Ύστερα από τις περσινές sold out συναυλίες σας στην Ελλάδα είδαμε ότι και φέτος μας επιλέξατε ξανά. Βλέπετε κάτι διαφορετικό στο ελληνικό κοινό;
Ναι, η Ελλάδα είναι μια πολύ ιδιαίτερη χώρα. Ποτέ ξανά δεν έχω δει το κοινό να χορεύει από το πρώτο λεπτό της συναυλίας μέχρι το τελευταίο! Και το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι χορεύουν επίσης και οι άντρες!
Ο Βρετανικός ραδιοφωνικός σταθμός BBC ψήφισε τον δίσκο ως έναν από τους 15 καλύτερους δίσκους του 2008.
Παρόλο που το ελληνικό κοινό δύσκολα αλλάζει τα «μουσικά του δρώμενα», το δικό σας στυλ έγινε γρήγορα μπορώ να πω αγαπητό ανεξάρτητα του ιδιαίτερου χαρακτήρα του. Γνωρίζετε την ίδια επιτυχία και σε άλλες χώρες; Έχετε και αλλού προγραμματισμένες συναυλίες;
Ευτυχώς έχουμε επιτυχία σε όλη την Ευρώπη, με λίγη περισσότερη έμφαση στην Γερμανία, Πολωνία και Ολλανδία όπως και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Νότιας Ευρώπης που έχουμε κάνει τόσες πολλές και επιτυχημένες εμφανίσεις.
Το όνομα “Club De Belugas” είναι το όνομα ενός παιδότοπου στην Γαλλία…
Εκτός από τις εμφανίσεις σας έχετε περάσει ελεύθερο χρόνο στην Ελλάδα;
Δυστυχώς όχι, αλλά ετοιμάζουμε μια περιοδεία στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 2010, την οποία θα συνδυάσω με διακοπές.
Τι θέλετε να εκφράσετε μέσα από τα τραγούδια σας;
Απλά μια φωτογραφία της στιγμής που υπάρχει μέσα στο μυαλό μου. Όχι κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα!
Όταν ξεκίνησα τραγουδούσα σε μια εκκλησία και ονειρευόμουν να γίνω μία σταρ μια μέρα. Σήμερα πιστεύω στο Θεό και στη μουσική που φτιάχνω
Όταν η Nujazz, swing, και funky μουσική συνδυάζεται σε μία retro εκδοχή τότε σίγουρα μιλάμε για τους Club De Belugas και την συνταγή της επιτυχίας. Πως προέκυψε αυτό το πείραμα; Ποιανού ιδέα ήταν;
Ήταν ιδέα του Maxim Illion και του Kitty the Bill οι οποίοι είναι οι ιδρυτές, παραγωγοί και οι συνθέτες των Club des Belugas. Είχαν ήδη βγάλει δύο επιτυχημένους δίσκους όταν μου ζήτησαν να γίνω μέρος αυτής της ομάδας.
Ναι, η Ελλάδα είναι μια πολύ ιδιαίτερη χώρα. Ποτέ ξανά δεν έχω δει το κοινό να χορεύει από το πρώτο λεπτό της συναυλίας-μέχρι το τελευταίο!
Το όνομα «Club De Belugas» από πού προέκυψε;
Είναι το όνομα ενός παιδότοπου στην Γαλλία.
Όταν ξεκινήσατε την καριέρα σας πιστεύατε στην επιτυχία που έχετε σήμερα;
Όπως πολλοί άλλοι, τραγουδούσα σε μια εκκλησία και ονειρευόμουν να γίνω μία σταρ μια μέρα. Σήμερα πιστεύω στο Θεό και στη μουσική που φτιάχνω. Η επιτυχία βοηθάει αλλά είναι λιγότερο σημαντική από αυτό!
Ποιες οι αντιδράσεις του κοινού για το καινούργιο σας CD;
Καλύτερες απ’ ότι περίμενα. Ο Βρετανικός ραδιοφωνικός σταθμός BBC ψήφισε τον δίσκο ως έναν από τους 15 καλύτερους δίσκους του 2008. Πολλοί γερμανικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί ψήφισαν τον δίσκο ως «Δίσκο της εβδομάδας» ή «Δίσκο του μήνα». Το μεγάλο γερμανικό περιοδικό “Stern” που κατά κανόνα εκδίδει κριτικές μόνο για τους “megastars” έγραψε επίσης κριτική για τον δίσκο.
Υπήρχαν τραγούδια που ήσασταν σίγουροι ότι θα έχουν επιτυχία αλλά τελικά δεν είχαν;
Όχι, αλλά έγινε το αντίθετο: Δεν μου αρέσει τόσο πολύ το “Skip to the Bip” αλλά μέχρι τώρα είναι το πιο επιτυχημένο τραγούδι μου.
http://www.youtube.com/watch?v=8xfaTf4w1jo
Στην Ελλάδα βλέπουμε ότι η δισκογραφία περνάει μία κρίση. Ισχύει το ίδιο και στην Γερμανία;
Ναι βέβαια, αλλά νομίζω ότι αυτή η κρίση ισχύει περισσότερο για τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες. Για τις μικρότερες δισκογραφικές , όπως αυτή που είμαι εγώ, την Chin Chin records, που ειδικεύεται σε ένα συγκεκριμένο στυλ μουσικής (όπως π.χ. την Electro jazz ή την Nullazz) η κρίση είναι μια ευκαιρία να αποδείξουν τους εαυτούς τους.
Μετάφραση: Ελένη Ξυδιά
