Γιάννης Αγγελάκας: Φέρνοντας μαζί του.. « Ήχους του Δάσους» στο Βεάκειο (φωτορεπορταζ)

Γεμάτος ενέργεια, πριν αρχίσει η συναυλία φέρνοντας βόλτες πίσω από τη σκηνή και χαζεύοντας τον κόσμο που γέμιζε το Βεάκειο, αρχίζει λοιπόν με αυτοσχεδιαστικό τζαμάρισμα, όχι μόνο αυτός αλλά και οι Επισκέπτες που είχε μαζί του (Ντίνος Σαδίκης-Μπαγλαμά-Κιθάρα, Στάθης Αμπατζής-Κιθάρα), ενώ στο δεύτερο «Αιρετικό» κομμάτι πετάγεται από την καρέκλα και μας χαρίζει παλιές καλές στιγμές Αγγελάκα!

Με μια έννοια «σύγχρονου ρεμπέτη» στη συνέχεια μας παρουσίασε μια ωραιότατη ηλεκτρονικορεμπέτικη διασκευή του πολύ επίκαιρου «Όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν» του Μάρκου Βαμβακάρη. Συνέχεια με βαρυσήμαντες δηλώσεις.. «Καλά που έγινα σπουδαίος και τρανός» και φυσικά φουντώνοντας το «Γλέντι» ! Ο κόσμος έχει ζεσταθεί για καλά και το θεατράκι σείεται τραγουδώντας «Θα περιμένω»… ο Γιάννης κάνει τη γνωστή υπομονή και αφού το κοινό κοπάζει, με πικρό χαμόγελο μας απαντά ότι όντως θα περιμένουμε… και σαν συμφωνημένο από πριν, μας τραγουδά πως «όσα για πάντα έχεις χάσει, για πάντα έχουν σωθεί», δηλαδή «Το ποτάμι».

«Που πας Γιαννάκη» ρωτάει ο Σαδίκης και ο Γιάννης απαντά συνεχίζοντας με «Άγρια των άστρων μουσική», για να κάνει το διάλλειμα του και να μας πει ο Ντίνος ένα «Απαισιόδοξο Τραγουδάκι». Comeback με το «Η αγάπη ορμάει μπροστά» και παράπονο στη διοργάνωση: «Ένας από τη διοργάνωση υπάρχει να μας φέρει ένα ποτάκι, τέλος πάντων;», αφού με διάφορους τρόπους τους καλεί εδώ και ώρα κεκαλυμμένα, αλλά δεν…

Και αφού το αίτημα ικανοποιείται, «Χάρτινο Τσίρκο», όρθιος με το stand του μικροφώνου να χορεύει μαζί του για να μας θυμίσει μια αίγλη από παλιά… «Είμαι τυχερός» «Από δω και πάνω» εμπλουτισμένο με scratch…και «Γεια σου Γιάννη παλικάρι»! Ξανά ο ηλεκτρισμένος Βαμβακάρης στη σκηνή, «Αντιλαλούν οι φυλακές» με καινούργιο βέβαια αντίλαλο…«Σαράβαλο», για να ξαναπιάσουμε Τρύπες και «Μέσα στη νύχτα των άλλων», «Χωρίς κανόνα» και «Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι» …Το Βεάκειο τρέμει και «Ακούω την αγάπη»… Έκπληξη της βραδιάς «Δεν χωράς πουθενά» και ζενίθ της φυσικά το «Σιγά μην κλάψω»! Πάμε για «Δικαιοσύνη» και σχόλιο ότι αν θα φωνάξουμε πολύ θα ξανάρθουν…

Δυνατό bizzαρισμα και comeback με τον Αγγελάκα να παίζει unplugged με την κιθάρα του «Ω, δεσποινίς μου ουτοπία»!!! Ακολουθεί το κατά πως φαίνεται τελευταίο σπάσιμο με το «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» και «Θ’ ανατέλλω» … Όμως όχι, ο «Hendrix του μπαγλαμά» ροκάρει ρεμπέτικα τζαμάροντας και πάλι Βαμβακάρη «Μια όμορφη μελαχρινή»… Μετά από άπειρες παρακλήσεις, το θέατρο καίγεται σαν μια ωραία «Γιορτή»..

Τέλος ο Γιάννης μας παρουσιάζει τους συντελεστές (το Ντίνο Σαδίκη στο μπαγλαμά, το νέο μέλος του σχήματος Χρήστο Χαρμπίλα στα ηλεκτρονικά, τον Τίτο Καργιωτάκη στην κονσόλα του ήχου και το Στάθη Αραμπατζή στην κιθάρα), και μας στέλνει για όνειρα γλυκά υπό τους ήχους του «Όλα είναι δρόμος»… Έξω από τα κλασσικά που συνηθίζουν να γράφονται για το κοινό που ήταν εξαιρετικό κτλ κτλ κτλ, η αίσθησή μας αλλά και των μουσικών της συναυλίας που μιλήσαμε λίγο αργότερα, ήταν πως ήταν ένα πραγματικά ηλεκτρισμένο live…

Τα παιδιά θα συνεχίσουν όλο το καλοκαίρι με συναυλίες ανά την Ελλάδα, όπου τους πετύχετε… μην τους χάσετε…

ΥΓ: Για τους fun στην είσοδο υπάρχει πάγκος που πουλάει δουλειές του Αγγελάκα, Ψαραντώνη κ.α. (και σε βινύλιο), αφίσες, t-shirts…

Δες όλες τις φωτογραφίες από τη συναυλία του Γιάννη Αγγελάκα με τους επισκέπτες πιο κάτω!