Συνέντευξη με τον Jerome (Χιπ Χοπ Χωριό)
“Είμαι πολύ τυχερός γιατί δεν έχω βιώσει το ρατσισμό στη βίαιη έκφραση του… Είναι τραγικό να λέμε σήμερα πως κάποιος ανέχεται κάποιον άλλον.”
Χωριανός: Καλησπέρα σας κύριε. Μπορείτε παρακαλώ να συστηθείτε στο αναγνωστικό κοινό μας με δυο λόγια; Ποιος είστε και τα τοιαύτα;
Jerome: Καλησπέρα συγχωριανέ μου. Ονομάζομαι Jerome και οι φίλοι με ξέρουν και ως «The Source» ελληνιστί «η Πηγή»! Είμαι… ένας άνθρωπος!
Χωριανός: Το φαντάστηκα όταν ξεκίνησα την συνέντευξη! Πείτε μου, πως ξεκινήσατε και που βρίσκεστε τώρα καλλιτεχνικά;
Jerome: Ξεκίνησα όπως περίπου όλοι μας, ρομαντικά σαν πιτσιρικάς που ήθελε να ασχοληθεί με αυτό που λέγεται μουσική, σκηνή και τραγούδι. Ως ένα σημαντικό βαθμό το έχω καταφέρει. Αύτη τη στιγμή βρίσκομαι στη Warner Music με την οποία θα κυκλοφορήσω τη πρώτη μου δουλειά και με το Σταμάτη Κραουνάκη και τη Σπείρα-Σπείρα στο μουσικό θέατρο!
Χωριανός: Πρώτη δισκογραφική δουλειά? Εγώ άλλα ξέρω!
Jerome: Σαν τι ξέρεις δηλαδή?
Χωριανός: Είχαμε ακούσει κάποια στιγμή το Get Up από τη Renegade Records. Τότε είχες προλογίσει την κυκλοφορία του δίσκου “Pole Position”. Τι έγινε με αύτη την ιστορία?
Jerome: Έχεις τα δίκια σου. Τότε είχαμε κάνει ένα EP με τρία κομμάτια και το πρώτο μου album θα ήταν το pole position. Απλά δεν καταφέραμε να το βγάλουμε τότε. Ήταν θέμα κατεύθυνσης, και όπως το βλέπω τώρα πλέον και θέμα ετοιμότητας. Η δουλειά που βγαίνει τώρα έχει σαν πυρήνα εκείνα τα τραγούδια και κάποια αλλά καινούργια!
Χωριανός: Θυμάμαι είχες ένα συγκρότημα κάποτε τους «Aki Nincs» την περίοδο 2001-2004 και μαζί είχατε γυρίσει φεστιβάλ και πλατείες. Μίλησε μας για λίγο για το παρελθόν σου.
Jerome: Aki Nincs! Όμορφη εποχή. Ήμασταν ένα γκρουπ από 4 άτομα, επηρεασμένοι μουσικά από Ελλάδα και Αμερική και προσπαθήσαμε να δώσουμε μια άλλη προσέγγιση σε αυτό που λέγεται hip-hop στον ελλαδικό χώρο. Η ιστορία ξεκίνησε από το σχολείο, ήμασταν μια παρέα φιλών που ήθελε να κάνει μουσική. Θεωρώ τη δουλειά μας ευρηματική για τα τότε δεδομένα της εποχής, καθώς υπήρχαν live όργανα, κιθάρες και τραγούδι μέσα στα tracks μας, πράγματα που τότε ήταν ταμπού στη hip hop μουσική. Προσπαθήσαμε να μπούμε στη δισκογραφία γιατί τότε ήταν ο μοναδικός δρόμος για αναγνωρισιμότητα αλλά δεν τα καταφέραμε. Μετά ήρθε ο στρατός και οι ευθύνες. Έπρεπε να αρχίσουμε να δουλεύουμε και να γίνουμε ενήλικες και όπως καταλαβαίνεις ήταν η ώρα να αποφασίσει ο καθένας με τι ασχοληθεί στη ζωή του.
Χωριανός: Και έπειτα εθίστηκες στους So Addictive, σωστά;
Jerome: So addictive!! Είναι η πρώτη μου επαφή με το clubbing και ξεκινήσαμε βραδιές στο Soul. Οι Τρίτες ήταν γεγονός και η πόλη ήταν δική μας! Σαν highlight είχαμε τα opening για Macy Gray και Fun Loving Criminals όπως και εμφανίσεις στην Κύπρο! Το 2008 που συνεργάζομαι με τη Renegade κάνοντας το πρώτο μου κλιπ «Get Up» και εκεί περίπου χρονικά γνωρίζομαι και με το Σταμάτη Κραουνάκη.
Χωριανός: Τολμηρή κίνηση για κάποιον καλλιτέχνη που προέρχεται από το χώρο του Hip Hop η συνεργασία σου με τον Σταμάτη Κραουνάκη. Μίλησε μας για αυτό λίγο.
Jerome: Η πρώτη μας συνεργασία είναι για το Ηρώδειο όπου εμφανίζομαι και ανοίγω τη βραδιά σαν σόλο καλλιτέχνης ερμηνεύοντας τους Όρνιθες του Χατζιδάκι σε funk remix! Ακολουθούν 4 θεατρικές παράγωγες All that buzz, Festivalium, Αριστοφάνους 11 και η Εκατομμυριούχος στο Μέγαρο Μουσικής με Νονικα Γαληνέα και Γιάννη Μπέζο. Συνέχεια είχε το Speira Speira Show, το οποίο προβλήθηκε σε επεισόδια για τη ΝΕΤ.
Χωριανός: Μια εντυπωσιακή πορεία, θα έλεγα.
Jerome: Η πορεία έχει υπάρξει ενδιαφέρουσα. Με στιγμές καλές και κακές. Δεν είναι εύκολο το επάγγελμα αλλά και λειτούργημα να είσαι καλλιτέχνης στην Ελλάδα του σήμερα!
Χωριανός: Μίλησε μας για το νέο σου CD.
Jerome: Το νεο cd είναι μια δουλειά στην οποία εργάζομαι πάνω καιρό και κατά περιόδους μου θυμίζει το γεφύρι της Άρτας! Αλλάζοντας εγώ, αλλάζει και το υλικό μου, γι’ αυτό και έχει περάσει καιρός. Είναι μια ομάδα κομματιών που απευθύνεται σε όλους και για όλες τις καταστάσεις. Συμμετέχει η μπάντα μου «Movement Orkestra» ενώ παραγωγικά υπερέχει ο ήχος του Makiese αλλά και του Σταμάτη Σταματάκη με τον όποιο κάναμε το κομμάτι «Δεν Πειράζει».
Χωριανός: Τι να περιμένουμε να ακούσουμε μουσικά και πότε να αναμένουμε την κυκλοφορία του; Κάποια συμμετοχή έκπληξη ίσως;
Jerome: Στο δίσκο μέσα ενυπάρχουν σχεδόν όλα τα ειδή της μαύρης μουσικής, πάντα όμως με το rap και το τραγούδι να κρατάνε τον πρώτο ρόλο! Μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά, με προσοχή και αγάπη έτσι ώστε το φαγητό θα είναι έτοιμο το φθινόπωρο! Από κει και πέρα, όλο και κάποια έκπληξη θα υπάρξει, να έχετε το νου σας.
Χωριανός: Πέρα από την κυκλοφορία του δίσκου σου, τι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο άμεσο μέλλον; Τι έχεις προγραμματισμένο;
Jerome: Θα υπάρξουν live εμφανίσεις με την μπάντα μου για να μεταδώσουμε το μήνυμα του «Δεν Πειράζει it’s ok»! Το καλοκαίρι τελειώνει και με βρίσκει στο στούντιο για τις τελευταίες πινελιές και σε dj set ανά την Ελλάδα! Ξεκινάμε 6-10 Σεπτεμβρίου παράταση part 2 στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού με Σταμάτη Κραουνάκη και Σπείρα Σπείρα, λέγοντας τις ιστορίες του σοφού μας μπάρμπα Αριστοφάνη, που τα είπε πριν από 3000 χρόνια και είναι ακόμα μέσα σε ότι έχει πει.
Χωριανός: Jerome, είσαι ένας έγχρωμος Έλληνας παιδί μεταναστών. Μίλησε μας για το αν η φυλετική διαφορετικότητα σου, στάθηκε εμπόδιο ή κίνητρο σου για την πορεία σου στον καλλιτεχνικό χώρο; Έχεις ζήσει το ρατσισμό στη χώρα αυτή ή πιστεύεις πως υπάρχει ανεκτικότητα στην ελληνική κοινωνία;
Jerome: Εννοείται πως η διαφορετικότητα μου ήταν μόνο κίνητρο! Νομίζω πως η πολυπολιτισμικότητα της εποχής μας αντανακλάται στον καθρέφτη της κοινωνίας μας. Σκέψου πως ακόμα και σε δισκογραφικό επίπεδο η κοινωνία είναι έτοιμη δεχτεί κάτι διαφορετικό! Προσωπικά, είμαι πολύ τυχερός γιατί δεν έχω βιώσει το ρατσισμό στη βίαιη έκφραση του πχ να έχω φάει ξύλο από οργανώσεις κτλ. Όμως έχω έρθει αντιμέτωπος με καταστάσεις τέτοιες σε περιπτώσεις θεσμικού χαρακτήρα. Στις ατέλειωτες ιστορίες και περιπτώσεις που έχω ζήσει σε δημόσιες υπηρεσίες. Πιστεύω πως ανεκτικότητα υπάρχει διότι η Ελλάδα έχει γενικά φιλόξενο πρόσωπο! Αλλά το θέμα είναι πως το 2011 δεν θα έπρεπε να μιλάμε για ανεκτικότητα. Είναι τραγικό να λέμε σήμερα πως κάποιος ανέχεται κάποιον άλλον.
Χωριανός: Πως είδες τα ρατσιστικά περιστατικά που έλαβαν χώρα στην πλατεία Βικτωρίας, μετά τη δολοφονία του άτυχου άντρα από Αφγανούς για την κλοπή μιας κάμερας; Πως τα αντιλαμβάνεσαι εσύ, που αν και Έλληνας πολίτης, ανήκεις σε διαφορετική φυλή;
Jerome: Είναι στενάχωρο το γεγονός πως ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε για μια κάμερα αλλά πιο στενάχωρες είναι οι “δικαιολογημένες αντιδράσεις” μετά. Θεωρώ πως το πρόβλημα είναι στη βάση και η λύση θα έπρεπε να στηρίζεται κυρίως στο ανθρώπινο επίπεδο. Υπάρχουν άνθρωποι και λαοί στο κέντρο της πόλης μας, που ζουν σε συνθήκες ανεπίτρεπτες, με το μέλλον τους να είναι κάτι παραπάνω από θολό και μένα σύστημα το όποιο τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο έγκλημα.
Χωριανός: Θα συμφωνήσω απόλυτα.
Jerome: Το χειρότερο είναι ότι κάποιοι επωφελούνται από το αδιέξοδο στις ζωές αυτών των ανθρώπων, οι όποιοι κατά καιρούς χρησιμοποιούνται και σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι! Η πεινά είναι ο προθάλαμος του εγκλήματος και δυστυχώς όταν βγαίνουν τα ένστικτα ίσως δεν φτάνει το κράτος και η παιδεία που έδωσε για να σώσει την κατάσταση. Νοιώθω άσχημα με τον εαυτό μου αφού στην πόλη που ζω ένας συνάνθρωπος πέθανε για μια κάμερα. Πρέπει να δοθεί μια λύση άμεσα η οποία απευθύνεται στους ανθρώπους ντόπιους και μη, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναλάβει η πολιτεία αλλά και εμείς σαν κοινωνία.
Χωριανός: Τα είπες όλα. Respect από το Χωριανό και καλή συνέχεια!
Jerome: Να ‘σαι καλά αδερφέ! Σε περιμένω στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού!
Φιλιά
Ο χωριανός
Για επικοινωνία, συμβουλές επιτυχίας, χάρες και νταηλίκια παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου: [email protected]