Μια ατμοσφαιρική συναυλία με την Chrysta Bell, μούσα του David Lynch | Φωτορεπορτάζ

tralala.gr Posted On 17 Δεκεμβρίου, 2012

695 Προβολές

Κοινοποιήσεις

Πολλά είχαν ακουστεί για τη συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα, τόσο από τον μέντορά της, όσο και από τους κριτικούς και το κοινό. «Γεννήθηκε για να τραγουδάει και να βρίσκεται πάνω στη σκηνή», «Η Chrysta είναι η ζωντανή προσωποποίηση του ονείρου… ενός ονείρου που γίνεται πραγματικότητα», είπε ο Lynch για τη νέα του «αποκάλυψη», και ο τύπος της Αμερικής χαρακτήρισε τη φωνή της “ονειρική”, “αιθέρια”, “ταξιδιάρικη” και “ξεχωριστή”. Γενικότερα, όλα μας προϊδέαζαν για μια συναυλία που αναμενόταν να προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων αυτών που αγαπούν τη μουσική και τον κινηματογράφο, και το μόνο που έμενε ήταν να το δούμε και να το ακούσουμε από κοντά.

Έναρξη με τους “YIANNEIS“!

Βράδυ καθημερινής και ο ιδιαίτερος χώρος του Fuzz είχε γεμίσει από νωρίς, κυρίως με νέο κόσμο, λάτρεις του ‘εναλλακτικού’. Στις 9.30, όπως ήταν προγραμματισμένο, ανέβηκαν στη σκηνή οι “YIANNEIS” για να ανοίξουν την συναυλία. Οι Λάμπρος Φιλίππου, Νίκος Ζάντες, Νικήτας Κίσσωνας, Δημήτρης Πετράκης, Ilya Algaer, Άρης Καλλέργης, είναι μια ανερχόμενη μπάντα με avant-garde προσωπικότητα, που επιχειρούν με αφετηρία τη μουσική να παρουσιάσουν μια νέα μορφή θεάματος. Φημίζονται για τις χαρακτηριστικές performances και το θεατρικό, psychedelic ύφος τους και η αλήθεια είναι πως στήριξαν απόλυτα την ‘παράνοια’ του David Lynch. Το set τους κράτησε μισή ώρα και, μεταξύ άλλων, ακούστηκαν τα τραγούδια “Dead – and”, “The Sketch”, “All my children”, “When I was a boy”.

Η ώρα της εντυπωσιακής Chrysta Bell.

Μετά από το απαραίτητο διάλειμμα για το στήσιμο της σκηνής και των οργάνων, ήρθε η ώρα για την εμφάνιση της εντυπωσιακής ερμηνεύτριας, τραγουδοποιού και μοντέλου Chrysta Bell. Το πρόγραμμά της βασίστηκε στο ντεμπούτο album “This Train”, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2011. Μαγνητίζοντάς μας από το πρώτο δευτερόλεπτο με την ιδιαίτερη παρουσία της που δημιουργούσε μία ατμόσφαιρα μυστηρίου και αισθησιασμού, η Chrysta ξεκίνησε με το “Real Love”. Στη συνέχεια, αφού άκουσε το πρώτο χειροκρότημα του ελληνικού κοινού, πέρασε στα “This Train” και “Friday Night Fly”. Αμέσως μετά, η ερμηνεύτρια μας προλόγισε το επόμενο κομμάτι, λέγοντας πως είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψε με τον David Lynch όταν συναντήθηκαν και ήταν αυτό που δημιούργησε την έμπνευση για τον δίσκο και, συνεπώς, ο λόγος που βρίσκεται εδώ, και έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει σε τόσο ωραία, μακρινά, και εξωτικά μέρη, όπως η Αθήνα. Ήταν το “Right Down To You”, ένα από τα πιό δημοφιλή και ωραία κομμάτια του δίσκου, στο οποίο η Chrysta έπαιξε και πλήκτρα. Ακολούθησε το “Angel Star”, αλλά και μια διασκευή στο “Be-Bop-A-Lula” των Gene Vincent and his Blue Caps.

Το κινηματογραφικό ταξίδι που είχε οραματιστεί ο Lynch!

Κάπου εκεί, η Chrysta μας εξήγησε, πως επειδή αυτή και οι μουσικοί της κατάγονται από το Texas, ακόμα και αν ταξιδεύουν τόσο μακριά, τους αρέσει να φέρνουν λίγο από αυτό μαζί τους. Έτσι, μας μετέφεραν στα σκοτεινά μπαράκια του Texas που παίζει blues, σαν και αυτό στο οποίο, όπως μας διηγήθηκε, έκανε το πρώτο της live. Πήρε, λοιπόν, την κιθάρα της και μας έπαιξαν το “Swing With Me”. Αφού τραγούδησε το “Down By Babylon”, μας σύστησε του μουσικούς, που απέσπασαν θερμό χειροκρότημα, και μας είπε ότι ένα από τα ‘προνόμια’ της συνεργασίας της με τον David Lynch είναι ότι μπορεί να παίρνει τραγούδια από τα καταπληκτικά soundtracks του και να τα τραγουδάει στις συναυλίες της. Ακούσαμε, έτσι, τα δικά της αγαπημένα, το “Black Tambourine” του Beck και το “Sycamore Trees”, με το οποίο και έκλεισε η συναυλία. Όπως ήταν φυσικό, το ελληνικό κοινό την κάλεσε ξανά στη σκηνή με επευφημίες, και μας έπαιξε το αγαπημένο της τραγούδι από τον δίσκο, το “I Die”. Το μουσικό και κινηματογραφικό ταξίδι που είχε οραματιστεί ο Lynch, ταίριαξε αρμονικά με τις φωνητικές αποχρώσεις της Bell, η οποία κατάφερε να μας παρασύρει όλους μαζί της (σε αυτό βοήθησαν και τα εξαιρετικά βιντεάκια στο background), δικαιώνοντας τις κριτικές και ξεπερνώντας τις προσδοκίες μας.