Ήταν Σάββατο, 16 Μαρτίου όταν έμαθα πως σε λίγες μέρες παρουσιάζομαι στο σώμα πυροβολικού στην Θήβα. Αναμφίβολα το σοκ ήταν μεγάλο αφού πέρα από τις περισσότερες μου δραστηριότητες που θα έπρεπε να αφήσω στην άκρη, θα έπρεπε να μπω και σε διαδικασία σκέψης για το τι θα μπορούσα να κάνω με το Χωριό, το οποίο ήταν πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Μετά από επικοινωνία με το… «μεγάλο αφεντικό», η απόφαση ήταν πως κάποιος θα έπρεπε να με αντικαταστήσει για να μπορέσει η στήλη μας να μείνει ζωντανή.
Τότε ο πρώτος άνθρωπος που ήρθε στο μυαλό μου για να επωμιστεί αυτήν την ευθύνη ήταν ο Μύστης. Το… «μοναχοπαίδι» μου όφειλε να πάει σε καλά χέρια και εκείνα του Μάνου έμοιαζαν ως η ιδανικότερη λύση. Μέσα σε δευτερόλεπτα ο κύριος είπε το Ο.Κ. και εδώ και 8 μήνες «χτύπαγε» ακατάπαυστα με κείμενα από την αγαπημένη σας στήλη.
Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε, η μαμά πατρίδα με έφερε και πάλι στην Ελλάδα (πως τα κατάφερα και πήγα Κύπρο, ένας… θεός ξέρει) και επιτέλους ξαναβρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να φτιάχνω και πάλι το Χωριό. Τα χαρμόσυνα γεγονότα έδεσαν σούπερ με τα κομμάτια που θα σας παρουσιάσω, αφού οι περισσότεροι είναι παλιά καλά μου φιλαράκια που λες και γνώριζαν πως θα γράψω εγώ το νέο επεισόδιο και μας έφτιαξαν την ψυχολογία με τα τραγούδια τους.
Ξεκινάμε λοιπόν μιας και τα ξωκύλαμε λίγο παραπάνω…
Τους Social Waste τους έμαθα για τα καλά στα φοιτητικά μου χρόνια, μιας και ένας κολλητός μου (Γειά σου ρε Σταυράρα όπου και να είσαι) μου τους είχε κολλήσει για τα καλά. Από κοινές παρέες γνώρισα τον Παρία και γενικότερα το παρεάκι από την Κρήτη με είχε σκαλώσει ιδιαίτερα με την εξέλιξη του, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Νόμιζα πως είχαν διαλυθεί και τσουπ…
Ο Xray το είχε πει πως πρόκειται για «ένα από τα πιο ολοκληρωμένα Χιπ Χοπ σχήματα» και κατά την άποψη μου δεν είχε και άδικο. Τώρα οι Social Waste παρέα με τους Χρήστο (Ριζικός πρώην Βαβυλώνα), Γιώργης Νίκας(Αντίποινα), DJ Stigma, Βαγγέλης (DST8) και Michael Lener μας παρουσιάζουν το «Στη γιορτή της Ουτοπίας». Φανταστική δουλειά. Άκουστε την όπως και δήποτε.
Εμείς σας δίνουμε να δείτε τα: «Του κόσμου τα λιμάνια» και «Για να νικήσουν».
Από δω μπορείτε να κατεβάσετε το άλμπουμ τους
Η συνέχεια ακόμα καλύτερη. Μακριά από τα χαζά στερεότυπα πως δεν είναι ορθό να μπλέκουμε το Χιπ Χοπ με άλλα είδη μουσικής και όπως πάντα αγέραστος, ο Δημήτρης Μεντζέλος επιστρέφει με το «Rock Rap Heavy». Με την συνοδεία των Prejudice Reborn ο ΔΜ αφήνει άφωνο τον κόσμο με ένα άκρως ενδιαφέρον κομμάτι δείγμα του αστείρευτου ταλέντου του.
Σε σκηνοθεσία του Χρήστου Τσουκαλά ο βετεράνος του Ελληνικού Χιπ Χοπ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως είναι σαν το παλιό καλό κρασί, αφού όσο και να περνάει ο καιρός, αυτός γίνεται όλο και ευφάνταστος και δημιουργικότερος.
Απολαύστε τον «Μητσάρα» και πάμε ακόμα δυνατότερα …
Γυρνάμε και πάλι στα φοιτητικά μου χρόνια (τι σας νοιάζει και σας τώρα ε;;;). Τους Ορθολογιστές τους γνώριζα από τα μέσα του 2000, όμως τον Ζωγράφο τον έμαθα για τα…καλά στο Μεσολόγγι όπου και οι δύο μας νομίζαμε πως σπουδάζαμε. Ατελείωτες ώρες καψίματος, αλκοόλ, καφέ και γενικότερα χασούρας, με τον Ζω από τότε να μου μιλάει για την τρέλα του με το Χιπ Χοπ και για το σόλο που θέλει τόσο πολύ να ετοιμάσει, πέρα από την πορεία του με τους Ορθολογιστές.
Από το συγκρότημα μπορεί τελικά να έφυγε ο Ζωγράφος, αλλά ποτέ δεν έπαψε να έχει καλές επαφές με τα παιδιά από το Αιγάλεω. Έπειτα λοιπόν από αρκετό καιρό επιστρέφει παρέα με τον Loop με το album «Δεν φοβήθηκα να ζήσω». Κομμάτια το ένα καλύτερο από το άλλο, με το Χωριό να σας δίνει στην φόρα δύο από αυτά.
Πρώτα το «Από τα προάστια της βροχής», στο οποίο πιάνο, κιθάρες και φυσαρμόνικα έπαιξε ο Σπύρος Λούκος, και μετά το «Δεν φοβήθηκα να ζήσω» που είναι και ο τίτλος του CD.
Από δω μπορείτε να κατεβάσετε το άλμπουμ τους
Πολυτάλαντοι από ότι κατάλαβα όσο καιρό ήμουν στην Κύπρο φαντάρος, με πάρα πολύ μεγάλο κοινό από πίσω τους, οι Fort Bravo κυκλοφόρησαν το νέο τους βίντεο κλιπ με τίτλο «Πλανήτης Άρης». Αλήθεια τώρα είχα… βαρεθεί στο στρατόπεδο της Αγίας Βαρβάρας να ακούω σε κάποιον Κύπριο συμφάνταρο μου την φωνή του Icy. Προς θεού δεν με χάλαγε, αλλά θα με έτρωγε αν δεν το έγραφα.
Στο δια ταύτα λοιπόν οι εν λόγω κύριοι έφτιαξαν το νέο τους άλμπουμ με ονομασία «The Bar & Grill Project». Εντυπωσιακή δουλειά με το στυλ τους να είναι το κάτι ξεχωριστό στην σκηνή μας, που τώρα τελευταία γίνεται όλο και πιο… μονότονη αφού στερείται διαφορετικότητας. Το στοίχημα αυτό το έχουν κερδίσει με το σπαθί τους οι Fort Bravo.
Ας δούμε τελικά το «Πλανήτης Άρης» που σας λέω παραπάνω, ενώ παράλληλα από δω να κατεβάσουμε και το άλμπουμ τους.
Το πιστεύω ότι μόνο αυτός μπορεί να το κάνει αυτό. Ένα μονοκάμερο, ένα υποχθόνιο φόντο από πίσω του, μία παραγωγή που «μπιστάει» και ρίμες που τρυπάνε τον εγκέφαλο. Ο Phyrosun μας διηγείται τις «Πύλες του Ανεξήγητου» και μας φτιάχνει την διάθεση με την ευρηματικότητα του. Όχι δεν είμαι εδώ για να χαϊδέψω αυτιά και να εκθειάσω τους mcs που σας παρουσιάζω, απλά ομολογουμένως το υλικό αυτής της βδομάδας είναι αρκετά μάχιμο.
Λοιπόν μην μακρηγορώ. Σας αφήνω στα σίγουρα χέρια του «Φωτιά», ο οποίος για άλλη μια φορά μοιράζει απλόχερα μαθήματα ραπ σε… επίδοξους ράπερ.
Γεννημένος το 92 στην Κομοτηνή ο φίλτατος ξεκίνησε να ακούει αυτού του είδους μουσική από πολύ μικρός έχοντας ξένες επιρροές. Η πρώτη απόπειρα πάνω στη μουσική ήταν κοντά στο 2009 όντας μελος ενός τοπικού συγκροτήματος με όνομα Alfa Styles.
Το καλοκαίρι του 2013 μαζί με τους Μπούκλα,Peneuno k Fatal, ο Face (περί ου ο λόγος) δημιούργησε την «Τέταρτη Αγέλη», ένα συγκρότημα με κύριο συστατικό τη καλή χημεία,που σύντομα θα ακούσουμε υλικό.
«Το τέλος της μέρας μου» είναι η πρώτη προσωπική δουλειά του σε μίξεις και Mastering του Ταφ. Λάθος και παραγώγές από τον ίδιο και τους: Μπούκλα , Μόνιμο Κάτοικο και Smilin. Στο άλμπουμ θα ακούσετε ακόμα τους Fatal, Mόνιμος Κάτοικος, UnknownArtist με τον Dj Cron στα scratches , ενώ το artwork το έχουν αναλάβει οι Gospel και Peneuno.
Εμείς ας δούμε το «Παρατήρησε»..
Από δω κατεβάζεις και το σιντί του φίλου μας, Face.
Πρώην τελευταίο κομμάτι για το νέο μας Χωριουδάκι, με ένα παλικάρι που μου έκανε φοβερή εντύπωση και δεν γινόταν να μην είναι στο επεισόδιο μας. Ο λόγος για το Αγγελικό Συναίσθημα, ο οποίος έκανε μέγιστο μπαμ στα αυτιά μου και ελπίζω και στα δικά σας. Ο μίστερ από πάνω κυκλοφόρησε ένα σιντι με την μουσική ενδυμασία από τον Μόνιμο Κάτοικο με τίτλο «Η μέρα μου ξεκινά».
Έξι κομμάτια που σίγουρα θα σας αρέσουν, αφού το Αγγελικό Συναίσθημα δείχνει καθαρά πως ήρθε για να μείνει. Δυνατή η πρώτη του δουλειά και μεις σας… πασάρουμε το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου με την Βαλέρια Κόριο να συμμετέχει στα φωνητικά.
Ψιτ κύριος (και κυρία μωρε!! Πωπω!! Μην βαράτε!) πάτησε εδώ για να κατεβάσεις το «Η μέρα μου ξεκινά».
Για τέλος έχουμε μία συμμετοχή της τελευταίας στιγμής, που δεν είχα σκοπό να το βάλω, αλλά το άκουσα στις 3 τα χαράματα και είπα γιατί όχι. Ένα βίντεο κλιπ λοιπόν με όνομα «Να αγαπάς εμένα» από τον P.L. Ωραία παραγωγή, ένα καλογυρισμένο κλιπ από έναν νέο mc που δείχνει να το έχει και ευελπιστούμε να ακούσουμε ακόμα περισσότερα από αυτόν. Το κλιπ έχει φτιαχτεί από τον Γαιτανιο Λευτερη για το Hope Studio
Αυτά και από μας. Θέλω να υπερευχαριστήσω τον αδερφό μου πια Μύστη, που με ξελάσπωσε όλο αυτό το διάστημα που φορούσα τα χακί (ακόμα θα τα φορώ για μερικές μέρες) και γενικότερα όλους εσάς που τόσο καιρό μου στέλνατε τα κομμάτια σας παρότι γνωρίζατε οι περισσότεροι ότι δεν γράφω το Χωριό εξαιτίας του στρατού.
Περιμένουμε ότι γουστάρετε να μας το στείλετε στα [email protected] ή [email protected] τα email μας ή μέσω του φουμπού του συντάκτη και της σελίδας μας (κάνε της και κανένα like, δεν χάλασε ο τόπος).
http://www.youtube.com/watch?v=WYofqjgjOW0
Διαβάστε επίσης
