Η ιστορία του Κώστα Απέργη ξεκινάει από τα μοναδικά εφηβικά χρόνια. Τα χρόνια αυτά που αγαπάμε μόνο μια φορά βαθιά και για πάντα. Έτσι στα χρόνια της κοπάνας ο Κώστας Απέργης γνώρισε τη μια και μοναδική γυναίκα που στιγμάτισε τη ζωή του και κατάκτησε την καρδιά του. Μια γυναίκα που στα μαλλιά της ακτινοβολούσαν χίλια χρυσά καλοκαίρια, στα μάτια της όλες οι θάλασσες του κόσμου και στο κορμί της σημεία απόκρυφα που έπρεπε να τα εξερευνήσεις.
Ο έρωτας ήταν παρών και ο Κώστας το μόνο που ζητούσε ήταν να τον αφήσει να την αγαπάει. Οι ώρες, οι μέρες περνούσαν αλλά τα συναισθήματα δεν άλλαζαν. Έζησαν μαζί τις πιο τρυφερές, τις πιο αθώες στιγμές και το μόνο που ήλπιζε αυτό το ζευγάρι, ήταν να είναι για πάντα μαζί. Έκαναν όνειρα και σχέδια για το υπόλοιπο της ζωής τους, για μια ζωή παραμυθένια. Σίγουρα δεν ήταν όπως όλα τα άλλα ζευγάρια της ηλικίας τους. Είχαν αυτό το κάτι παραπάνω, μια λάμψη σαν ευλογία θεού. Τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να τους χωρίσει. Τίποτα εκτός αν ο ένας απ΄τους δύο έφευγε για έναν άλλο κόσμο. Ένα κόσμο που δεν είναι στις επιλογές του κανενός να αρνηθεί, απλά σου ανοίγουν οι πύλες και εσύ πρέπει να πάς αφήνοντας πίσω σου όλα αυτά που αγάπησες.
Ο Κώστας όμως δεν το είχε υπολογίσει το ενδεχόμενο αυτό. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο Θάνατος θα ερωτευόταν το ίδιο με εκείνων τις χίλιες θάλασσες των ματιών της, τα χίλια χρυσά καλοκαίρια που έλαμπαν στα μαλλιά της. Δεν άργησε λοιπόν το κορίτσι αυτό να γίνει η ερωμένη του θανάτου. Σε μια στροφή αυτός ήταν εκεί και την περίμενε. Το αμάξι που οδηγούσε ο αδερφός της έγινε κομμάτια. Όμως εκείνων δεν τον άφησε να πάει μαζί της. Την ήθελε μόνη και απροστάτευτη στα χέρια του. Ο Κώστας έτρεξε αμέσως δίπλα της και το μόνο που πρόλαβε να της πει για τελευταία φορά ήταν « σ΄ αγαπάω μ’ ακούς μη φύγεις, άσε με να σ’ αγαπάω».
Ο Στιχουργός του τραγουδιού Νίκος Βαξεβανέλης εμπνευσμένος από την ιστορία αυτή έγραψε όλα τα συναισθήματα του Κώστα ενώ ο Παναγιώτης Μπρακούλιας τα μελοποίησε και ο Κώστας Απέργης τους έδωσε για ακόμα μια φορά ζωή.
Σ΄ αγαπάω μ΄ ακούς
Κοίτα με μπροστά σου κλαίω
Μη μ΄ αφήνεις μη σου λέω
Μείνε κι ότι πεις θα κάνω
Αν σε χάσω θα πεθάνω
Σ΄ αγαπάω μ΄ ακούς σ΄ αγαπάω
Υποφέρω για σ΄ ένα πονάω
Όλοι οι δρόμοι είσαι εσύ που να πάω
Άσε με σε παρακαλώ… Να σ΄ αγαπάω
Να σ΄ αγαπάω
Κράταμε στα δυό σου χέρια
Κι ας με κόβουν σαν μαχαίρια
Μόνο αν είσαι εσύ μαζί μου
Έχει αξία η ζωή μου
Σ΄ αγαπάω μ΄ ακούς σ΄ αγαπάω
Υποφέρω για σ΄ ένα πονάω
Όλοι οι δρόμοι είσαι εσύ που να πάω
Άσε με σε παρακαλώ… Να σ΄ αγαπάω
Να σ΄ αγαπάω
Σ΄ αγαπάω μ΄ ακούς σ΄ αγαπάω
Υποφέρω για σ΄ ένα πονάω
Όλοι οι δρόμοι είσαι εσύ που να πάω
Άσε με σε παρακαλώ… Να σ΄ αγαπάω
Να σ΄ αγαπάω
Σ΄ αγαπάω μ΄ ακούς σ΄ αγαπάω
Υποφέρω για σ΄ ένα πονάω
Όλοι οι δρόμοι είσαι εσύ που να πάω
Άσε με σε παρακαλώ… Να σ΄ αγαπάω
Να σ΄ αγαπάω…
