Daft Punk: “R.A.M… ή αλλιώς “Random Access Memories”

Διότι τίποτα δεν είναι τυχαίο για το πάλαι ποτέ διάσημο ντουέτο από την Γαλλία (ούτε καν τα ονόματά τους: απαρτίζεται από τους Guy Manuel de Homem-Christo & Thomas Bangalter) που με την επιστροφή του στην παγκόσμια μουσική σκηνή, κατέκλυσε για ακόμη μία φορά τα charts όλου του πλανήτη, κλείνοντας πολλά στόματα (και ταλαιπωρημένα αυτιά στο φινάλε), σηματοδοτώντας εντέλει μια επιστροφή που χαρακτηρίζεται από το τέλος μιας εποχής και την απαρχή μιας νέας, παρόλο που για τους ίδιους το χρονοντούλαπο του παγκόσμιου μουσικού γίγνεσθαι, δεν φαίνεται να έχει αρχή. Ούτε τέλος…

Διότι γνωρίζοντας κανείς καλύτερα τις καταβολές και τον ήχο του δημοφιλούς electro duo, διαπιστώνει πως τίποτα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ‘’τυχαίο’’.

Έχοντας αυτή την φορά στις διαστημικές αποσκευές τους τον απόηχο δύο λαμπρών δεκαετιών (70’s & 80’s) και μια πλειάδα αξιοσημείωτων και επιφανών μουσικών που θα ζήλευε ακόμη και η… Madonna (παρά το ομοειδές και εξίσου ευρηματικό και επιτυχημένο εγχείρημα της πρωτοπόρου στο ‘’Confessions on The Dancefloor’’ του 2005), οι Daft Punk απέδειξαν αυτή την φορά πως δεν αστειεύονται!

Το ίδιο και οι φανατικοί – ή μη οπαδοί τους – που βαρέθηκαν το διαρκές και ενοχλητικό λανσάρισμα ανούσιων και ενοχλητικών πλέον κατά τα ’άλλα “πιασάρικων hits’’ και ως εκ τούτου ανέβασαν με “ταχύτητα φωτός’’ το νέο διαστημικό αριστούργημα των D.P. στις πρώτες θέσεις των απανταχού παρόντων μουσικών καταλόγων…

Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις:

Από τις κιθαριστικές εξάψεις του monsieur Nile Rodgers, βασικού ιδρυτή της αλησμόνητης disco μπάντας των Chic, σε ορισμένα από τα πιο…chic κομμάτια του album – συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου official single του album, συνεργασία με τον Pharrell Williams στα φωνητικά “Get Lucky’’ – και ναι…έχω αρχίσει να αισθάνομαι πολύ τυχερός, από τα εξαίσια φωνητικά του θρυλικού Giorgio Moroder (my friends call me…Giorgio) στο αυτοβιογραφικό 3ο track του album (η ψυχάρα της one and only Βασίλισσας της disco Donna Summer…’’feel(s) not only love’’ but found her piece after all), τα απρόσμενα φωνητικά του κου Julian Casablancas (σας το είπα: το απόλυτο ταξίδι στον χωροχρόνο) front man του American group των Strokes (το παθαίνεις το stroke στο τέλος), τις drum n’ bass πινελιές του Omar Hakim (με τις οποίες ‘’ζωγράφισαν’’ στο παρελθόν οι David Bowie, Madonna, Sting Aretha Franklin και λοιποί)…and the show (must) go on: Panda Bear, Todd Edwards, Chilly Gonzales, DJ Falcon και…ε, θες κι άλλο;

http://www.youtube.com/watch?v=DZk0acgfUTI

Είναι γεγονός πάντως πως η τελευταία κυκλοφορία των εξαιρετικά ευρηματικών Γάλλων παραγωγών δεν σε αφήνει αδιάφορο και αποτελεί την τελευταία ελπίδα (πεθαίνει τελευταία…) που εξακολουθούμε να έχουμε όλοι οι ανά τον κόσμο fans της παλιάς καλής μουσικής

Διότι back to 70’s & 80’s…και η disco era τελικά είχε τα καλά της. Και η pop επίσης. Μόνο που η τελευταία εξελίχθηκε περισσότερο. Παρεξηγήθηκε (ίσως) και περισσότερο. Μπερδεύτηκε (κομματάκι) παραπάνω. Απέκτησε ωστόσο και πάλι την ‘’ταυτότητα’’ της. Και – επιτέλους – την ‘’punk’’ πλευρά της…

Daft Punk – ‘’Random Access Memories’’ by Columbia Records

Από τον Βασίλη Σταθελάκη