Στο περιοδικό “Tv Έθνος” μιλά η Άννα Βίσση και θίγει όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή της το τελευταίο διάστημα.
Αρχικά, οι “Δαίμονες”! Η ροκ όπερα που ανεβαίνει και πάλι μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια και γνωρίζει τεράστια επιτυχία απασχολεί αυτό το διάστημα τον περισσότερο χρόνο της.
“Από τις πρόβες ήδη ένιωθα τέτοιο ενθουσιασμό και τέτοια τύχη να κάνω μια πραγματικά ομαδική δουλειά, όπου δεν είμαι “η Βίσση” αλλά μέρος ενός συνολικού εγχειρήματος, που στήσαμε όλοι με πολλή όρεξη και σεβασμό στις οδηγίες του Κακλέα, ο οποίος έδωσε νέα πνοή στο έργο. Είναι δικαίωση για μένα να βλέπω ένα Παλλάς όρθιο στο τέλος και γεμάτο όλες τις μέρες”
Παράλληλα, συγκρίνει την εμπειρία της αυτή με τις εμφανίσεις σε γνωστές αθηναϊκές πίστες νυχτερινών μαγαζιών και δηλώνει: “Η νύχτα είναι ένα πάρτι, μια χύμα κατάσταση. Βεβαίως και πρέπει να είσαι καλός για να προσελκύσεις κόσμο, αλλά σαφώς είναι πιο εύκολο μέσα στη γενική ατμόσφαιρα κεφιού και μέθης να κοροϊδέψεις. Είναι ελαφριά τα κίνητρα, άρα και η προσέγγιση. Στο θέατρο, πάλι, είσαι πλήρως εκτεθειμένος. Το συγκεκριμένο, μάλιστα, είναι ένα έργο που απαιτεί αδρεναλίνη στα ύψη, ουρλιαχτά, extreme χρήση φωνής. Εκεί είσαι εσύ και το κοινό, και κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα”
Ρωτάται επίσης, όπως ήταν φυσικό και για τον ερχομό του πρώτου της εγγονιού σε λίγους μήνες από την κόρη της Σοφία Καρβέλα. “Ναι. H Σοφία τώρα περιμένει παιδί. Χαίρομαι που ο κόσμος το χαίρεται και ξέρω ότι είναι μια είδηση που θα αναπαραχθεί. Αλλά ας μην γίνει και σίριαλ. Ας κρατιούνται κάποια όρια για να μη φθηναίνει έτσι κάθε κατάσταση, ειδικά τόσο προσωπική. Είμαι πανευτυχής πάντως, δεν έχω κανένα ταμπού με το να γίνω γιαγιά, έστω και αν με τη Σοφία κάνω πλάκα και της λέω “περιμένω τον γιο μου” και εκείνη μου λέει “εγγονός σου είναι, όχι γιος σου”! Έρχεται ένας νέος Νίκος στην οικογένεια, δεν είχα αγόρι παιδί και είμαι πανευτυχής”.
Τέλος, δεν διστάζει να αποκαλύψει και πως είχαν τα πράγματα το διάστημα των δυο χρόνων που δεν είχε καθόλου επαφές με το Νίκο Καρβέλα λόγω παρεξηγήσεως μεταξύ τους: “‘Ήταν μια περίεργη περίοδος για μένα. Όταν παρεξηγηθήκαμε για δύο χρόνια, “πείσμωσα” και έκανα ό,τι καλύτερο μόνη μου σε ένα άλμπουμ για πρώτη φορά. Δεν το έκανα όμως ποτέ με το σκεπτικό να κάνω κάτι καλύτερο από όσα είχαμε μαζί, απλώς ήθελα να καταφέρω κάτι που να έχει μια αξιοπρέπεια. Όταν, όμως, ακούω πως ήταν η καλύτερή μου δουλειά διαφωνώ κάθετα. Πιστεύω ότι απλώς ο κόσμος με στήριξε, χειροκρότησε την προσπάθειά μου χωρίς τον Νίκο σε μια εύθραυστη στιγμή μου”
