Η βοήθεια που προσέφερε ο Μάνος ως συμπαραστάτης καθημερινά, εκείνη την περίοδο παίζαμε και live μαζί του, αλλά και γενικά, στα λίγα που προλάβαμε να κάνουμε μαζί του, ήταν μεγάλο σχολείο για εμάς! Και συναυλιακά! Για τις 2-3 συναυλίες που κάναμε μαζί, μπορώ να σου μιλάω μέρες για το πόσο πολύ με κέρδισε αυτός ο άνθρωπος επαγγελματικά, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή τη σχέση που είχαμε αναπτύξει. Θεωρώ πως αν ο Μάνος ζούσε ακόμα, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα!
Kollektiva @ tralala.gr
Ακριβώς επειδή πολλοί νέοι είχαν την ”αυτονομία” τους και δε χρειαζόταν να λένε σε όλα ναι, σε οποιαδήποτε εταιρία ή παραγωγό, πιστεύω ότι αυτό τους έκανε πιο ριζοσπαστικούς στο αποτέλεσμα της δημιουργίας τους. Πάντως δε μου αρέσουν οι απόψεις αυτών που λένε ότι εγώ δε θέλω να είμαι επαγγελματίας μουσικός. Όχι, το ζητούμενο είναι να είσαι επαγγελματίας καλλιτέχνης ή μουσικός και αυτό δε σημαίνει ότι δε θα βάλεις τα στεγανά σου ή τα τείχη σου.
Πάντως, σε μια γενικευμένη κατάσταση, που η σίγουρη λύση της αποκατάστασης παντός είδους, από το όνειρο του δημόσιου τομέα που είχε ο Έλληνας τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι και από μια δουλειά που θα σου δίνει έστω ένα βασικό μισθό, έχει κλονιστεί, με τεράστιους δείκτες ανεργίας και δυσκολίες που περνάει ο κόσμος, έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό θα οδηγήσει πολύ περισσότερους ανθρώπους στη μη συντηρητική επιλογή, άρα έχουμε να δούμε πολύ ωραία πράγματα! Το σημαντικό είναι να μη δημιουργηθεί μια τάση, όπου ο άλλος θα κλειστεί μες στο καβούκι του, θα συμβιβαστεί και θα γίνει τελείως υποτελής, αλλά να ορθώσει το ανάστημά του, όχι τόσο ατομικά, αλλά περισσότερο συλλογικά και να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή που του αξίζει και του την έχουν στερήσει!
Με δυο λέξεις… ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ… απλά πράγματα! (γέλια)
Kollektiva @ tralala.gr
