Ζακ Στεφάνου: «Αυτοί που κολακεύουν τον καλλιτέχνη είναι σαν βδέλλες και του απορροφούν καλλιτεχνική αξία»

Μίλησε για το πώς τους ήρθε να ονομάσουν έτσι την μπάντα μέχρι για το πώς να μάθουμε για τις ψυχασθένειες του.

Έχει δυο-τρεις ιστορίες στο μυαλό του για την ονομασία της μπάντας αν και δεν θυμάται ποια από όλες είναι η αληθινή, παρόλα αυτά εξιστορεί μία: «Ήθελα να λεγόμαστε κάτι με μπάντα [όπως] η μπάντα που παίζει τα πάντα ή η μπάντα ρει και καθώς τα έλεγα μου είπαν [τα παιδιά] σιγά μη λεγόμαστε και κοάλα. Μου άρεσε πολύ το μΠάντα Κοάλα, τους το πρότεινα και δέχτηκαν. Παρά το γεγονός ότι δε θυμίζει Punk όνομα όπως π.χ. η Αντίδραση ή η Θυμωμένη γενιά ή κάτι τέτοιο.». “Εξομολογήθηκε” ότι αισθάνονται λίγο μόνοι – όχι γιατί δεν υπάρχουν άλλες μπάντες ή άλλα γκρουπ- αλλά ο κόσμος που συνηθίζει να ακούει πιο σκληρά ακούσματα συνήθως προτιμά τραγούδια με ξενόγλωσσο στίχο.

Αν θέλουμε να μάθουμε λίγες παραπάνω πληροφορίες για τον ίδιο είναι αδύνατον διότι πολύ απλά τις θεωρεί άχρηστες για έναν τραγουδοποιό: «Χρήσιμα είναι τα τραγούδια που γράφω. Πίνεις, ακούς όλα μου τα τραγούδια και έχεις μια πλήρη άποψη της ψυχοσύνθεσης και των ψυχασθενειών μου.»

Με απόλυτη ειλικρίνεια και εμφανώς προβληματισμένος ο Ζακ Στεφάνου μίλησε για τους προηγούμενους δίσκους του και για το “ανεξάρτητο” βήμα που έκανε χωρίς την δισκογραφική του εταιρία: «Ουσιαστικά ένα τραγούδι έκανα επιτυχία ενώ είχα δύο ολόκληρους δίσκους . Ήμουν δεκαεννέα χρονών όταν ξεπρόβαλλε το “Δείξε μου τον τρόπο” το οποίο δεν με αντιπροσωπεύει – το έγραψα για τον πατέρα μου όταν ήμουν δεκαέξι- είναι ένα τραγούδι έντεκα χρόνια μακριά από αυτό που είμαι τώρα, οπότε για να καταφέρω να δείξω ότι έχω και άλλη υπόσταση, ότι κάνω και άλλα πράγματα, ότι επιθυμώ να κάνω και άλλα πράγματα θα έπρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας, που είναι πάρα πολύ δύσκολο στην Ελλάδα ή να το κάνω τελείως μόνος μου με τους ανθρώπους που πιστεύουν πως δεν είμαι ελέφαντας ούτως ή άλλως -έτσι- νοικιάσαμε ένα μικρό υπόγειο στην Κατεχάκη που το διαμορφώσαμε σε studio και τις ηχογραφήσεις τις πληρώσαμε όλοι μόνοι μας. Η απόφαση ήταν δική μας αλλά και της εταιρίας.».

Ο “ανεξάρτητος” ,πλέον, τραγουδοποιός σχολίασε την ατάκα που είχε δημιουργήσει μεγάλο σάλο γύρω από το όνομα του -“Αυτοί που περιτριγυρίζουν τον καλλιτέχνη είναι σαν βδέλλες”- : «Όχι δεν είχα πει αυτό. Ουσιαστικά είχα πει ότι όταν οι άνθρωποι που περιβάλλουν τον καλλιτέχνη τον κολακεύουν μόνιμα είναι σαν βδέλλες. Του απορροφούν καλλιτεχνική αξία. Όχι όσοι τον περιβάλλουν, προς Θεού και εγώ έχω manager, συνεργάτες και φίλους.».

Εύλογη απορία όλων είναι τι ακριβώς να περιμένουν από τον ίδιο και την μΠάντα Κοάλα σε μια εμφάνιση τους: «Αυτοί που έχουν ξαναέρθει σε μΠάντα Κοάλα live θα χορέψουν, θα συγκινηθούν λίγο παραπάνω σε δυο-τρεις στιγμές. Όσοι είναι σκληροπυρηνικοί fans και ξέρουν τους στίχους απέξω περιμένω να τραγουδήσουν και οι υπόλοιποι που είναι ανυποψίαστοι θα μας πουν: «Πω ρε παιδιά δεν το περιμέναμε αυτό το πράμα. Νομίζαμε ότι τραγουδάτε ήσυχα, έντεχνα και τελικά “χτυπάτε” δυνατά.»

Συνοψίζοντας ο Ζακ Στεφάνου και η μΠάντα Κοάλα είναι μια ροκ μπάντα που σε κάθε τους live εμφάνιση σπάνε τα μαγαζιά, καταστρέφουν τις κολώνες και θυμώνουν οι γείτονες ,λέει αστειευόμενος.

Από την Αλεξάνδρα Θλιβίτη