Athens World Music Festival στην τεχνόπολη! (φωτορεπορτάζ)

Βρεθήκαμε στο χώρο του φεστιβάλ στην Τεχνόπολη την τελευταία μέρα, παρακολουθήσαμε όλο το πρόγραμμα κ σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας καθώς και δηλώσεις που μας έδωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μάριος Στρόφαλης μουσικός και συνθέτης ο ίδιος που συμμετείχε και με έργα του στο φεστιβάλ. Ο χώρος στην Τεχνόπολη με την όμορφη σκεπαστή σκηνή, τις άσπρες καρέκλες μπροστά και το βιομηχανικό περιβάλλον ήταν έτοιμος να υποδεχτεί τους μουσικούς και τα συγκροτήματα της τελευταίας μέρας του φεστιβάλ.

Πρώτος σταθμός τα Επτάνησα και συγκεκριμένα μουσικοί από την Κεφαλονιά με παραδοσιακές καντάδες. Η Ομοσπονδία Κεφαλλονίτικων και Ιθακησιακών Συλλόγων δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στο χώρο της διατήρησης, ανάδειξη και διάδοση της παράδοσης που αφορά στην επτανησιακή καντάδα και ιδιαίτερα σ εκείνη της Κεφαλονιάς. Το τετραμελές συγκρότημα που ακούσαμε μας ταξίδεψε στις θάλασσες και την παράδοση του Ιονίου με τον ιδιαίτερο τρόπο και το διαφορετικό ύφος που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους και τη μουσική τους. Το κοινό ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και τραγούδησε μαζί με τα μαντολίνα χειροκροτώντας.

Εκτός όμως από τις παραδοσιακές καντάδες που ακούστηκαν, «Στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια, σ ένα παπόρο μέσα, λαλούν τα αηδόνια» ακούστηκε και ένα καινούργιο τραγούδι σε μουσική του συνθέτη Π. Καρούσου και στίχους του Δ. Ιατρόπουλου. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αυτή η έκπληξη γιατί φαίνεται ότι η συνέχεια της παράδοσης περνάει στους νέους ανθρώπους που την εξελίσσουν και την επανατοποθετούν με σεβασμό απέναντι στο χαρακτήρα της. Κυριακούλα Τσαγκαράτου στο τραγούδι, Νίκος Ρογκάκος μαντολίνο, Πανταζάτος Κώστας μαντολίνο και Πανταζάτος Βασίλης κιθάρα είναι οι μουσικοί που έπαιξαν και τραγούδησαν επτανησιακές καντάδες ανοίγοντας στη σκηνή την τελευταία μέρα του φεστιβάλ.

Δεύτερος σταθμός μουσική από τα Βαλκάνια. Βιολιά, ακορντεόν, πιάνο, μπάσο, τσίμπαλο, με τους Tzeki Soulkouki & friends που έπαιξαν τσιγγάνικες μελωδίες ξεσηκώνοντας το κοινό που χειροκροτούσε κρατώντας το ρυθμό. Στη συνέχεια μουσική από την κάτω Ιταλία, ταραντέλες, ρυθμός, ανάλαφρο κλίμα και γνωστές μελωδίες «ο χορός του αλόγου, ο χορός της σφυρίχτρας», μουσικές του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, αυτοσχεδιασμοί από τους μουσικούς. Ζωντανές, αισιόδοξες μουσικές γεμάτες φρεσκάδα. Η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων γέμισε τη σκηνή αμέσως μετά και με μαέστρο τον Λευτέρη Καλκάνη παρουσίασε ένα πρόγραμμα ποικίλο, γεμάτο από κλασσικές αλλά και ελληνικές μελωδίες που διανθίστηκε από τη συμμετοχή εξαίρετων και διακεκριμένων καλλιτεχνών που συμμετείχαν με τα τραγούδια και την ερμηνεία τους. Μέλη από το συγκρότημα Tzeki Soulkouki ανέβηκαν για δεύτερη φορά στη σκηνή και έπαιξαν κομμάτια μαζί με την ορχήστρα που μας ταξίδεψαν στη Βαλκανική φύση το Δούναβη και το Σάββα, τα Ρουμανικά βουνά αλλά και τον Ιταλικό νότο. Στη συνέχεια ο καταπληκτικός Δώρος Δημοσθένους, γνωστός στο ευρύ κοινό για τις ερμηνείες και την ιδιαίτερη φωνή του τραγούδησε ιταλικά γνωστά κομμάτια με τον κόσμο να τραγουδάει στο canzone Arrabiata μαζί του.

Στη συνέχεια ακούστηκε το «άσπρο περιστέρι» (Χατζιδάκης-Γκάτσος) από το σολιστ Γιάννη Αρβανιτάκη στην τρομπέτα, ο « εφιάλτης της Περσεφόνης» από την Καλλιόπη Βέττα και στη συνέχεια ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβαλ και μουσικός Μάριος Στρόφαλης έπαιξε το European taxim στο ακορντεόν κ ύστερα στο πιάνο δικές του συνθέσεις. Η Αγγελική Τουμπανάκη είναι νέα αλλά ήδη γνωστή ερμηνεύτρια με ξεχωριστή φωνή και προσωπικό ύφος. Ερμήνευσε το γνωστό ταγκό «Por una cabeza του Carlos Gardel, από την ταινία «άρωμα γυναίκας» κ.α.

Οι melios balkana mama ένα πολύ ζωντανό, φρέσκο συγκρότημα στο οποίο κυριαρχούν τα πνευστά έπαιξε και τραγούδησε ξεσηκώνοντας το κοινό σε βαλκανικούς έντονα χορευτικούς ρυθμούς. Επόμενος καλλιτέχνης ο Χρήστος Τσιαμούλη που έπαιξε νέι, λαούτο και τραγούδησε παραδοσιακές μελωδίες «σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία», «στο πα κ στο ξαναλέω» πολύ γλυκά, νοσταλγικά και μελωδικά. Η βραδιά έκλεισε με τον Ηλία Ζούτσο που έπαιξε κρητική λύρα ερμηνεύοντας το παραδοσιακό «αγριμάκια» και κατόπιν μία δική του σύνθεση για λύρα σε εναρμόνιση για ορχήστρα του Λ. Καλκάνη. Το Θρακιώτικο παραδοσιακό τραγούδι «Βοσκαρούδια» έκλεισε τη βραδιά με τον κόσμο να χειροκροτεί ζεστά, να επευφημεί τους καλλιτέχνες και να δηλώνει έτσι την θετική του ανταπόκριση και την επιθυμία του και για άλλες τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Πολύ όμορφη αυτή η ανάμειξη των μουσικών και των τεχνοτροπιών και οφείλουμε να συγχαρούμε τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία τους αυτή. Φεστιβάλ Ευρωπαϊκών προδιαγραφών τόσο στο άκουσμα όσο και στην οργάνωση. Μπράβο στο Δήμο Αθηναίων που στηρίζει ένα τέτοιο γεγονός (με οικονομικό εισιτήριο) εν μέσω κρίσης και δίνει έτσι τη δυνατότητα σε ανθρώπους να παρακολουθήσουμε διαφορετικές βραδιές και μουσικές. Επίσης, πολύ σημαντική η παρουσία των νέων δημιουργών και η δυνατότητα που τους δόθηκε από αυτή τη σκηνή και μα τη βοήθεια των φορέων να παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό τη δουλειά τους.

Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια στο έργο όλων.

Στο τέλος της βραδιάς ο καλλιτεχνικός δ/ντης μας μίλησε για το φεστιβάλ, πως αναπτύχτηκε η ιδέα του και ο λόγος που το καταστά αναγκαίο σε αυτή τη δύσκολη για όλους εποχή.

«Νομίζω ότι έλειπε κάτι τέτοιο από την Αθήνα, από μία Αθήνα που έβραζε από ένα κόσμο που ασχολείται με τις μουσικές του κόσμου. Εδώ και 20 χρόνια υπάρχουν μικρές μουσικές σκηνές στο κέντρο της Αθήνας και γύρω που μέσα σ αυτές έχουν γίνει θαύματα έχουν χτιστεί καριέρες όμως αυτό έμενε λίγο στο περιθώριο. Λίγο η κρίση, λίγο η ανάγκη των ανθρώπων να ψάξουν για κάτι καλύτερο, λίγο η κ η επιμονή των ίδιων των καλλιτεχνών τελικά να τους παρατηρήσει κάποιος έφτασαν στο σημείο να δημιουργηθεί κάτι σαν κίνημα το οποίο ξεπρόβαλε και είπε ότι θέλω να υπάρξω να δημιουργηθεί κάτι σαν στέγη.

Εγώ είμαι μουσικός έχω βρεθεί σ αυτό το κύκλωμα έχω δει πολύ σπουδαίους συναδέλφους, έχω γνωρίσει καλλιτέχνες πολύ καλούς που μπορούν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό και πάντα αναρωτιόμουν γιατί να μην μπορούν στην Ελλάδα να δείξουν τη δουλειά τους. Όχι τόσο γι αυτούς όσο για τους ακροατές. Γιατί να μην έχουν την ευκαιρία κάποιοι άνθρωποι ν ακούσουν σπουδαία πράγματα επειδή είναι εγκλωβισμένοι σ αυτό που θελαν κάποιοι να πουν. Αυτή είναι η μαγιά αυτό είναι το ερημητήριο αυτός ο κόσμος που λίγο ως πολύ είναι η βάση για να χτιστεί ένα φεστιβάλ.

Δες όλες τις φωτογραφίες του φεστιβάλ πιο κάτω!