Συναντήσαμε τον Γιώργο Ξυλούρη στο Fever!
Πόσο εύκολα ήρθαν τα πράγματα για σένα μετά το Greek Idol;
Δεν νομίζω πως σου έρχεται τίποτα εύκολο σε αυτή τη ζωή! Έχω δουλέψει αρκετά για να καταφέρω να φτάσω σε αυτά τα πρώτα μπουσουλήματα όπως συνηθίζω να λέω! Και τα λέω μπουσουλήματα γιατί βήμα θεωρείτε όταν έχεις κάτι δικό σου για να προσφέρεις στο κοινό. Στη σημερινή εποχή και στον κλάδο που έχω αποφασίσει ν’ ακολουθήσω δεν σου χαρίζεται τίποτα δυστυχώς! Πρέπει να βγεις με τη φωνή σου και να κερδίσεις τον κόσμο. Μπορεί ν’ ακούγεται απλό, δεν είναι όμως…
Πως είναι να συνεργάζεσαι με τρία τόσο μεγάλα ονόματα στο Fever;
Ο καθένας έχει τη δικιά του προσωπικότητα και τον δικό του τρόπο προσέγγισης πάνω στη δουλειά. Πίσω από την σκηνή είναι και οι τρεις πολύ ήπιων τόνων και τους είμαι ευγνώμων που με επέλεξαν για να συνεργαστώ μαζί τους. Την Έλλη την θαυμάζω για τον “τσαμπουκά” και την ενέργεια που έχει πάνω στη σκηνή. Τον Νίκο από την άλλη τον θεωρώ έναν καλλιτέχνη με α*****α. Αποτελεί πρότυπο για πολλούς νέους Έλληνες καλλιτέχνες, πράγμα που βρίσκω και λογικό καθώς τα τραγούδια του αποτελούν μεγάλες επιτυχίες της μουσικής σκηνής του σήμερα. Τέλος στη Δέσποινα θα έδινα τον όρο STAR όσο κλισέ και αν ακούγεται. Είναι όμως η πραγματικότητα… βγαίνει στην σκηνή και λάμπει ολόκληρη!
Ετοιμάζεις κάτι αυτό το καιρό;
Είμαι κοντά σε ένα παιδικό όνειρο, το οποίο αν γίνει πραγματικότητα θα είμαι πολύ ευτυχισμένος. Πιστεύω στην πραγματοποίηση των παιδικών ονείρων κι αν όντως επαληθευτεί τότε θα είναι σίγουρα ότι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου μετά το Greek Idol.
Να φανταστώ στοχεύεις σε δυνατές συνεργασίες;
Δεν νομίζω πως υπάρχει δυνατή συνεργασία αλλά δυνατή χημεία. Μπορεί ένας συνεργάτης να έχει μεγάλο όνομα στο χώρο αλλά να μην υπάρχει χημεία… Θέλω να πιστέψω στα τραγούδια που θα επιλέξω γιατί μόνο έτσι θα τα κάνω δικά μου και θα μπορέσω να τα περάσω στο κοινό. Στόχος μου είναι ένας δίσκος με τραγούδια που θα αγγίζουν την ψυχή του κόσμου. Θα ήθελα ο κόσμος να αγαπήσει σε πρώτη φάση τα τραγούδια μου και σε δεύτερη τον Γιώργο.
Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε τα καλύτερα…
Από τον Χρήστο Στάη