Ρε παιδιά είδατε την Τζούλια; Όχι; Σ’ ένα κλαμπάκι λέει στην Κω. Ρε, τι είπες τώρα…;;; Από καραμέλα σε κλαμπάκια…;;; Ναι… Ο Παναγιώτης σφυρίζει και λήγουμε σαν κονσέρβες. Μάλιστα… Και sorry κιόλας που πηδάω από το ένα στο άλλο, δεν έχω καταλάβει τελικά ποιο τραγούδι από τον τελευταίο δίσκο του Χατζηγιάννη έχετε αγαπήσει πιο πολύ; Ένα που λέει για κύματα και τέτοια; Τις διασκευές; Τι ακριβώς; Γιατί δεν το παραδέχεστε ότι έκανε κοιλιά, βουτιά, πώς το λένε…; Εγώ που δεν είμαι Χατζηγιαννικός μ’ ένα άκουσμα μπορώ να καταλάβω την διαφορά από δουλειά σε δουλειά. Μήπως, σκεφτόμουνα βρε Μιχάλη μου, θα ήταν καλό να ξεκουραστείς κανά δυο χρονάκια; Όχι λέω τώρα…
Ξέρετε, μιας και έχουμε μπλέξει με τα ραδιοκύματα ακούμε τα πάντα για να είμαστε ενημερωμένοι και να έχουμε και καλά άποψη. Σιγά μην μπορεί να κρίνει κάποιος τι θα αγγίξει τον κόσμο. Εκτός από αυτά που τα σερβίρουν ζεστά στους χαζούς και τους τα ταΐζουν 300 σταθμοί 20 φορές την ημέρα και τους τα επιβάλουν επειδή τα παίρνουν.
Σαν αυτό το καινούργιο του Μαζωνάκη. Δεν θυμάμαι τίτλο… Δεν με χαλάει. Όμορφο τραγούδι είναι και σημειώστε, πολύ σημαντικό αυτό για όσους καταλαβαίνουν, είναι και πολύ καλοφτιαγμένο. Επίσης, το παίζει και κάθε σταθμός 20 φορές την ημέρα. Ε οκ. Επιτυχία, κομματάρα και τέτοια… Όχι ας μου πει κάποιος αν χώσει κάποια χιλιάρικα για να διαφημίσει αλοιφή για κάλλους, δεν θα πουλήσει;
Πουλάει το όνομα. Οι trendy σταθμοί, αυτοί με τα κυκλώματα, ναι το σκίζουν. Οι βλάκες στην επαρχία αντιγράφουν την Αθήνα, οι djs με την σειρά τους και πάει λέγοντας…
Ξεκινάς λοιπόν με τον κολλητό σου, που είναι και κουμπάρος σου και γείτονας, να πας για ποτό. Μπαίνεις στο μπαράκι, το στέκι ξέρετε, και ο Τασούλης μετά τον αχταρμά αποφασίζει να το γυρίσει σε ελληνικά. Δεν έχεις προλάβει να παραγγείλεις στην γλάστρα στην μπάρα και ξαφνικά ακούς τα ζουλού τύμπανα και ένα γατούλη να νιαουρίζει λέγοντας «σφύριξα και έληξεςςς». Χαχαχαχα. Ουυυυ. Κοιτάζεις γύρω σου και βλέπεις αρσενικά και θυληκά οπίσθια να λικνίζονται σφυρίζοντας. Μιλάς στον εαυτό σου και τον ρωτάς, πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις; Εξηγήστε μου βρε πατριώτες, πέρα από κακώς εννοούμενη διασκέδαση και «χορός», σε τι σας ενθουσιάζει ο Πάνος ο γατούλης; Στην ερμηνεία, τον στίχο…;;; Ούτε εσείς δεν ξέρετε… Μπαίνω στούντιο μια μέρα για εκπομπή και βλέπω την ηχολήπτρια να το τραγουδάει. Αφού σταυροκοπιέμαι την ρωτάω «Τι ακούς παιδί μου; Τι καταλαβαίνεις;» Και μου απαντά, «Έλα ρε… Ωραίο είναι, ανεβαστικό!!!!!!!!!!!» Κρατήστε το αυτό, «ανεβαστικό». Τα τύμπανα που λέγαμε πριν… Κουκουρουκου δηλαδή και του χρόνου πατάτες… Και επειδή τον Κιάμο θα τον έχει πιάσει χικ και είναι και καλό παιδί, σας λέω αλήθεια, χαμογέλασα και γούσταρα με τρέλα όταν είδα στα βραβεία Αρίων τον Τζουγανάκη (οι βρώμες λένε ότι είναι στούντιο για δίσκο) να παίζει με το λαγούτο του μόνο το «Πάλι πάλι». Εκεί κατάλαβα ότι υπάρχει θεός. Την μυρίζεστε την αλλαγή του κόσμου; Την μυρίζεστε; Κάνει στροφούλα σιγά σιγά, ξυπνάει. Και μιας και πιάσαμε την ποιότητα άντε να κυκλοφορήσει και ο νέος δίσκος της Γλυκερίας μας. Τον περιμένουμε. Όπως και την Βιτάλη. Άντε Ελένη, μας έλειψες. Πολύ καλά πάει ένα τραγούδι των Zante Dillema το «Σώσε με» και δεν το λέω για να ευλογήσω τα γένια μου αλλά πραγματικά είναι όμορφη διασκευή του «Let go» του Van Dyk. Σας λέω κι ένα τελευταίο και σταματάω τα κουτσομπολιά. Λένε ότι ο Θοδωρής ο Κοτονιάς (Μακρινά Ξαδέρφια) έχει αναλάβει την ενορχήστρωση σε μια δουλειά νέων δημιουργών και ότι ο τραγουδιστής που θα ερμηνεύσει είναι φωνάρα. Άντε να δούμε, λείπουν αυτά.
Άντε κι άλλο ένα. Ε, θέλω να το πω σου λέω. Λένε ότι τον χειμώνα εκεί που βλέπαμε δυο βιτρινάτες φίρμες μαζί ή μια φίρμα και δυο τρεις δευτερότριτους, ξέρετε κάτω ράφι, από φέτος λέει επειδή ο κόσμος δεν έχει φράγκα, θα δούμε στο σανίδι τρεις και τέσσερις ονοματάρες μαζί. Λέτε; Το καινούργιο της Βανδή, πώς πάει βρε; Αυτό ντε το κορίτσι πράμα, άπατοοο… Πάτα το μηδένννν. Του Αντωνάκη του Βαρδή το «Εδώ σε περιμένω» που θυμίζει το δικό του το «Θα σε περιμένω», δεν ε…;;; Αχ ρε σεις το καινούργιο του Βασίλη; Ούτε και αυτό, ε; Μα τι γίνεται ρε σεις; Ούτε μια επιτυχία στα 12-13 κομμάτια; Πω πω ζημιέςςς. Ξαναφωνάζω και το λέω και στον εαυτό μου, μιας και είμαι δημιουργός, ο κόσμος έχει ΑΝΑΓΚΗ καινούργια πράγματα προσεγμένα και αληθινά. Όχι αντιγραφές και επαναλήψεις. Μας κουράσατεεεεε βρεεε. Πηγαίνετε διακοπές. Από το παρελθόν σας την βγάζετε καθαρή, αλλιώς θα σας έκλαιγαν οι ρέγκες. Θυμηθείτε ότι επειδή η πρωτεύουσα βρώμισε, επειδή οι διαπλεκόμενοι είναι πιο πολλοί από τα συμφέροντα, το παιχνίδι και η δυναμική πλέον παίζεται Θεσσαλονίκη και υπόλοιπη επαρχία. Θα με ρωτήσετε, ποιο παιχνίδι; Θα το καταλάβετε σύντομα, πολύ σύντομα. Ξανάσκασαν μύτη τα σαλιγκαράκια μετά την βροχή, είδατε; Πολλές μικρές, μικρούλες, μικρούτσικες και μεγαλούτσικες δισκογραφικές εταιριούλες εμφανίστηκαν πάλι. Όταν μπαίνεις στην σελίδα τους εξηγούν και την φιλοσοφία τους, άλλο πάλι και τούτο Άγιε μου Διονύσιε. Όχι που επειδή έκλεισαν 5-6 ή συγχωνευτήκαν, δεν θα έβγαιναν άλλα μανιταράκια. Καλώς τους μουυυυ. Καλές δουλειές, ξέρετε εσείς. Επέλεξα σήμερα να σας έχω ποικιλία και ψιλοχαρούμενη διάθεση μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού. Ας απολαύσουμε ότι μπορούμε. Εγώ μόλις γύρισα από το πρώτο βραδινό μπάνιο της σαιζόν. Ξέρετε τώρα εσείς, παραλία παρέα, μπύρες, κιθάρα κτλ. Ε μερικά πράγματα τα κρατάμε ρε παιδί μου. Οκ καλά και τα μπαράκια με ρέγκε και τα μπιτς μπουτς μιτς πάρτυ αλλά την βρίσκουμε έτσι. Παραμένουμε ρομαντικοί.
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε και να ονειρεύεστε. Ρουφήξτε τις στιγμές. Όσες μπορείτε τέλος πάντων. Τραγούδι δεν σας γράφω. Λέω μόνο τούτο: Ζήτω ο Μαζωνάκης!!! Χαχαχαχα.
Υ.Γ. Επειδή τον τάδε τον έχετε ακούσει 3-4 καλοκαίρια μαζί πηγαίνετε και σε κανέναν άλλο, που ξέρετε ίσως είναι καλά.
Φιλιάααααα.
