Σας μεταφέρω λοιπόν μια εικόνα ενός καθημερινού συνανθρώπου μας που γυρίζει απο την δουλειά του, και επειδή έχει κολλήσει στην κίνηση και θέλει εεε καμιά ωρίτσα να φτάσει σπίτι του, ανοίγει το καινούργιο του mp3 radio cd να ακούσει μουσικούλα μέχρι να φτάσει. Δεν γουστάρει να ακούσει τα μαυροκόρακα των αθλητικών, ούτε τον μαυρο χάρο με την μαύρη σκύλα που εκπαιδεύεται σε διαλέκτους της ζούγκλας ούτε και τις trendy μουσικές με το περίεργα bit.
Θέλει κάτι πιο ήπιο ας το πω. Πατάει το κουμπάκι, βγαίνει λαϊκό σουξέ του στυλ, σ’αγαπώ μ’ αγαπάς, το ξαναπατάει βγαίνει άλλο σουξέ του στυλ γιατί μου το κάνες αυτό και έμεινα μόνος μου εγώ. Το ξαναπατάει και σοκάρεται επειδή ο έρωτας του χτυπάει το τζάμι, και μια γλύκα πλημμυρίζει το αυτοκίνητο. Προχωράει παρακάτω και ένα άλλο σκυλοπόπ έρχεται και προσπαθεί τελευταία φορά και να σου η κουλτούρα η ίδια τον κάνει να θέλει να αυτοκτονήσει, ώσπου εκνευρίζεται και ή το κλείνει η βάζει ξένα που δεν καταλαβαίνει τι λένε.
Αυτόν τον εγκεφαλικό και πνευματικό βιασμό τρώει ο καθένας μας καθημερινά απο του ραδιοφωνικούς σταθμούς που έχουν εξαλείψει κάθε έννοια τέχνης και ελεύθερης μετάδοσης και έχουν γίνει μπουτίκ αναμετάδοσης κονσερβοποιημένων προϊόντων με σκοπό το κέρδος.
Playlist που είναι σχεδόν πανομοιότυπες παντού. Όμορφα αγόρια και sexy κορίτσια που κάνουν τα πάντα για να είναι στον αφρό για έναν χειμώνα ή ένα καλοκαίρι. Μουσικές στα ίδια μέτρα, στίχοι πιασάρικοι και ανάλαφροι και ερμηνείες….ε???? ερμηνείες???? τι είναι αυτό???? γαβ γαβ, νιάου νιάου. οι δισκογραφικές κονομάνε, οι καλλιτέχνες νομίζουν ότι είναι θεοί, ζώντας σε ένα χάρτινο και εφήμερο όνειρο ενώ οι ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών κονομάνε επίσης απο διαφημίσεις και όλα καλά.
Όσο για τους δύσμοιρους παραγωγούς, ή θα ενταχθούν στο σύστημα και θα βγάζουν κάνα ψιλό απο κάνα ψώνιο η κλωτσιά…σπίτι τους. Όσο για τους τρίσμοιρους ακροατές? τα θύματα της υπόθεσης. ψιθυρίζουν τραγούδια που δεν ξέρουν τι λένε, αλλά τι να κάνουν? στα μπαράκια στα ραδιόφωνα, στα κινητά, στις καφετέριες παίζουν.. τους γίνεται βίωμα. Βρικόλακες της δισκογραφίας και του ραδιοφωνικού γκέτου αφήστε την μουσική να εκφραστεί και να μοιραστεί.
Όσο για εσάς μην νομίζετε ότι δεν έχετε ευθύνη, όλοι έχουμε απλά μην ακούτε. Ακούστε αυτούς τους λίγους υγιείς πολυσυλλεκτικούς σταθμούς, μην γίνεστε άθελα σας συνένοχοι στο έγκλημα. Άλλωστε τι και σε ποιόν ανήκει σε αυτή τη ζωή? ελευθερία στην διάθεση της μουσικής και της τέχνης.
Μόνον αυτό σας ζητάμε βρικόλακες, μην θέλετε και την ψυχή μας, όλα τα άλλα τα πήρατε, αφήστε και κάτι, έτσι για να μπορούμε να ονειρευόμαστε.
καλή μας αντάμωση!
