“Χωρίς εσένα δεν υπάρχω” | Ποια είναι η ιστορία που κρύβεται πίσω από το τραγούδι του Γιάννη Πάριου;

Το “Χωρίς εσένα δεν υπάρχω” είναι ένα τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο του Γιάννη Πάριου “Που πάμε μετά…”, που κυκλοφόρησε το 2008, τον οποίο αγαπήσαμε και μας χάρισε πολλές επιτυχίες. Τη μουσική του τραγουδιού υπογράφει ο Χάρης Βαρθακούρης, ενώ τους στίχους ο Γιάννης Πάριος. Μια συνεργασία πατέρα και γιου που κρύβει, όπως κάθε τραγούδι, μια ιδιαίτερη ιστορία.

Ο Χάρης Βαρθακούρης, μέσα από τη προσωπική του σελίδα δεν διστάζει να μοιραστεί μαζί μας πως αρχικά το τραγούδι αυτό προοριζόταν για την Άννα Βίσση, όμως τελικά τα σχέδια άλλαξαν. Γιατί;

Δείτε τι αποκαλύπτει ο Χάρης Βαρθακούρης:

“Κακή Κακημέρα, άρα στην ουσία Καλημέρα!

Περάσασαν αρκεταί μέραι που δεν ανέβασα τραγουδάκι στα πλαίσια του “ας θυμηθούμε οτι ΔΕΝ είμαι τηλεοπτική περσόνα και ΙΔΟΥ με τι ασχολούμαι”.

Μετά το “Και σου το φώναζα” (που ανέβασον την προηγούμενη εβδομάδα) αποφάσισα να ανεβάσω το “Χωρίς εσένα δεν υπάρχω”. Κλασσικά θα σας πω και ιστοριούλα. Αυτό το τραγούδι λοιπόν, το έγραψα το 2006 (μπορεί και 2007) και το έγραψα έχοντας στο μυαλό μου την κουμπάρα της Χριστίνας Πολίτη, την Άννα Βίσση.

Σκεφτόμουν ότι θα της πήγαινε πολύ κι επειδή ήταν η περίοδος που δεν της έγραφε ο Καρβέλας, θεωρούσα ότι είχα τύχη. Το πήγα λοιπόν τότε στη Sony, με την οποία μόλις είχα υπογράψει (ως τραγουδιστής) και είχαμε ξεκινήσει και μια ωραία “συνθετική” σχέση, εφόσον τους είχα πάει τραγούδια για τον Τζάνη, τη Νατάσα, τον Αντώνη (που όλα κυκλοφόρησαν), και θυμάμαι ότι το αφεντικό… τρελάθηκε! Στη συζήτηση για το ποιος θα γράψει στίχο (επειδή εγώ τα πηγαίνω με “να να να”, χωρίς λόγια) έπεσαν κάποια ονόματα στο τραπέζι, αλλά καταλήξαμε ότι θα ήταν ωραίο να συνεργαστεί το δίδυμο πατέρας-γιος. Το έδωσα λοιπόν στον πατέρα μου να του βάλει στίχο. Χτυπάει το τηέφωνο την άλλη μέρα.

“Έχεις δεσμευτεί;” ρωταέι ο πατέρας μου.

“Τι εννοείς;” ρωτάω εγώ. “Το έχει ακούσει η Άννα; Το θέλει;” συνεχίζει… “Οχι” απαντάω, “θέλω να της το πάω έτοιμο, με στίχο”.

“ΤΟ ΘΕΛΩ ΕΓΩ!! ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ;”

“Το συζητάς; Παρ’το, ειναι δικό σου!” είπα στον άνθρωπο που συνέβαλε κατά το ήμισυ στην κατασκευή μου και που…χωρίς εκείνον δεν θα υπήρχα… κυριολεκτικά!

Το τραγούδι θεωρώ αδικήθηκε από τη δισκογραφική εταιρία (επέλεξαν να προωθήσουν το “Το πουλάω το σπίτι” και κάποια άλλα) και δεν είχε την τύχη που είτε του άξιζε, είτε (κυρίως) θα ήθελα… Ωστόσο παραμένει ένα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο (κατά την ταπεινή και αντικειμενική μου γνώμη), ενδεικτικό του τρόπου που γράφω και ενορχηστρώνω…”