Συνέντευξη | Ελένη Χατζίδου: «Δεν είμαι έμφυτο ταλέντο, δεν τραγουδούσα από μικρή με τους άλλους να παθαίνουν την πλάκα τους!»

Η ζωή της έχει αλλάξει και διανύει την πιο χαρούμενη περίοδο! Η Ελένη Χατζίδου ετοιμάζεται να γίνει μαμά και δηλώνει πως αυτό ήταν κάτι που το ήθελε πολύ… παράλληλα βέβαια με την μητρότητα δεν ξεχνά την μεγάλη της αγάπη το τραγούδι!

Μελετά, ενημερώνεται και ετοιμάζει το επόμενο της δισκογραφικό βήμα και μιλά για όλα στην αρχισυντάκτρια του Tralala.grΣοφία Μπεκιάρη! Αυτό που διακρίνει την Ελένη Χατζίδου είναι η αφοπλιστική ειλικρίνεια σε όποιο ερώτημα και αν της τεθεί!

Χαίρομαι πάρα πολύ που συναντώ την Ελένη.. στα καλύτερά της! Μεταδίδεις θετική ενέργεια…

Κι εγώ χαίρομαι γι’ αυτό που μου λες! Πάντα ήμουν έτσι, πολύ λίγες στιγμές στη ζωή με έχει πάρει από κάτω. Ακόμη κι όταν αυτό συνέβαινε, πάντα προσπαθούσα να βλέπω και κάτι θετικό μέσα σε όλο αυτό. Είμαι έτσι σαν χαρακτήρας! Τώρα βέβαια, έτσι κι αλλιώς, είναι όλα πολύ καλά… περιμένουμε το μωράκι μας, παντρευτήκαμε…!

Πόσο ξαφνικές ήταν αυτές οι αλλαγές στη ζωή σου; Πριν ένα χρόνο, θα περίμενες να συμβούν όλα αυτά;

Η ζωή είναι απρόβλεπτη! Με τον Ετεοκλή γνωριστήκαμε τον περασμένο Αύγουστο, δεν έχουμε κλείσει ακόμα χρόνο. Πέρσι τέτοια εποχή εγώ ήμουν στη Μύκονο με φίλες, αλλά στην ουσία άδεια τελείως. Οι φίλοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί στη ζωή μας, αλλά υπάρχουν κενά που δεν μπορούν να καλύψουν. Συναισθηματικά ήμουν άδεια. Το θέμα της οικογένειας το είχα πάντα στο μυαλό μου, μεγάλωσα σε πολύ δεμένη οικογένεια… οι γονείς μου αγαπιούνται πάρα πολύ και με τον αδερφό μου έχω πολύ καλή σχέση. Όταν περνάς τα 30 – 35, λες «τι γίνεται;». Εγώ ήμουν και μόνη μου πέρσι και σκεφτόμουν ότι ακόμη και να γνώριζα κάποιον θα έπαιρνε χρόνο. Είναι πολύ δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις και δη σήμερα, έτσι όπως έχουν τα πράγματα. Εμάς που κάνουμε αυτή τη δουλειά, μας πλησιάζουν ακόμη πιο δύσκολα. Δεν ξέρω πως μπορεί να μας βλέπει ο άλλος, του προκαλούμε ίσως κι έναν φόβο. Όταν γνώρισα τον Ετεοκλή, δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό μου αυτό που θα επακολουθούσε. Η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή, τον γνώρισα σαν γυμναστή… ένα παιδί 28 ετών – τότε – που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση, αλλά η ηλικία μου φαινόταν λίγο απαγορευτική. Ήθελα κάτι σοβαρό στη ζωή μου και δεν τον είδα έτσι, άλλωστε όταν ξέρεις ότι ο άλλος είναι μικρός, λες «πόσο σοβαρός μπορεί να είναι;». Τελικά υπάρχει κι αυτό, υπάρχουν κα ώριμοι άνθρωποι σε αυτή την ηλικία. Το ατύχημά του ήταν κι ένας λόγος που ωρίμασε ακόμη περισσότερο. Ήταν καρμικό, ήρθε όλο αυτό και έδεσε! Έγιναν όλα πολύ γρήγορα, αλλά από τον πρώτο μήνα που ήμασταν μαζί ένιωθα ότι γνωριζόμασταν πολύ παραπάνω και ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο στη ζωή μου πριν.

Είσαι ένας άνθρωπος που μιλά πάντα ανοιχτά για όσα συμβαίνουν στη ζωή του, δεν «κολλάς» σε τέτοια θέματα!

Αυτό είναι κάτι για το οποίο μου παραπονιέται η μαμά μου, μου λέει «κράτα κάτι και για τον εαυτό σου». Το κάνω, κρατάω πράγματα για μένα. Εμείς όμως που έχουμε αυτή την αναγνωρισιμότητα, θεωρώ πως πρέπει να λέμε κάποια πράγματα όπως είναι έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν παράδειγμα και θάρρος και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις. Εμάς δεν μας ήταν δύσκολο να μιλήσουμε για τη διαφορά ηλικίας που έχουμε, ας το ακούσει κι ο κόσμος… μια διαφορά ηλικίας δεν παίζει ρόλο όταν μιλάμε για την ευτυχία σου. Στον Ετεοκλή έχει τύχει να πούνε, «Όταν η γυναίκα σου θα είναι 50, εσύ θα είσαι 40! Όταν αυτή θα είναι 60, εσύ θα είσαι 50…» κι εκείνος απαντά πως δεν θα κάτσει να σκεφτεί τι θα συμβεί σε 20 χρόνια από τώρα, ακόμη κι ένας χρόνος τέτοιας ευτυχίας αξίζει τα πάντα.

Πολύ σημαντικό όλο αυτό που περιγράφεις καθώς όπως γνωρίζεις όλες οι γυναίκες ενδόμυχα αρχίζουμε και σκεφτόμαστε με άγχος το θέμα «οικογένεια» και «παιδί», όταν περνούν τα χρόνια και βαδίζουμε στα 35, στα 38.

Κοίτα, εμένα στη ζωή μου όλα μου πήραν χρόνο έτσι και αλλιώς!!! Εγώ έκανα επιτυχία με το «Χειρότερα» το 2013, δούλευα όμως από το 2002. Θα μπορούσα να τα είχα παρατήσει και να είχα κάνει κάτι άλλο καθώς είχα σπούδασα παράλληλα κιόλας και είχα ένα χαρτί πανεπιστημίου. Το αγαπούσα όμως πάρα πολύ το τραγούδι, δεν σταμάτησα στιγμή να το κυνηγάω. Ήμουν «μεγάλη» για το χώρο όταν ακούστηκε το όνομά μου, στα 31 μου θεωρούμουν μεγάλη για πρωτοεμφανιζόμενη. Τότε μάλιστα η κολλητή μου έτυχε να ακούσει μια συζήτηση σε ένα καμαρίνι που έλεγαν «Η Χατζίδου στα 40 θυμήθηκε να κάνει καριέρα;», μπήκε μέσα και τους τα ‘πε ένα χεράκι! (γέλια) Ποιος έχει δικαίωμα να μου κόψει εμένα τα όνειρα; Ποιος έχει δικαίωμα να μου πει κάτι τέτοιο; Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης, ποτέ δεν ξέρεις και δεν πρέπει να απογοητεύεσαι. Όπως λέει κι ο Ετεοκλής, εκεί που νομίζεις ότι δεν αντέχεις άλλο, εκεί που θες να πάψεις να προσπαθείς, εκεί ακριβώς είναι που το επόμενό σου βήμα θα σε φέρει κοντά στο στόχο σου, θα τα καταφέρεις.

Πόσο έχει πληγωθεί η Ελένη από τυχόν αρνητικά σχόλια που έχουν ακουστεί για κείνη από το ξεκίνημά της μέχρι σήμερα;

Στην αρχή πολύ, στεναχωριόμουν ιδίως για τους δικούς μου ανθρώπους που άκουγαν διάφορα για μένα. Εγώ από ένα σημείο και μετά έμαθα και συνήθισα ότι σ΄ αυτή τη δουλειά όλοι θα πουν κάτι και υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι πληρώνονται για να πουν κάτι κακό σε εκπομπές. Για τους γονείς μου όμως είναι δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Άκουγαν διάφορα, σχόλια για το τι φόρεσα, μέχρι το τι είπα… πιο πολύ αυτό με άγχωνε εμένα. Δεν μπορώ και τους εμμονικούς ανθρώπους… αυτούς που έχουν εμμονή με συγκεκριμένα πρόσωπα και βγαίνουν να πουν «το μακρύ τους και το κοντό τους». Σήμερα πλέον με τα σχόλια γελάω συνήθως. Μερικές φορές, βέβαια, στεναχωριέμαι κιόλας για τη βλακεία που υπάρχει στον κόσμο. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι. Όλα αυτά, μέχρι εκεί όμως, δεν τα παίρνω μέσα μου, διαφορετικά δεν θα μπορούσα να προχωρήσω, να κάνω ούτε βήμα. Ξέρω ότι δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Για να υπάρχω ακόμη στο χώρο, μάλλον αυτοί στους οποίους αρέσω είναι περισσότεροι από εκείνους που δεν τους αρέσω. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει! Είμαι περήφανη που έχω καταφέρει να κάνω κάποια τραγούδια που έχουν ακουστεί αρκετά, δεν μπορούν να ακουστούν και όλα… μακάρι να συνέβαινε αυτό. Τώρα σχετικά με τις συνεργασίες μου, δεν θέλω να φανώ παραπονιάρα, αλλά έτυχε φορές να φτάσω σε επίπεδο πολύ προχωρημένων συζητήσεων για σχήματα και τελευταία στιγμή να πάρουν άλλη κοπέλα στη θέση μου. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, ούτε πως λειτουργεί.

Είναι τροχοπέδη για έναν καλλιτέχνη που θέλει να κάνει καριέρα στο χώρο, το γεγονός ότι μπορεί να προέρχεται από την επαρχία με άλλα βιώματα; Σας κρατάει λίγο πίσω πολλές φορές ο τρόπος που μεγαλώσατε;

Αν μας κρατάει πίσω;;; Φυσικά! Εγώ μεγάλωσα σε χωριό και ένας λόγος που ήθελα τόσο να φύγω ήταν αυτός, η μικρή κλειστή κοινωνία της επαρχίας. Βέβαια και εδώ, έτυχε να το βιώσω σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα. Παίζει και το περιβάλλον σου πολύ μεγάλο ρόλο σ’ αυτό, να μη σου μεταφέρουν διάφορα και δημιουργούν καταστάσεις. Έχω μαλώσει με γονείς και φίλους γιατί δεν θέλω να μου στέλνουν κακεντρεχή και κουτσομπολίστικα δημοσιεύματα, δεν υπάρχει λόγος. Ίσως βέβαια να «στρουθοκαμηλίζω» λιγάκι σ’ αυτά τα θέματα…

Εμείς βλέπουμε μια δυναμική γυναίκα που λύνει τις υποθέσεις της μόνης της. Είναι όμως κι ευαίσθητη η Ελένη;

Η αλήθεια είναι πως είμαι και ευαίσθητη, ναι. Έχω φύγει όμως νωρίς από το σπίτι μου, ήρθα μόνη μου στην Αθήνα και είμαι αυτοδημιούργητη, δεν είχα καμία βοήθεια. Για να μπορέσεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, πάει να πει ότι μάλλον έχεις τσαγανό. Στην προσωπική μου ζωή βέβαια, το ότι επέλεγα να δείχνω «αντράκι» ίσως να είχε τρομάξει λίγο τους άντρες. Ο μοναδικός άντρας που βγήκε για μένα μπροστά ήταν ο Ετεοκλής, με άφησε να βρω και την πιο ευαίσθητη πλευρά μου και να την καλλιεργήσω λίγο. Μαζί του ένιωσα γυναίκα, έγινα νοικοκυρά… το είχα πολύ μεγάλη ανάγκη. Σήμερα δείχνω τις ευαισθησίες μου και δεν φοβάμαι. Νομίζω ότι είμαι για πρώτη φορά ο εαυτός μου. Είναι πολύ σημαντικό να μην φοβάσαι μπροστά στον άνθρωπό σου να είσαι ο εαυτός σου, να μην φοβάσαι μήπως βρει και εκμεταλλευτεί τα αδύναμα σημεία σου.

Για τους καλλιτέχνες, αλλά και τα πιο προβεβλημένα πρόσωπα γενικότερα, είναι αυτό ένας μεγάλος φόβος;

Ναι, και για τις συνεργασίες μας αλλά και για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν τις αδυναμίες σου και τις αρπάζουν για να πατήσουν πάνω τους και να σε μειώσουν, να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα. Στη δουλειά αυτή είσαι σε ένα επίπεδο κι έχεις έναν ανταγωνισμό. Αντί να κοιτάξεις πως θα καταφέρεις να γίνεις καλύτερος, κοιτάς πως θα μειώσεις τον άλλο; Αυτά μας φάγανε.

Έχεις λειτουργήσεις ποτέ ανταγωνιστικά στη δουλειά σου;

Αλήθεια, όχι! Θαυμάζω πάρα πολύ τραγουδίστριες που είμαστε και της ίδιας γενιάς και προσπαθώ πάντα να γίνομαι εγώ καλύτερη. Έχω μελετήσει πολύ και μελετάω και τώρα. Δεν είμαι έμφυτο ταλέντο, δεν τραγουδούσα από μικρή με τους άλλους να παθαίνουν την πλάκα τους. Για να ξεπεράσω, λοιπόν, εγώ ένα έμφυτο ταλέντο, τι πρέπει να κάνω; Να δουλέψω, να δουλέψω, να δουλέψω! Δούλεψα πάρα πολύ τη φωνή μου, δούλεψα το ρεπερτόριό μου, τη σκηνική μου παρουσία, ώστε να φτάσω στο σημείο να μπορώ να πω ότι ανήκω στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Όταν το 2013, μετά την επιτυχία που έκανα, με βρήκαν και μου είπαν «Θα μπεις στο Posidonio, πρώτη γυναίκα δίπλα στον Κωνσταντίνο Αργυρό!», δεν φοβήθηκα. Είχα χτίσει τόσα χρόνια και πατούσα στα πόδια μου. Ακόμη δουλεύω τη φωνή μου. Μετά το Survivor, πέρασα μια περίοδο που είχα πολύ μεγάλο πρόβλημα με τις φωνητικές χορδές. Ήμουν για χειρουργείο και το ξεπέρασα μαζί με το δάσκαλό μου. Όχι μόνο το ξεπέρασα, πιστεύω πως έγινα και καλύτερη. Αυτή η εξελικτική διαδικασία δεν σταματά ποτέ, πάντα θα έρχονται ωραία λαμπερά κορίτσια στη δουλειά. Δεν θα κάθομαι να στεναχωριέμαι γι’ αυτό, κοιτάω τον εαυτό μου και πως εγώ θα είμαι η καλύτερη Ελένη που μπορώ.

Λάθος επιλογές έχεις κάνει;

Πολλές φορές μου λένε ότι τα τραγούδια που έχω βγάλει είναι πολύ λαϊκά και θα έπρεπε να λέω και πιο ραδιοφωνικά κομμάτια. Ίσως έτσι θα μπορούσα, μου λένε, να είμαι και σε άλλου επιπέδου μαγαζιά – ότι κι αν σημαίνει το «άλλο επίπεδο» -. Πραγματικά δεν το έχω μετανιώσει, ήθελα να κάνω αυτό. Ήθελα να τραγουδάω λαϊκά τραγούδια, με ένα πιο σικ στυλ ως προς το ντύσιμο, για να σταματήσει και η σύνδεση του λαϊκού ρεπερτορίου με ένα συγκεκριμένο στυλ. Πάλι λαϊκά τραγούδια θα βγάζω, δεν θα πάω σύμφωνα με τη μόδα. Η εποχή επιτάσσει διάφορα και λίγο-πολύ όλοι μας ακολουθούμε, αλλά δεν θα κάνω κάτι μακριά από μένα.

Ποια είναι τα πρότυπα της Ελένης;

Μου το ρωτάς αυτό και σκέφτομαι γυναίκες τραγουδίστριες που είναι και μαμάδες, τα έχουν καταφέρει περίφημα και στα δύο… από τη Δέσποινα Βανδή και την Έλλη Κοκκίνου και άλλες. Τέτοιους ανθρώπους θέλω να βλέπω, να τους θαυμάζω.

Δεν αγχώθηκες μην μείνει πίσω η καριέρα σου;

Καθόλου. Τώρα όπως με βρήκε πιστεύω πως δεν θα μου κοστίσει κάτι, δεν το σκέφτηκα στιγμή. Βρήκα τον άνθρωπό μου, αγαπιόμαστε, το μωρό θα ολοκληρώσει την ευτυχία μας. Η δουλειά μπορεί να περιμένει, δεν τελειώνει ποτέ.

Είσαι άτομο ενεργό στα social media και σχετικά με την προσωπική σου ζωή. Σου έχουν πει ποτέ γιατί το κάνεις αυτό;

Εδώ κρίνουν καλλιτέχνες του εξωτερικού μεγάλου βεληνεκούς. Δεν με ενοχλεί η κριτική με επιχειρήματα. Αλλά να μου στείλουν σε μια φωτογραφία με μαγιό και τη φουσκωμένη κοιλία μου «φτάνει», ή «μην ανεβάζεις τώρα που είσαι έγκυος, γιατί άλλες δεν έχουν παιδιά». Δεν είναι λογικό αυτό, δηλαδή να μην ανεβάσει κάποιος φωτογραφία με αυτοκίνητο, γιατί κάποιος δεν έχει. Είναι άνθρωποι που τρέφουν τη μιζέρια και θέλουν να τη βλέπουν γύρω τους, έχουν πρόβλημα.

Σε έχουν κατηγορήσει ότι το κάνεις για να προβάλλεσαι;

Τι να προβάλω; Άλλες το κρύβουν για να μην καταστραφεί η καριέρα τους, γιατί φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους. Εγώ απευθύνομαι στους χαρούμενους ανθρώπους. Μια κοπέλα μου έστειλε μήνυμα και μου είπε πως φοβόταν να κάνει παιδί και είδε πόσο χαρούμενη είμαι και το πήρε απόφαση.

Σε αυτή την περίοδο, ψάχνεις το επόμενο τραγούδι που θα βγάλεις;

Ναι, φυσικά. Σκεφτόμαστε χίλια πράγματα για το παιδί και το σπίτι, αλλά δεν παρατώ τη δουλειά μου. Το πρωί που ξυπνάω ή ξημερώματα, μου έρχονται ιδέες. Έχω ήδη μια ιδέα για το come back μου αυτό όμως μπορεί να συμβεί σε έναν χρόνο. Θέλω να θηλάσω και να ζήσω το μωρό. Έχω σκεφτεί το επόμενο δισκογραφικό μου βήμα, δεν με εμποδίζει τίποτα, να είναι καλά το μωρό, πρώτα ο Θεός.

Μίλησε μου για τη «Μικρή Ελένη»!

Ο Κυριακός Γαληνός έχει γράψει το κομμάτι και μου το είχε δώσει. Όταν μου το έδωσε, μου άρεσε και το θεώρησα έξυπνο που είχε φράσεις από παιδικά τραγούδια. Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος το ανακοίνωσα με αυτό το τραγούδι! Είχαμε πει να κάνουμε βίντεο κλιπ, αλλά δεν μας βγήκε για διάφορους λόγους. Το έκανα με μια φωτογραφία μου λοιπόν. Μου στέλνουν μαμάδες βίντεο με τα παιδιά τους που το χορεύουν το τραγούδι και χαίρομαι τόσο πολύ!

Τώρα που έχεις πάρει μια απόσταση από τον χώρο, πώς τα βλέπεις τα πράγματα, τι θα μπορούσε να αλλάξει;

Δεν έχω δει κάτι διαφορετικό. Έχουν λιγοστέψει τα μαγαζιά ούτως ή άλλως από πιο πριν. Όλα πάνε βάσει σουξέ. Με τα ραδιόφωνα ξέρουμε όλοι τι λειτουργεί, τα λαϊκά κομμάτια δεν παίζουν πολύ. Ο Παντελίδης είχε ανοίξει τον δρόμο στα ραδιόφωνα για τα λαϊκά τραγούδια. Επανήλθαν με εκείνον οι λαϊκοί ερμηνευτές στα ραδιόφωνα. Πλέον δεν έχω δει κάποιον νέο καλλιτέχνη να κάνει μπαμ, μόνο ο Πέτρος Ιακωβίδης. Η Ειρήνη Παπαδοπούλου έβγαλε ένα ωραίο τραγούδι που πάει καλά, το «Χαλάλι».

Σε ποιους θα ήθελες να πεις «ευχαριστώ» για την ενασχόλησή σου με τη δισκογραφία;

Δεν είναι πολλοί, άκουγα πολλά λόγια και δεν έκαναν τίποτα, δεν βοηθούσαν. Οι γονείς μας μας βοηθάνε όλους. Αν μου έκοβαν τον δρόμο, θα ήταν δύσκολα όλα. Είχα την υποστήριξή τους και με άφησαν να δουλέψω σε μαγαζί έξι ημέρες την εβδομάδα, στη Θεσσαλονίκη που σπούδαζα. Ο δεύτερος άνθρωπος που του χρωστάω ευχαριστώ και ευγνωμοσύνη κι ευτυχώς πρόλαβα να του το πω, είναι ο Παντελής Παντελίδης. Αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Ήταν η καλύτερη αρχή που θα μπορούσα να κάνω. Την κατάλληλη στιγμή ήμουν στο κατάλληλο σημείο.

Η νύχτα έχει κινδύνους, έχει περίεργες στιγμές;

Είναι το πόσο εσύ είσαι δεκτικός κι ανοιχτός στον κίνδυνο. Αν δεν θέλεις εσύ, δε μπορούν να σε μπλέξουν με κακές παρέες και ναρκωτικά. Σε καμαρίνι έχει τύχει να μου κάνουν χειρονομία και τον άνθρωπο αυτό τον έβγαλαν αμέσως έξω, είχε πιει. Η νύχτα έχει αλκοόλ, αυτό από μόνο του είναι επικίνδυνο. Γενικά δεν με έχει ενοχλήσει κάτι που να πω «Φτηνά τη γλίτωσα!». Ένιωσα πως ήμουν στο φυσικό μου περιβάλλον, πάντα σχεδόν είχα καθαρούς επιχειρηματίες και καλές συνεργασίες, κι ας χάλασαν στην πορεία χωρίς να ξέρω.

Τι να σου ευχηθούμε, πέρα από υγεία, και τι ευχή θα έδινες στον κόσμο που θα διαβάσει αυτή τη συνέντευξη;

Θέλω ηρεμία κι ευτυχία για 100 χρόνια άμα γίνεται. Θέλω κουράγιο γιατί είμαι νέα μαμά. Θέλω ο άνδρας μου να με στηρίζει, όπως τώρα. Ο Ετεοκλής θέλει να είμαι πρώτη στη δουλειά μου, θέλει να προχωράω πιο ψηλά. Δεν θα διάλεγα ποτέ έναν άνδρα να μου απαγορεύσει να κάνω τη δουλειά μου. Θέλω να έχω μια ευτυχισμένη οικογένεια και τη δουλειά μου. Αυτό εύχομαι και στον κόσμο. Να μην ασχολείται με κακόβουλα σχόλια και να μη χάνει ενέργεια δεξιά κι αριστερά, να ασχολείται με τη ζωή του!

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη – Μιχάλης Οικονομάκος