Στον κόσμο της Kλασσικής! (28/02/2011)

Ρεσιτάλ βιολιού και πιάνου

Γιώργος Δεμερτζής – Θανάσης Αποστολόπουλος Με έργα Γιάνατσεκ, Σούμπερτ και σε α’ εκτέλεση – παραγγελία του Μεγάρου-  στον Σίμο Παπάνα

Δυο ξεχωριστοί  Έλληνες σολίστες, ο Γιώργος Δεμερτζής στο βιολί και ο Θανάσης Αποστολόπουλος στο πιάνο, συναντιούνται στο Μέγαρο Μουσικής, για μια μουσική βραδιά με ήχους του Φραντς Σούμπερτ, του Λέος Γιανάτσεκ και του Σίμου Παπάνα.

Η Σονάτα για βιολί και πιάνο του Γιανάτσεκ, σύνθεση του 1910, η Φαντασία σε ντο μείζονα για βιολί και πιάνο, που ο Φραντς Σούμπερτ έγραψε το 1827 και η Σονάτα για βιολί και πιάνο, του εξαιρετικού Έλληνα βιολιστή, Σίμου Παπάνα,  σε πρώτη εκτέλεση, συνθέτουν το πρόγραμμα της εμφάνισης των δυο μουσικών, η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Σειράς Μουσικές Βραδιές στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος. Ο Γιώργος Δεμερτζής και ο Θανάσης Αποστολόπουλος δεν είναι μόνο σολίστες με σημαντική καριέρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και επίμονοι πρεσβευτές τις ελληνικής μουσικής, στην οποία αφιερώνουν μεγάλο μέρος του χρόνου, των δραστηριοτήτων και των ρεσιτάλ τους. Πιστεύουν και οι δυο ότι η ελληνική λόγια μουσική είναι υψηλότατης ποιότητας και της αξίζει ισότιμη θέση στο σώμα της δυτικής μουσικής.

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου, 20:30

Μουσικές βραδιές στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος

Οι τιμές των εισιτηρίων για τη συναυλία είναι  €5 (Φοιτητικά), 12 και 20

Oι Απαρχές του Ρομαντισμού

Tρεις καταξιωμένοι καλλιτέχνες με διεθνή καριέρα στο χώρο της κλασικής μουσικής: η Ελληνίδα πιανίστρια, Λευκή Καρποδίνη, ο Καναδοσουηδός τσελίστας, Erik Williams και ο Ισραηλινός φλαουτίστας, Guy Eshed, ερμηνεύουν έργα Αυστριακών και Γερμανών συνθετών της κλασικής και ρομαντικής περιόδου. Ένα μουσικό ταξίδι που εστιάζει στην εξέλιξη της σύνθεσης μουσικής δωματίου στον κλασικισμό και πλαισιώνεται από ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του ρομαντισμού.

 1 Mαρτίου 2011 ώρα 20:30

Τιμές εισιτηρίων: 25 € , 15 € (φοιτητικό)

Πακέτο Αρμονία των Αισθήσεων: 50 €  Περιλαμβάνει το εισιτήριο της συναυλίας, είσοδο στην έκθεση και δείπνο στο Café Merlin του Ιδρύματος.

Ίδρυμα εικαστικών τεχνών και μουσικής Β & Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 106 71 Αθήνα

Duo Vivo in Piano ρεσιτάλ για 4 χέρια

Οι Χρήστος Μαρίνος και Νίκος Αδρασκέλας ξεκίνησαν τη συνεργασία τους το 2002, κατά τη φοίτησή τους στο Ωδείο Νέα Τέχνη και την ίδια χρονιά ξεκίνησαν μαθήματα με τον φιλόσοφο της μουσικής, Γιώργο Χατζηνίκο. Στις δραστηριότητές τους περιλαμβάνονται ρεσιτάλ, συναυλίες με ορχήστρες, μεταγραφές έργων για 4 χέρια και 2 πιάνα, σύμπραξη με άλλους καλλιτέχνες, ρεσιτάλ με τη μορφή διαλέξεων, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα ειδικά διαμορφωμένα για μαθητές σχολείων. Έχουν εμφανιστεί σε Ελλάδα, Αυστρία, Ολλανδία και Αγγλία.

Η βραδιά ξεκινά με τη Σουίτα ‘Dolly’ του Fauré, έργο που διακρίνεται για την κομψότητά του. Ακολουθεί μια, μάλλον άγνωστη, Σονάτα του Hindemith και οι 6 όμορφες Impromptus ‘Εικόνες από την Ανατολή’ του Schumann. Η ολοκλήρωση έρχεται με την περιγραφική Ισπανική Ραψωδία του Ravel, έργο πολυαγαπημένο από κοινό και μουσικούς, γεμάτο ταμπεραμέντο.

2 Μαρτίου ώρα έναρξης 20:30

εισιτήρια 12 € – 8  [φοιτητικό]

ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ

Ιπποκράτους 41, Αθήνα Τηλ.: 210 3634000

 Ergon ensemble – Από τον Βέμπερν στον Πεντερέτσκι

Η επιτυχημένη Σειρά εκδηλώσεων «Μουσικές του 20ού και 21ου αιώνα», που στοχεύει στην προβολή της σύγχρονης μουσικής και των νεαρών καλλιτεχνών, συνεχίζεται την Πέμπτη 3 Μαρτίου (ώρα έναρξης: 8.30 μ.μ.), στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος με τη συναυλία του Ergon Ensemble. Το Ensemble θα παρουσιάσει σύντομης διάρκειας έργα των Βέμπερν, Μπεργκ, Μυράιγ και Πεντερέτσκι σε μουσική διδασκαλία του Γιοχάννες Σβαρτς (Εnsemble Modern). Πρόκειται για το ιδιαίτερα αξιόλογο μουσικό σύνολο του Φεστιβάλ Παξών, το οποίο η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών τίμησε, τον Δεκέμβριο του 2009, με ειδική διάκριση για τη σημαντική προσφορά του στην πολιτιστική ζωή της ελληνικής Περιφέρειας. Στη συναυλία της 3ης Μαρτίου θα ακουστεί η σύνθεσή του « Vues aériennes » [«Εναέριες όψεις»], μια παραγγελία του Συμβουλίου Τεχνών της Βρετανίας για το Nash Ensemble, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κουίν Ελίζαμπεθ Χολ του Λονδίνου, το 1986. Πρόκειται για μια συνθετική διαδικασία σε τέσσερις διαφορετικές εκδοχές που ο ίδιος ο Μυράιγ συγκρίνει με τους πίνακες του Κλωντ Μονέ «Ο καθεδρικός της Ρουέν», μέσω των οποίων ο μεγάλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος απέδωσε πολλές φορές το ίδιο θέμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και συνθήκες φωτισμού. Έτσι, η σύνθεση «Εναέριες όψεις» αποτελείται από τέσσερα τμήματα («Πρωινό φως», «Φως στη βροχή», «Μεσημβρινό φως», «Εσπερινό φως»), τα οποία με τη σειρά τους χωρίζονται σε τρία μέρη.

Το «Σεξτέτο για κλαρινέτο, κόρνο, βιολί, βιόλα, τσέλο και πιάνο» συνιστά το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο μουσικής δωματίου του Πεντερέτσκι. Τα δύο εντελώς αντιθετικά μέρη του ξετυλίγονται άλλοτε σαν επιθετικοί στρόβιλοι, άλλοτε σαν ελεγειακοί καταιγισμοί που καταλήγουν, στο τέλος του έργου, να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ζοφερής εσωστρέφειας

Πέμπτη 3 Μαρτίου, ώρα έναρξης: 8.30 μ.μ.

Οι τιμές των εισιτηρίων για τη συναυλία είναι: 5 (φοιτητικά), 12 και 20 €.

MMA-Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος

Εκθεση: «Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα του Μιλάνου» Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Σκάλα του Μιλάνου

9 Μαρτίου – 8 Μάιου 2011

Στο πλαίσιο της υλοποίησης του πρωτοκόλλου πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ του Μεγάρου Μουσικής και της Σκάλας του Μιλάνου, παράλληλα με την παρουσίαση της όπερας του Ντονιτσέττι Μαρία Στουάρντα, οργανώνεται μια μεγάλη έκθεση για τη Μαρία Κάλλας με τον τίτλο «Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα του Μιλάνου».

Το υλικό, που δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί εκτός Ιταλίας, περιλαμβάνει είκοσι βαρύτιμα κοστούμια που φόρεσε η Κάλλας σε 12 παραστάσεις στης Σκάλα, ενσαρκώνοντας μεγάλους ρόλους της όπερας, σπάνιο φωτογραφικό υλικό, αντικείμενα, βίντεο και πρωτότυπο ηχητικό υλικό από τις παραστάσεις της Κάλλας. Ένα μικρό σύνολο εκθεμάτων θα ανατρέχει στην ιστορία της Σκάλας του Μιλάνου, του μοναδικού αυτού ναού της μουσικής.

Η Μαρία Κάλλας πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στη Σκάλα το 1950, στη θέση της Ρενάτας Τεμπάλντι. Οι πρώτες εμφανίσεις της πραγματοποιήθηκαν υπό το άγρυπνο βλέμμα του διευθυντή σκηνής Νικόλα Μπενουά. Γιός ενός από τους στενότερους συνεργάτες του Ντιάγκιλεφ στα Ρώσικα Μπαλέτα, ο Μπενουά ήταν ένας εξαιρετικός σκηνογράφος και ενδυματολόγος, πληθωρικός και πραγματιστής. Η παρουσία της Κάλλας θα ήταν καταλυτική για τον ανανεωτή του θεάτρου, τον μεγάλο Λουκίνο Βισκόντι ο οποίος ξεδίπλωσε το ταλέντο του κοντά της. Σχολαστικοί, λεπτολόγοι και ακούραστοι, ο ένας δοκίμαζε τις  αντοχές του άλλου στις πρόβες, οι δύο αυτοί ‘μύθοι’ της όπερας,  έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας της Σκάλα.

Ο Νικολά Μπενουά, πρόσεχε ιδιαίτερα την πριμαντόνα, της έδειχνε πάντα τα σχέδια των κοστουμιών, σχεδίαζε ποικιλία ενδυμάτων με εναλλαγές χρωμάτων, επέλεγε το υλικό που έδειχνε πιο πλούσιο και προτιμούσε τις στενές γραμμές, οι οποίες αναδείκνυαν τη σιλουέτα της. Στο Μέγαρο θα δούμε δώδεκα κοστούμια που φέρουν την υπογραφή του: για τη Λαίδη Μάκβεθ στην όπερα Μάκβεθ του Τζουζέππε Βέρντι(1952), Ελισάβετ του Βαλουά από τον Ντον Κάρλο του Βέρντι το 1954(δύο κοστούμια), Φεντόρα Ρομάζοφ από τη Φεντόρα του Ουμπέρτο Τζορντάνο το 1956(τέσσερα αριστουργηματικά κοστούμια), Αννα Μπολένα από την Αννα Μπολένα του Γκαετάνο Ντονιτσέτι το 1957, Ιφιγένεια από την Ιφιγένεια εν Ταύροις του Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ το 1957, Αμέλια από τον Χορό των Μεταμφιεσμένων του Βέρντι το 1957 και Παυλίνα για τον Πολύευκτο του Ντονιτσέτι το 1960(δύο κοστούμια).

Τα κοστούμια του ενδυματολόγου Σαλβατόρε Φιούμε, διάσημου Σικελού ζωγράφου, είχαν χαρακτήρα, έντονες γραμμές και αρμονικά χρώματα. Στο Μέγαρο θα δούμε το μεταξωτό ζωγραφισμένο στο χέρι, κοστούμι της Μήδειας από τη Μήδεια του Κερουμπίνι το 1953.. Θα εκτεθούν επίσης κοστούμια του Πιέρο Τζούφφι για την Άλκηστη, από την Αλκηστη του Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ το 1954, για την Ιουλία από την Εστιάδα του Γκάσπαρε Σποντίνι το 1954 και την Ιμογένη από τον Πειρατή του Βιντσέντσο Μπελλίνι το 1958(δύο κοστούμια). Την Εκθεση ολοκληρώνουν δύο υπέροχα κοστούμια του Φράνκο Τζεφιρέλλι, για τη Φιορίλλα από τον Τούρκο στην Ιταλία του Τζοακίνο Ροσσίνι το 1954.

 Siegfried στην Όπερα της Βαστίλης

Συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά το αφιέρωμα στο Βάγκνερ και το δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν με την όπερα Siegfried που ξεκινάει πρώτη Μαρτίου (ιδιαίτερη μέρα για τους γάλλους) στη γαλλική πρωτεύουσα. Στο τέλος της όπερας Βαλκυρίες η Μπρουχίλντ ονομάζει το γιό της Ζιγκφριντ το όνομα δηλαδή του ήρωα που όλοι περιμένουν. Εδώ παρουσιάζονται τα νεανικά χρόνια του ήρωα που είναι γεμάτα από δύναμη, πείσμα και ένταση. Η όπερα αυτή αποτελεί ένα σκέρτσο ανάμεσα στο λυρικό αντάτζιο των Βαλκυριών και το εντυπωσιακό φινάλε από το Λυκόφως των θεών.

Σε αυτόν τον ήρωα ο Βάγκνερ δε βλέπει το σωτήρα ενός λαού αλλά ένα φρέσκο, νέο δυνατό, όμορφο, αληθινό άνθρωπο που είναι η αρχή όλων των μύθων.

Διεύθυνση Ορχήστρας: Philippe Jordan / δ/ντης σκηνής Günter Krämer

Διανομή: Torsten Kerl Siegfried -Wolfgang Ablinger-Sperrhacke Mime

Juha Uusitalo Der Wanderer- Peter Sidhom Alberich -Stephen Milling Fafner

Qiu Lin Zhang Erda- Elena Tsallagova Waldvogel- Katarina Dalayman Brünnhilde

Paris Opera Orchestra

Πρώτη παράσταση: 1 Μαρτίου, ώρα 18:00, διάρκεια 5 ώρες και 10’ με 2 διαλείμματα τιμές εισιτηρίων: 5€, 15€, 30€, 50€, 80€, 110€, 135€, 160€, 180€

Παράλληλη εκδήλωση performance «γύρω από τον κύκλο του δαχτυλιδιού» του Herbert Graf διάρκειας 8 ½ ωρών που πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο στις 5 Μαρτίου.

Το καρναβάλι στην κλασσική μουσική

Το καρναβάλι είναι κάτι χαρούμενο, είμαι μία ευκαιρία για ξεφάντωμα, κέφι, χορό, τραγούδι και απελευθέρωση που δίνει η μεταμφίεση. Πίσω από τη μάσκα η ανωνυμία μπορεί να κάνει το πρόσωπο κάτι το διαφορετικό αφήνοντας τα πάθη και το χιούμορ να ξεχειλίσουν. Στα παρακάτω links μπορείτε να παρακολουθήσετε διάφορες συνθέσεις με θέμα το καρναβάλι που έχουν γίνει, ξεχωριστή αυτή του Στράους που δένει το βιεννέζικο ανέμελο ύφος με τη χαρά και το κέφι του καρναβαλιού!

Camille Saint-Saens’ “Le carnaval des animaux” (Το καρναβάλι των ζώων )

Μπορεί ο Σαίντ-Σανς να μην ήθελε να εκδοθεί αυτό του το έργο και να το είχε παρουσιάσει μόνο στο κοντινό του περιβάλλον ως σατυρικό αλλά τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του εκδόθηκε και έγινε ιδιαίτερα αγαπητό.

Τα ζώα εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο έχοντας το καθένα το χαρακτηριστικό άκουσμα του που αποδίδεται από τα όργανα.

Γιόχαν Στράους η «Νυχτερίδα»

Θεωρείται μία από τις ωραιότερες οπερέτες, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας διαδραματίζεται σε ένα χορό μεταμφιεσμένων που οι αλλαγές των χαρακτήρων μέσα από την ενδυμασία απελευθερώνει, απενεχοποιεί, γίνεται αφορμή για παρεξηγήσεις κ «εξηγήσεις»…ανάλαφρη, χαρούμενη, αστεία, με τη σαμπάνια και το κέφι να ρέει άφθονο παρουσιάζει ένα πάρτυ ευγενών με πολλά απρόοπτα.

http://www.youtube.com/watch?v=hk9lya9acL8

Τζ. Βέρντι : Un ballo in maschera

Η υπόθεση της όπερας είναι γύρω από τη δολοφονία του βασιλιά της Σουηδία Γουστάβου του ΙΙΙ’ το 1792 ενώ βρισκόταν σ ένα χορό μεταμφιεσμένων από συνωμότες. Δε λείπει βέβαια το ρομαντικό στοιχείο με τον έρωτα να έχει και πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Μία από τις πιο γνωστές άριες είναι η ακόλουθη: «alla vita che t’ arride» χαρακτηριστική άρια του ύφους του Βέρντι από την Τρίτη πράξη.

http://www.youtube.com/watch?v=XOH1-VLXhQI

«Tο καρναβάλι της Βενετίας» – Όπερα – μπαλέτο του Αντρέ Καμπρά, και λιμπρέτο του Ζαν Φρανσουά Ρενάρ. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 20 Ιανουαρίου 1699 στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής, στο Παρίσι.

Εδώ μπορείτε να πάρετε μία ιδέα πως ήταν η μουσική για τους χορούς του καρναβαλιού το 17^ο αιώνα…

“Carnival de Venecia” fantasie, Johan Straous Vater 

Μία πολύ όμορφη φαντασία για ορχήστρα, με πολλά χαριτωμένο βιρτουόζικα σόλο που το κυρίως θέμα επαναλαμβάνεται από διάφορα όργανα σα διάλογος ενώ διαχέεται απο τη χάρη του βιεννέζικου στυλ και το χιούμορ. Εδώ, από την ορχήστρα της Βιέννης στην πρωτοχρονιάτικη συναυλία του 2007 με διευθυντή το J. Mehta

J. Rossini Carnival “il carnevale di Venezia” – Ecole National de Musique 

Κέφι, νιάτα, ταλέντο, τα παιδιά της χορωδίας της Ecole national σε ένα ταξίδι από τη Γαλλία στο ιταλικό καρναβάλι, με το ύφος και το στυλ του Ροσσίνι…

Anna Kravtchenko – Schumann, Carnival of Vienna carnival of Vienna

Τέλος ένα πιανιστικό καρναβάλι από ένα ρεσιτάλ στο σπίτι που έμενε ο Μότσαρτ με τον πατέρα του όταν βρίσκονταν στην Ιταλία, το Palazzo Pizzini