Στην παλιά μου την κασέτα: Στέφανος Κορκολής
Όταν είσαι δε, και ανιψιός του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα, τότε φέρεις και το βαρύ φορτίο στο να είσαι πάντα ένας κορυφαίος στο είδος σου. Φαντάζει δύσκολο; Κι όμως υπάρχει ένας καλλιτέχνης που καταφέρνει με ευκολία να είναι ένας από τους καλύτερους συνθέτες, πιανίστες και ερμηνευτές ταυτόχρονα. Όλα αυτά «συνοψίζονται» απλά σε ένα όνομα… Στέφανος Κορκολής.
Στέφανος Κορκολής
Ο Στέφανος Κορκολής χαρακτηρίστηκε “παιδί θαύμα”, αφού άρχισε να παίζει πιάνο από την ηλικία των πέντε χρόνων χωρίς να έχει διδαχθεί. Πρώτη του δασκάλα ήταν η σολίστ του πιάνου Μαρίκα Παπαϊωάννου. Μέχρι τα εφτά του χρόνια έδινε ρεσιτάλ ως αυτοδίδακτος. Στα έντεκα χρόνια του έδωσε τυπικές κατατακτήριες εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητές στο πιάνο τη Φοίβη Βάλληνδα και στην αρμονία τον Μενέλαο Παλλάντιο. Δυόμιση χρόνια μετά, λαμβάνει μέρος σε διεθνή διαγωνισμό πιάνου. Κερδίζει το πρώτο βραβείο καθώς και υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης για να συνεχίσει τις σπουδές του σε άλλο επίπεδο στο Παρίσι.
Από 17 χρονών και για 11 χρόνια έδινε ρεσιτάλ στη γαλλική πρωτεύουσα ως “… ο Γάλλος πιανίστας Κορκολής, εθνικότητας ελληνικής…”. Παρακολουθεί σεμινάρια για διεύθυνση ορχήστρας, ενορχήστρωση με δασκάλους όπως ο διάσημος σολίστ Χόροβιτς και η Ιβόν Λεφεμπίρ κ.ά. Παράλληλα γράφει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και κινηματογράφο. Έντεκα χρόνια μετά “αφήνει” την κλασσική μουσική και “χάνει” τη γαλλική κρατική υποτροφία. Τότε αρχίζει να κάνει ανεξάρτητες παραγωγές δίσκων ως συνθέτης και ενορχηστρωτής και έρχονται και οι πρώτοι χρυσοί δίσκοι. Η πρώτη δουλειά ενορχηστρωτή εκείνη την εποχή είναι στο δίσκο του Ανδρέα Μικρούτσικου στο “Χαμένο νησί”.
Το 1987 συναντάει για πρώτη φορά, δισκογραφικά, τον στιχουργό Παρασκευά Καρασούλο με τον οποίο συνεργάζονται για το album «Το μαγικό κλειδί» της Μαρίας Δημητριάδη. Μαζί συνεργάστηκαν αμέσως μετά, άλλες δύο φορές, στο album «Παλίρροια» της Δήμητρας Γαλάνη το 1989 αλλά και στο πρώτο του προσωπικό LP, με το οποίο μας συστήθηκε και ως τραγουδιστής, με τίτλο «Λες και είσαι νύχτα». Το ντεμπούτο του έγινε πολύ γρήγορα χρυσό και μας χάρισε τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες όπως τα: «Μισό-μισό» και «Ζωή με το κομμάτι».
1990 – Μισό-μισό
http://www.youtube.com/watch?v=wj1TbbvhsEk
1990 – Ζωή με το κομμάτι
http://www.youtube.com/watch?v=FBYpKEGyAJc
Το δεύτερο album του έρχεται ένα χρόνο μετά και έχει τίτλο «Οι μέρες της φωτιάς». Τους στίχους των τραγουδιών του υπογράφει η εκλιπούσα Ιφιγένεια Γιαννοπούλου, εκ των οποίων ξεχώρισαν το ομότιτλο, το «Γιατί, γιατί, γιατί», το «Είσαι το καλοκαίρι μου» καθώς και το ντουέτο του με την Κωνσταντίνα, στο κλασσικό πλέον, «Στους πέντε άνεμους». Εκείνη την περίοδο επιστρέφει μόνιμα στην Ελλάδα και τότε μπαίνει επίσης στην ζωή του η ηθοποιός Μαρί Κωνσταντάτου με την οποία παρέμεινε αρραβωνιασμένος για ένα περίπου χρόνο. Παλαιότερα είχε κάνει ένα γάμο με την Βάνυ (χορεύτρια κλασσικού χορού) όσο διέμενε στο Παρίσι. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας «Τούνελ», Αλέξης Τσάφας, τον εμπιστεύεται με τον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και με την μουσική επένδυση της ταινίας του, στην οποία ήταν και η μοναδική που ο Στέφανος Κορκολής μας «ξεδίπλωσε» επίσης το υποκριτικό του ταλέντο.
1991 – Γιατί, γιατί, γιατί
http://www.youtube.com/watch?v=i26a2VL_VKM
1991 – Στους πέντε άνεμους (με την Κωνσταντίνα)
1991 – Είσαι το καλοκαίρι μου
http://www.youtube.com/watch?v=sm394JmhefA
Ένα χρόνο μετά, (1992) ο Στέφανος Κορκολής μας τραγουδά «Με την φωνή του φεγγαριού». Ο τίτλος του τραγουδιού γίνεται και ο τίτλος του τρίτου του προσωπικού album. Η Σοφία Βόσσου συμμετέχει στο ντουέτο «Μια νύχτα ακόμα» αλλά οι τεράστια επιτυχία ήρθε με τα τραγούδια «Αγάπη παράξενη» και «Λατέρνα» που δεν σταμάτησαν να ακούγονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε του live εμφάνιση ξεσηκώνει τα πλήθη και αποκτά ένα από τα πιο φανατικά fanclubs που γνώρισε ποτέ Έλληνας καλλιτέχνης. Στο πέρασμα του αμέτρητες «Κορκολίτσες» φτάνουν στα όρια της υστερίας πράγμα που έχουμε δει να επαναλαμβάνεται στην χώρα μας μονάχα με τις θαυμάστριες του Σάκη Ρουβά.
1992 – Αγάπη παράξενη
1992 – Λατέρνα
Το 1993 μπαίνει στη ζωή του αλλά και στους στίχους των τραγουδιών του, η Εύη Δρούτσα που έμελλε να υπογράψει στιχουργικά, όχι απλά μια-δυο επιτυχίες του, αλλά τις επόμενες πέντε ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές του. Η πρώτη τους καλλιτεχνική συνεύρεση είχε τίτλο «Εφ’όλης της ύλης», τίτλος μεταφορικός και κυριολεκτικός εφόσον το album εκτός από τα νέα του τραγούδια περιείχε και ένα δεύτερο album με live εκτελέσεις των προηγούμενων επιτυχιών του. Οι επιτυχίες που μας χάρισε το album αυτό ήταν τα πασίγνωστα «Σκόνη και θρύψαλα», «Και βγάλε το κραγιόν σου», «Ξαφνικά», «Καλοκαιρινή Βροχούλα» και το ντουέτο με την Ελένη Δήμου, «Δεν μπορούμε». Αργότερα και χωρίς να έχει υπάρξει ποτέ επίσημη δισκογραφική κυκλοφορία τα περισσότερα από τα τραγούδια μεταφράστηκαν και ερμηνεύτηκαν από τον ίδιο, στα ιταλικά! Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το “Polvere e cocci”, (δηλαδή το «Σκόνη και θρύψαλα») που «έκλεινε» και το album. Η επιτυχία εκείνη τη χρονιά του «χτύπησε την πόρτα» άλλες δύο φορές εφόσον είχε συνθέσει και την μουσική για ένα από τα πιο εμπορικά albums της χρονιάς, το «Η δική μας η αγάπη» που ερμήνευε η Μαντώ αλλά και το soundtrack της ταινίας «Πάνω κάτω και πλαγίως» του Μιχάλη Κακογιάννη στο οποίο συμμετείχαν φωνητικά σε δύο του τραγούδια ο Χρήστος Δάντης και ο Λεωνίδας Βελής!
1993 – Σκόνη και θρύψαλα
1993 – Και βγάλε το κραγιόν σου
1993 – Ξαφνικά
Οι «Χαμένες Ατλαντίδες» κυκλοφορούν ένα χρόνο αργότερα και επισφραγίζουν την επιτυχημένη του συνεργασία με την Εύη Δρούτσα. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τους στίχους του τραγουδιού «Δυτικά προάστια» που συμπεριλαμβάνεται στο album αυτό μαζί με άλλες μεγάλες επιτυχίες όπως τα «Καρδιά μου λιώνω», «Ανατριχιάζω» και «Είσαι αστέρι». Όλα τα τραγούδια του album «βομβαρδίζουν» τα ελληνικά ραδιόφωνα, και πριν καταφέρει να «κοπάσει» η τεράστια του επιτυχία κάνει πρεμιέρα η τηλεοπτική σειρά του Mega, «Σκορπιός» όπου προς μεγάλη έκπληξη όλων των θαυμαστών του, ακούνε για πρώτη φορά ένα νέο τραγούδι που «κοσμούσε» τους τίτλους της σειράς ερμηνευμένο από τον ίδιο. Το «Με το σημάδι του σκορπιού» έμελλε να γίνει ο «προπομπός» της επόμενης δισκογραφικής του δουλειάς αλλά και μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.
1994 – Καρδιά μου λιώνω
1994 – Ανατριχιάζω
http://www.youtube.com/watch?v=mCBoTlq61Xs
1994 – Δυτικά προάστια
1994 – Είσαι αστέρι
Κατά την διάρκεια όμως του 1994, συμμετέχει στο album της Αλέξιας με τίτλο «Κεκλεισμένων των θυρών» σε μια άκρως ερωτική μπαλάντα της οποίας την μουσική είχε συνθέσει ο Γιώργος Χατζηνάσιος, όπως και την μουσική ολοκλήρου του album. O τίτλος του τραγουδιού είναι «Μονάχα εσύ», που μας παρουσίασαν μια και μοναδική φορά μαζί σε τηλεοπτική εκπομπή πράγμα που χρήζει αυτόματα το video που ακολουθεί… συλλεκτικό!
1994 – Μονάχα εσύ (με την Αλέξια)
Το «Έχω μια διαίσθηση» δεν άργησε και πολύ να κυκλοφορήσει! Το 1995 σημειώνει τεράστιους αριθμούς πωλήσεων από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Το «σημάδι του σκορπιού» συνεχίζει να ακούγεται κυριολεκτικά παντού! Μαζί του όμως καταφτάνουν και άλλες επιτυχίες που το ανήγαγαν σε ένα από τα καλύτερα albums της χρονιάς. Εκτός από το ομότιτλο τραγούδι, οι δυο συνεργασίες που υπήρχαν σ’αυτό, γίνονται επίσης πολύ γρήγορα μεγάλα σουξέ. Αναφερόμαστε σαφώς στο «Σε θέλω (Ti voglio)» μαζί με την Ιταλίδα τραγουδίστρια Francesca Schiavo αλλά και στο εκπληκτικό ζεϊμπέκικο μαζί με τον Δημήτρη Μητροπάνο με τίτλο «Κάποιες φορές».
1995 – Με το σημάδι του σκορπιού
http://www.youtube.com/watch?v=I6Gh8d5feLA
1995 – Έχω μια διαίσθηση
http://www.youtube.com/watch?v=p8wmax64Z1U
1995 – Σε θέλω (Ti voglio) (με την Francesca Schiavo)
http://www.youtube.com/watch?v=2HpHhRdt9RQ
1995 – Κάποιες φορές (με τον Δημήτρη Μητροπάνο)
Το 1996 επιστρέφει με το LP «Ξέσπασα». Με ένα έντονο pop-rock ύφος που θυμίζει άλλοτε το ύφος του «Σκορπιού» και άλλοτε την «Λατέρνα» δημιουργεί ένα ιδιαίτερο album με επιτυχίες όπως το ομότιτλο αλλά και τα: «Κλεμμένος αναπτήρας», «Βραδιές αϋπνίας» και «Περαστικός και βιαστικός». Λίγο μετά μπαίνει στο studio με την μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού, Μαρινέλλα, και γράφει την μουσική για το album της «Για πρώτη φορά».
1996 – Ξέσπασα
http://www.youtube.com/watch?v=qMjgY0YaGig
1996 – Κλεμμένος Αναπτήρας
http://www.youtube.com/watch?v=trhBCyfZu6Y
Οι συνεργασίες συνεχίζονται και κατά την διάρκεια του 1997. Συμμετέχει συνθετικά στο album “The Jose Carreras Gala” του διεθνούς φήμης τενόρου Jose Carreras, καθώς και στο album «Gefuehle/Συναισθήματα» της Βίκυς Λέανδρος. Οι δύο διεθνείς τραγουδιστές διασκευάζουν μαζί το «Σκόνη και θρύψαλα» ενώ το album της Λέανδρος σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων και παραμένει για αρκετούς μήνες στους καταλόγους επιτυχιών της Κεντρικής Ευρώπης. Παράλληλα με όλα αυτά ολοκληρώνει και την ηχογράφηση για το τελευταίο του, μέχρι τώρα, album ως τραγουδιστής με τίτλο «Ανοιχτές σελίδες». Αυτή είναι και η τελευταία του μουσική συνεύρεση με την Εύη Δρούτσα που του χάρισε για άλλη μια φορά επιτυχίες όπως τα: «Αγαπημένη μου», «Anaida» και τους ελληνικούς στίχους για την μεγάλη επιτυχία του Luca Carboni «Mare Mare» που διασκεύασε μαζί με τον ίδιο.
1998 – Αγαπημένη μου
1998 – Anaida (με την Anaida)
1998 – Mare Mare (με τον Luca Carboni)
Από το 1998, “επιστρέφει” στην κλασσική μουσική με ρεσιτάλ πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Ηρώδειο καθώς και σε χώρες του εξωτερικού. Η λίστα με τις συνεργασίες του περιλαμβάνει τον Γιώργο Νταλάρα, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Μάριο Φραγκούλη, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τη Μαντώ, τη Μελίνα Ασλανίδου, την Dulce Pontes, κ.α. Ένα χρόνο μετά επιστρέφει με το ορχηστρικό LP “First touch” απ’όπου ξεχωρίζει η μελωδία του “Sensitivities” που επένδυε επίσης τους εναρκτήριους τίτλους της τηλεοπτικής σειράς «Επιθυμίες», καθώς και με την σύνθεση του ύμνου για τους Special Olympics με τίτλο “When a dream come true”. Τέλος γράφει και την μουσική για την ταινία της Όλγας Μαλέα, «Η διακριτική γοητεία των αρσενικών».
1998 – Sensitivities
1999 – When a dream comes true (Ο ύμνος των Special Olympics)
Εκείνη τη χρονιά ο Στέφανος Κορκολής εμπλέκεται σε διάφορα σκάνδαλα που αφορούσαν την προσωπική του ζωή με αποτέλεσμα να φύγει για δεύτερη φορά από την Ελλάδα συντετριμμένος. Στις 10 Ιουνίου του 2002 παντρεύτηκε με το μοντέλο Βικτώρια Καϊματζόγλου που εμφανιζόταν στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού “Χωρίς εσένα” με την οποία χώρισαν το 2007. Παράλληλα, όμως, δεν σταμάτησε να συνθέτει τραγούδια τόσο για προσωπικές του συλλογές («Ήλιος θάνατος» και «Ανεμόπτερο»), όσο και για δίσκους άλλων καλλιτεχνών όπως: Σάκη Ρουβά, Δημήτρη Μητροπάνο, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Νάνα Μούσχουρη, Μάριο Φραγκούλη, Αντριάνα Μπάμπαλη, Μελίνα Ασλανίδου, Γιώργο Νταλάρα και Χρύσπα. Συνεργάζεται με τον Πασχάλη για το τραγούδι στους τίτλους της σειράς «Είσαι το ταίρι μου» καθώς και με τον Γιώργο Περρή για το τραγούδι «Έρωτας» από την ομότιτλη σειρά.
2002 – Είσαι το ταίρι μου (Πασχάλης)
2004 – Φοβήθηκες (Δήμητρα Γαλάνη)
2004 – Havana (Dulce Pontes & Γιώργος Νταλάρας)
Το 2011 κάνει μια δυναμική επάνοδο με μια κυριολεκτικά «ιστορική» συνεργασία. Συνοδεύει την Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο ζωντανό πρόγραμμα στο Gazarte, το οποίο και ηχογραφούν σε ένα album με τίτλο «Ένα πιάνο, μια φωνή», ενώ γίνεται ο βασικός συνθέτης για το album της ίδιας, «Φανερά Μυστικά» όπου κάνει και το τραγουδιστικό του comeback στο ντουέτο τους «Η αγάπη που πάει». Επίσης εμφανίζεται και στον ρόλο κριτικής επιτροπής στο talent show “Just the two of us” του Mega!
2011 – Η αγάπη που πάει (με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη)
Οι «γλυκιές» μελωδίες σε συνδυασμό με την αισθαντική φωνή του Στέφανου Κορκολή, μας έχουν κάνει να τον αναπολούμε και να προσδοκούμε μια νέα τραγουδιστική του απόπειρα! Εξάλλου είναι δεδομένο πως η επιτυχία θα τον ακολουθεί για πάντα, όπως τότε που δημιουργούσε επιτυχίες με την «παραμικρή» αφορμή. Είναι και θα παραμείνει εσαεί ένα από τα «πιο γλυκά κομμάτια της ζωής μας».
(+bonus video) Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μου
http://www.youtube.com/watch?v=X-jUN80chO4
Δισκογραφία
1988 – Λες και είσαι νύχτα
1991 – Οι μέρες της φωτιάς
1992 – Με τη φωνή του φεγγαριού
1993 – Εφ’όλης της ύλης
1994 – Χαμένες Ατλαντίδες
1995 – Έχω μια διαίσθηση
1996 – Ξέσπασα
1999 – First touch
2002 – Ήλιος θάνατος
2001 – Δακρύζει ο ουρανός
2002 – Δακρυσμένα φεγγάρια
2004 – Ανεμόπτερο
2011 – Με ένα
Πηγές: http://el.wikipedia.org
Επιμέλεια: Θοδωρής Κολλιόπουλος