BLACK BETTY – Ram Jam
BLACK BETTY – Ram Jam
Oh Black Betty, Bam-A-lam (x2)
Black Betty had a child, Bam-A-lam
The damn thing gone wild, bam-A-lam
Said weren’t none of mine, bam-A-lam
The damn thing gone blind, bam-A-lam
I said oh Black Betty, bam-A-lam
Whoa Black Betty, bam-BA-lam
Whoa Black Betty, bam-BA-lam (x2)
She really gets me high, bam-BA-lam
You know that’s no lie, bam-BA-lam
She’s so rock steady, bam-BA-lam
And she’s always ready, bam-BA-lam
Whoa Black Betty, bam-BA-lam (x2)
Whoa Black Betty, bam-BA-lam (x2)
She’s from Birmingham, bam-BA-lam
Way down in Alabama, bam-BA-lam
Well she’s shakin’ that thing, bam-BA-lam
Boy she makes me sing, Bam-BA-lam
Whoa Black Betty, Bam-BA-lam (x2)
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο τραγουδούσαν οι εργάτες την ώρα της δουλειάς για να περνάει η ώρα. Οι στίχοι του μιλάνε για μία μαύρη γυναίκα από την Αλαμπάμα που έχει ένα «άγριο» παιδί. Όμως η προέλευση και το νόημα των στίχων αποτελούν ακόμα αντικείμενο έρευνας και συζητήσεων.
Έχουν ακουστεί διάφορες εκδοχές για την ταυτότητα της «Black Betty». Κάποιοι μιλάνε για μία μαύρη τραγουδίστρια που λεγόταν Betty, η οποία στις αρχές της δεκαετίας του 1940 είχε γίνει τοπικός θρύλος τραγουδώντας στα μπαρ της Αλαμπάμα. Κάποιοι άλλοι λένε ότι δεν πρόκειται για γυναίκα αλλά για ναρκωτικό, κάποιοι άλλοι ότι πρόκειται για ένα μαύρο αυτοκίνητο που το φωνάζανε «Black Betty», ενώ άλλοι λένε ότι «Betty» αποκαλούσαν οι εργάτες το μαστίγιο και γι’ αυτό θεωρείται τραγούδι της εργατιάς.
Μία άλλη εκδοχή θέλει το τραγούδι να προέρχεται από ένα εμβατήριο του 18ου ή 19ου αιώνα που μιλούσε για ένα όπλο, μάλλον μουσκέτο με μαύρο κοντάκι, και ότι τα «Bam-BA-lam» αποτελούν ηχητική απομίμηση των πυροβολισμών. Λέγεται ότι εκείνη την εποχή οι στρατιώτες άκουγαν συχνά την εντολή να «αγκαλιάσουν την Black Betty». Αυτή η ερμηνεία έχει πολλές πιθανότητες να είναι σωστή, δεδομένου ότι τα καινούργια τουφέκια (πιθανότατα το «παιδί» του τραγουδιού) λέγονταν Brown Bess, εξαιτίας του άβαφτου ξύλου καρυδιάς από το οποίο ήταν φτιαγμένο το κοντάκι. Με τον καιρό το κοντάκι, κι αφού οι στρατιώτες το έβαφαν με λούστρο για να συντηρηθεί το ξύλο, έπαιρνε σκούρο χρώμα και πλέον το Brown Bess γινόταν… Black Betty.
Μία ακόμα παλαιότερη ερμηνεία του «Black Betty» συναντάται στο «Λεξικό του Πότη» («The Drinker’s Dictionary») που δημοσίευσε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος στην εφημερίδα Pennsylvania Gazette τον Ιανουάριο του 1737. Το λεξικό περιείχε 228 φράσεις που αφορούσαν το μεθύσι, εκ των οποίων μία φράση ήταν «He’s Kiss’d black Betty». Στα επόμενα χρόνια, τουλάχιστον από το 1827, οι Αμερικάνοι αποκαλούσαν «Black Betty» το μπουκάλι που περιείχε οινοπνευματώδες ποτό.
Ο David Hackett Fischer, καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου Brandeis στη Μασαχουσέτη, στο βιβλίο «Albion’s Seed: Four British Folkways In America» (Oxford University Press, 1989) δηλώνει ότι το «Black Betty» ήταν ένας κοινός όρος για το μπουκάλι ουίσκι στις παραμεθόριες περιοχές της βόρειας Αγγλίας / νότιας Σκωτίας και αργότερα στις επαρχίες των ανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών.
Τέλος, υπάρχει καταγεγραμμένος και ο όρος «Black Betty» που χρησιμοποιούσαν οι φυλακισμένοι όταν αναφερόντουσαν στα μεταφορικά μέσα μεταγωγής που χρησιμοποιούσε η αστυνομία (γνωστότερα όμως ως «Black Maria»).
Το 1933 ο μουσικολόγος John Lomax μαζί με τον γιο του, Alan Lomax, στο πλαίσιο της έρευνάς τους για την καταγραφή όλων των αμερικανικών folk τραγουδιών, ηχογράφησαν για πρώτη φορά το «Black Betty» στις φυλακές Sugarland του Τέξας με τη φωνή ενός κατάδικου ονόματι James Baker, γνωστός και ως «Σιδεροκέφαλος». Οι John και Alan Lomax, οι οποίοι έκαναν την έρευνά τους για λογαριασμό της Βιβλιοθήκης του Αμερικανικού Κογκρέσου, ηχογράφησαν και άλλες εκτελέσεις του «Black Betty» το 1934, το 1936 και το 1939.
Η πρώτη ηχογράφηση του «Black Betty» που έγινε για εμπορικούς σκοπούς έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη το 1939. Ο folk τραγουδιστής Leadbelly (Huddie William Ledbetter) ηχογράφησε στο δίσκο 78 στροφών («Negro Sinful Songs») μία a cappella εκτέλεση του «Black Betty», ως μέρος ενός medley που περιείχε άλλα δύο τραγούδια εργασίας, το «Looky Looky Yonder» και το «Yellow Woman’s Doorbells». Ο Leadbelly είχε μακρά συνεργασία με τους Lomax ενώ κι ο ίδιος πέρασε κάποιο χρόνο στις φυλακές. Η εκτέλεσή του στο «Black Betty» είναι αυτή που έκανε το τραγούδι γνωστό στο κοινό, ενώ πιστώθηκε και ως ο δημιουργός του τραγουδιού παρόλο που αυτό προϋπήρχε.
http://www.youtube.com/watch?v=sYrK464nIeY
Την ίδια χρονιά, το τραγούδι ερμήνευσε και ο Mose Platt.
Από κει και μετά οι περισσότερες εκτελέσεις που ακολούθησαν συμπεριελάμβαναν και κιθάρα. Μεταξύ αυτών και τρεις ηχογραφήσεις του 1964: μία με την Odetta Holmes που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Odetta Sings Of Many Things», μία με τον Alan Lomax που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Texas Folk Songs» (κυκλοφόρησε σε CD το 1995), και μία με τους Koerner, Ray & Glover που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Lots More Blues, Rags And Hollers».
Το 1972 οι Manfred Mann’s Earth Band ηχογράφησαν το τραγούδι ζωντανά για τις ανάγκες της εκπομπής του BBC «John Peel’s In Concert».
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο κιθαρίστας Bill Bartlett, πρώην μέλος των Lemon Pipers, σχημάτισε τους Starstruck. Τον καιρό που ήταν στους Startruck πήρε το διάρκειας μόλις 59 δευτερολέπτων «Black Betty» του Lead Belly, έγραψε τη μουσική, ενορχήστρωσε το τραγούδι, το ηχογράφησε, και το κυκλοφόρησε το 1976 με την εταιρία του συγκροτήματος, ονόματι TruckStar.
Το «Black Betty» των Starstruck γνώρισε επιτυχία τοπικής εμβέλειας αλλά αρκετή ώστε να τραβήξει την προσοχή της Super K Productions των παραγωγών Jeffrey Katz και Jerry Kasenetz.
Οι Jeffrey Katz και Jerry Kasenetz, ήταν από τους μάστορες της bubblegum pop κάνοντας παραγωγές για συγκροτήματα όπως οι Ohio Express και οι 1910 Fruitgum Company. Αυτοί οι παραγωγοί είχαν την ιδέα να σχηματίσουν ένα συγκρότημα, το οποίο θα πλαισίωνε τον Bill Bartlett, και το οποίο ονομάστηκε Ram Jam.
Το 1977 το «Black Betty» επανακυκλοφόρησε υπό το όνομα των Ram Jam και την ετικέτα της Epic Records. Στην πραγματικότητα όμως η ηχογράφηση που κυκλοφόρησε ήταν εκείνη των Starstruck (!), δηλαδή με τον Bill Bartlett στη βασική κιθάρα και στα φωνητικά, τον Tom Kurtz στη ρυθμική κιθάρα, τον David Goldfllies στο μπάσο, και τον David Fleeman στα drums.
Αντιθέτως, τα υπόλοιπα τραγούδια που συμπλήρωσαν τον πρώτο δίσκο των Ram Jam παίχτηκαν από τα μέλη των Ram Jam, που ήταν ο Bill Bartlett (κιθάρα), ο Pete Charles (drums), ο Myke Scavone (βασικός τραγουδιστής) και ο Howie Arthur Blauvelt (μπάσο).
Από μουσικής άποψης η εκτέλεση των Ram Jam (που όπως είπαμε ήτανε των Starstruck) χαρακτηρίζεται από το δυναμικό beat και τον επιθετικό rock ρυθμό δημιουργώντας έτσι ένα τραγούδι από αυτά που κάνουν την καρδιά να χτυπάει γρηγορότερα.
Αν και οι στίχοι είναι μάλλον συνηθισμένοι για τα δεδομένα ενός τραγουδιού folk/blues, οι Ram Jam δέχθηκαν έντονη κριτική από ομάδες υποστήριξης πολιτικών δικαιωμάτων που τους κατηγόρησαν για ασέβεια προς τις μαύρες γυναίκες. Μάλιστα η Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Εγχρώμων (NAACP) και το Συμβούλιο για τη Φυλετική Ισότητα κάλεσε τον κόσμο να μποϊκοτάρει το τραγούδι.
Εντούτοις, το «Black Betty» γνώρισε μεγάλη επιτυχία και όπως αποδείχθηκε ήταν κι η μοναδική των βραχύβιων Ram Jam.
Το single έφτασε στο Νο 7 της Μεγάλης Βρετανίας και στο Νο 18 των Η.Π.Α. Επίσης έγινε Νο 4 στην Ολλανδία ενώ μπήκε και στο Top 10 της Αυστραλίας.
Το 1989, το «Black Betty» επανακυκλοφόρησε σε single και maxi single, που περιελάμβανε τρεις εκδοχές (Rough ‘n’ Ready Remix, Original Version και Rough ‘n’ Ready Remix Edit). Το single έφτασε στο Νο 13 της Μεγάλης Βρετανίας και στο Νο 17 της Αυστραλίας.
Το 1994 κυκλοφόρησε ένα 12” dance remix του Ben Liebrand, το οποίο περιέχει 4 εκτελέσεις του τραγουδιού (Rough’n Ready Remix, Rough’n Ready Remix Edit, Version Courte και Version Album) ενώ αργότερα κυκλοφόρησαν και άλλα remix (The Mobb Remix, Disco Mix κ.α.) μεταξύ των οποίων και ένα του DJ Fac με τίτλο «Black Betty in Ensenada (Adam Freeland vs. Ram Jam)».
Άλλες εκτελέσεις
Το 1986 ο Nick Cave ηχογράφησε με τους Bad Seeds μία a cappella εκτέλεση του τραγουδιού, στην οποία το ρυθμό δίνει το χτύπημα σε μια κιθάρα. Η εκτέλεσή του, η οποία είναι πιο κοντά στο blues απ’ ότι η εκτέλεση των Ram Jam, περιλαμβάνεται στο δίσκο «Kicking Against The Pricks» (μόνο στην έκδοση που κυκλοφόρησε σε CD).
Το 1987 οι Stag κυκλοφόρησαν σε single μία εκτέλεση του «Black Betty», σε παραγωγή των Kalle Trapp και Rolf Kohler.
Το 1989 το γερμανικό progressive/thrash metal συγκρότημα Mekong Delta ηχογράφησε μία εκτέλεση του «Black Betty», η οποία περιλαμβάνεται στο maxi single «Toccata» ενώ την ίδια χρονιά μέρος της εκτέλεσης των Ram Jam χρησιμοποίησε ο Tone Loc στο «Funky Cold Medina».
Το 1992 οι Electric Boys κυκλοφόρησαν σε single μία εκτέλεση, η οποία αργότερα συμπεριλήφθηκε και στο άλμπουμ «Freewheelin’» (1994).
Επίσης το 1992 ο Hank Shocklee της ομάδας παραγωγών The Bomb Squad χρησιμοποίησε μέρος του «Black Betty» για το remix του «Pain Lies On The Riverside» των Live, το οποίο κυκλοφόρησε τελικά το 1997.
Το 2001 οι Candy Snatchers κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο EP «Takin’ A Ride».
Το 2002 ο Tom Jones κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Black Betty», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Mr. Tom Jones». Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο Νο 50 της Μεγάλης Βρετανίας.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε η συλλογή «Sucking The ’70s», όπου περιλαμβάνεται μία εκτέλεση του τραγουδιού από τους Throttlerod.
Το 2003, οι Fleetwood Mac συμπεριέλαβαν στο δίσκο «Say You Will» το τραγούδι «Murrow Turning Over In His Grave», το οποίο έγραψε ο Lindsey Buckingham επιτιθέμενος στα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης. Στο ρεφρέν του τραγουδιού, ο Buckingham χρησιμοποιεί το στίχο «Ed Murrow had a child the damn thing went wild» αντικαθιστώντας δηλαδή τη Black Betty με τον Αμερικανό δημοσιογράφο Ed Murrow.
Το Μάιο του 2004 το αυστραλέζικο συγκρότημα Spiderbait κυκλοφόρησε το «Black Betty» ως το πρώτο του single. Το τραγούδι ανέβηκε στο Νο 1 της Αυστραλίας, όπου παρέμεινε για τρεις εβδομάδες, και έγινε δύο φορές πλατινένιο. Μάλιστα ήταν το τρίτο σε πωλήσεις single στην Αυστραλία το 2004. Η εκτέλεση αυτή συμπεριλήφθηκε και στο album των Spiderbait «Tonight Alright» που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.
Το 2005 οι Pumpjack κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Triple Platinum».
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και μία εκτέλεση από τους Tony C. and The Truth.
Το 2006 ο Meat Loaf κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία βρίσκεται στο single «It’s All Coming Back To Me Now».
Την ίδια χρονιά, ο Joe Brown συμπεριέλαβε το τραγούδι στο δίσκο «Down To Earth» ενώ οι Ying Yang Twins στο τραγούδι «Dangerous» χρησιμοποίησαν δείγμα από την εκτέλεση των Ram Jam.
Το 2007 οι Soil κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στην επανέκδοση του δίσκου «Throttle Junkies» (ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά το 1999 χωρίς να περιλαμβάνει το «Black Betty»).
Το 2008 ο Χρήστος Δάντης ερμήνευσε ζωντανά το τραγούδι στα Mad Secret Concerts.
Την ίδια χρονιά οι Ministry κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Cover Up».
Το 2011 οι Jon Spencer Blues Explosion και οι Melvins κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση του «Black Betty» σε single.
Την ίδια χρονιά o Darryl McDaniels ερμήνευσε ζωντανά το τραγούδι σε κάποιες εμφανίσεις του.
Ο ηθοποιός Βασίλης Χαραλαμπόπουλος χρησιμοποίησε το «Black Betty» ως ήχο κλήσης στο κινητό του και μάλιστα από το τραγούδι αυτό εμπνεύστηκε το σενάριο της ταινίας «Bank Bang». Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Σινεμά (τεύχος 206, Δεκέμβριος 2008) είπε συγκεκριμένα:
– Ακούγοντας μια μέρα το «Black Betty» των Ram Jam, μου ήρθε η πρώτη σκηνή της ταινίας. Μια ληστεία τραπέζης στημένη πάνω στον ρυθμό και τα κλισέ των αμερικανικών γκανγκστερικών ταινιών, αλλά, φυσικά, με άλλο αποτέλεσμα. Γιατί εδώ είναι Ελλάδα και στην Ελλάδα δεν θα συνέβαιναν ποτέ έτσι τα πράγματα. Σκέφτηκα ότι θα είχε πλάκα να ξεκινήσει ο θεατής να βλέπει κάτι που αναγνωρίζει από κλασικές σεκάνς ληστειών και τελικά να ζήσει την ελληνική ανατροπή. Μέσα από αυτή τη σκηνή άρχισα να χτίζω χαρακτήρες. Τι θα ήταν στην Ελλάδα αυτοί οι άνθρωποι; Ποιος θα ήταν ο περίγυρός τους; Το ειρωνικό είναι ότι το τραγούδι δεν ακούγεται τελικά στην ταινία. Δεν το χρησιμοποίησα. Τα πράγματα πήραν άλλη τροπή και το τραγούδι δεν κολλούσε.
Σε άλλη συνέντευξη, στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» (αριθμός φύλλου 207, Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009) ρωτήθηκε:
Δημοσιογράφος: Διάβασα ότι αφορμή για το σενάριο του «Bank Bang» ήταν το τραγούδι «Black Betty». Υπάρχει κάποια σύνδεση που δεν τη βλέπω;
– Καμία απολύτως, απλώς όταν ακούω μουσική φτιάχνω διάφορες εικόνες. Έτσι, όταν άκουσα αυτό το τραγούδι μού ‘ρθε η σκηνή κάποιων άσχετων που ετοιμάζονται να ληστέψουν μια τράπεζα και πάνω σ’ αυτό χτίστηκε όλο το υπόλοιπο.
Το «Black Betty» χρησιμοποιήθηκε στις παρακάτω κινηματογραφικές ταινίες: «Shanty Tramp» (1967), «Τρελές Περιπολίες» (Super Troopers, 2001), «Blow» (2001, στη σκηνή που ο Johnny Depp εμφανίζεται στο αεροδρόμιο του Miami), «Κουνγκ Πόου: Οι Οργισμένες Γροθιές» (Kung Pow: Enter The Fist, 2002, στη σκηνή που ο κύριος χαρακτήρας παλεύει με τον κακοποιό), «Βασικός Στόχος» (Basic, 2003, σε εκτέλεση των Player), «Σκάσε Και Κολύμπα» (Without A Paddle», 2004), «The Dukes Of Hazzard» (2005, στην εκτέλεση των Ram Jam αν και στο τρέιλερ χρησιμοποιήθηκε η εκτέλεση των Spiderbait), «Miss… Με Το Ζόρι 2: Κυκλοφορεί Και Οπλοφορεί» (Miss Congeniality 2, 2005, στην εκτέλεση των Spiderbait), «Μάντεψε Ποιος» (Guess Who, 2005, με τους Spiderbait), «Ο Άρθουρ Και Οι Μινιμόις» (Arthur And The Invisibles, 2006, στην εκτέλεση των Ram Jam), «Χελωνονιντζάκια» (TMNT, 2007, στην εκτέλεση των Big City Rock), «Εκτός Εαυτού» (The Brave One, 2007, με τους Spiderbait), «Ο Τελευταίος Επιζών» (The Condemned, 2007, με τους Spiderbait), «Rex» (2008, στην εναρκτήρια σκηνή), «Οι Μπάτσοι Της Συμφοράς» (Cop Out, 2010, στη σκηνή που ένας χαρακτήρας προσπαθεί να αναρριχηθεί σ’ ένα κτίριο για να κάνει ληστεία), «Οι Επικίνδυνοι» (The Losers, 2010), «Κούρσα Θανάτου» (Death Race 2, 2011) καθώς και στο τρέιλερ της ταινίας «Άσος Στο Μανίκι» (Smokin’ Aces, 2007, με τους Spiderbait) και της ταινίας «Harold And Kumar 3» (2011).
Εκτός από τις παραπάνω κινηματογραφικές ταινίες, το τραγούδι ακούστηκε στο τρίτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς του MEGA «Ευτυχισμένοι Μαζί» (2007) καθώς και στις τηλεοπτικές σειρές «Η Τρελή Οικογένεια Του Μάλκολμ» (Malcolm In The Middle, 2004), «East Bound And Down» (2009), «FlashForward» (2010) και «The Defenders» , στις εκπομπές του MTV «Wildboyz» και «Viva La Bam», στα shows του NBC «Friday Night Lights» και «Το Όνομά Μου Είναι Ερλ» (My Name Is Earl, 2005), στην αυστραλέζικη δραματική σειρά «Underbelly» (2008), ενώ εμφανίστηκε και σε ένα σκετς στο show του BBC «Dry Your Eyes» με τη μορφή μιας καταραμένης μοτοσικλέτας. Τέλος τον Ιούλιο του 2008 ένα απόσπασμα του τραγουδιού ακούστηκε στο αμερικάνικο τηλεοπτικό show «So You Think You Can Dance» σε ένα από τα χορευτικά σόλο του Mark Kanemura.
Το «Black Betty» χρησιμοποιήθηκε επίσης στα video games «Spiderman», «Need For Speed: Underground 2» (στην εκτέλεση των Spiderbait), «Tony Hawk’s Underground», «Guitar Hero World Tour», «Battle Of The Bands», «2006 FIFA World Cup» και «Karaoke: Headbangers, vol.13» ενώ ακούστηκε και σε διαφήμιση του Toyota Hilux (Αυστραλία, 2005), του Mario Pinball Land της Nintendo, του Battlefield: Bad Company, των Smiths Chips, του Pac-Man World 2, του Volkswagen Beetle (2011, στην εκτέλεση των Jon Spencer Blues Explosion) και του show Kalgoolie Cops (Αυστραλία).
Ο Bob Dylan παρώδησε το «Black Betty» στο πειραματικό του μυθιστόρημα «Tarantula», που έγραψε το 1965-1966 και εκδόθηκε το 1971. Είναι προφανές, ως μεγάλος γνώστης της folk μουσικής, ότι γνώριζε το τραγούδι πριν την κυκλοφορία του από τους Ram Jam.
Ο Αμερικανός συγγραφέας Walter Mosley έγραψε μυθιστόρημα με τίτλο “Black Betty”, το οποίο εκδόθηκε το 1994.
Το «Black Betty» παίζεται σε διάφορα αθλητικά γεγονότα για να δώσει παλμό στο πλήθος. Το τραγούδι ακούγεται συχνά σε αγώνες baseball. Ο Mike Timlin το ζητούσε όταν αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο στα εντός έδρας παιχνίδια ενώ οι Ian Kinsler και Darin Erstad έκαναν την είσοδό τους υπό τη μουσική του «Black Betty». Το τραγούδι ακούγεται συχνά και στο Yankee Stadium της Νέας Υόρκης. Επίσης, οι New York Mets το χρησιμοποιούσαν για τα δικά τους ραδιοφωνικά shows πριν και μετά τους αγώνες.
Ο Ιάπωνας παλαιστής Togi Makabe και οι Αμερικανοί Adam Pearce και Jesse Lennox χρησιμοποίησαν το τραγούδι για τις εισόδους τους στα ρινγκ.
Η ABN Amro ονόμασε Black Betty το σκάφος με το οποίο κέρδισε το Volvo Ocean Race 05/06, τον κορυφαίο ιστιοπλοϊκό αγώνα στον κόσμο.
Οι Kansas City Chiefs, ομάδα του αμερικάνικου ποδοσφαίρου, παίζουν το «Black Betty» πριν από κάθε λάκτισμα στα εντός έδρας παιχνίδια τους στο Arrowhead Stadium. Η καναδέζικη ομάδα Calgary Stampeders έχει μία Black Betty Day κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Εκείνη την ημέρα το τραγούδι παίζεται συνέχεια στα αποδυτήρια και στο γήπεδο. Το 2010 ακούστηκαν επτά διαφορετικές εκτελέσεις του τραγουδιού.
Η ομάδα αυτοκινήτου Α1 GP της Νέας Ζηλανδίας χρησιμοποίησε μία τροποποιημένη εκδοχή του «Black Betty», με όνομα «Black Beauty», ως το τραγούδι του αγωνιστικού της αυτοκινήτου.
Ο Σκωτσέζος παίκτης του μπιλιάρδου Stephen Maguire χρησιμοποίησε το τραγούδι κατά την είσοδό του στο World Open του 2010.
Ο Cam Neely, πρώην επαγγελματίας παίκτης του χόκεϊ επί πάγου, άκουγε πάντα μία φορά το τραγούδι πριν από κάθε παιχνίδι, ως μέρος ενός προληπτικού τελετουργικού. Αλλά και οι ομάδες του χόκεϊ επί πάγου Carolina Hurricanes και New York Islanders χρησιμοποιούν το τραγούδι για να ξεσηκώσουν τους οπαδούς τους πριν από κάποιο μεγάλο αγώνα.
Η ομάδα χόκεϊ Wildcats του Πανεπιστημίου του New Hampshire συνήθιζε να χρησιμοποιεί το «Black Betty» κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης. Όμως, το 2006 η διοίκηση του Πανεπιστημίου απαγόρευσε να παίζεται το τραγούδι εξαιτίας παραπόνων που έλαβαν από αντιρατσιστικές οργανώσεις. Ο Marty Scarano, διευθυντής αθλητισμού του Πανεπιστημίου, εξήγησε τον λόγο που πάρθηκε αυτή η απόφαση:
– Το Πανεπιστήμιο του New Hampshire δεν πρόκειται να προβάλλει κάτι που προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα της κοινωνίας.
Αυτή η απόφαση βρήκε αντίθετους τους ίδιους τους φοιτητές του Πανεπιστημίου, οι οποίοι έσπευσαν να υποστηρίξουν το τραγούδι τυπώνοντας μπλούζες με τη φράση «Save Black Betty», δημιουργώντας ειδική ιστοσελίδα αλλά και ομάδα στο Facebook!
Οι φοιτητές κατηγόρησαν το Πανεπιστήμιο ότι προσπαθεί να είναι υπερβολικά politically correct και υποστήριξαν ότι το «Black Betty» είναι παραδοσιακό τραγούδι που έχει πορεία πολλών ετών και πρέπει να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Παρά τις ενέργειες των φοιτητών, το Πανεπιστήμιο αρνήθηκε να επανεξετάσει το θέμα.
Το 2008 άνοιξε στο New Jersey μία αλυσίδα bar με το όνομα “Black Betty Saloon”. Μία από τις πτυχές της αλυσίδας είναι ότι παίζονται διάφορες εκτελέσεις του “Black Betty”, στις οποίες χορεύουν οι σερβιτόρες.
Κωνσταντίνος Παυλικιάνης