Συνέντευξη | Γεωργία Νταγάκη: «Παίζω μουσική και ενορχηστρώνω με την καρδιά!»

Η Γεωργία Νταγάκη αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση στην ελληνική δισκογραφία. Η εξαιρετικά ταλαντούχα ερμηνεύτρια αλλά και λυράρισσα διαγράφει μοναδικά δικά της μουσικά μονοπάτια κι ακροβατεί με απόλυτη επιτυχία ανάμεσα σε μουσικά είδη, φαινομενικά αταίριαστα. 

Με εμφανή στοιχεία από την παραδοσιακή κρητική μουσική αλλά και από την πιο σύγχρονη… ροκ, η Γεωργία Νταγάκη παραδέχεται πως νιώθει πολύ όμορφα που ο κόσμος αναγνωρίζει πια την ταυτότητα του προσωπικού της ήχου. 

Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο tralala.gr και στην Αθανασία Βογιάρη, μιλά για τα νέα της τραγούδια, το album που ετοιμάζει, για όσα την ενοχλούν στην ελληνική μουσική σήμερα αλλά και για τους καλλιτέχνες εκείνους που ξεχωρίζει και θα ήθελε να συνεργαστεί στο μέλλον μαζί τους. 

Διαβάστε παρακάτω όσα από καρδιάς μας είπε!

Καλησπέρα Γεωργία, χαιρόμαστε που σε φιλοξενούμε στο tralala.gr! Πώς είσαι αυτή την περίοδο;

Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Αυτή η περίοδος που διανύω είναι πολύ δημιουργική και παράλληλα πολύ αναζωογονητική. Έχουμε ήδη ξεκινήσει την καλοκαιρινή μας περιοδεία και η χαρά μας να συναντιόμαστε με τον κόσμο είναι κάθε φορά πολύ μεγάλη. Παράλληλα με τα ταξίδια μας βρίσκομαι στο στούντιο δουλεύοντας ένα ένα τα τραγούδια για τον επόμενο μου δίσκο, ο οποίος θα περιέχει οχτώ ανέκδοτα, ολοκαίνουργια τραγούδια.

Είσαι μια καλλιτέχνης με μεγάλη εμπειρία και πορεία στο χώρο, είσαι ικανοποιημένη με όσα έχεις καταφέρει στην καριέρα σου μέχρι σήμερα; Αν είχες την ευκαιρία, θα άλλαζες κάτι;

Δεν θα άλλαζα πολλά πράγματα και -για να είμαι ειλικρινής- κατά πάσα πιθανότητα δε θα μπορούσα να τα κάνω και αλλιώς, ακόμη και αν έπρεπε! Αισθάνομαι όμορφα όμως γιατί όλα τα πράγματα τα οποία έχω καταφέρει μέχρι σήμερα, είτε για άλλους μικρά, είτε για άλλους μεγάλα, είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς, επιμονής και προσπάθειας που ξεκινάει από μένα και καταλήγει πάλι σε μένα. Όπου, λοιπόν, κι αν έχει φτάσει αυτή η προσπάθεια και η εξέλιξη, ή όπου θα φτάσει στο μέλλον… δεν βασίζεται στην ικανοποίηση αλλά στις επιλογές που πάντα από την αρχή της πορείας μου ήθελα να στηρίζονται στο ήθος, στη δουλειά, και να ‘χουν παρονομαστή την αγάπη και την αλήθεια μου. Έτσι έχω μάθει, αυτός είναι ο τρόπος μου. Αν ένα πράγμα όμως με κάνει να αισθάνομαι ικανοποίηση και περηφάνια μέσα στα χρόνια, είναι όταν εισπράττω σεβασμό και αγάπη από ανθρώπους του χώρου που εκτιμώ και σέβομαι βαθιά για την πορεία τους. Αυτό για μένα είναι η σημαντικότερη και μεγαλύτερη ανταμοιβή. Εκεί λέω στον εαυτό μου… Κάτι έκανες καλά!

Η μουσική ήταν αυτό με το οποίο ήθελες από παιδί να ασχοληθείς ή προέκυψε στην πορεία;

Ήταν μια μίξη και των δύο νομίζω. Αρχικά ήταν δική μου επιλογή να ασχοληθώ με τη μουσική, το πιάνο και την κρητική λύρα, αργότερα με το τραγούδι… Μετά από λίγο καιρό έβλεπαν πως υπάρχει ένα έμφυτο ταλέντο κι έτσι με βοήθησαν πολύ στο να δώσω την βαρύτητα που άρμοζε σε αυτό. Καταλυτικό ρόλο στην πορεία μου και στις μετέπειτα μουσικές μου αναζητήσεις και σπουδές, έπαιξε ο δάσκαλός μου ο Μάνος ο Πυροβολάκης. Αργότερα όταν άρχισε η εφηβεία έκανα μια παύση μιας και επέμενα ρητά πως δεν θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική. Δε το έβλεπα έτσι, ωστόσο αυτή η διακοπή και η άρνηση κράτησε περίπου ένα χρόνο. Μετά από αυτήν την επανάσταση που ουσιαστικά συνέβαινε μέσα μου, όλα έγιναν πιο ξεκάθαρα και όλα πήραν τον δρόμο που προοριζόταν τελικά για εμένα.

Ο προσωπικός σου ήχος ισορροπεί με μεγάλη επιτυχία μεταξύ του παραδοσιακού και του σύγχρονου, της κρητικής λύρας και της ροκ. Πόσο εύκολο είναι το πετύχει κανείς αυτό;

Εγώ παίζω μουσική και ενορχηστρώνω με την καρδιά. Δε λέω… “Πάμε τώρα αυτό το κομμάτι να το κάνουμε swing η πάμε να το κάνουμε rock!” Εγώ ερμηνεύω και οι μουσικοί μου πιάνουν τον παλμό μου και ξεκινάμε να χτίζουμε πάνω σε αυτό το συναίσθημα. Ο παλμός έχει σημασία, η ερμηνεία, το παίξιμο, η δύναμη του οργάνου -της λύρας-, αυτά δίνουν την αρχική αίσθηση και αυτά μας οδηγούν στο που θα πάει το κομμάτι και εκεί πάνω αρχίζουμε να το χτίζουμε. Εν τέλη μέσα από όλη αυτή την διαδικασία και αναζήτηση έχει δημιουργηθεί ο ήχος μου, και νιώθω ωραία που ο κόσμος καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται την μουσική μου ταυτότητα.

Κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από την Panik Oxygen το νέο σας single «Η Τίγρη». Πρόκειται για μια διασκευή σε ένα τραγούδι του Ψαραντώνη. Μίλησε μου γι’ αυτό. Πώς το επέλεξες;

Είναι ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και που χρόνια τώρα με συντροφεύει στις ζωντανές μου εμφανίσεις. Ο κόσμος μ’ ένα μαγικό τρόπο, ενώ το τραγούδι αυτό όπως και άλλες τέτοιου είδους διασκευές δεν αποτελούν προσωπικό ρεπερτόριο μου, περιμένει να το ακούσει στα live! Είναι νομίζω από ‘κείνα τα τραγούδια που έχουν πάρει δικαιωματικά τη θέση τους μέσα στο πρόγραμμα μου και που έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του, τόσο για εμένα όσο και για τον κόσμο. Ο δίσκος αυτός θα περιέχει δεκαπέντε διασκευές κυρίως σε τραγούδια άλλων δημιουργών φιλτραρισμένα μέσα από τον δικό μας ήχο και θα κυκλοφορήσει τέλη Σεπτέμβρη από την Panik Oxygen.

Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου «τίγρη»; Ποιες δυνάμεις κρύβεις μέσα σου;

Κρύβω αυτή την τίγρη που μου δίνει τη δύναμη και το σθένος να συνεχίζω, να αλλάζω, να ξεπερνάω τα όρια μου, ακόμη κι όταν ο ίδιος μου ο εαυτός παύει κάποιες φορές να ελπίζει.

Εν έτη 2019, υπάρχει ενδιαφέρον από το ελληνικό κοινό προς την παραδοσιακή μουσική ή έχουμε στραφεί πια εξολοκλήρου σε άλλα ακούσματα;

Ναι, θεωρώ πως υπάρχει μια σημαντική στροφή του κοινού προς την παραδοσιακή μουσική και αυτό, αν θέλετε, είναι και μια δικαίωση για τους ανθρώπους που όταν έπαιζαν πριν κάποια χρόνια ένα παραδοσιακό όργανο, όλοι τους κοίταζαν σαν να έχουν έρθει από άλλο πλανήτη και θεωρούσαν πως αυτό είναι ντεμοντέ και μπανάλ. Ξεπεράσαμε λοιπόν αυτά τα χαζά ταμπού, καταλήγοντας επιτέλους στο γεγονός ότι “μπροστά” μπορεί να είναι και κάποιος που ακούει ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια.

Τι είναι αυτό που σε «ενοχλεί» περισσότερο στην ελληνική μουσική σήμερα;

Με ενοχλεί η μίμηση, ο κακός, αδιάφορος στίχος, η υπερβολή της εικόνας και όχι της ουσίας της μουσικής. Όπου υπάρχουν αυτά τα στοιχεία αισθάνομαι μια μικρή δυσφορία, δε σας το κρύβω.

Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζεις κι αγαπάς σήμερα; Με ποιους από αυτούς θα ήθελες να συνεργαστείς στο άμεσο μέλλον;

Από τους πιο παλιούς στον χώρο ξεχωρίζω τον Αγγελάκα, τον Δημήτρη Αποστολάκη, τον Παυλίδη, τον Κραουνάκη, τον Ξυδάκη, τον Αλκίνοο, την Γαλάνη… Από νεότερους ξεχωρίζω την Μποφίλιου, τον Ορέστη Ντάντο τον Χρυσόστομο Καραντωνίου, και πολλούς άλλους. Υπήρξα τυχερή μιας και συνεργάστηκα με πολύ σπουδαίους καλλιτέχνες του χώρου μου τα τελευταία χρόνια και γιατί όχι εύχομαι να υπάρξουν και άλλες τέτοιου είδους συνεργασίες στο μέλλον.

Τέλος, πως θα περάσεις το καλοκαίρι σου; Κάνεις lives αλλά… ετοιμάζεις και νέα τραγούδια;

Ναι, και τα δύο! Η περιοδεία μας ξεκίνησε -όπως σου είπα- πριν από μερικές ημέρες με πρώτους σταθμούς την Κύπρο, την Σητεία και την Φλώρινα. Συνεχίζουμε με συναυλίες ανά την Ελλάδα με προορισμούς την Δράμα, το Ρέθυμνο, την Θεσσαλονίκη την Σαντορίνη, τα Κύθηρα κ.ά. Παράλληλα με τις συναυλίες μας αυτές, κυκλοφορεί το νέο μου τραγούδι “Ο χορός μου” τόσο στα ραδιόφωνα όσο και στο youtube με το official music video του τραγουδιού. Εύχομαι να τα αγαπήσετε και εσείς όσο εγώ. Καλό καλοκαίρι σε όλους και με το καλό κάπου ν’ ανταμώσουμε και πάλι!

Συνέντευξη – Επιμέλεια: Αθανασία Βογιάρη