Με διάθεση ρομαντική, συντονισμένη στο moodradio.gr, ναι, για μια ακόμα φορά, ελάτε να περιπλανηθούμε διαδικτυακά στα καλλιτεχνικά νέα συντροφιά με τη φωνή του νέου τραγουδιστή Κωνσταντίνου Δώρα και το δικό του «Παραμύθι» . «Πονάει, το παραμύθι όταν χάνεται πονάει… σβήνει το φως κι η μοναξιά φεγγοβολάει… κι αν τώρα τον εγωισμό μου κυβερνάει… μια λέξη σου….πονάει». Δικό του CD δεν θα βρείτε, αλλά τα τραγούδια του ήδη ταξιδεύουν και… μας ταξιδεύουν! Τελικά μπορείς να ανακαλύψεις μικρά διαμαντάκια ακόμα και στο ίντερνετ – αρκεί να έχεις διάθεση εξερευνητή παύλα θαλασσοπόρου.
Πρωταπριλιάτικο αστείο έμοιαζε… κι όμως συνέβη! Κυριακή 1 Απριλίου βρέθηκα να παρακολουθώ σεμινάριο στο Ωδείο Μουσικής Πράξης, στο γειτονικό Κουκάκι. Εμπνεύστρια – οργανώτρια η δασκάλα πιάνου Ρένα Κρανιώτου. Φίλος με παρέσυρε ως εκεί, πήγα περισσότερο για να κάνω το δικό του χατίρι (τη μαύρη αλήθεια να πω). Θέμα «Η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού», από τα βάθη της Μ. Ασίας έως τις μέρες μας. ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ!!! …και λίγα λέω! Καλύπτοντας την εξέλιξη του τραγουδιού στη χώρα μας από το 1920 έως και το 1990, από τους πρόσφυγες έως τον Αλκίνοο, έπαιξαν, δίδαξαν, διηγήθηκαν, τραγούδησαν, καθηγητές, μαθητές και απόφοιτοι, γεμίζοντας το Κυριακάτικο απόγευμά μας, μουσικές, μελωδίες και γνώσεις. Θαυμάσαμε δεξιοτέχνες, απολαύσαμε όμορφες φωνές. Για μια ακόμα φορά ανακάλυψα πόσο (μα πόσο) μεγάλη επιστήμη είναι η μουσική! Απίστευτος πλούτος! Να είστε καλά παιδιά! Ευχαριστώ για την πρόσκληση, περιμένω την επόμενη με ανυπομονησία πλέον!
Έτσι… έτσι! Ως το ξημέρωμα! Τις πίστες αλώνισε η Δέσποινα Βανδή, μαθαίνω, για να διασκεδάσει. Ναι βρε παιδί μου… λίγο να ξεσκάσει η κοπέλα… όλο Fever – Fever… ψήθηκε στον πυρετό. Να μη το ρίξει λίγο έξω? Ναι!! Ναι!!! Στη Νατάσσα Θεοδωρίδου πήγε… και στον Γιώργο Μαζωνάκη βρέθηκε… Παντού! Χωρίς τον Ντέμη. Εμ… κάποιος πρέπει να φυλάει και τα παιδιά βρε αγόρι μου…
Άντζελα Δημητρίου : «Έχω ανάγκη να χορέψω για να γίνω star??» Όχι, κουκλίτσα μου, τι ανάγκη έχεις εσύ? Εσύ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ star… άσε τις άλλες να «χτυπιούνται» και να μετράνε τα βήματα στο “Dancing with the stars”.
Με κάθε επιφύλαξη… Φήμες λένε πως η Νάνα Μούσχουρη θέλει να παντρευτεί τον επί 40 χρόνια σύντροφό της Αντρέ. Η καλλιτέχνιδα δήλωσε πως επιθυμεί ο θρησκευτικός γάμος της να τελεστεί σε ελληνική εκκλησία εδώ, στην πατρίδα της. Έλα. Αν τολμάς, έλα. Μας έχουν περισσέψει κάτι κεσεδάκια από τις συναυλίες Νταλάρα. «Γάμος αλά ελληνικά»! Αξέχαστο θα μείνει το μυστήριο στον Αντρέ.
Α πα πα… σιγά καλή μου… Τις ΜΠΟΤΕΣ ζήτησαν να βγάλεις οι αστυνομικοί στο αεροδρόμιο της Κύπρου βρε Κατερίνα Στικούδη μου, όχι το εσώρουχό σου… Πώς κάνεις έτσι?? Πα πα πα… Έλεγχο κάνουν. Τη δουλειά τους. Σιγά μη σου δώσουν και σακουλάκια να φορέσεις στα πόδια να μην πατάς τη μοκέτα. Σε αερολιμένα βρίσκεσαι, όχι στην εντατική. Ααααα… έχς ξεφύγ’
Παιδιά ηρεμήστε… ΝΑΙ η Ήβη Αδάμου ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΠΑΚΟΥ! Είναι αλήθεια, η Κυπριακή κυβέρνηση δέχτηκε να δώσει τα χρήματα για τη συμμετοχή της Μεγαλονήσου στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό. Ε, τώρα… Τι ψυχή έχουν 140.000 ευρώ… μπρος στην δόξα που θα λάβει η Κύπρος ως χώρα? «και ξανά προς τη δόξα τραβά» λοιπόν!
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ. του Μιλτιάδη Πασχαλίδη
Στο σχολείο μας έμαθαν ότι, για τους εκλιπόντες, δε λες ποτέ «Ο κύριος» ή «Η κυρία», αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι στο σχολείο μάθαμε μόνο άχρηστα πράματα- άσε που σε λίγο δεν θα υπάρχουν καν σχολεία.
Τον κύριο Δημήτρη Χ. τον ήξερα από παιδί. Στην ίδια γειτονιά, στους Αμπελόκηπους, εγώ στην Αργολίδος, εκείνος στη Βελεστίνου.
Με την κόρη του ήμαστε συμμαθητές απ’ το Δημοτικό μέχρι τη Γ Λυκείου, φίλοι εγκάρδιοι, μεγαλώσαμε σαν αδέρφια, κολλητοί στη γειτονιά και στο σχολείο, παρέα στα πάρτι, σύντροφοι στις πορείες, μετά χαθήκαμε, εκτός από κάτι σποραδικά τηλέφωνα και καφέδες, αλλά πάντα με την επίγνωση ότι είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού, σ’ ένα παρελθόν τόσο ακαθόριστα μακρινό που νομίζω ότι το έζησε άλλος.
Ο κύριος Δημήτρης Χ. είναι ο τελευταίος άνθρωπος που θα φανταζόμουν μ’ ένα όπλο στο χέρι.
Μειλίχιος, πράος, μ’ ένα αινιγματικό χαμόγελο στα χείλη, λες και ήξερε κάτι που εμείς αγνοούσαμε, μας αγαπούσε και μας καμάρωνε- δεν το λέω γιατί έφυγε, το λέω γιατί είναι η αλήθεια.
Ένας κοντός, μικροκαμωμένος ανθρωπάκος, λιπόσαρκος, μ’ ένα ανεπαίσθητο ψεύδισμα που τον έκανε ακόμα πιο συμπαθή, βαθιά καλλιεργημένος, βαθιά πολιτικοποιημένος, βαθιά τρυφερός- δεν μπορεί, κάπου πολύ βαθιά θα ‘χε κρυμμένα και τα κουσούρια του, αλλά εγώ δεν τα έβλεπα.
Με τον πατέρα μου ήταν συνάδελφοι, φαρμακοποιοί, είχαν πάντα έναν καλό λόγο ο ένας για τον άλλο- ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να το χωνέψει.
Κανείς μας δεν μπορεί να το χωνέψει.
Ο κύριος Δημήτρης Χ. έγραψε στο τελευταίο του σημείωμα ότι «αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ».
Ο κύριος Δημήτρης Χ. με καλάσνικοφ στο χέρι, είναι η απόλυτη ανορθογραφία.
Αν δεν είχε δώσει τέρμα στη ζωή του, στρέφοντας το όπλο στον εαυτό του στις 9 το πρωί στο Σύνταγμα, θα έλεγα ότι είναι μια απ’ τις πιο αστείες εικόνες που μπορώ να φανταστώ.
Κανείς δε γελάει.
Πως τα φέρνει η ζωή- αν υπάρχει Θεός, έχει πολύ κακό χιούμορ.
Όταν έγραφα πριν δέκα μέρες για τα γερόντια που σαλτάρουν, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα επιβεβαιωνόμουν τόσο σύντομα- και μάλιστα από έναν «δικό μου» προσφιλή ηλικιωμένο.
Έχω να πω πολλά.
Δεν θα τα πω.
Μόνο ένα ερώτημα απευθύνω προς όλους εκείνους που, αφού πρώτα έστειλαν τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας στο φόβο, στην εξαθλίωση και την απόγνωση, έχουν και το θράσος να δηλώνουν συγκλονισμένοι απ’ το συμβάν:
Ρε κουφάλες, ο καθρέφτης σας, έχει αρχίσει να σας φτύνει ή ακόμα το σκέφτεται;
Μίλτος Πασχαλίδης
5 Απρίλη 2012
Από: Εσύ που ήσουν;
Σκόρδα! Σκόρδα! Ίδιος γαμπρός!!! Μη σε ματιάσω παλικάρι μου… και μόνο με την αφίσα… σκίζεις!!! Φαντάσου να ξεκινήσει κι η Fantasia! Ο Νίκος Βέρτης επιστρέφει δριμύτερος!
Είναι οι Μέλισσες, έγραψαν βιβλίο με παρτιτούρες, βοήθημα για όσους μαθαίνουν μουσική, κι οι εκδόσεις λέγονται «Κάμπια»! Τέλειο??? Με τη ευχή το νέο σας δημιούργημα να εξελιχθεί σε μια πολύχρωμη πεταλούδα!
Αθηνά Οικονομάκου, ηθοποιός : «Ο μπαμπάς μου χορεύει το καλύτερο ζεϊμπέκικο που έχω δει ποτέ»! Συγνώμη, αλλά… έχεις δει τον Απόστολο Γκλέτσο να χορεύει ζεϊμπέκικο???
Τώρα που είπα «Γκλέτσος»… αυτό το πράμα… να ασχολούνται ΟΛΑ τα έντυπα με τον ενάμιση χρόνο άνευ σεξ του πρώην ηθοποιού και νυν δημάρχου Στυλίδας… δεν μπορώ να το χωνέψω! Λες κι είσαι ο μόνος βρε Απόστολε που απέχεις. Λες κι είσαι ο μόνος.
Ok, μπορεί ο Πέτρος Κουμπλής να μοιάζει (λίγο) φυσιογνωμικά στον Γιώργο Γιαννιά, αλλά να τον έχετε και επίσημο καλεσμένο στην τελευταία σας παράσταση στο Ρυθμό Stage, Σάββατο 7 Απριλίου, βρε Τρίφωνο… μια πλακίτσα κάναμε… Δημοσιογράφος – συγγραφέας – ραδιοφωνικός παραγωγός – σκηνοθέτης – παρουσιαστής δηλώνει ο άνθρωπος. Μόνο! Φήμες λένε πως στον ελεύθερο χρόνο του είναι προπονητής σαλιγκαριών, μα ΑΥΤΟ είναι άλλο θέμα. Αν υποψιαστώ πως είναι ΚΑΙ καλλίφωνος… ε, θα πεθάνω!!!
ΑΧ! Μου το χαλάς… μου το χαλάς! Τι εξώφυλλο δίσκου – μισό – είναι αυτό??? Όταν λες «Υπερβολές» να τις κάνεις κιόλας! Τι??? Μόνο να μου τάζεις… Δε λέω, καθαρό, ολοκαίνουργιο πρόσωπο στη δισκογραφία ο Βαλεντίνος Βαλέας, αλλά… εκείνη η γωνίτσα η χρυσοποίκιλτη, στην άκρη κάτω δεξιά, ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ότι δεν ανήκει – ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ – σε μια πολυθρόνα – ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ…! Μη μου την κρύβεις λοιπόν. Φανέρωσέ την στο κοινό σου!
http://www.youtube.com/watch?v=B2r3pTOn6RQ
Ε, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ! …να το πούμε. Μέρες που είναι, αξίζει τον κόπο. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός παρέα με τον Παναγιώτη Τσακαλάκο και τους Velvet Fire συναυλία έδωσαν για το «Χαμόγελο του Παιδιού», στο Ίλιον. Μπράβο παιδιά!!! Να είστε πάντα έτσι γενναιόδωροι σε όλη σας τη ζωή. Να φροντίζετε τους ασθενέστερους, να βοηθάτε τους ανήμπορους, με ανθρωπιά να πασπαλίζετε κάθε σας ενέργεια. Επώνυμα ή ανώνυμα.
Κλείνοντας, μόνο μια ευχή έρχεται στο νου. Να είμαστε όλοι υγιείς, δυνατοί, αισιόδοξοι, ενωμένοι (σαν γροθιά) απέναντι στα δύσκολα! Τις γιορτινές μέρες που απέχουν μια ανάσα, ξεκουραστείτε, απολαύστε την άνοιξη, περιπλανηθείτε, χαλαρώστε, μονιάστε με τους δικούς σας και δώστε μια ζεστή, μεγάλη αγκαλιά στους αγαπημένους σας! Καλή Ανάσταση σε όλους!
Κωφεύω σε όλα όσα ακούστηκαν από πάσης φύσεως μέσα μαζικής ενημέρωσης για τον ηλικιωμένο αυτόχειρα. Μόνο ΕΝΑ ΚΡΑΤΩ. Τη δήλωση του προέδρου των φαρμακοποιών «Ήταν ένας ήσυχος, ήρεμος, άνθρωπος…».
Διαβάστε επίσης
