BOOTYLICIOUS – Destiny’s Child | Η ιστορία του τραγουδιού

BOOTYLICIOUS – Destiny’s Child

Kelly, can you handle this?

Michelle, can you handle this?

Beyonce, can you handle this?

I don’t think they can handle this!

Barely move, we’ve arrived

Looking sexy, looking fly

Baddest chick, chick inside

DJ, jam tonight

Spotted me a tender thang

There you are, come on baby

Don’t you wanna dance with me

Can you handle, handle me

You gotta do much better if you gone dance with me tonight

You gotta work your jelly if you gone dance with me tonight

Read my lips carefully if you like what you see

Move, groove, prove you can hang with me

By the looks I got you shook up and scared of me

Hook up your seatbelt, it’s time for takeoff

I don’t think you ready for this jelly

I don’t think you ready for this jelly

I don’t think you ready for this

Cause my body too bootylicious for ya babe (x2)

Baby, can you handle this? (x3)

I don’t think you can handle this!

I’m about to break you off

H-town going hard

Lead my hips, slap my thighs

Swing my hair, square my eyes

Looking hot, smelling good

Grooving like I’m from the hood

Look over my shoulder, I blow you a kiss

Can you handle, handle this

(Chorus)

Move your body up and down (whoo!)

Make your booty touch the ground (whoo!)

I can’t help but wonder why (whoo!)

Is my vibe too vibealacious for you, babe

I shake my jelly at every chance

When I whip with my hips you slip into a trance

I’m hoping you can handle all this jelly that I have

Now let’s cut a rug while we scat some jazz

Chorus

Το τραγούδι μιλάει για μία γυναίκα με αυτοπεποίθηση, που χλευάζει έναν άντρα υπονοώντας ότι αυτός δεν είναι έτοιμος να την «χειριστεί», επειδή το σώμα της είναι πολύ… bootylicious (καλλίγραμμο, ηδονικό και… πλούσιο στα οπίσθια).

Ο τίτλος του τραγουδιού (συνδυασμός των λέξεων «booty» και «delicious») λέγεται ότι ήταν έμπνευση της Beyoncé Knowles, αν και η λέξη «bootylicious» είχε ήδη ακουστεί το 1992 από τον Snoop Dogg στο τραγούδι του Dr. Dre «Fuck Wit Dre Day (And Everybody’s Celebratin’)», όπου ο συμμετέχων Snoop Dogg ραπάρει λέγοντας «Your bark was loud, but your bite wasn’t vicious, and them rhymes you were kicking were quite bootylicious». Στο τραγούδι του Dr. Dre η λέξη «bootylicious» προσέδιδε αρνητικό χαρακτήρα και είχε εντελώς διαφορετική έννοια από αυτή που της προσέδωσε η Beyoncé Knowles. Η ίδια λέξη είχε ακουστεί και σ’ ένα επεισόδιο της κωμικής σειράς “A Different World” (1993) ενώ ήταν και το όνομα ενός στριπτιζάδικου στο παιχνίδι Duke Nukem: Time To Kill (1999).

Την ιδέα για το τραγούδι την πήρε η Beyoncé όταν άκουσε τα δυσάρεστα σχόλια των μέσων μαζικής ενημέρωσης για το βάρος της και το σώμα της. Ήθελε, λοιπόν, να γράψει ένα τραγούδι για να τιμήσει τις χυμώδεις και τροφαντές γυναίκες.

Η ιδέα αυτή άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά όταν η Beyoncé, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης προς την Ιαπωνία, άκουσε το «Edge Of Seventeen» (1982) της Stevie Nicks, το οποίο της έδωσε την εικόνα μιας τροφαντής και αισθησιακής γυναίκας. Η Beyoncé σκέφτηκε και τον στίχο «I don’t think you’re ready for this jelly», τον οποίο τον τραγούδησε στις υπόλοιπες Destiny’s Child ως αστείο, αλλά ο στίχος τούς άρεσε πολύ κι εκείνες επέμεναν να τον χρησιμοποιήσουν και στο τραγούδι.

Οι Destiny’s Child ισχυρίστηκαν ότι το «Bootylicious», παρά τον τίτλο του, είναι ένα καλαίσθητο τραγούδι που λέει στις γυναίκες ότι πρέπει να έχουν αυτοπεποίθηση και να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους ανεξάρτητα από την εμφάνισή τους.

Σε μία συνέντευξη που έδωσε η Kelly Rowland (Daily Mail, 04/01/2008), είπε:

– Είμαι περήφανη για όλα όσα κάναμε ως Destiny’s Child. Με τις Destiny’s Child δείξαμε ότι εμείς οι γυναίκες μπορούμε να είμαστε δυνατές και ότι δεν είμαστε μόνο τα σώματά μας. Κάποιοι σκέφτηκαν ότι το «Bootylicious» αναφέρεται στο να είμαστε σέξι, αλλά είχε να κάνει περισσότερο με το να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Αυτό το τραγούδι είναι από τα λίγα των Destiny’s Child, όπου τα βασικά φωνητικά τα κάνει η Kelly Rowland. Συγκεκριμένα, η Rowland ερμηνεύει δύο στροφές του τραγουδιού ενώ η Beyoncé Knowles ερμηνεύει μία.

Από μουσικής άποψης, το «Bootylicious» ανήκει στο χώρο της R&B/Hip Hop soul και έχει ένα μεσαίο tempo 104 bpm (beats per minute). Επίσης περιέχει το στακάτο κιθαριστικό riff από το «Edge Of Seventeen» της Stevie Nicks. Γι’ αυτό το λόγο η Stevie Nicks συμπεριλαμβάνεται στους δημιουργούς του τραγουδιού και μάλιστα η ίδια παίζει και το κιθαριστικό riff στην εισαγωγή του «Bootylicious» ενώ εμφανίζεται και στο video clip του τραγουδιού.

Στους δημιουργούς του τραγουδιού αναφέρονται, εκτός της Beyoncé Knowles και της Stevie Nicks, ο Falonte Moore, ο Frank Tai καθώς και ο μουσικός παραγωγός και τραγουδοποιός Rob Fusari. Ο Fusari έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας δισκογραφίας (Britney Spears, Will Smith, Gloria Gaynor κ.α.), ενώ είναι και ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη Lady Gaga.

Ο Rob Fusari ισχυρίστηκε ότι αυτός σκέφτηκε πρώτος να χρησιμοποιήσει μέρος από το “Edge of Seventeen” στο «Bootylicious» (αν και η αρχική του επιλογή ήταν να χρησιμοποιήσει sample από το “Eye Of The Tiger” των Survivor). Ο ίδιος δήλωσε στο Billboard:

– Είχα την ιδέα να κάνω ένα κομμάτι χρησιμοποιώντας το κιθαριστικό riff του κομματιού «Edge of Seventeen» της Stevie Nicks. Έβαλα το riff αυτούσιο στο κομμάτι, προσωρινά, και μετά θα έμπαινα στο studio να το παίξω ο ίδιος στην κιθάρα για να μην χάσω τα δικαιώματα. Είχα ζητήσει από τον πατέρα και manager της Beyoncé, Mathew, να με βάλει στο studio να το γράψω ο ίδιος, αλλά δεν με άφησε ποτέ. Το κομμάτι κυκλοφόρησε χωρίς το όνομά μου στα credits και αισθάνθηκα σαν να με είχαν κλέψει. Θυμάμαι που η Barbara Walters έπαιρνε συνέντευξη από την Beyoncé για το “Bootylicious”, και είπε στην Barbara για το πώς της ήρθε η ιδέα για το τραγούδι. Αυτό με πείραξε αρκετά ώστε έφτασα στο σημείο να τηλεφωνήσω στον Mathew και να τον ρωτήσω ένα απλό γιατί. Και μάλιστα αυτό που είχε να μου πει ήταν ότι ο κόσμος δεν θέλει να ξέρει κάποιον Rob Fusari, και να μην το πάρω προσωπικά, αλλά κάτι τέτοιο δεν πουλάει δίσκους. Αυτό που πουλάει τους δίσκους είναι να κάνεις τον κόσμο να πιστεύει ότι ο καλλιτέχνης τα κάνει όλα!

Πάντως στην πραγματικότητα η Beyoncé ανέφερε σε αρκετές συνεντεύξεις τη συμβολή του Rob Fusari στο τραγούδι και η ίδια ποτέ δεν έλαβε δικαιώματα για τη σύνθεση του τραγουδιού. Αντιθέτως πάντα δήλωνε ότι της παρέδωσαν έτοιμη τη μουσική.

Η ηχογράφηση του «Bootylicious» έγινε στα Sugarhill Studios στο Houston του Texas και στα Sound On Sound Studios της Νέας Υόρκης, ενώ η επιπρόσθετη επεξεργασία έγινε στα Middle Row Studios του Λονδίνου. Μηχανικός ήχου ανέλαβε ο Dan Workman και τη μίξη ο Tony Maserati με βοηθό τον Flip Osman.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε single στις 20 Μαΐου 2001 πρώτα στις Η.Π.Α., ενώ στον υπόλοιπο κόσμο κυκλοφόρησε τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, και γρήγορα εξελίχθηκε ως ο απόλυτος «Ύμνος εις τα γυναικεία οπίσθια»!

Στις 4 Αυγούστου ανέβηκε στο Νο 1 των Η.Π.Α. και έγινε το τέταρτο τραγούδι των Destiny’s Child που έφτασε στην κορυφή των αμερικάνικων charts.

Στη Μεγάλη Βρετανία ανέβηκε απευθείας στο Νο 2, πίσω από τη διασκευή του «Eternal Flame» των Atomic Kitten, πουλώντας πάνω από 169.000 αντίτυπα και επαναφέροντας το «Survivor» στην κορυφή των πωλήσεων στην κατηγορία των albums.

Το τραγούδι έγινε επίσης Νο 3 στην Ολλανδία, Νο 4 στη Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Ιαπωνία και Καναδά, Νο 5 στη Νορβηγία και Ιρλανδία, Νο 7 στο Βέλγιο, Νο 8 στη Σουηδία, Νο 11 στην Ελβετία και Φινλανδία, Νο 12 στη Δανία, Νο 14 στη Γαλλία, Νο 16 στην Ιταλία και τη Γερμανία, Νο 18 στην Ελλάδα και Νο 23 στην Αυστρία και την Αργεντινή.

Η επιτυχία του «Bootylicious» ήταν τόσο μεγάλη που ακόμα κι η Kelly Rowland, που έκανε τα βασικά φωνητικά στο τραγούδι, το βαρέθηκε! Η ίδια δήλωσε ότι το έχει ακούσει τόσες πολλές φορές στα μαγαζιά ή στο αεροδρόμιο, που γι’ αυτήν έχει γίνει το πιο ενοχλητικό τραγούδι του συγκροτήματος!

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η επιτυχία ήρθε αφού έκαναν την εμφάνισή τους μη λιπόσαρκες stars, όπως η Jennifer Lopez, η Beyoncé και αργότερα η Kim Kardashian. Ήταν μία εποχή όπου στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπήρχε μία αντίληψη ότι η εμφάνιση αυτού του τύπου γυναίκας αποκαθιστούσε στην εκτίμηση του κοινού τις μέχρι τότε (παραμελημένες;) γυναίκες με τα μεγάλα οπίσθια και τα τροφαντά μπούτια, όπως είναι οι Ισπανίδες, οι Αφροαμερικάνες, και οι γυναίκες από τη Μέση Ανατολή.

Ο νεολογισμός της λέξης «bootylicious» έγινε ευρέως αποδεκτός ως μέρος της αφροαμερικανικής pop κουλτούρας, γεγονός που οδήγησε στην ένταξη της λέξης στην αγγλική γλώσσα. Έτσι το 2004 ο όρος «bootylicious» προστέθηκε στο Oxford English Dictionary! Σε μία συνέντευξή της η Beyoncé είπε σχετικά:

– Δεν αισθάνομαι πολύ περήφανη γι’ αυτό. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω! Είναι στο λεξικό, είναι τρελό! Έγραψα το τραγούδι, αλλά θα μπορούσα να έχω σκεφτεί μια άλλη λέξη αν αυτή επρόκειτο να μπει στα λεξικά. Δεν ξέρω τι λέει στο λεξικό, αλλά η δική μου ερμηνεία για το bootylicious είναι κάτι όμορφο, γενναιόδωρο και εύκαμπτο. Όμως πραγματικά εύχομαι να είχα δημιουργήσει μία άλλη λέξη, χωρίς να έχει μέσα το «booty».

Το μουσικό βίντεο του «Bootylicious», το οποίο σκηνοθέτησε ο Matthew Rolston, δείχνει τις Destiny’s Child να εκτελούν χορευτικές κινήσεις από το διάσημο «Billie Jean», όπως το παρουσίασε το 1983 ο Michael Jackson στο Motown 25: Yesterday, Today, Forever. Μέρη της χορογραφίας περιλαμβάνουν κινήσεις και από άλλα βίντεο του Michael Jackson, όπως το «Thriller», το «Beat It», το «Bad», το «The Way You Make Me Feel» καθώς και από κάποιες ζωντανές παραστάσεις του «They Don’t Care About Us».

Καθώς το συγκρότημα χορεύει, τα μέλη εμφανίζονται με διαφορετικά ρούχα ενώ παρεμβάλλονται και εικόνες από μία χορευτική ομάδα που αποτελείται μόνο από άντρες.

Εκτός από τη Stevie Nicks, η οποία εμφανίζεται στην αρχή του βίντεο, κάνει ένα σύντομο πέρασμα και η αδερφή της Beyoncé, Solange Knowles.

Το FHM Magazine κατέταξε το βίντεο του «Bootylicious» στο Νο 22 των πιο καυτών video-clips.

Τόσο το τραγούδι όσο και το βίντεο προκάλεσαν αρκετές συζητήσεις για το θέμα τους. Σε μία εποχή όπου η εφηβική pop έσπρωχνε όλο και περισσότερο τα όρια της θηλυκής σεξουαλικότητας και η λέξη «bootylicious» σήμαινε στο νεανικό κοινό ότι έχεις μεγάλο πισινό, τα μέλη των Destiny’s Child είδαν τον εαυτό τους ως μοντέλα και απαιτούσαν διασκέδαση όλο και πιο… «χαμηλά». Κι ενώ οι στίχοι δίνουν το μήνυμα στις γυναίκες να έχουν εμπιστοσύνη στην εικόνα του σώματός τους, το μουσικό βίντεο υπαινίσσεται πολλά περισσότερα καθώς σ’ αυτό απεικονίζονται οι Destiny’s Child φορώντας εφαρμοστά ρούχα και μπόλικο make-up, και επιδιδόμενες σε σεξουαλικά υπαινικτικούς χορούς, ενώ ο φακός προβάλει ακόμα και σε πρώτο πλάνο τους γλουτούς των χορευτών. Ναι μεν στο βίντεο χορεύουν και δύο παχουλές γυναίκες, αλλά σίγουρα υπάρχει απόκλιση μεταξύ των οπτικών και των στιχουργικών μηνυμάτων του τραγουδιού.

Το βίντεο περιλαμβάνεται στη βρετανική και γαλλική έκδοση του single καθώς και στην DualDisc έκδοση του άλμπουμ “#1’s” (2005).

Τον Ιούνιο του 2001, οι Destiny’s Child ερμήνευσαν το «Bootylicious» στη Philadelphia, στο ημίχρονο του τέταρτου αγώνα του τελικού του NBA μεταξύ των Philadelphia 76ers και των Los Angeles Lakers. Μετά την εμφάνισή τους, οι οπαδοί γιουχάρισαν το συγκρότημα (!) καθώς ήταν στεναχωρημένοι από την έκβαση του αγώνα (ο αγώνας έληξε με νίκη των Los Angeles Lakers με 86-100).

Λίγες μέρες αργότερα, οι Destiny’s Child άνοιξαν στο Las Vegas τα πρώτα ετήσια BET Awards τραγουδώντας το “Bootylicious”.

Τον Σεπτέμβριο του 2001, οι Destiny’s Child ερμήνευσαν το τραγούδι στη συναυλία που δόθηκε προς τιμήν του Michael Jackson, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης. Η επιλογή αυτή έγινε επειδή ο Michael Jackson ήτανε φαν τόσο των Destiny’s Child όσο και του «Bootylicious».

Οι Destiny’s Child κατάλαβαν πως ο Michael Jackson ήταν φαν τους, από το γεγονός ότι ο ίδιος τραγούδησε το «Bootylicious» μπροστά τους! Η Kelly Rowland είπε χαρακτηριστικά:

– Εμφανίστηκε μπροστά μας τραγουδώντας τους στίχους του «Bootylicious»! Εμείς απλά στεκόμασταν εκεί άφωνες, με ανοιχτό το στόμα από το σοκ!

Στην εμφάνισή τους στο Madison Square Garden, τα μέλη των Destiny’s Child επιδόθηκαν σε χορευτικές κινήσεις του «βασιλιά της pop». Μάλιστα στην τηλεοπτική εκπομπή του MTV «Making The Video», πριν την πρώτη προβολή του βίντεο του τραγουδιού, οι Destiny’s Child αφιερώσανε το βίντεο στον Michael Jackson ενώ φοράγανε ρούχα στο στυλ του, συμπεριλαμβάνοντας και το μονό γάντι.

Την επιτυχία του «Bootylicious» ακολούθησε μία σειρά από πολλά και διαφορετικά remix. Έτσι, εκτός από την album version, κυκλοφόρησαν επισήμως και τα εξής: Album Instrumental, Album A Cappella, Big Boyz Remix, Big Boyz Remix Instrumental, Ed Case Refix (γνωστό και ως Case Remix), Freeform Reform (γνωστό και ως Freeform Five Remix), Love Destiny Version, M&J’s Jelly Remix, Richard Vission’s Club Mix, Richard Vission’s D.J. Dub, Richard Vission’s V-Quest Remix, Richard Vission’s Edit, Rockwilder Remix, Rockwilder Remix Instrumental, Rockwilder Remix A Cappella και Radio Edit. Εκτός από τα παραπάνω, κυκλοφόρησαν και πολλά ανεπίσημα remix (Transient Mix, Ultimix Remix, UK Mix, Groove Chronicles Remix κ.α.).

Από τα παραπάνω remix το πιο αξιοσημείωτο είναι αυτό του Rockwilder, σε στυλ hip-hop, όπου συμμετέχει και η Missy Elliott. Αυτή η πολύ ωραία εκτέλεση συνοδεύτηκε και από ένα μουσικό βίντεο, όπου η Beyoncé φοράει μία ζώνη η οποία έχει λανθασμένα γραμμένη τη λέξη «Bootyliciuos». Το remix περιλαμβάνεται στο άλμπουμ των Destiny’s Child «This Is A Remix», που κυκλοφόρησε το 2002, ενώ το βίντεο περιλαμβάνεται στο single “Emotion Bootylicious Survivor – The Urban Remixes”.

Ένα remix με τίτλο «Bootystition» συνδύασε τα φωνητικά του «Bootylicious» με τη μουσική του «Superstition» του Steve Wonder ενώ το 2003 το βελγικό δίδυμο των Soulwax έκανε ένα συνδυασμό του «Bootylicious» με το «Smells Like Teen Spirit» των Nirvana δημιουργώντας το… «Smells Like Teen Booty»! Σ’ αυτό το remix, τα R&B φωνητικά του τραγουδιού έχουν συνδυαστεί με την grunge ροκ μουσική των Nirvana, δημιουργώντας ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα μπασταρδεμένης pop, όπου φαινομενικά ασυμβίβαστα τραγούδια μιξάρονται μεταξύ τους.

Τον Σεπτέμβριο του 2006 η Fergie (τραγουδίστρια των Black Eyed Peas) κυκλοφόρησε το εντυπωσιακό «Fergalicious», το οποίο έχει έντονες πινελιές από το «Bootylicious». Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «The Dutchess».

Την ίδια χρονιά, στο πλαίσιο της ραδιοφωνικής εκπομπής «Live Lounge» του BBC 1, οι Keane ερμήνευσαν ένα medley με τίτλο «Dirrtylicious», το οποίο συνδύαζε το «Bootylicious» των Destiny’s Child και το «Dirrty» της Christina Aguilera. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε αργότερα στο άλμπουμ «Radio 1’s Live Lounge – Volume 2», που κυκλοφόρησε το 1987.

Το Νοέμβριο του 2009 η Jane Addams Girls Choir κυκλοφόρησε σε single μία ξεσηκωτική εκτέλεση του «Bootylicious», η οποία ακούστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Glee».

Το «Bootylicious» συμπεριλήφθηκε επίσης στο soundtrack της ταινίας «Carmen» (2003) καθώς και στο «Sex And The City: Music from and inspired by the TV series» (2004), ενώ μία ζωντανή εκτέλεση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στο «The Beyoncé Experience Live», που κυκλοφόρησε σε Blu-ray το 2008.

Τέλος, η Tina Knowles, μητέρα της Beyoncé, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Destiny’s Style: Bootylicious Fashion, Beauty And Lifestyle Secrets From Destiny’s Child», το οποίο εκδόθηκε το 2002, και περιγράφει το πώς η μόδα επηρέασε την επιτυχία των Destiny’s Child.

Το Σεπτέμβριο του 2011, το τηλεοπτικό κανάλι VH1 κατέταξε το τραγούδι στο Νο 19 των 100 καλύτερων τραγουδιών της δεκαετίας του 2000.

Κείμενο-έρευνα: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης