Το άλμπουμ κινείται στο γνώριμο μουσικό ιδίωμα του Βαγγέλη Κατσούλη, το οποίο, με αφετηρία τη τζαζ, επιχειρεί ταξίδια σε χώρους διαφορετικούς όπως η ηλεκτρονική, η κλασική, η ethnic, η ροκ και η μίνιμαλ μουσική, με παντρέματα συχνά απροσδόκητης και παράξενης ομορφιάς. Η εμπειρία του και η πολύχρονη ενασχόλησή του με τη τζαζ, την κλασική μουσική και τη μίνιμαλ, του έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσει εικόνες μιας ευρείας πολυχρωμίας με έντονες αντιθέσεις που κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο.
Πιο πολύ από κάθε άλλη δισκογραφική δουλειά του συνθέτη, αυτή η τελευταία αναδεικνύει αυτήν ακριβώς την γεμάτη αντιθέσεις πολυχρωμία. Κι αυτό επειδή η μουσική που περιλαμβάνει γράφτηκε όχι για κάποιο σύνολο μουσικών, αλλά για εννέα διαφορετικούς μουσικούς, όσα και τα κομμάτια του άλμπουμ, και συγκεκριμένα τους: Γιώργο Μαγκλάρα, Ανδρέα Πολυζωγόπουλο, Λευτέρη Γρηγορίου, Mohani, Στέλλα Τσάνη, Γιώτη Κιουρτσόγλου, Τάνια Νικολούδη, Vojislav Ivanovic, Γιάννη Εκμετζόγλου. Στην πολυχρωμία συμβάλουν και τα διαφορετικά όργανα που χρησιμοποιούνται σε κάθε κομμάτι: τρομπέτα, κιθάρα, βιολί, φωνή, μπάσο, κρουστά κλπ
Ο ίδιος ο συνθέτης, Βαγγέλης Κατσούλης, σημειώνει:
«Το Pictures From Inside προέκυψε από κάποια ιδέα για μια σειρά κομματιών σε μορφή διαλόγου με φίλους μουσικούς. Οι μουσικοί που συμμετείχαν προέρχονται από διαφορετικούς χώρους και ιδιώματα, πράγμα που μαρτυράει την πρόθεσή μου να κινηθώ σ’ ένα ευρύ στυλιστικό φάσμα. Στόχος μου από την αρχή ήταν να μην περιοριστώ στο ρόλο του συνθέτη αλλά να συμμετάσχω επίσης ως εκτελεστής και αυτοσχεδιαστής. Έτσι είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τους μουσικούς στη φάση της εκτέλεσης και να προσθέσω τα δικά μου σχόλια.
Αρκετές φορές αισθάνθηκα ότι όλη αυτή η διαδικασία του διαλόγου ήταν σαν να καλούσα φίλους για να δούμε και να σχολιάσουμε μαζί κάποιες φωτογραφίες. Φωτογραφίες που αφορούσαν τη ζωή μου, το παρελθόν μου. Ζητούσα τα σχόλιά τους, τη δική τους ερμηνεία και διαφορετική ματιά, που ήταν συχνά πολύ ενδιαφέρουσα. Τα σχόλιά τους με ενέπνεαν να απαντήσω με δικά μου κι έτσι το υλικό –η φωτογραφία- μας έδινε τη δυνατότητα να πάμε κάπου πολύ πιο μακριά απ’ ότι αρχικά μπορούσαμε να προβλέψουμε.
Προσπάθησα να τους δείξω διαφορετικές κατηγορίες φωτογραφιών, γιατί η φιλία μας μου έδινε τη δυνατότητα να μαντεύω σ’ ένα βαθμό, τι ευαισθητοποιούσε τον καθένα και ποιο ήταν το πεδίο στο οποίο θα μπορούσαμε να έχουμε έναν πραγματικό δημιουργικό διάλογο. Το ζητούμενο ήταν να σεβαστώ και να αξιοποιήσω την προσωπικότητα των μουσικών αλλά συγχρόνως να παραμείνω ο εαυτός μου, όπως ίσως θα μπορούσε να τον δει κάποιος κάτω από διαφορετικές οπτικές γωνίες, σε όψεις που είναι διαφορετικές αλλά όλες αληθινές και αυθεντικές».
Η έκδοση είναι δίγλωσση.
www.vangeliskatsoulis.gr
Διαβάστε επίσης
