BAD MOON RISING – Creedence Clearwater Revival

BAD MOON RISING – Creedence Clearwater Revival

I see a bad moon arising.
I see trouble on the way.
I see earthquakes and lightnin’.
I see bad times today.

Don’t go around tonight,
well, it’s bound to take your life,
there’s a bad moon on the rise.

I hear hurricanes a-blowing.
I know the end is coming soon.
I fear rivers overflowing.
I hear the voice of rage and ruin.

Don’t go around tonight,
well, it’s bound to take your life,
there’s a bad moon on the rise.
All right!

Hope you got your things together.
Hope you are quite prepared to die
looks like we’re in for nasty weather.
One eye is taken for an eye.

(Chorus)

Η αρχή

Το «Bad Moon Rising» περιλαμβάνεται στο δίσκο των Creedence Clearwater Revival «Green River», που κυκλοφόρησε το 1969.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αγαπητό τραγούδι, με μουσική άφθαρτη από το χρόνο, που όταν κυκλοφόρησε ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος των ακουσμάτων κάθε φοιτητή που σεβόταν τον εαυτό του.
Το τραγούδι το έγραψε ο John Fogerty, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Creedence Clearwater Revival. Ήτανε Μάρτιος του 1969 και το προηγούμενο single του συγκροτήματος, «Proud Mary», βρισκόταν στην κορυφή της δημοτικότητάς του. Ο Fogerty ήθελε να βγάλει ένα νέο single μόνο που αυτή τη φορά αντί να διαλέξει ένα τραγούδι από το άλμπουμ «Bayou Country», που είχε κυκλοφορήσει μόλις πριν δύο μήνες, αποφάσισε να βάλει το συγκρότημα στο στούντιο και να ηχογραφήσει δύο νέα ακυκλοφόρητα τραγούδια. Το ένα από αυτά ήταν το «Bad Moon Rising».

Η μουσική του τραγουδιού γραμμένη σε Υπολύδιο τρόπο (φα ματζόρε) δημιουργεί την παραπλανητική εντύπωση ότι πρόκειται για ένα χαρούμενο κομμάτι αλλά στην πραγματικότητα οι στίχοι του είναι πολύ δυσοίωνοι, αφού περιγράφουν γεγονότα που δείχνουν την Αποκάλυψη και το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Άλλωστε γι’ αυτό το λόγο, το «Bad Moon Rising» αποτελεί τον ύμνο του κακού προαισθήματος!
Λέγεται ότι ο Fogerty εμπνεύστηκε το τραγούδι την ημέρα που ο Richard Nixon εκλέχθηκε Πρόεδρος των Η.Π.Α. και ότι μέσω αυτού απεικόνιζε τη διαίσθηση που είχε για τα δυσάρεστα γεγονότα που θα συνέβαιναν μετά την εκλογή του. Άλλοι λένε ότι οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται στον πόλεμο του Βιετνάμ. Όμως η αλήθεια είναι ότι το τραγούδι το έγραψε ο John Fogerty εμπνευσμένος από τη βραβευμένη με Oscar μουσικής δραματική ταινία του William Dieterle «Έρως Και Χρήμα» (The Devil And Daniel Webster, 1941).
Στην ταινία αυτή ένας γερουσιαστής, ο Daniel Webster, κάνει συμφωνία πουλώντας τη ψυχή του στο διάβολο. Ο διάβολος σε αντάλλαγμα προστατεύει τον Webster. Υπάρχει λοιπόν μία σπουδαία σκηνή στην ταινία, όπου μία τεράστια καταιγίδα καταστρέφει τη συγκομιδή καλαμποκιού του γείτονα. Στη διπλανή πόρτα, ο διάβολος και ο Daniel Webster στέκονται δίπλα-δίπλα κοιτώντας έξω από την πόρτα της σιταποθήκης και διακρίνουμε το καλαμπόκι του Webster να στέκεται άθικτο και πανύψηλο.
Η αντίθεση αυτή έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση στον Fogerty και του έδωσε την ιδέα για το τραγούδι. Ο Fogerty προσέδωσε πιο απόκοσμες και βιβλικές διαστάσεις, προσθέτοντας τυφώνες κι αστραπές («I feel the hurricane blowin’») αλλά και τρομακτικές εικόνες από την Αποκάλυψη.
Υπάρχει όμως και στίχος που από κάποιους ακούγεται λανθασμένα. Συγκεκριμένα, κάποιοι αντί να ακούνε το σωστό «There’s a bad moon on the rise» ακούνε το μάλλον αστείο «There’s a bathroom on the right»! Πολλοί τραγουδάνε τους λανθασμένους στίχους, αλλά ακόμα και ο ίδιος ο John Fogerty αστειευόμενος τους έχει τραγουδήσει σε κάποιες συναυλίες του, συμπεριλαμβανομένης και της ζωντανής ηχογράφησης «Premonition» του 1998 (ακούγεται καθαρά μετά το τελευταίο κουπλέ).

Η ηχογράφηση του «Bad Moon Rising» έγινε στο στούντιο του Wally Heider, στο San Francisco της California, με παραγωγό τον John Fogerty.
Ο ήχος του τραγουδιού αποτελεί επιλογή του Fogerty, ο οποίος ήθελε να αποτίνει φόρο τιμής στις πρώτες ηχογραφήσεις της Sun Records. Αναμφισβήτητα, αν είχε κυκλοφορήσει δύο δεκαετίες νωρίτερα ο Elvis Presley θα το είχε λατρέψει (όπως έκανε και με το «Proud Mary», το οποίο και τραγούδησε σε κάποιες εμφανίσεις του). Ο John Fogerty εξομολογείται:
– Αυτός ο ήχος μου άρεσε από την εποχή που πήγαινα στο γυμνάσιο. Βέβαια δεν θα μπορούσα να το κάνω ακριβώς όπως το έκανε ο Scotty Moore (κιθαρίστας του Elvis Presley και, σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone, ένας από τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών). Το «Bad Moon Rising» έχει λίγο βαρύτερο beat αλλά ο ήχος του είναι παρόμοιος και προσφέρει την ίδια ακουστική εμπειρία.

Η επιτυχία

Το «Bad Moon Rising» κυκλοφόρησε σε single στις 3 Μαΐου 1969. Λόγω των γεγονότων που διαδραματίστηκαν την εποχή που κυκλοφόρησε, το αποκαλυπτικό όραμα του τραγουδιού έγινε επίκαιρο. Ο John Fogerty απολύθηκε από το στρατό την κατάλληλη στιγμή, όταν ο πόλεμος του Βιετνάμ «έμπαινε» στα σπίτια των Αμερικανών. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι, συνομήλικοι ή νεότεροι του 24χρονου τότε Fogerty, έχασαν τη ζωή τους, ενώ η απειλή ενός πυρηνικού πολέμου κρεμόταν σα Δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι της νέας γενιάς.
Εκείνη τη χρονιά λοιπόν, το δυσοίωνο «Bad Moon Rising» έγινε μοιραία το τραγούδι-ύμνος των διαδηλωτών κατά τη διάρκεια των ταραχών στο Berkeley της California (γενέτειρα του John Fogerty). Στις Η.Π.Α. το τραγούδι έφτασε ως το Νο 2 μένοντας πίσω από το «Love Theme From Romeo And Juliet» του Henry Mancini. Αντίθετα, στη Μεγάλη Βρετανία έριξε από την κορυφή το «In The Year 2525» των Zager & Evans και ανέβηκε στο Νο 1 για τρεις εβδομάδες. Το «Bad Moon Rising» έφτασε επίσης στο Νο 4 του Βελγίου, Νο 8 στη Γερμανία, Νο 10 στην Ολλανδία και Νο 19 στη Φιλανδία.

Η ηχογράφηση 

Στις 16 Αυγούστου του 1969 οι Creedence Clearwater Revival έπαιξαν το «Bad Moon Rising» στο φεστιβάλ του Woodstock και στις 27 Σεπτεμβρίου στο «Johnny Cash Show». Αργότερα κυκλοφόρησαν δύο ζωντανές ηχογραφήσεις του τραγουδιού, εκ των οποίων η μία είναι ηχογράφηση από συναυλία του 1970 και περιλαμβάνεται στο δίσκο «The Concert» (1980) και η άλλη είναι ηχογράφηση του 1971 και περιλαμβάνεται στο δίσκο «Live In Europe» (1973). Επίσης, στο DVD «Bad Moon Rising From Woodstock To The Albert Hall» (2005) περιλαμβάνεται η εμφάνιση του συγκροτήματος στο φεστιβάλ του Woodstock (1969).
Αναφορικά με το Woodstock επισημαίνεται ότι το σχετικό ντοκιμαντέρ που βγήκε στις αίθουσες το 1970, δεν περιλαμβάνει τους Creedence Clearwater Revival κι αυτό γιατί ο Fogerty πίστευε ότι θα έκανε κακό στις καριέρες τους. Ο ίδιος μάλιστα δικαιολογεί την απόφασή του ως εξής:
– Μετά την εμφάνιση στο Woodstock, ο παραγωγός του ντοκιμαντέρ ζήτησε τη συγκατάβασή μας για να περιληφθεί το «Bad Moon Rising» στην ταινία. Ο παραγωγός μού έστειλε τις μπομπίνες όπου κατέγραψε την εμφάνισή μας, αλλά εγώ θεώρησα ότι εκείνη η εμφάνιση δεν ήταν κι απ’ τις καλύτερες και δεν θα ήταν καλό να συμπεριληφθεί στην ταινία.

Αντίθετα ο Stu Cook, μπασίστας των Creedence Clearwater Revival, λέει λυπημένος:
– Οι εμφανίσεις μας είναι από τις κλασικές του συγκροτήματος. Μένω ακόμα κατάπληκτος από τον αριθμό των ανθρώπων που ούτε καν ξέρουν ότι ήμασταν από τα κορυφαία ονόματα που έπαιξαν στο Woodstock το 1969.

Ο John Fogerty, ως σόλο πια καλλιτέχνης, κυκλοφόρησε άλλες δύο ζωντανές ηχογραφήσεις. Η πρώτη, του 1997, περιλαμβάνεται στο δίσκο «Premonition» (1998) και η δεύτερη, του 2005, περιλαμβάνεται στο δίσκο «The Long Road Home» (2006). Οι δύο αυτές ζωντανές εμφανίσεις περιλαμβάνονται και στα αντίστοιχα DVD.

Άλλες εκτελέσεις

Το «Bad Moon Rising» γνώρισε και πάρα πολλές εκτελέσεις από άλλους καλλιτέχνες και μάλιστα με διαφορετικά είδη μουσικής που καλύπτουν από το ακουστικό folk και τη reggae μέχρι το ψυχεδελικό ροκ.
Το 1969 το ηχογράφησε ο Αμερικανός τραγουδιστής της country, Nat Stuckey, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «New Country Roads». Την ίδια χρονιά το ηχογράφησε και ο Dave Dudley, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «George (And The North Woods)».
Το 1970 το ηχογράφησαν οι Ventures, οι οποίοι το συμπεριέλαβαν στο δίσκο «10th Anniversary Album».
Το 1971 το ηχογράφησε ο Bo Diddley, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «Another Dimension». Η ίδια εκτέλεση περιλαμβάνεται και στο box set «The Chess Years», που κυκλοφόρησε το 1993, καθώς και στο «Drive By: Tales From The Funk Dimension», που κυκλοφόρησε το 2004.
Το 1973 το ηχογράφησε ο Jerry Lee Lewis, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «The Session».
Το 1978 το ηχογράφησαν οι Spitballs και το συμπεριέλαβαν στον πρώτο τους δίσκο με τίτλο «Spitballs».
Το 1980 το ερμήνευσε ο Αμερικανός τραγουδιστής της country, Vernon Oxford, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «His And Hers», ενώ αργότερα συμπεριλήφθηκε και στο box set «Keeper Of The Flame» (1995).

http://www.youtube.com/watch?v=IGBxlwnboo0

Το 1981 η Αμερικανίδα τραγουδίστρια της country, Emmylou Harris, ηχογράφησε μία εκτέλεση του «Bad Moon Rising», η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Evangeline». Στην εκτέλεση αυτή συμμετείχαν ο Brian Ahern στην ακουστική κιθάρα, ο Frank Reckard στη βασική κιθάρα, ο Hank DeVito στην pedal steel κιθάρα, ο Mike Bowden στο μπάσο, ο John Ware στα drums, και οι Albert Lee και Don Johnson στο πιάνο.
Το 1985 το βρετανικό συγκρότημα Meteors κυκλοφόρησε σε single τη δική του εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε αργότερα στους δίσκους «Bad Moon Rising» (1991), «Corpse Grinder – The Best Of» (1995), «Anagram Singles Collection» (2001), και «Meteor Club – The Best Of» (2006).
Το 1985 κυκλοφόρησε άλλη μία εκτέλεση του «Bad Moon Rising», αυτή τη φορά από το αμερικάνικο heavy metal συγκρότημα Leatherwolf, οι οποίοι το συμπεριέλαβαν στον πρώτο τους δίσκο «Leatherwolf». Την ίδια χρονιά, το ηχογράφησαν και οι Σκοτσέζοι Battlefield Band, οι οποίοι συμπεριέλαβαν τη δική τους εκτέλεση στο δίσκο «On The Rise» ενώ το συμπεριέλαβαν επίσης στους δίσκους «After Hours: Forward to Scotland’s Past» (1987) και «Home Ground – Live From Scotland» (1989, σε ζωντανή ηχογράφηση).

http://www.youtube.com/watch?v=wTzLXAEb5fs

Από τους πιο φανατικούς φίλους του «Bad Moon Rising» είναι ο Bruce Springsteen. Στις 5 Ιανουαρίου 1985 το τραγούδησε κατά τη διάρκεια δοκιμής ήχου πριν από τη συναυλία του στο Hampton Coliseum (Hampton, Virginia) στο πλαίσιο της περιοδείας Born In The U.S.A. Εντούτοις, δεν το τραγούδησε κατά την κανονική διάρκεια του show. Το τραγούδησε όμως μαζί με τους E Street Band σε ένα Halloween party-έκπληξη, που έλαβε χώρα στο McLoone’s Rumrunner Club στο Sea Bright του New Jersey, στις 31 Οκτωβρίου 1987. Στις 18 Ιανουαρίου 1988 ο Bruce Springsteen το τραγούδησε (με αρκετές διαφορές στους στίχους) σε μία διάσημη σόλο ακουστική εκτέλεση που έλαβε χώρα στο Chateau De Vincennes στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια του SOS Racism Concert, που μεταδιδόταν ζωντανά από τη γαλλική τηλεόραση (αυτή ήταν και η πρώτη ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση συναυλίας του Bruce Springsteen). Κατόπιν, στις 17 Μαΐου 1993, το τραγούδησε και πάλι κατά τη διάρκεια δοκιμής ήχου στο Mannheim της Γερμανίας, στο πλαίσιο της περιοδείας Human Touch, ενώ το 2004 το τραγούδησε σε τρεις συναυλίες μαζί με τον δημιουργό του τραγουδιού, John Fogerty, στο πλαίσιο της περιοδείας Vote For Change. Επίσης, το ερμήνευσε και στις 10 Απριλίου 2005 μαζί με τον Southside Johnny κατά τη διάρκεια του 4ου Rumson School Benefit Concert στο New Jersey.

http://www.youtube.com/watch?v=7xDCrP6lZy8

Το 1986 το αυστραλέζικο συγκρότημα Reels κυκλοφόρησε σε single μία εκτέλεση του «Bad Moon Rising», η οποία έφτασε στο Νο 11 της Αυστραλίας.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε σε ζωντανή ηχογράφηση μία εκτέλεση από τον Steve Marriott (ηχογραφημένη από τον Ιούλιο του 1984), που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Live At Dingwalls», ενώ αργότερα συμπεριλήφθηκε και στους δίσκους «Marriott & Band» (1990) και «Voice Of Humble Pie» (2001).

Το 1988 η Queen Ida ηχογράφησε το «Bad Moon Rising» με την μπάντα της και το συμπεριέλαβε στο δίσκο «San Francisco» ενώ την ίδια χρονιά το ερμήνευσαν σε κάποιες συναυλίες τους οι Nirvana.
Το 1989 οι Stage Frite κυκλοφόρησαν τη δική τους εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Island Of Lost Souls».
Το 1992 το ηχογράφησαν οι Lagwagon, οι οποίοι το συμπεριέλαβαν στον πρώτο τους δίσκο «Duh».
Την ίδια χρονιά (1992), στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 40 χρόνων έκδοσης του αγγλικού περιοδικού New Musical Express, το περιοδικό κυκλοφόρησε μία συλλογή με τίτλο «Ruby Trax», στο οποίο υπήρχε μία εκτέλεση του «Bad Moon Rising» από τους Blue Aeroplanes. Τρία χρόνια αργότερα, το 1995, οι Blue Aeroplanes συμπεριέλαβαν την εκτέλεση αυτή στο EP «Sugared Almond».
Το 1993 οι Acoustic Shack ηχογράφησαν το «Bad Moon Rising» και το συμπεριέλαβαν στο δίσκο «Fret Buzz».
Το 1996 το ηχογράφησαν οι Seldom Scene για το δίσκο «Dream Scene» και οι Ελβετοί Super Country για το «Festival Favorites».
Το 1997 το ηχογράφησαν οι Ducky Boys (δίσκος «No Gettin’ Out») και οι Hit Crew (δίσκος «Drew’s Famous – Halloween Party Music»). Την ίδια χρονιά το ηχογράφησε και ο Rolf Harris, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο δίσκο «Can You Tell What It Is Yet» και αργότερα στο «The Platinum Collection» (2008).
Το 1999 κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του τραγουδιού από τον Doug Kershaw, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Crazy Cajun Recordings» ενώ αργότερα συμπεριλήφθηκε και στο «An Introduction To Doug Kershaw» (2006).
Το 2000 οι 16 Horsepower συμπεριέλαβαν μία συγκλονιστική εκτέλεση του «Bad Moon Rising» στο δίσκο «Hoarse».
Το 2001 κυκλοφόρησαν άλλες τέσσερις εκτελέσεις του τραγουδιού και συγκεκριμένα από τους Half Mad Poet (δίσκος «Pictures»), Travelin’ Band («A Tribute To Creedence Clearwater Revival»), Stars At Studio 99 («Studio 99 Perform Classics Of Creedence Clearwater Revival) και Tombstones («Wolfman Jack’s Halloween Special: Rock ‘n’ Roll Party»).
Το 2002 οι Mary Janes ηχογράφησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Chooglin’: A Tribute To The Songs Of John Fogerty». Την ίδια χρονιά το ηχογράφησαν και οι Boz & Friends (δίσκος «Cuttin’ In Kilkenny»).
Το 2003 το αμερικάνικο συγκρότημα Rasputina ηχογράφησε τη δική του εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «The Lost & Found». Την ίδια χρονιά το ηχογράφησε και η Αγγλίδα τραγουδίστρια Thea Gilmore, η οποία το συμπεριέλαβε στο δίσκο «Loft Music».
Το 2004 το αμερικάνικο συγκρότημα Steel Train κυκλοφόρησε το δίσκο «1969», που περιείχε εκτελέσεις τραγουδιών εκείνης της χρονιάς, μεταξύ των οποίων και το «Bad Moon Rising».
Την ίδια χρονιά οι Τσέχοι Druha Trava ηχογράφησαν τη δική τους εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Good Morning, Friend».
Το 2005 οι Travis Matte and the Zydeco Kingpins κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Zydeco Train».
Το 2006 ο Αμερικανός κωμικός τραγουδιστής Dr Elmo (Elmo Shropshire) ηχογράφησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «Redneck Dracula».
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν τη δική τους εκτέλεση και οι Hayseed Dixie (περιλαμβάνεται στο δίσκο «You Wanna See Something Really Scary») καθώς και οι Tennessee River Authority (δίσκος «Ramblin Roads: A Bluegrass Collection»).
Το 2007 οι Holmes Brothers ηχογράφησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «State Of Grace».
Το «Bad Moon Rising» ερμήνευσαν επίσης ο Prentice Thomas και οι Type O Negative. Το τραγούδι γνώρισε και ελληνική εκτέλεση από την Tammy, σε στίχους της Ρέττης Ζαλοκώστα και τίτλο «Να ‘Ξερε Το Φεγγάρι».

Οι Sonic Youth ονόμασαν «Bad Moon Rising» τον τρίτο τους δίσκο (ο οποίος δεν περιλαμβάνει εκτέλεση του τραγουδιού) ενώ έτσι ονομάζεται και ένα αμερικάνικο συγκρότημα της hard rock.

Το «Bad Moon Rising» ακούστηκε στις ταινίες «Ένας Αμερικανός Λυκάνθρωπος Στο Λονδίνο» (An American Werewolf In London, 1981), «Η Μεγάλη Ανατριχίλα» (The Big Chill, 1983), «Στα Σύνορα Της Φαντασίας» (Twilight Zone: The Movie, 1983), «American Flyers» (1985), «Love Potion» (1987), «Distant Thunder» (1988), «Το Κορίτσι Μου» (My Girl, 1991), «Οι Φίλοι Μας Οι Αμερικανοί» (My Fellow Americans, 1996), «Blade» (1998), «Ο Γάμος Είναι Της Μόδας» (Sweet Home Alabama, 2002), «Black Gulch» (2003), «Το Ξύσιμο Των Νεκρών» (Shaun Of The Dead, 2004), «Moondance» (2004), «Μυστικός Πράκτορας Sharp, Επιχείρηση: Μαζορέτες» (Man Of The House, 2005) και «Mr. Woodcock» (2007).

Το τραγούδι έδωσε το όνομά του σε επεισόδια των τηλεοπτικών σειρών «Northern Exposure» (1990-1995), «Ο Αξιαγάπητος Raymond» (Everybody Loves Raymond, 1996-2005) και «Mental» (2009), ενώ ακούστηκε και στις σειρές «The Midnight Hour» (1985), «Tour Of Duty» (1987-1990), «Από Τη Γη Στη Σελήνη» (1998), «Η Δυτική Πτέρυγα» (The West Wing, 1999-2006), «Οικογένεια Gilmore» (Gilmore Girls, 2003), «Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις» (Cold Case, 2003-2010), «Crossing Jordan» (2004) και «Supernatural» (2006).

http://www.youtube.com/watch?v=7kmfsiOYsbo

Σ’ ένα επεισόδιο των Simpsons, ένας άντρας καταρρέει από αποπληξία και η Marge Simpson λέει στον άντρα της, τον Homer Simpson, να κάνει CPR (καρδιοαναπνευστική ανάνηψη). Εκείνος αρχίζει απελπισμένα να τραγουδά «I see a bad moon rising» για να τον διακόψει η Marge λέγοντάς του «Είπα CPR, όχι CCR!» (CCR αποκαλούν τους Creedence Clearwater Revival).
Έμμεση αναφορά στο τραγούδι έγινε και στη σειρά «Η Τρελή Οικογένεια του Μάλκολμ» (2000-2006), όταν η Lois βλέπει μία συναυλία στο Las Vegas και αναφέρεται στο… «Bad Boone Rising».

Ο τίτλος «Bad Moon Rising» χρησιμοποιήθηκε σε βιβλία (από τους συγγραφείς Jonathan Maberry, Katherine Sutcliffe, Sherrilyn Kenyon και Thomas Disch) ενώ το ίδιο το τραγούδι μνημονεύεται στο βιβλίο του Stephen King «Η Λάμψη» (The Shining, 1977), όπου αναφέρει ότι το τραγουδά συνεχώς ο κύριος χαρακτήρας του έργου, Jack Torrance. Η αναφορά του τραγουδιού σηματοδοτεί την επερχόμενη χιονοθύελλα που εγκλωβίζει τους Jack, Wendy και Danny στο ξενοδοχείο Overlook.

Ο τίτλος του τραγουδιού δόθηκε και σε video game ενώ το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στα παιχνίδια Guitar Hero 5 και Rock Band.
Επίσης, οι Αμερικανοί παλαιστές Dustin Hazelett και Jim Miller χρησιμοποιούσαν το «Bad Moon Rising» για την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο.
Το τραγούδι συνδέθηκε και με τον πρώην παίκτη του Αμερικανικού ποδοσφαίρου Andre Rison, ο οποίος απέκτησε το παρατσούκλι Bad Moon Rison μετά από μία σειρά εξαιρετικά δυσάρεστων γεγονότων που συνέβησαν στη ζωή του. Το 1994 το σπίτι του στην Atlanta καταστράφηκε ολοσχερώς από την τραγουδίστρια των TLC, Lisa (Left Eye) Lopes, με την οποία είχε τότε δεσμό. Το 2002 η Lopes σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα και δύο χρόνια αργότερα ο Rison οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή δεν πλήρωνε διατροφή στην πρώην σύζυγό του. Και σαν να μην έφταναν αυτά, το 2008 συνελήφθη για χρήση ναρκωτικών.

Το 2007, ο Hank Bordowitz κυκλοφόρησε το βιβλίο «Bad Moon Rising – The Unauthorized History Of Creedence Clearwater Revival». Στο βιβλίο αυτό ο Bordowitz εξιστορεί την πορεία του συγκροτήματος, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, τη διάλυση αλλά και την κληρονομιά που άφησε πίσω του. Εξετάζει επίσης τις επί σειρά ετών προσωπικές διαμάχες και αντιδικίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των μελών και που μερικές φορές έχουν επισκιάσει τη μουσική τους προσφορά.
Ίσως η υπέρτατη ειρωνεία είναι ότι ενώ κάθε μέλος των Creedence Clearwater Revival είχε τις δικές του ιδέες για την καλύτερη εικόνα και θέση των CCR στη μουσική ιστορία, σήμερα κάθε συζήτηση γύρω από το συγκρότημα αναπόφευκτα καταλήγει στις ασήμαντες λογομαχίες και στις νομικές διαμάχες, που πλέον αποτελούν τόσο μεγάλο μέρος της ιστορίας του όσο και οι δίσκοι του.

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης