Claudia Rossini – Ελληνική παράδοση από την Ελβετία

Η Claudia από την Ελβετία αυτό έκανε με την ελληνική μουσική. Και μάλιστα την άκουσε για πρώτη φορά συνειδητά το 1990, στα δέκα επτά της, όταν αγάπησε την Ελλάδα σε ένα ταξίδι που την έφερε στην Αθηνά και στην Κρήτη.

Γεννημένη στη Ζυρίχη από πατέρα Ιταλό από την Κρεμόνα (την πόλη του φημισμένου για την κατασκευή βιολιών Στραντιβάριους) και μητέρα Ελβετίδα μεγάλωσε στο Iταλόφωνο Λουγκάνο.

Επτά χρονών ξεκίνησε μαθήματα κλασσικού βιολιού και έφτασε μέχρι το δίπλωμά της το 1997.

Στην Ελλάδα της έκανε εντύπωση πως παντού ακουγόταν ελληνική μουσική. Δεν ήξερε να ξεχωρίσει π.χ. λαϊκά η παραδοσιακά. Η μεγάλη ποικιλία ακουσμάτων και η αμεσότητα στη σχέση με την μουσική της άρεσε. Γύρισε στην Ελβετία με μια αγάπη και ένα ενδιαφέρον για οτιδήποτε το ελληνικό.

Ξεκίνησε σπουδές κοινωνικής ανθρωπολογίας στην Ζυρίχη και παράλληλα μαθήματα ελληνικής γλώσσας.

Η καθηγήτρια της που συμμετείχε σε μια γυναικεία ρεμπέτικη κομπανία της πρότεινε να συμμετάσχει. Μέχρι τότε δεν είχε συνειδητοποιήσει καν ότι υπάρχει και το βιολί στην ελληνική μουσική.

Να παίζει χωρίς νότες ήταν ταυτόχρονα μια δοκιμασία και μια απελευθέρωση. Εδώ υπήρχε ελευθερία, χώρος για αυτοσχεδιασμό, ένας καινούργιος κόσμος. Η κλασσική μουσική παιδεία δεν της είχε αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις και τις δυνατότητες έκφρασης που ζητούσε.

Έκανε καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα και η επιστροφή στην Ελβετία της φαινόταν όλο και πιο οδυνηρή.

Τελείωσε το master ανθρωπολογίας το 2002. Αν θα έπιανε δουλειά στην Ελβετία θα ήταν οριστικό. Και έτσι αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της σαν μουσικός στην Ελλάδα.

Η άνοιξη 2003 την βρίσκει πρώτα στην Αθήνα και μετά για δύο μήνες στην Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να βρει δουλειά μέσα από μικρές αγγελίες. Τελικά κατάληξε την Αθήνα.

Από κάποιον γνωστό γνώρισε τον Πάνο Σαββόπουλο. Εκείνος της σύστησε τον ουτίστα Χρήστο Σαγώνα που μαζί του έπιασε την πρώτη της δουλειά στην Αμοργό, το καλοκαίρι 2003.

Ακολούθησε ένας δύσκολος χειμώνας με περιστασιακές δουλειές στην Αθήνα, και στο Καρπενήσι. .

Το καλοκαίρι 2004 πηγαίνει στον Μόλυβο της Λέσβου. Βγάζει μεροκάματο παίζοντας μουσική στο δρόμο και μαθαίνει παράλληλα παραδοσιακούς σκοπούς της Μυτιλήνης.

Η Claudia επέλεξε έναν τρόπο ζωής που σε άλλον ίσως θα φαινόταν ταλαιπωρία. Για εκείνη όμως είναι μία περιπέτεια που συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Μπορεί να παίζει μια μέρα στο δρόμο, μετά σε κυριλέ μαγαζί και την επόμενη σε παραδοσιακό πανηγύρι ή σε λαϊκό πάλκο.

Κάθε καινούργιο παρουσιάζει ενδιαφέρον και η μουσική γίνεται καμιά φορά πρόφαση για γνωριμίες ή ένταξη σε παρέες.

Τα λίγα νυχτερινά μαγαζιά από τα οποία πέρασε της ήταν ανεκτίμητη εμπειρία, η συνθήκες δουλειάς και τα ωράρια όμως την κούρασαν και αποφεύγει μόνιμη βραδινή δουλειά.

Προτιμά τα μουσικά σχήματα

2005- 6 συνεργάστηκε με την ρεμπέτικη κομπανία του Παναγιώτη Κουνάδη «Καρδιοκλέφτρα».

Το ενδιαφέρον για το τρόπο παιξίματος του βιολιού στα ηπειρώτικα έφερε ως αποτέλεσμα δυο χρόνια συνεργασία με το συγκρότημα «Λαλητάδες».

Τώρα εντάχτηκε στο έντεχνο σχήμα «Ιστορίες για κρουστά» του Βασίλη Βασιλάτου και την «Δημοτική αθηναϊκή χορωδία και μαντολινάτα Εξαρχείων και Νεαπόλεως».

Παρακολούθησε μαθήματα παραδοσιακού βιολιού με τον Κ. Γκουβέντα και με τον Γ. Μαρινάκη, θεωρίας παραδοσιακής μουσικής  με τον Χρ. Τσιαμούλη και παραδοσιακού τραγουδιού  με την Κατερίνα Παπαδοπούλου.

Η Claudia παραδίδει και ιδιαίτερα μαθήματα.

Δηλώνει: Είναι σημαντικό να επιδιώκεις στη ζωή σου αυτό που θέλεις.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μ’ αρέσει στην Ελλάδα. Ένας απ’ αυτούς είναι, ότι αν κάτι πάει στραβά, συνεχίζεις τη ζωή σου. Στην Ελβετία όλα είναι προσχεδιασμένα. Και ο κόσμος δεν ξέρει να αντιμετωπίζει τα απρόοπτα  Έτσι δεν ξέρει να ζήσει τη στιγμή.

Αυτό ισχύει και για την μουσική. Στις συναυλίες κλασσικής μουσικής το κοινό έχει μια στάση αυστηρής κριτικής. Στην Ελλάδα η μουσική είναι ένα κοινωνικό γεγονός, υπάρχει συμμετοχή. Ενθουσιάστηκα που χόρευαν πρώτη φορά όταν έπαιξα. Και οι ίδιοι οι μουσικοί είναι πιο απελευθερωμένοι. Μπορείς χωρίς καμία πρόβα να πας να παίξεις με κάποιους που τους γνώριζες πριν μια ώρα και το αποτέλεσμα να είναι μια χαρά. 

Για επικοινωνία: [email protected]