσε την επιλογή της Θέμιδος Μαρσέλλου.
Ο Δημήτρης Μακαλιάς, ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της νέας γενιάς, παράλληλα με την αγαπημένη «Κατσαρίδα» και το φρέσκο «Κάψε το Σενάριο» αναλαμβάνει τον ρόλο του Μαρκ, ενός φιλόδοξου σκηνοθέτη. Το Rent του πάει πολύ, καθώς αναδεικνύει τις φωνητικές του ικανότητες και αφανέρωτες μέχρι σήμερα πτυχές του ταλέντου του σε κάτι απαιτητικό, αλλά και υποδύεται έναν σκηνοθέτη, το επάγγελμα που ονειρευόταν ο ίδιος ως μαθητής πριν ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής.
Ο Άρης Πλασκασοβίτης συνεχίζει για δεύτερη χρονιά ως Έιντζελ, μιας drag queen που είναι περήφανη για τον εαυτό της και δίνει μια νότα αισιοδοξίας στην δύσκολη φάση που περνούν οι ήρωες του έργου. Το νούμερο του είναι από τα πιο εντυπωσιακά νούμερα της παράστασης και παρουσιάζει στη θεατρική Αθήνα το Next Big Thing.
Χωρίς να θέλω να μειώσω κάποιον άλλο από το μεγάλο καστ της παράστασης αναφέρω επιγραμματικά τη Νάντια Κοντογεώργη το καινούργιο πρόσωπο της Τζοάν, με εξαιρετικό μπρίο, την Άντα Λιβιτσάνου με τον απολαυστικό μονόλογο, την Ίντρα με τα μοναδικά φωνητικά, τον Βασιλή Αξιώτη που γεμίζει με τη φωνή του και δίνει νεύρο στο όλο αποτέλεσμα, τον Χρήστο Γεωργάλη να πείθει για άλλη μια φορά ως Μπένυ, την Θέμιδα Μαρσέλλου με τον ρόλο της μαμάς που αποτελεί προσθήκη του Γιώργου Καπουτζίδη να χαρίζει γέλιο και συγκίνηση στο κοινό, τον Στέργιο Νταουσανάκη με την φοβερή του εκφραστικότητα, την Μαρία Βασιλάτου ως Αλέξι Ντάρλινγκ να χαρίζει γέλιο, τον Αδρέα Καπατάη ως ντίλερ και τους Φένια Ζαχαρίου και Αλέξανδρο Λίτση να συμπληρώνουν την ομάδα.
Η παράσταση ανεβαίνει για τρίτη συνεχομένη σεζόν, αλλά και πάλι σε διαφορετικό θέατρο. Μετά τη Χώρα και τη Σφεντόνα, σειρά έχει το Θέατρο Βεάκη, τη μεγαλύτερη σκηνή στην Ελλάδα που έχει ανέβει μέχρι τώρα το Rent. Άλλη μια εμφανή διαφορά με τις άλλες χρονιές είναι η μονή διανομή των πρωταγωνιστικών ρόλων, που σημαίνει ότι το καστ θα παραμείνει το ίδιο στο σύνολο των παραστάσεων. Το Rent θα παίζεται – αν δεν πάρει παράταση- μέχρι το Πάσχα, οπότε αν ενδιαφέρεστε να το δείτε βάλτε το στο πρόγραμμα. Πρόκειται για ένα μουσικοχορευτικό θέαμα με εντυπωσιακά νούμερα και δυνατά φωνητικά που μιλά για ζητήματα όπως ο έρωτας και η μοναξιά, ο θάνατος και η ζωή, το χρήμα, τα ναρκωτικά, το Aids, την ομοφυλοφιλία, την φιλία και τις ανθρώπινες σχέσεις γενικά.
ΘΕΑΤΡΟ: Θέατρο Βεάκη
Διεύθυνση: Στουρνάρη 32, Ομόνοια
Τηλέφωνο: 210-5223522
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
- Σκηνοθεσία-Απόδοση Στίχων: Θέμις Μαρσέλλου
- Απόδοση Κειμένου: Γιώργος Καπουτζίδης
- Επιμέλεια Ενορχήστρωσης: Γιώργος Ζαχαρίου – Παύλος Καλτουρουμίδης
- Χορογραφία: Αλέξανδρος Γιαννής
- Σκηνικά: Γιάννης Σκουρλέτης
- Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
- Μουσική Διδασκαλία: Χριστίνα Αργύρη
- Φωτισμοί: Τάσος Ζαφειρόπουλος
- Σχεδιασμός Ήχου: Νίκος Χρονόπουλος
- Βοηθός Σκηνοθέτη: Κλειώ Χαβγιέ
- Διεύθυνση Ορχήστρας/Πιάνο: Παύλος Καλτουρουμίδης
- Keyboards: Χάρης Μπότσης
- Ηλεκτρική Κιθάρα: Μάριος Στέρπης
- Ηλεκτρικό Μπάσο: Αντώνης Βουζουναράς
- Ντραμς/Κρουστά: Σπύρος Καραμήτσος
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 18:00
Πέμπτη, Παρασκευή και Κυριακή 20:00
Σάββατο 17:30 και 20:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 24 €
Λαϊκή: 20 €
Φοιτητικό: 15 €
ΕΙΔΑΜΕ…
(από την Τατιάνα Θεοδώρου)
«Ρέκβιεμ για τρεις φωνές και κοντραμπάσο» του Γιώργου Κώνστα
Κάποιοι τους κυνηγούν, κάνοντας τη ζωή τους δυσκολότερη από όσο ήδη είναι. Κάποιοι τους συμπονούν. Κάποιοι τους παραστέκονται. Κάποιοι άλλοι τους αγνοούν. Οι περισσότεροι τους αποφεύγουν. Λίγοι πάντως έως ελάχιστοι είναι αυτοί που τους γνωρίζουν αληθινά…
Ο λόγος για τους αστέγους. Πένθιμες, κακοντυμένες παρουσίες στις γωνιές και στα παγκάκια της πόλης. Κοιμούνται σκεπασμένοι με βρώμικες κουβέρτες, ψαχουλεύουν στα σκουπίδια. Τα τελευταία χρόνια, ανησυχητικά περισσότεροι… Οι «νεοάστεγοι». Νέα «μέλη» στην «κοινωνία του δρόμου», ανήσυχοι, τρομαγμένοι, με βλέμμα χαμμένο και ρούχα που δεν έχουν προλάβει ακόμα να παλιώσουν… Καινούριες «ρυτίδες» στο πρόσωπο μιας Κρίσης που εγγίζει καμαρωτή την ώριμη ηλικία. Άνθρωποι, μέχρι χτες, της διπλανής πόρτας… της πόρτας του σπιτιού που κατάσχεσε η τράπεζα… Άνθρωποι που έμειναν άξαφνα χωρίς δουλειά και εισόδημα… Άνθρωποι αποκομμένοι από τις οικογένειές τους… Άνθρωποι… σαν εμάς… με μόνη διαφορά πως εκείνοι έχουν φτάσει ήδη στο κατώτατο όριο της εξαθλίωσης.
Τον Νοέμβρη του 2010, μόλις ενάμιση χρόνο πριν, ένας άστεγος στον Ταύρο βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο απορριμματοφόρο του Δήμου. Κοιμόταν μέσα σε έναν κλειστό κάδο απορριμμάτων και δεν έγινε αντιληπτός από τους υπαλλήλους όταν τον άδειασαν – που να το φαντάζονταν κι εκείνοι, αλήθεια… Το γιατί βρισκόταν εκεί δεν το έμαθε κανείς – ίσως για να ζεσταθεί, ίσως κάποιοι να τον πέταξαν μέσα με τη βία… Από το αληθινό αυτό γεγονός πάντως πήρε έναυσμα ο ηθοποιός-σκηνοθέτης Γιώργος Κώνστας για να υφάνει την υπόθεση του θεατρικού του έργου «Ρέκβιεμ για τρεις φωνές και κοντραμπάσο». Ο άντρας που πέθανε στο αποριμματοφόρο δεν αναγνωρίστηκε ποτέ – έμεινε μονάχα ένας ανώνυμος αριθμός: 1155. Ο Γιώργος Κώνστας ανέλαβε να δώσει μέσα από το δράμα του μια ταυτότητα σε αυτόν τον άνθρωπο, έστω και πλασματική. Τον έκανε άστεγο μουσικό – συγκεκριμένα κοντραμπασίστα – και του χάρισε κι ένα όνομα: Περικλής. Μολαταύτα δεν τον εμφάνισε στη σκηνή, αλλά του έδωσε το ρόλο του συνδετικού κρίκου μιας ανομοιογενούς παρέας αστέγων, που περίμεναν εναγωνίως τον κοινό φίλο τους να επιστρέψει από την Κέρκυρα, όπου τους είχε πει πως είχε πάει για να διεκδικήσει το μερίδιο του από την οικογενειακή περιουσία.
Τρεις άστεγοι φίλοι, λοιπόν, οι εμφανείς ήρωες του έργου: ο Χρήστος, ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης που έκλεισε και χωρισμένος πατέρας, η Όλγα, μια νεαρή, άνεργη Ουκρανίδα με δύσκολα βιώματα – έτερον ήμισυ του Περικλή, και ο Πέτρος, επιληπτικός πρώην σερβιτόρος και πρώην τρόφιμος ψυχιατρικού ιδρύματος, κάθονται σε ένα παγκάκι στου Φιλοπάππου και συζητούν για το παρελθόν και το μίζερο παρόν τους περιμένοντας τον τέταρτο της παρέας, που ίσως τους φέρει την πιο ελπιδοφόρα εκδοχή του μέλλοντός τους: ένα σπίτι, λίγη καλλιεργήσιμη γη, μια ψαρόβαρκα… μια φυσιολογική ζωή! Όμως τα όνειρά τους θα ναυαγήσουν απότομα, καθώς διαβάζοντας ένα άρθρο στην εφημερίδα θα πληροφορηθούν τον αιφνίδιο θάνατο του Περικλή (ο ίδιος ακριβώς θάνατος που βρήκε και το πρότυπό του, τον «1155»).
Ο Γιώργος Κώνστας στο μικροσκοπικό χώρο του θεάτρου «Κέλυφος» σκηνοθετεί ο ίδιος το έργο που έγραψε, συμμετέχοντας παράλληλα σε αυτό και ως ηθοποιός (υποδύεται τον Χρήστο). Αυτό που πετυχαίνει μέσα από τη λιτή και χωρίς πολλά «εφέ» σκηνοθεσία του είναι ακριβώς αυτό που ομολογεί κι ο ίδιος προλογίζοντας το δράμα του: τίποτε άλλο από το να μας αποκαλύψει την άγνωστη ταυτότητα των νεοαστέγων. Η παράσταση που φτιάχνει είναι μια παράσταση ήπια, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις και τρομερές εναλλαγές, ενώ η υπόθεση είναι υπόθεση «σύγχρονου έργου», δηλαδή, όπως θα ‘λεγε και ο Μάρτιν Έσσλιν, «μια συνεχής έκθεση». Το απρόοπτο του θανάτου, το πρόβλημα της ταφής («γίνεται κηδεία με τριάντα ευρώ;») και η τελική, ιδιότυπη λύση του δεν αποτελούν την κυρίως δράση, αλλά μερικές ακόμα αφορμές για να γνωρίσουμε όσο το δυνατόν βαθύτερα τους τρεις ήρωες, να βιώσουμε μαζί τους τη ζόρικη καθημερινότητά τους και να εντρυφήσουμε στις αξίες τους.
Οι περισσότεροι διάλογοι που γίνονται μεταξύ των ηρώων (διάλογοι άλλοτε πικροί, άλλοτε ανάλαφροι, άλλοτε τραγελαφικοί), μοιάζουν με τεμαχισμένους μονολόγους: ο κάθε ήρωας διηγείται στιγμές από την προσωπική του ιστορία ενώσω οι υπόλοιποι τον παρακολουθούν, σχολιάζοντας διακριτικά και με συγκατάβαση. Αυτό όμως καθιστά τους διαλόγους κάπως χαλαρούς και το όλο κλίμα ελαφρώς νωθρό – μια αδυναμία που θα μπορούσε να υπερκεραστεί μέσω της ευρηματικότητας των ηθοποιών, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να μας δώσουν κάτι παραπάνω από αυτό που τελικά επιλέγουν να μας δώσουν.
Ο Γιώργος Κώνστας ενσαρκώνει με πιστότητα το ρόλο του ήσυχου, ταλαιπωρημένου ανθρώπου που έχει χάσει τα πάντα και, καταρρακωμένος πια από τις ατυχίες και τα χρόνια, μπορεί ακόμα να παλεύει να επιβιώσει, δεν έχει όμως πλέον δύναμη ώστε να ονειρευτεί καλύτερες μέρες. Το παίξιμό του είναι μελαγχολικό και κάπως κατατονικό, όπως άλλωστε κι ο ήρωας που υποδύεται, λείπουν όμως κάποια ψυχικά σκαμπανεβάσματα που θα του προσέδιδαν μεγαλύτερη ζωντάνια, στα σημεία π.χ. που διαβάζει πρώτος για το θάνατο του Περικλή και το διάστημα που δεν αποκαλύπτει στους συντρόφους του το φριχτό αυτό νέο θα περιμέναμε να δούμε ένα πρόσωπο πολύ πιο αποσβολωμένο, μια ταραχή που να φτάνει με βουβό πλην όμως αιχμήρο τρόπο ως το βάθος και των δικών μας ψυχών.
Η Ράνια Μπριλάκη (Όλγα) διαθέτει εκφραστικό πρόσωπο και εύγλωττο βλέμμα, στις πιο δραματικές σκηνές του έργου όμως ο πόνος της δεν καταφέρνει να μας πείσει 100%. Ίσως γι’ αυτό βέβαια να ευθύνεται και το κείμενο, που αντί να εστιάσει στο σοκ που προκαλεί στην Όλγα ο θάνατος του αγαπημένου της, αντ’ αυτού την παρουσιάζει να εξοργίζεται επειδή υποπτεύεται ότι εκείνος την απάτησε με άλλη πριν πεθάνει. Καλύτερες στιγμές της όταν αναπολεί το γλυκόπικρο παρελθόν, τη γνωριμία της και τον κεραυνοβόλο έρωτά της με τον Περικλή, αλλά και τα δεινά της πατρίδας της.
Δυνατότερος όλων υποκριτικά, με άκρως πειστική φυσιογνωμία τρελού κι ελαφρώς αγαθού «μεγάλου παιδιού» ο Θοδωρής Προκοπίου (Πέτρος), που, εκτός των άλλων, καταφέρνει να αναδείξει με την ζωηρή και φιλότιμη ερμηνεία του τα πιο σπιρτόζικα, κωμικά σημεία του έργου.
Τα σκηνικά της Χριστίνας Σακελλαράκη κάπως αμφιλεγόμενα, από την άποψη ότι το παγκάκι στο κέντρο της σκηνής και τα σκηνικά αντικείμενα (καρότσι με πράγματα, φρούτα, εφημερίδες κ.α.) αποτελούν ωραίες και σαφείς πινελιές μιας γνώριμης εικόνας, τα μαύρα πανιά όμως που κρέμονται άχαρα τριγύρω και το ελαφρώς «ανισόρροπο» δενδροειδές στο βάθος δε λειτουργούν υπέρ της αισθητικής του όλου πίνακα.
Στο τέλος της παράστασης οι ήρωες, αποκαμωμένοι, κάνουν τη θλιμμένη ανακάλυψη του «δικού τους σπιτιού», του μοναδικού που τους απέμεινε. Ως πλάσματα του σύμπαντος, συνειδητοποιούν το δικαίωμά τους να καταλαμβάνουν πάνω σε αυτό τον τόπο που τους αναλογεί. Μιας και δε φαίνεται να υπάρχει διέξοδος, αποφασίζουν να μετατρέψουν το οδυνηρό τους αδιέξοδο σε κατοικήσιμο χώρο. Όπλο τους: ο πόθος για ζωή και η ακατανίκητη δύναμη της ανθρώπινης συντροφικότητας. Τουλάχιστον οι καρδιές τους δεν είναι άστεγες…
ΘΕΑΤΡΟ: ΚΕΛΥΦΟΣ
Διεύθυνση: Αμφικτύονος 17
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210.34.10.820
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
- Σκηνοθεσία: Γιώργος Κώνστας
- Σκηνικά: Χριστίνα Σακελλαράκη
- Μουσική επιμέλεια και επεξεργασία ήχων: Μανώλης Σορμαΐνης
- Φωτισμοί: Γιώργος Κώνστας
- Αφίσα και πρόγραμμα: Κωστής Σωτηράκος
- Κατασκευές: Ηλίας Θεοδωρακόπουλος
- Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Αναγνωστοπούλου
- Παίζουν: Θοδωρής Προκοπίου, Ράνια Μπριλάκη, Γιώργος Κώνστας
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 10€
Για φοιτητές και ανέργους: 7€
ΕΙΔΑΜΕ…
(από την Λυδία Τριγώνη)
«Δεσποινίς Μαργαρίτα» του Roberto Athayde
Η ‘‘Δεσποινίς Μαργαρίτα’’, ένα έργο καταλυτικό, διαχρονικό και άκρως αντιεξουσιαστικό, παρουσιάζεται στο Θέατρο Πράξη Επτά για ένατη φορά στην Ελλάδα υπό τη σκηνοθετική ματιά του Θοδωρή Γράμψα. Γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον μόλις 21 ετών τότε Βραζιλιάνο συγγραφέα, Roberto Athayde, αντικατοπτρίζει και συνθέτει μία καίρια εικόνα του δικτατορικού καθεστώτος που επικρατούσε στην Βραζιλία.
Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι ένα πλάσμα καμωμένο από όνειρα και ψευδαισθήσεις, διαθέτει αυταρχικότητα και υπερευαισθησία ταυτόχρονα. Χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο μέσα στην σχολική τάξη γοητεύει, εκβιάζει, εκφοβίζει, εξευτελίζει και υποβαθμίζει τους μαθητές της ψυχοσωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά, ενώ δε διστάζει να τους χειραγωγεί με την σεξουαλικότητά της. Οι μαθητές για εκείνη είναι αντικείμενα κι όχι υποκείμενα, εχθροί κι όχι συνοδοιπόροι, την απειλούν και απειλούνται οι ίδιοι, την φοβίζουν, αλλά και την φοβούνται. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται η εξουσία σε κάθε της μορφή: η εξουσία που ασκείται από την κυβέρνηση, την εκκλησία, την οικογένεια, και ιδιαίτερα από τον δάσκαλο. Ο δάσκαλος από φορέας γνώσης, ιδεών, κατανόησης και αγάπης, μετατρέπεται σε φορέα φόβου, καταπίεσης και εκβιασμού, σε έναν αδηφάγο δικτάτορα.
Η Δεσποινίς Μαργαρίτα δεν αποζητά τον σεβασμό, τον επιβάλλει. Με γλώσσα σκληρή και χυδαία, επικαλείται και επιβάλλει κανόνες, με σκοπό να απογυμνώσει τα πλάσματα που έχει απέναντι της από κάθε είδος πρωτοβουλίας, από την ίδια τους την ατομικότητα, μετατρέποντάς τα σε άβουλα και υποταγμένα όντα. Θα μπορούσε, ίσως να ισχυριστεί κανείς πως η Δεσποινίς Μαργαρίτα αποτελεί το τέλειο πρότυπο του συστήματος, εναλλάσσοντας τον ρόλο του θύτη και του θύματος. Ένα αδύναμο πλάσμα με ματαιωμένα όνειρα, ακυρωμένες ελπίδες και ασυγκράτητα πάθη αιωρείται ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν χωρίς να μπορεί να κατατάξει κάπου την ίδια της την ύπαρξη.
Καθόλου τυχαία η επιλογή του δασκάλου ως φορέα εξουσίας, καθώς τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά ενός ατόμου διαπλάθονται μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή που ασκεί ο διδάσκων. Η Μαργαρίτα στην προσπάθειά της να επιβληθεί και να καταστήσει σαφή τη δεδομένη εξουσία της ως δασκάλα, αυτοεξευτελίζεται, αυτοταπεινώνεται, και τελικά αυτοτιμωρείται.
Η ‘‘Δεσποινίς Μαργαρίτα’’ πρωτοεμφανίστηκε στην ελληνική σκηνή το 1975-’76 με την Έλλη Λαμπέτη στον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και μετάφραση Κώστα Ταχτσή. «Την έπαιξε επί δύο χρόνια κι ας αρνιόταν αρχικά να παίξει αυτό το… χυδαίο έργο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μ.Κακογιάννης, για τον οποίο η Λαμπέτη ήταν ‘‘η Μαργαρίτα του’’. Πράγματι, η ίδια αδυνατούσε στην αρχή να αρθρώσει ορισμένες λέξεις του κειμένου, δηλώνοντας πως «Με τρομάζει όλη αυτή η λεκτική τόλμη. Υπάρχουν λέξεις που δεν μπορώ να τις ξεστομίσω».
Στη φετινή εκδοχή του έργου, τον ρόλο της Δεσποινίδος Μαργαρίτας ενσαρκώνει η Τζένη Σταυροπούλου, φωτίζοντας γνωστές και άγνωστες πτυχές και αντιφάσεις που συνθέτουν τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας, ενώ τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο πολυτάλαντος και έμπειρος Θοδωρής Γράμψας. Η Τζένη Σταυροπούλου δεν υποδύεται, αλλά ΕΙΝΑΙ η σκληρή και ταυτόχρονα ευάλωτη Μαργαρίτα, η αυταρχική, αλλά συνάμα συμπονετική δασκάλα, που αποζητά την υπακοή, ενώ η ίδια αδυνατεί να τιθασεύσει τον εαυτό της. Απευθυνόμενη στο κοινό-μαθητές της, η Μαργαρίτα αποκαλύπτει σταδιακά τον αλλοτριωμένο, βαθιά πληγωμένο ψυχικό της κόσμο, την αλλοιωμένη παιδική της αθωότητα από τις ματαιωμένες υποσχέσεις των ενηλίκων.
Εναρμονισμένη με τις ψυχικές διακυμάνσεις της Μαργαρίτας και την προσπάθειά της για επιβολή εξουσίας φαίνεται να είναι η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, ενώ το ευφάνταστο και λειτουργικό σκηνικό με τον μαυροπίνακα στο βάθος, την έδρα του δασκάλου και το πάτωμα-παγκόσμιο χάρτη απηχούν το κλίμα της σχολικής αίθουσας, της αίθουσας άσκησης και επιβολής εξουσίας.
ΘΕΑΤΡΟ: Πράξη Επτά studio
Διεύθυνση: Βαλτετσίου 45, Εξάρχεια,
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210-3800624
Συντελεστές
- Μετάφραση: Κώστας Ταχτσής
- Σκηνοθεσία: Θόδωρος Γράμψας
- Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
- Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
- Επιμέλεια κίνησης: Γιάννης Νικολαΐδης
- Παίζουν: Τζένη Σταυροπούλου, Πέτρος Γρύλος
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα στις 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 14€
Φοιτητικό και άνεργοι με κάρτα ανεργίας: 10€
Γενική είσοδος κάθε Δευτέρα: 10€
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ…
(από την Άννα Χαρμαντζή)
1) «Είστε όλοι σας καθάρματα» του Rodrigo Garcia
Είστε όλοι σας καθάρματα. Η καινούρια παράσταση της ομάδας Angelus Novus μας συστήνει, σε πανελλήνια πρώτη, την ρηξικέλευθη γραφή του σημαντικού σύγχρονου αργεντινού συγγραφέα, σκηνοθέτη και σκηνογράφου Rodrigo Garcia.
Είστε όλοι σας καθάρματα. Τίτλος προκλητικός για ένα κείμενο που δεν είναι λιγότερο προκλητικό, αλλά συγχρόνως, δεν είναι μόνον αυτό: μέσα από θραύσματα γεγονότων που μεταφέρουν μια, πολύ συχνά, ωμή πραγματικότητα, μονολογικές αφηγήσεις ημερολογιακού χαρακτήρα, με μεταπηδήσεις σε χώρο και χρόνο, διάσπαρτες γενικευτικές σκέψεις και μια γλώσσα τολμηρή και ελευθεριάζουσα, αναδεικνύεται ένας ανατρεπτικός συγγραφέας, ένας αμφισβητίας με βαθιές κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, με καυστικό χιούμορ και οξυδερκή ματιά, ένας αγανακτισμένος άνθρωπος, και κυρίως ένας μεγάλος ποιητής φιλόσοφος, τρυφερός και ευαίσθητος.
Ο Rodrigo Garcia, ο οποίος θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου παγκοσμίως, γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, το 1964, και εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη το 1986. Εκεί ιδρύει τη θεατρική ομάδα La Carniceria Teatro (Θέατρο Κρεοπωλείο), με την οποία ανεβάζει παραστάσεις, πειραματικού πάντα χαρακτήρα, όπου αναμειγνύει το θέατρο με τις εικαστικές τέχνες, το βίντεο, τη μουσική, το τραγούδι, τον χορό και την performance. «Κάνω θέατρο γιατί δεν μ’ αρέσει ο κόσμος έτσι όπως είναι οργανωμένος. Δεν θέλω να υποταχτώ στον κοινό νου, δεν τη θέλω αυτή τη συναίνεση που προσπαθούν να μας επιβάλουν. Αν υπάρχει μήνυμα στα έργα μου, αυτό είναι το πολιτικώς μη ορθόν.» (R. Garcia)
ΘΕΑΤΡΟ: Θέατρο ΟΡΑ
Διεύθυνση: Τσιμισκή & Αντ. Καμάρα 3 – Έναντι ΧΑΝΘ, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310-232799 και 6986803477
Συντελεστές:
- Συγγραφέας: Rodrigo Garcia
- Μετάφραση: Δαμιανός Κωνσταντινίδης (με τη βοήθεια της Lucia Sanchez)
- Σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
- Φώτα – σκηνικά – κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
- Κίνηση: Έφη Δρόσου
- Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Γρίβα
- Παίζουν: Δέσποινα Κολτσιδοπούλου, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Νίκος Ράμμος, Δημήτρης Φουρλής
- Αφίσα-διαφημιστικό υλικό: Βέτη Καρβουνάρη
- Φωτογραφίες: Δανάη Τεζαψίδου
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική Είσοδος: 10€
Φοιτητικό και μαθητικό: 8€
Ατέλεια: 5€
Ομαδικό: 8€
2) «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα. Πρόκειται για μια απολαυστική κωμωδία η οποία αποτελεί καθρέφτη της μεταπολεμικής Ελλάδας και που αποδεικνύεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, προφητικά επίκαιρη. Το έργο θα κάνει πρεμιέρα στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών την Κυριακή 18/03/12. Με την παράσταση αυτή το ΚΘΒΕ τιμά τα 20 χρόνια από τoν θάνατο του Αλέκου Σακελλάριου. Οι Γερμανοί έφυγαν από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944. Η παράσταση «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ανέβηκε το 1946 στο Θέατρο Ρεξ-Κοτοπούλη με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έργα των «Διόσκουρων» του ελληνικού θεάτρου, Σακελλάριου και Γιαννακόπουλου.
Η ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», παραγωγής της Φίνος Φιλμ, έκανε πρεμιέρα στις 5 Ιανουαρίου του 1948 και έκοψε μόνο στην πρώτη προβολή στην Αθήνα 136.033 εισιτήρια. Ήταν το εφαλτήριο της μεγάλης, προσωπικής πια, καριέρας στο θέατρο και στο σινεμά του Λογοθετίδη, που θα κρατούσε ως το 1960 και τον πρόωρο θάνατό του. Αλλά ήταν και η αρχή μιας ολόκληρης σειράς διαχρονικών κωμωδιών των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν γραμμένες για τον Λογοθετίδη. Μεταφέρθηκε στην τηλεόραση σε σκηνοθεσία του ίδιου του Σακελλάριου, με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο στον κεντρικό ρόλο. «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» με αφορμή τον φόβο για την επιστροφή των κατακτητών και με ουσιαστικό θέμα το θέμα του διχασμού που χαρακτηρίζει τους Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων είναι διαχρονικοί και επίκαιροι πάντα γιατί ακριβώς μπόρεσαν να χαρακτηρίσουν με τέτοια ακρίβεια την εποχή τους, μιλώντας με «σκηνικό» την επικαιρότητα του εμφυλίου για την ανάγκη των Ελλήνων να είναι ενωμένοι σε καιρό ειρήνης ή πολέμου απέναντι σε κάθε κατακτητή, απέναντι σε κάθε κίνδυνο που τους απειλεί…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
- Συγγραφέας: Αλέκος Σακελλάριος-Χρήστος Γιαννακόπουλος
- Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας
- Δραματουργική επεξεργασία –μουσική επιμέλεια: Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης
- Σκηνικά: Δέσποινα Ντάνη
- Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
- Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
- Βοηθός σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου
- Οργάνωση παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου
- Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Πάνος Αργυριάδης, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Μιχάλης Γούναρης, Ελένη Θυμιοπούλου, Έκτωρ Καλούδης, Μαρία Καραμήτρη, Γιώργος Καύκας, Νίκος Κολοβός, Δημήτρης Κοντός, Αννέτα Κορτσαρίδου, Εύη Σαρμή, Βασίλης Σεϊμένης, Αλέξανδρος Τσακίρης.
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Πρόγραμμα Μαρτίου:
Πέμπτη 21.00
Τετάρτη & Κυριακή 19.00
Πρόγραμμα Απριλίου:
Τετάρτη & Κυριακή 19.00
Παρασκευή και Σάββατο 18.00 & 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Τετάρτη 7 μ.μ, Πέμπτη 9 μ.μ., Σάββατο 18.00 (Λαϊκές)
• Πλατεία- Κανονικό: 15€, Εκπτωτικό: 12€, Ομαδικό: 10 €
• Εξώστης- Κανονικό: 12 €, Εκπτωτικό, Ομαδικό: 10€
Iσχύουν εργατικά εισιτήρια και εισιτήρια ΟΓΑ
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή
• Πλατεία- Κανονικό: 18€ , Εκπτωτικό: 12 €, Ομαδικό: 10€
• Εξώστης- Κανονικό: 13€ , Εκπτωτικό, Ομαδικό: 10€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Ταμεία και ιστοσελίδα ΚΘΒΕ
Εκδοτήρια Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης στην οδό Αριστοτέλους
Kαταστήματα Public Θεσσαλονίκης
ΕΡΧΕΤΑΙ…
(από την Άννα Χαρμαντζή)
«Δάφνες και Πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά
Στην Ελλάδα του 2012, στην Ελλάδα της κρίσης, των πολιτικών ανακατατάξεων και αναταραχών, η πολιτική κωμωδία «Δάφνες και Πικροδάφνες» παραμένοντας πάντα ζωντανό και επίκαιρο, ανεβαίνει από την Πέμπτη 22 Μαρτίου στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου, με τέσσερις σπουδαίους ηθοποιούς της τέχνης μας τον Κώστα Καζάκο, τον Γιάννη Μόρτζο, τον Γιάννη Καρατζογιάννη και τον Θάνο Καληώρα. Το έργο διαδραματίζεται στο «αρχηγείο» τεσσάρων μικροκομματαρχών στην Τρίπολη, σε προεκλογική περίοδο. Το μικροπολιτικό παρασκήνιο, ο παραγοντισμός, η κοτσαμπασίδικη νοοτροπία, ο παλαιοκομματισμός, η μηχανορραφία, οι πελατειακές σχέσεις, οι «λίστες», όλες οι άρρωστες πλευρές του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, καταγράφονται διαχρονικά και ανάγλυφα, όχι μέσα από ιστορικά γεγονότα αλλά μέσα από τους τέσσερις αυτούς μικροπαράγοντες της Ελληνικής Επαρχίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το θέατρο “Τζένη Καρέζη” προσφέρει μόνο για τις 2 πρώτες ημέρες παραστάσεων (Πρεμιέρα Πέμπτης 22 και Παρασκευή 23 Μαρτίου) για το έργο “Δάφνες και πικροδάφνες” γενική είσοδο 5 ευρώ.
ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ…
(Από την Άννα Χαρμαντζή)
24 Hour Plays Athens
Συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί σε 24 ώρες γράφουν, σκηνοθετούν και ερμηνεύουν πρωτότυπα θεατρικά έργα σε μια ενιαία παράσταση 90 λεπτών.
Το γνωστό από το Broadway της Νέας Υόρκης «THE 24 HOUR PLAYS» θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, την Τρίτη 3 Απριλίου και την Τρίτη 10 Απριλίου 2012 και θα αποδείξει ότι όλα μπορούν να γίνουν μέσα σε 24 ώρες, αρκεί να το τολμήσεις! Η Λυκόφως, μετά την πρώτη εξαιρετικά επιτυχημένη καλλιτεχνικά και εμπορικά διοργάνωση στο Χώρα το 2010, επανέρχεται ακόμα πιο δυναμικά και παρουσιάζει ένα πρωτότυπο θέαμα που λάτρεψαν συντελεστές και κοινό. Σπουδαίοι έλληνες καλλιτέχνες, καταξιωμένοι και ανερχόμενοι, συνδιαλέγονται και ενώνουν τις δυνάμεις τους, σε μία θεατρική πρόκληση, ένα θεατρικό παιχνίδι έμπνευσης που παρουσιάζεται για μία μόνο μέρα.
Ξεχάστε όσα ξέρατε για το ανέβασμα μιας παράστασης: μήνες για συλλογή υλικού και συγγραφή έργου, σκηνοθετικές σημειώσεις και πρόβες από 50 έως 90 ημέρες. Μπορεί η ιδέα της συγγραφής θεατρικού έργου και της παράστασής του σε ένα 24ωρο να φαντάζει αδύνατη αλλά τελικά όλα είναι εφικτά. Στο 24 hour plays οι συγγραφείς πρέπει να γράψουν και οι υπόλοιποι συντελεστές να ανεβάσουν ένα θεατρικό έργο, έστω και μονόπρακτο των 15-20 λεπτών, μέσα σε 24 ώρες!
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Συγγραφείς: Θοδωρής Αθερίδης, Μανίνα Ζουμπουλάκη, Γιάννης Καλαβριανός, Δήμητρα Παπαδοπούλου, Ελένη Ράντου, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Χρύσα Σπηλιώτη, Μισέλ Φάις, Ανδρέας Φλουράκης, Θανάσης Χειμωνάς κ.α.
Σκηνοθέτες: Μπουγιάρ Αλιμάνι, Κώστας Γάκης, Αλίκη Δανέζη-Knutsen, Νικαίτη Κοντούρη, Δημήτρης Λιγνάδης, Γιάννης Μόσχος, Κατερίνα Μπερδέκα, Ένκε Φεζολάρι κ.α.
Ηθοποιοί: Θοδωρής Αθερίδης, Μυρτώ Αλικάκη, Αντίνοος Αλμπάνης, Ελένη Βεργέτη, Βίκυ Βολιώτη, Τζένη Θεωνά, Μarlene Kaminsky, Φαίδων Καστρής, Τάσος Νούσιας, Γιώργος Παπαγεωργίου, Ντορέτα Παπαδημητρίου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Λένα Παπαληγούρα, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Γιάννης Στάνκογλου, Αλέκος Συσσοβίτης, Βασιλική Τρουφάκου κ.α.
Η διαδικασία ξεκινάει από το βράδυ της προηγούμενης μέρας. Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 2 Απριλίου και τη Δευτέρα 9 Απριλίου, 21:00 – 22:00 θα γίνει στο θέατρο η συνάντηση όλων των συντελεστών, που θα λάβουν μέρος.
Κάθε ηθοποιός θα φέρει ένα αντικείμενο και ένα κοστούμι μαζί του, οι συγγραφείς θα εμπνευστούν και θα επιλέξουν τους ηθοποιούς, για τους οποίους θα γράψουν το θεατρικό έργο τους. Από εδώ και πέρα οι χρόνοι είναι καταιγιστικοί…
Η παράδοση των κειμένων πρέπει να γίνει μέχρι τις 6 το πρωί. Οι σκηνοθέτες διαβάζουν κι επιλέγουν τα κείμενα. Οι 6 ομάδες έχουν ήδη δημιουργηθεί κι έχουν στη διάθεσή τους συνολικά 9 ώρες για να μάθουν το έργο, να το στήσουν, και να κάνουν τις απαραίτητες πρόβες.
Ο χρόνος κυλά αντίστροφα, γιατί το βράδυ οι πόρτες ανοίγουν για το κοινό και παράσταση αρχίζει στις 21.00!
Πληροφορίες:
ΘΕΑΤΡΟ: ΘΕΑΤΡΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ
Διεύθυνση: Ακαδημίας 3, Αθήνα
Τηλέφωνο Ταμείου: 2103636144
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
3 Απριλίου και 10 Απριλίου 2012 (με διαφορετικούς συντελεστές κάθε φορά)
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τρίτη: 21.00
ΤΙΜH ΕΙΣΙΤΗΡΙOY
Γενική είσοδος: 18 €
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
Ticket Services:
Πανεπιστημίου 39 (εντός Στοάς Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνική αγορά: 210 7234567
Online: www.ticketservices.gr
ΕΠΙΣΗΣ…
(από την Άννα Χαρμαντζή)
«Νορμάλ Διαστροφές» στο SOFITA bar–theatre
Οι παραστάσεις που γίνονται σε ασυνήθιστα μέρη ξεκινούν να πληθαίνουν και στη Θεσσαλονίκη και έτσι ανεβαίνει και η παράσταση που ακολουθεί σε έναν καινούργιο χώρο, στο πατάρι του Γαία Live. «ΝΟΡΜΑΛ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ» λοιπόν, ή αλλιώς 2 άντρες και 2 γυναίκες λίγο πριν τα 30 σε μία μεγαλούπολη της Ευρώπης, στον καιρό της κρίσης, ζουν έντονα αληθινά και παράλογα συναισθήματα. Ζουν εικόνες και ακραίες καταστάσεις. Ζουν στιγμές του χρόνου και στιγμές του νου. Κεντρικά θέματα του έργου η φιλία και ο έρωτας. Η ανάγκη για επικοινωνία. Βασισμένο στο έργο του κορυφαίου αμερικανού συγγραφέα David Mamet “Sexual Perversity in Chicago”, τη μοναδική κωμωδία που έγραψε στην καριέρα του, όπως έχει πει και ο ίδιος, οι “ΝΟΡΜΑΛ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ», κρύβουν πίσω από τις ξεκαρδιστικούς διαλόγους τις τρελές καταστάσεις και τις αυτοκαταστροφικές οντότητες, έναν απρόσμενο λυρισμό. Ο ίδιος ο Mamet λέει για τους 4 πρωταγωνιστές του έργου: «Οι χαρακτήρες μου, παλεύουν για την ανάγκη της ανθρωπιάς, η οποία δεν υπάρχει πουθενά σε αυτό αλλά και στα υπόλοιπα έργα μου». Μέσα από 28 σκηνές, που τρέχουν με κινηματογραφικούς ρυθμούς, παράλληλες δράσεις και πολύ μουσική, η παράσταση της Dada-Art, μπολιάζοντας το έργο με νέα κείμενα και δράσεις, πάντα ακολουθώντας το «ρυθμό Mamet», δίνει με φρενήρεις ρυθμούς το συναισθηματικό και πνευματικό αδιέξοδο στην καρδιά της αστικής κοινωνίας.
Χώρος: GAIA LIVE /SOFITA THEATRE-BAR
Διεύθυνση: Δόξης 5 και Σαλαμίνος, Λαδάδικα
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6940 213000
- Συντελεστές
- Σκηνοθεσία / Διασκευή : Γρηγόρης Αποστολόπουλος
- Σκηνικά / Κοστούμια: Θανάσης Κολαλάς
- Πρωτότυπη Μουσική: Κωσταντίνος Αποστολόπουλος
- Μουσική Επιμέλεια: Στέφανος Τσιτσόπουλος
- Φωτισμοί: Αντώνης Σκορδίτης
- Video Art: Γρηγόρης Αποστολόπουλος, Κωσταντίνος Πάσχος
- Χορογραφία: Σταύρος Βαρούσης
- Τεχνική Υποστήριξη: ENLIGHT
- Οργάνωση Παραγωγής: Βίκυ Κιουτσούκη
- Βοηθός Σκηνοθέτη: Τατιάνα Νικολαίδου
- Διεύθυνση Φωτογραφίας (video): Δράκος Πολυχρονιάδης
- Styling: Γλύκα Μπάβα
- Σχεδιασμός αφίσας: ADMINE
- Φωτογραφίες: Κώστας Αμοιρίδης
Ψυχική ηρεμία προσέφερε ευγενικά ο Κρέων Σαπίδης
Στο τραγούδι «ΝΟΡΜΑΛ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ» μουσική έγραψε ο Κωσταντίνος Αποστολόπουλος και στίχους ο Διογένης Δασκάλου
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 15 €
Φοιτητικό & ανέργων: 10 € (περιλαμβάνει ποτό, το πρόγραμμα και ένα cd με την μουσική της παράστασης)
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
STEREODISC, Αριστοτέλους 4
GAIA LIVE
ΒΡΑΒΕΥΣΗ…
(από την Άννα Χαρμαντζή)
Η εκδήλωση για το θεατρικό βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» που λαμβάνει χώρα για έκτη φορά, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 19 Μαρτίου στο Ίδρυμα που φέρει το όνομα της. Την τελετή απονομής παρουσίασε ο Δημήτρης Λιγνάδης, ενώ η Μανουέλα Παυλίδου ανακοίνωσε τη φετινή νικήτρια. Η Μαρία Κίτσου βραβεύτηκε επάξια για την ερμήνεια της ως Ελεν στο έργο «Ορφανά» του Ντένις Κέλλυ. Έργο της υπόθεσης ήταν πως ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει τον «επικίνδυνο» αδερφό της γυναίκας. Η Μαρία Κίτσου κλήθηκε κατά τη διάρκεια του έργου να ακροβατήσει ως ηρωίδα μεταξύ των συναισθημάτων της αγάπης για τον αδερφό της, αλλά και για τον άντρα της. Η βράβευση ήρθε να δικαιώσει μια αξιόλογη πορεία των τελευταίων χρόνων με επιστέγασμα το συγκεκριμένο έργο. Το βραβείο διεκδίκησαν επίσης φέτος η Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ηΒίκυ Κυριακουλάκου, η Χριστίνα Μαξούρη και η Λένα Παπαληγούρα.
Δείτε αναλυτικά Θεατρικές παραστάσεις που προτείνουμε ΕΔΩ
Για αναφορές, δημοσιεύσεις και δελτία τύπου, μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]