Our Critics’ Choices 2016: Η ομάδα του tralala.gr επιλέγει τα αγαπημένα της singles και albums για το 2016!

“Πάει ο παλιός ο χρόνος”… τραγουδήσαμε πριν μερικές ημέρες κι αποχαιρετήσαμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο το 2016. 

Ο χρόνος αυτός μπορεί να έφερε πολλά στον καθένα μας – καλά ή άσχημα – ωστόσο για τη μουσική ήταν μία πολύ ιδιαίτερη χρονιά. Σε διεθνές επίπεδο οι νέες κυκλοφορίες ήταν πολλές και σημαντικότατες, έσπασαν ρεκόρ, κατέκτησαν επί σειρά εβδομάδων την κορυφή και μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του κοινού ενώ υπήρξαν και κι εκείνες οι εκπλήξεις που έφεραν την ανατροπή… απρόσμενα No1s από πρωτοεμφανιζόμενους που κανείς δεν γνώριζε νωρίτερα, αλλά και πολλές απώλειες. 

Καλλιτέχνες όπως ο David Bowie, o Prince και ο George Michael σημάδεψαν για πάντα την pop κουλτούρα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη μουσική και θα λείψουν πολύ όχι μόνο σε εκείνους τους ρομαντικούς λάτρεις της, αλλά και σε όσους την κοίταξαν με διαφορετικό μάτι μόνο και μόνο γιατί κάποιος από αυτούς της χάρισε μία πινελιά ιδιαίτερη, πιο προσωπική και ίσως απρόσμενη.

Όσον αφορά την εγχώρια μουσική, λίγο πολύ τα πράγματα πήγαν όπως κανείς θα περίμενε. Λίγες ολοκληρωμένες κυκλοφορίες, αρκετά singles και μεγάλες επιτυχίες τόσο από καλλιτέχνες που βρίσκονται χρόνια στο χώρο όσο και από νεότερους που τώρα ξεκινούν. Παρά την γενικότερη κρίση που έκανε όλους εμάς που ασχολούμαστε με τη μουσική -με οποιονδήποτε τρόπο- να δούμε τα πράγματα ίσως πιο απαισιόδοξα από όσο θα έπρεπε, οι εξαιρέσεις ήταν και πάλι εκεί για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα. 

Το tralala.gr ζήτησε από την ομάδα του, λίγο πριν το 2016 μας αποχαιρετήσει, να ξεχωρίσει τα αγαπημένα της singles και albums και να σχολιάσει μάλιστα τις επιλογές της αναλόγως. Έτσι κι έγινε… 

Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τα Critics’ Choices του tralala.gr για το 2016!

Θάνος Κωτσιόπουλος – Διεύθυνση Παραγωγής 

Είναι δύσκολο πλέον να επιλέξεις κάτι που ξεχώρισες τη χρονιά που μόλις έφυγε, όχι επειδή δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο αλλά γιατί πολύ απλά, ειδικά στην ελληνική δισκογραφία, δεν κυκλοφορούν πολλά άλμπουμ.

Αν μπορώ ωστόσο να ξεχωρίσω λίγο παραπάνω κάποιο, θα έλεγα πως σίγουρα αυτό είναι το όγδοο cd των Stavento με τίτλο «Ακόμα ονειρεύομαι» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάιο. Και πώς να μην είναι όταν στον ίδιο δίσκο συνυπάρχουν ονόματα όπως αυτά των… Γιάννη Πάριου, Ελένης Βιτάλη, Χρήστου Νικολόπουλου, Κώστα Χατζή, Γιάννη Γιοκαρίνη, Μελίνας Ασλανίδου και Ήβης Αδάμου. Και θα μπορούσα να ξεχωρίσω ακόμη περισσότερο και τα 2 εξαιρετικά singles-ντουέτα με την Ελένη Βιτάλη και τη Μελίνα Ασλανίδου.

Ωστόσο ένα single που ξεχώρισε το 2016 και όχι άδικα, και το ακούσαμε τόσες πολλές φορές που σχεδόν το «σιχαθήκαμε» είναι το «Lost On You» της LP. Κατέκτησε την κορυφή των ραδιοφωνικών charts ξεκινώντας από την Ελλάδα όπου παρέμεινε στο #1 του Ελληνικού airplay chart επί 22 εβδομάδες και συνέχισε και σε πολλές ακόμη χώρες, έγινε το 4ο πιο πολυ-ψαγμένο τραγούδι παγκοσμίως στο Shazam* και «ανάγκασε» το Billboard να συνεντευξιάσει τον «δικό μας» Παναγιώτη Λουλουργά που πίστεψε στο τραγούδι και το εκτόξευσε στην κορυφή!
Και του χρόνου με υγεία…
*στατιστικά από το εξαιρετικό άρθρο του Σωκράτη Σουμελά

Βύρων Τσουράπης – Διεύθυνση Παραγωγής 

Δύσκολη η επιλογή μόνο ενός single κι ενός δίσκου από ο,τι κυκλοφόρησε την χρονιά που μόλις αποχαιρετήσαμε… Κι όμως γίνονται καλοί δίσκοι σήμερα! Κι όμως υπάρχουν καλοί μουσικοί που γράφουν καλή μουσική με όρεξη και συνέπεια! Το δύσκολο είναι να έχεις συνέχεια τα μάτια σου και κυρίως τα αυτιά σου ανοιχτά για να μπορέσεις να βρεις αυτά τα κρυμμένα διαμάντια…

Ο δίσκος της χρονιάς 2016, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανήκει στους CARROT CAKE, είναι η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά και τιτλοφορείται “ETHICS”.

https://www.youtube.com/watch?v=yJsQgT1Pgp4

Σε μία δύσκολη για όλους μας χρονιά το “Εισιτήριο” του Νίκου Πορτοκάλογλου ήρθε με τον φρέσκο του ήχο και την καλοκαιρινή του διάθεση να μας ταξιδέψει “μέσα στου κόσμου το μυστήριο”. Τραγούδι που αγάπησα από τις πρώτες κιόλας νότες που βγάζουν οι χορδές του Ukulele και τα ελάσματα του μεταλλόφωνου στην εισαγωγή του κομματιού.

Αν και ήταν αυστηρές οι οδηγίες για ένα μόνο single και ένα album δεν μπορώ να μην αναφέρω, έστω και με τη μορφή αστερίσκου, το κύκνειο άσμα του David Bowie, “Lazarus” όπως και το υπέροχο τραγούδι “Ζωή” σε ποίηση Γεωργίου Βιζυηνού μέσα από τον νέο δίσκο του Βασίλη Προδρόμου, “Η ζωή ξεκινάει από τώρα”.
Καλή μουσική χρονιά να έχουμε!

Σοφία Μπεκιάρη – Αρχισυνταξία / Δημόσιες Σχέσεις 

Εγώ θα πρωτοτυπήσω και επειδή από μικρή μου λέγανε πως είμαι αντιδραστική… θα κινηθώ λίγο διαφορετικά από τους υπόλοιπους συνεργάτες!!!
…αλλά ξέρω ότι δεν έχουν πρόβλημα, μ΄ αγαπάνε, γιατί έτσι είμαι εγώ… δύσκολη και δύστροπη!!!

Τα 5 singles λοιπόν που ξεχώρισα το 2016 είναι τα εξής:

1. Πάνος Κιάμος – Σε Χωρίζω

2. Κωνσταντίνος Αργυρός – Αθήνα – Θεσσαλονίκη

3. Νίκος Βέρτης – Μην Αργείς

4. Νίκος Οικονομόπουλος – Είναι Κάτι Λαϊκά

5. Πέτρος Ιακωβίδης – Κοριτσάκι μου

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης – Υπεύθυνος Στήλης Σαν Σήμερα

Το επικό έβδομο άλμπουμ του Kanye West επιδεικνύει για άλλη μια φορά το… “δολοφονικό αυτί” του (που ανακαλύπτει σπουδαία και ξεχασμένα samples) αλλά και αποδεικνύει τον μαγνητισμό του, φέρνοντας σημαντικούς guests. Το ”The Life Of Pablo”, φιλόδοξο και ατελείωτο (περιλαμβάνει 20 κομμάτια) είναι άμορφο μεν, αριστουργηματικό δε!

Δυναμική επιστροφή του Justin Timberlake, μετά από δύο χρόνια απουσίας, και μάλιστα με το τραγούδι “Can’t stop the feeling” από το soundtrack της ταινίας “Trolls”. Με φόρα από το καλοκαίρι συνεχίζει να σε ξεσηκώνει!

Υ.Γ. Όσο για το ελληνικό τραγούδι… Δεν έχω πια μαντήλι να κλάψω για την κατάντια του. Μοναδική (πολύ) φωτεινή εξαίρεση, το “Βαλς Των Χαμένων Μετά” δια φωνής Δήμητρας Γαλάνη, μελωδίας Ευστάθιου Δράκου και λόγου Νίκου Μωραΐτη. Όπως μου είπε ο ίδιος ο Μωραΐτης, ”Αν τότε, στο «Βαλς Των Χαμένων Ονείρων» του Χατζιδάκι ήταν τα όνειρα αυτά που χάθηκαν, σήμερα χάθηκε η ίδια η πραγματικότητα. Είναι το «μετά» εκείνης της εποχής”.

Αθανασία Βογιάρη – Συντονισμός Ελληνικής Ειδησεογραφίας 

Το 2016 ήταν μία χρονιά γεμάτη μουσική. Άκουσα και είδα πολλά, εντυπωσιάστηκα… πολλές φορές όμως απογοητεύτηκα κιόλας. Η επιλογή μου ήταν εξαιρετικά δύσκολη καθώς όλοι οι αγαπημένοι μου κυκλοφόρησαν νέους δίσκους τους περισσότερους από τους οποίους λάτρεψα από την πρώτη στιγμή… μεταξύ αυτών οι Bruno Mars, The Weeknd, Rihanna, Drake αλλά και η Sia. 

Αγαπημένο μου album για το 2016 ανακηρύσσω το “Joanne” της Lady Gaga. Η Mother Monster κυκλοφόρησε το πέμπτο της studio album στις 21 Οκτώβρη και ήταν η κυκλοφορία που περίμενα όσο καμία άλλη. Τα έντεκα ολοκαίνουρια τραγούδια της με εισήγαγαν αμέσως στη… new era για τη δισκογραφία της μεγάλης pop star, μία περίοδο πιο ήρεμη στυλιστικά, περισσότερο εσωτερική και αφοσιωμένη στη μουσική αυτή καθ’ εαυτή… Αγαπημένο μου single από το δίσκο; Εύκολα το “Million Reasons” που είναι ίσως και το αγαπημένο μου τραγούδι της ever. Με την πολύτιμη βοήθεια μερικών εκ των σπουδαιότερων παραγωγών και δημιουργών παγκοσμίως (όπως οι Mark Ronson, Jeff Bhasker, BloodPop και RedOne) η Lady Gaga παρουσίασε τον πιο ώριμο δίσκο της μέχρι σήμερα, βαδίζοντας σε πιο βαθιά νερά. Αυτή τη νέα φάση στην καριέρα της δείχνει να την απολαμβάνει όσο τίποτε άλλο… αυτός είναι ίσως κι ο κύριος λόγος για τον οποίο το “Joanne” κέρδισε την κορυφή της λίστας μου!

Πριν ακούσω το “The Sound”, ομολογώ πως αγνοούσα την ύπαρξη των Βρετανών The 1975. Πλέον κατέχουν μόνιμη θέση στις playlists που ακούω στο κινητό, τον υπολογιστή ή το αυτοκίνητο. Από το νούμερο ένα σε Αμερική και Ηνωμένο Βασίλειο album τους “I like it when you sleep, for you are so beautiful yet so unaware of it”, ξεχώρισα πολλά ακόμη κομμάτια ωστόσο σαν το “The Sound”… κανένα. Λίγο ο ευφυής και εξαιρετικά ταλαντούχος frontman τους Matty Healy, λίγο ο εθιστικός funky ρυθμός του… χρήζουν την μία ακρόαση ανεπαρκή και σε κάνουν να θες να το ακούσεις ξανά και ξανά. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το ακούσετε… μια δοκιμή θα σας πείσει!

Υ.Γ. Εύχομαι στο τέλος του 2017 να δυσκολευτώ ακόμη περισσότερο για να διαλέξω!

Κατερίνα Γκίνη – Υπεύθυνη Μουσικής Ατζέντας και Εξωτερικών Ρεπορτάζ 

Έχοντας ακούσει όλη τη προηγούμενη δισκογραφία του Γιώργου Σαμπάνη με αποκορύφωμα το «Μόνο εξ επαφής», πίστευα πως θα ‘ταν δύσκολο για κάποιο από τα επόμενα albums του να το ξεπεράσουν. Το κατάφερε όμως χαρίζοντας μας 10 άρτια τραγούδια, σε στίχο και μουσική, με το πρόσφατο “Λόγια που καίνε”. Τις περισσότερες φορές ακούγοντας ένα νέο δίσκο βρίσκω έστω και ένα τραγούδι του που να μην μ’ αρέσει από λίγο έως καθόλου. Ο Σαμπάνης και η ομάδα του όμως δεν θα σου αφήσουν αυτό το περιθώριο γιατί είναι όλα εξαιρετικά.

Προσπάθησα να ακούσω όσα περισσότερα από τα νέα τραγούδια που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016 γινόταν κι ένα από τα πολλά που ξεχώρισα ήταν το “Blood, Sweat, Tears” των BTS. Οι BTS είναι ένα 7μελές γκρουπ από τη Κορέα, που έχει αρχίσει να κάνει πιο γνωστή την K-Pop σε όλο το κόσμο. Το τραγούδι είναι στα Κορεάτικα αλλά περιέχει και κάποιες λέξεις στα αγγλικά και σε συνδυασμό με τη μουσική του σε παρασύρει στο ρυθμό του. Και ποιος ξέρει ίσως το καλοκαίρι του 2017 να το ακούμε σε μαγαζιά και της Ελλάδας;!;

Νίκος Ψωμάς – Ρεπορτάζ / Συνεντεύξεις

Κάνοντας ανασκόπηση της δισκογραφικής χρονιάς, παρατήρησα πως δεν είχα και πολλές επιλογές. Οι ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές είναι πλέον μετρημένες στα δάχτυλα και οι επιλογές μας περιορισμένες.
Ο δίσκος που μου έκανε ιδιαίτερη έκπληξη για το 2016 είναι το “Όσα νιώθω” του Κωνσταντίνου Αργυρού. Ένας ολοκληρωμένος δίσκος από όλες τις απόψεις. Μουσικά, στιχουργικά, ενορχηστρωτικά και ερμηνευτικά, νομίζω ότι καλύπτει σε μεγάλο βαθμό το μουσικό κοινό.

Λαϊκός δίσκος, κατά βάση, με σύγχρονες ενορχηστρώσεις, που δεν σε αφήνει να “πλήξεις”, όπως συμβαίνει με πολλές δουλειές που ακούμε τελευταία, περιλαμβάνοντας πολλά μουσικά είδη. Πέρα από τα κλασικά χορευτικά “Το συμπέρασμα”, “Τα κατάφερες”, “Αθήνα-Θεσσαλονίκη” θα συναντήσεις και τραγούδια που σε πάνε σε άλλους μουσικούς δρόμους, όπως το νησιώτικο “Το ταξίδι ξεκινάει” και τα ζεϊμπέκικα “Κι ας πονάω” και “Τι να πεις για μένα”, δείγμα του ότι ο Αργυρός διαθέτει μια πολύ καλή λαϊκή φωνή, που “ψάχνεται”.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα του δίσκου ότι υπάρχει πολυφωνία δημιουργών με ένα ιδιαίτερο πάντρεμα της παλιάς και αναγνωρισμένης γενιάς Κυριάκο Παπαδόπουλο-Ηλία Φιλίππου – Βασίλη Καρρά – Βαγγέλη Κωνσταντινίδη με το νέο αίμα Πέτρο Ιακωβίδη – Λευτέρη Κιντάτο – Γιάννη Φρασέρη. Κορυφαία στιγμή του δίσκου η μπαλάντα “Αποχωρείς” από το μεγάλο δίδυμο Χρυσοβέργης – Γιατράς, που αποδεικνύουν πως μετά από 40 χρόνια επιτυχιών, ξέρουν να γράφουν ακόμα τραγούδια με ψυχή.

Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια για το 2016 είναι το “Ζωή μου” που ερμηνεύει η Έλενα Παπαρίζου και προέρχεται από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά. Τραγούδι γεμάτο συναισθήματα, γεμάτο εικόνες. Μια πολύ δυνατή και αισθαντική ερμηνεία από την Έλενα και μια δυνατή δημιουργία του Κωνσταντίνου Χριστοφόρου.

Χριστίνα Σαμπάνη – Μέλος Συντακτικής Ομάδας

Η Μελίνα Ασλανίδου κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο της άλμπουμ “Με φωνάζουνε με το μικρό μου”, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό 11 νέα τραγούδια εκ των οποίων το ένα φέρει και το τίτλο ολόκληρου του δίσκου της. Πρόκειται για μία από τις ωραιότερες δισκογραφικές δουλειές που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια με έναν πρωτότυπο τίτλο και -όπως δήλωσε και η ίδια σε συνέντευξη που παραχώρησε στο tralala.gr- είναι ευλογία για έναν καλλιτέχνη να καταφέρει να τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα, δείχνοντας έτσι πως νιώθουν οικεία μαζί του.

Με το τραγούδι της “Ανήσυχος Καιρός” η Νατάσσα Θεοδωρίδου έκανε την δισκογραφική της επιστροφή. Από το πρώτο κιόλας άκουσμα οι ακροατές το αγάπησαν κι αυτό φάνηκε αμέσως καθώς γρήγορα κέρδισε υψηλές θέσεις στις λίστες του airplay. Ένα τραγούδι που μιλά κατευθείαν στην ψυχή, ερμηνευμένο εξαιρετικά από τη μοναδική Νατάσσα Θεοδωρίδου.

Επιμέλεια – Προσαρμογή: Αθανασία Βογιάρη