Σάγια: “Δεν μπορούμε το 2012 να είμαστε ρατσιστές.”

Η διαφορετικότητά σου, το ότι δεν είσαι 100% Ελληνίδα, πώς λειτούργησε στην καριέρα σου. Ήταν αυτό που σε απογείωσε ή τελικά σε καθυστέρησε από το να πετύχεις;

Είναι γενικά θέμα Ελληνικής νοοτροπίας αυτό. Όσο θυμάμαι από τη Δανία και τη Σουηδία που έζησα, όσοι πήγαιναν εκεί από άλλη χώρα για να ζήσουν και έκαναν την προσπάθειά τους εκεί κέρδιζαν τον σεβασμό των κατοίκων της περιοχής. Εδώ υπάρχουν και αυτοί που σου λένε “πήγαινε σπίτι σου που θέλεις να τραγουδήσεις Ελληνικά τη στιγμή που δεν έχεις τόσο καλή προφορά”. Δηλαδή, είναι πολύ πίσω. Όμως αυτοί δεν μ’ ενδιαφέρουν. Δεν μπορούμε το 2012 να είμαστε ρατσιστές. Δεν μιλάω μόνο για το χρώμα, μιλάω για όλα. Για μένα, αν είσαι ρατσιστής, είσαι β’ κατηγορίας άνθρωπος.

Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;

Φυσικά.

Τι σε κράτησε;

Ο κόσμος.

Πότε συνέβη αυτό;

Λίγο πριν γίνει η συνεργασία με τον Mark Angelo. Είχα δεχθεί μόνο απόρριψη και έλεγα “οκ αφού δεν με θέλει κανένας ήρθε η ώρα να τα παρατήσω” Μέσα στη μιζέρια μου, ευτυχώς, ήρθε αυτό το τέλειο τραγούδι, το “Far from everything”… Έγινε αυτό και με κράτησε και πήγαν όλα καλά από τότε.

Πώς λειτούργησε όλη αυτή η περίοδος στην ψυχολογία σου; Πέρασες μελαγχολία; Κατάθλιψη;

Και βέβαια πέρασα μελαγχολία. Δεν πρέπει να αφήσεις ποτέ τον εαυτό σου να φτάσει σε σημείο κατάθλιψης. Αν χάσεις το χαμόγελό σου τότε κάτι δεν πάει καλά. Τότε το είχα χάσει.

Από τη Μαριλένα Χατζησυμεού