Ο Μπάμπης Στόκας λέει ότι αυτή η επανένωση έγινε το χρώσταγαν στον Μάνο Ξυδούς, αλλά και στον κόσμο και στους εαυτούς τους.
Για το αν υπάρξει κι άλλη επανένωση στο μέλλον, ο Φίλιππος Πλιάτσικας λέει: «Δεν επαναλαμβάνεται αυτό που κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε το βασικότερο πέρα από τα υπόλοιπα: λείπει ο Μάνος. Το να βρεθώ ξανά εγώ με τον Μπάμπη στη σκηνή, προσωπικά το θεωρώ δεδομένο. Αλλά είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο το συγκρότημα. Το γιατί βγαίνουμε τώρα ως Πυξ Λαξ το έχουμε ξαναπεί, αλλά να το επαναλάβουμε, όπως και όλες τις αλήθειες μας. Όλο το concept ξεκίνησε από τον Μάνο και τον Νίκο τον Λώρη, τον πρόεδρο της Didi Music, που συνεργαζόταν από πολύ παλιά με το συγκρότημα. Βλέποντας τη συνεχή θέληση του κόσμου να μας ξαναδεί μαζί επί σκηνής, αλλά και των νέων να μάθουν τι ήταν οι Πυξ Λαξ, άρχισαν οι δυο τους να το οργανώνουν ακριβώς όπως το βλέπετε τώρα: με το ίδιο στήσιμο, το ίδιο εισιτήριο κ.λπ. Προετοίμασαν λοιπόν όλη τη φάση και κάποια στιγμή μας το ξεφούρνισαν. Εμένα μία εβδομάδα πριν φύγει ο Μάνος και του Μπάμπη 10 ημέρες πριν. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να το κάνουμε 2-3 χρόνια μετά, αλλά με τον θάνατο του Μάνου δεν υπήρχε κανένας λόγος να καθυστερήσει. Αν ήταν να γίνει, έπρεπε να γίνει τώρα και γι’ αυτό η υλοποίησή του αφιερώνεται στη μνήμη του Μάνου».
Για τα άσχημα σχόλια κατά της επανένωσης του γκρουπ ο Μπάμπης Στόκας, δηλώνει ότι λυπάται με όσα ακούγονται και δεν ασχολείται: «Γι’ αυτό αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και προχωράμε. Το ίδιο κάναμε και με τον Βασίλη Καρρά, όταν όλοι μας έλεγαν ότι θα καταστραφούμε. Τώρα νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι για τον φίλο μας, που είναι κάτι παραπάνω από φίλος μας και των δύο, για την πάρτη μας και για τον κόσμο. Ούτως ή άλλως, είναι δύσκολη η θέση μας, εγώ προσωπικά όσο πλησιάζει ο καιρός τόσο μαζεύομαι συναισθηματικά». Και ο Φίλιππος Πλιάτσικας αναφέρει : «Προχθές κάποιος έγραψε στο Internet ότι ακυρώνονται οι συναυλίες των Πυξ Λαξ γιατί, όπως είπε ο Πλιάτσικας, η προπώληση δεν πήγε τόσο καλά όσο θα θέλαμε και μάλιστα δεν θα δώσουμε και τα λεφτά πίσω. Αν κάτσεις να ασχοληθείς με όλους αυτούς τους τύπους δεν θα σε βγάλει πουθενά, θα σου κάνει κακό και στον ίδιο. Το μόνο που οφείλεις να κάνεις είναι κάθε φορά να λες στον κόσμο την αλήθεια. Ξέρεις, είναι τεράστια η πρόκληση για εμάς, ειδικά η συναυλία στο ΟΑΚΑ, οι κλίμακες είναι τεράστιες και πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα για όλους μας: μουσικούς, τεχνικούς, παραγωγούς. Θα ήταν αφελές από μέρους μας να μην περιμένουμε ότι μια μερίδα ανθρώπων δεν θα χωνέψουν εύκολα όλο αυτό το εγχείρημα. Οι λόγοι είναι ευνόητοι και αν θέλεις ανθρώπινοι η ζήλια είναι ανθρώπινη. Μια ελληνική μπάντα πάει να παίξει στο ΟΑΚΑ και αυτό πονάει όσους σκέφτονται στενόμυαλα και προσπαθούν συνεχώς να διαγωνίζονται και να κοντράρονται δήθεν για τη αξία τους».
Και οι δυο ζηλεύουν παραγωγικά όπως λένε και φέρνουν ένα παράδειγμα: «Λέμε «μπράβο στον μάγκα, μακάρι να έκανα κι εγώ κάτι τέτοιο».
Για το συγκρότημα λένε: «Οι Πυξ Λαξ ουσιαστικά αυτό έκαναν. Έβαλαν όλα αυτά που αγαπούσαν μέσα στα τραγούδια τους. Δεν το φοβήθηκαν αυτό. Γούσταραν και τον Τσιτσάνη και τον Van Morrison και τον Βαμβακάρη και τον Ψαραντώνη και τόσους άλλους. Όλα αυτά ήταν δικά μας. Δεν ήμασταν μια μονόπλευρη μπάντα που έπαιζε μόνο rock & roll ή μόνο λαϊκό κι όλο αυτό έγινε χωρίς να το σκεφτούμε καν. Ακούς τη δισκογραφία των Πυξ Λαξ και ένας δίσκος είναι πιο ροκ, άλλος πιο λαϊκός. Επίσης, δεν ακούσαμε τι θα μας πούνε οι «φαν» μας. Μέσα στα εισαγωγικά το «φαν», το τονίζω. Αν δεν το αγαπάς το τραγούδι που κάνεις, δεν μπορείς να το πεις μετά στο live, ειδικά κάποια τραγούδια που πρέπει να τα λες κάθε φορά, σε κάθε εμφάνιση».
Κάποια τραγούδια μπορεί να τα έχουνε βαρεθεί, αλλά βρίσκουνε τρόπο να τα λένε όπως πρέπει να ειπωθούν.
Ο Φίλιππος Πλιάτσικας εξιστορεί: «στην αρχή μας παίζαμε επί πέντε χρόνια στο πουθενά χωρίς καμία πλάτη και αυτό είναι που πρέπει να κάνει κάθε νέος που θέλει να στηρίξει τη δουλειά του. Εταιρίες δεν υπάρχουν πια κι έτσι πρέπει να δώσουμε στους νέους να καταλάβουν ότι πρέπει να αγωνιστούν μόνοι τους, όπως κάναμε κι εμείς. Φοβάμαι τους ανθρώπους που τους υπερβοηθούν στα πρώτα τους βήματα. Το να κάνεις έναν καλλιτέχνη ξαφνικά σούπερ σταρ, είναι ό,τι πιο καταστροφικό για τον ίδιο. Εμείς δεν ήμασταν φίρμες όταν ξεκινήσαμε και για καιρό και όταν τελικά γίναμε, δεν το καταλάβαμε».
Καλά τραγούδια, γράφονται πάντα. Για τον Φίλιππο Πλιάτσικα οι Pink Floyd, ήταν το πληρέστερο συγκρότημα σε όλα τα επίπεδα και συμπληρώνει: « Μπάμπη Παπαδόπουλο που ήταν στις Τρύπες και μετά επιμελήθηκε πάμπολλους δίσκους τραγουδοποιών. Δεν τον ξέρουμε προσωπικά, αλλά τον εκτιμούμε πολύ. Και από συγκροτήματα, ο Παυλίδης με τα Ξύλινα Σπαθιά, ο Αγγελάκας με τις Τρύπες. Εκείνο που βλέπω και χαίρομαι είναι ότι σιγά σιγά οι μουσικοί αποβάλλουν το δογματισμό που ήθελε ας πούμε τον μπαγλαμά μόνο στο λαϊκό ή την ηλεκτρική μόνο στο ροκ. Πράγματα, βέβαια, που οι Πυξ Λαξ τα έκαναν πριν από 17 χρόνια και πριν τους Πυξ Λαξ τα είχαν κάνει άλλοι, όπως ο συχωρεμένος ο Παπάζογλου με την Εκδίκηση Της Γυφτιάς. Και ο Μπάμπης Στόκας αναφέρει: « Ο Τσιτσάνης για μένα είναι από τους μεγαλύτερους συνθέτες, ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Ζαμπέτας, ο Μαρκόπουλος, ο Ξαρχάκος και από τους πιο σύγχρονους ο Χάρης και ο Πάνος, ο Μαχαιρίτσας και οι Τερμίτες, ο Τσακνής, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Μάλαμας. Ειδικά ο Χάρης και ο Πάνος είναι ό,τι πιο άρτιο έχει βγει τις τελευταίες δεκαετίες».
Στις συναυλίες τους θέλουν να περάσουν καλά οι ίδιοι και ο κόσμος. Θα παίξουν τραγούδια από όλη τη δισκογραφία του γκρουπ, όπως ο «Μπαμπούλας» και το «Εσύ εκεί», ενώ δεν θα παίξουν τραγούδια του Μάνου από τον τελευταίο δίσκο, γιατί θεωρούν ότι δεν είναι σκόπιμο να μετατραπεί όλο αυτό σε ένα μνημόσυνο.
Από την Αριάδνη Στεφανίδου
Διαβάστε επίσης
