Αλκίνοος Ιωαννίδης: “Δεν αισθάνομαι πως κάνω τέχνη, κάνω απλά τη ζωή μου!”

Ανοίχτηκε μιλώντας για πολλά θέματα, όπως την τέχνη, τον πολιτισμό, αλλά και για την σημερινή εποχή και την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της μουσικής που πλήττεται καθημερινά και πάνω από όλα για τη ζωή.

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης δήλωσε πως “Δεν αισθάνομαι πως κάνω τέχνη, κάνω απλά τη ζωή μου! Έτσι ξέρω να ζω, από παιδί. Ακόμα και να μην ήμουν επαγγελματίας, θα το έκανα με την ίδια αγάπη αλλά όχι ίσως με την ίδια ένταση. Δεν ξέρω αν είναι τέχνη και ούτε ασχολούμαι, ούτε με ενδιαφέρει”. Συνέχισε, μιλώντας για τον εαυτό του και πως αντιμετωπίζει τους ανθρώπους “Για να συνυπάρξεις με τον εαυτό σου πρέπει να είσαι αληθινός”.

Ανέφερε πως “Δεν θαύμαζα ποτέ τους τραγουδιστές ως έφηβος. Άκουγα πολύ κλασσική μουσική μικρός. Αλλά δεν ήθελα να γίνω τραγουδιστής. Άρχισα να τραγουδάω για να συνοδεύω την κιθάρα μου μέχρι που ανακάλυψα πως είμαι κακός κιθαρίστας και το πράγμα γύρισε, με αποτέλεσμα να παίζω κιθάρα για να συνοδεύω τη φωνή μου”.

Ύστερα μίλησε για τα χρόνια που πέρασε στη Ρωσία, που τα αποδίδει στην αγάπη του προς τη χώρα και τη λογοτεχνία της, επισημαίνοντας πως “Η Ρωσία είναι μαγική χώρα”.

Έδωσε ακόμη τη γνώμη του σε σχέση με την σημερινή εποχή, λέγοντας “Είναι σίγουρα πολιτισμικό το πρόβλημα, θέμα ταυτότητας. Δεν διαχειριστήμε σωστά την ζωή μας. Αλλά είναι και εξωτερικοί παράγοντες που δεν τους ελέγχουμε και πλέον ορμάνε σαν καρχαρίες να μας φάνε. Είμαστε σαν σε έναν ωκεανό χωρίς να ξέρουμε ποιοι είμαστε, γιατί δεν μιλήσαμε ανοιχτά για κάποια πράγματα. Όποτε πήγε να γίνει κάτι σημαντικό το πνίξαμε Και στην εθνική αντίσταση έγινε αυτό. Όταν πας να κάνεις κάτι για το καλό του συνόλου βρίσκεσαι εξόριστος. Και έτσι έγιναν όλοι παρτάκιδες. Έχουμε πέσει στον λαϊκισμό και ζούμε μέσα σε αυτόν καθημερινά. Είναι καιρός κάθαρσης, δηλαδή να δουμε τι μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι. Να δούμε τα βασικά πράγματα της ζωής μας”.

Τέλος μίλησε για την λίγο παλαιότερη εποχή και πως τα πράγματα έχουν αλλάξει “Ήταν πολύ δύσκολο για τη γενιά μου να σταθεί αντάξια των προηγούμενων δημιουργών. Είμασταν χαμένοι από χέρι. Δεν ήταν δυνατόν και επειδή είμαστε κολλημένοι στη διαδοχή στην Ελλάδα, δύσκολη η θέση μας. Ο καθένας έκανε του κεφαλιού του. Δεν υπήρξαν ρεύματα και σχολές στην εποχή μου. Οι παλιοί είχαν επαφή μεταξύ τους, μια συνάφεια. Σήμερα δεν την έχουμε. Έχουμε ευγενικές σχέσεις, είμαστε αγαπημένοι, αλλά δεν είναι αληθινές οι σχέσεις μας. Είναι άλλες οι εποχές.

Όταν κάποιος είναι ο εαυτός του τότε είναι 100% επιτυχημένος. Αυτή είναι και η απόλυτη επιτυχία, να είσαι αυθεντικός. Στη γενιά μας εδώ στην Ελλάδα, έχουμε βάλει ταμπέλες, οι οποίες είναι ανόητες, και τις έβαλε η μουσική βιομηχανία, η λαϊκή, η ποπ, η ροκ μουσική, για λόγους διαφήμισης”.

Κλείνοντας την συνέντευξή του εξέφρασε την ανησυχία του για τα νέα παιδιά που δεν έχουν τις δυνατότητες να αναδειχτούν, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, αποκαλώντας τους “χαμένα ταλέντα”.