Γιάννης Κότσιρας: “Εκπτώσεις στις επιλογές μου δεν έκανα ποτέ!”

Στην εκπομπή JoinUs φιλοξενήθηκε ο αγαπημένος τραγουδιστής Γιάννης Κότσιρας και αφού κάθισε στον καναπέ του Θανάση Αναγνωστόπουλου, ανοίγοντας την καρδιά του και απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις που του τέθηκαν. 

Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα απ’ τη συνέντευξή του:

Για τη δισκογραφία του
Έζησα μια εποχή που πουλούσαμε πολλούς δίσκους. Ο πρώτος μου δεν είχε πουλήσει πολύ βέβαια. Όταν έβγαζα τον δεύτερο είχε πουλήσει 1600 κομμάτια. Ήταν τραγουδια που τα ακούγαν όλοι, αλλά δεν γνώριζαν ποιος τα έλεγε. Το μπαμ έγινε το ’97, με το “Τσιγάρο”. Σήμερα ουσιαστικά η δισκογραφία δεν υπάρχει. Υπάρχουν δίσκοι αλλά δεν υπάρχουν αγοραστές. Το 2002 το Live πούλησε 700.000. Το 2008, πανυγηρίζαμε που πουλήσαμε 30.000. Εκπτώσεις όμως στις επιλογές μου δεν έκανα ποτέ. Από τον πρώτο μου δίσκο ήδη, δεν μπορούσε κανείς να μου επιβάλλει τίποτα.

Μετά την πρώτη επιτυχία
Φοβήθηκα μετά την επιτυχία με το τσιγάρο. Μου άλλαξε όλη τη ζωή. Δεν μπορούσα να βγω με τους φίλους μου. Ήταν πολύ τρομακτικό. Υπάρχουν άνθρωποι που το θέλουν αυτό. Να ξεχωρίζουν από τη μάζα. Εμένα δεν με νοιάζει αυτό. Θέλω να είμαι ένα με τη μάζα, γιατί έχω κάτι που με κάνει ξεχριστό. Κι αυτό είναι το ταλέντο μου. Την ψώνισα αλλά όχι όπως την ψωνίζουν όλοι. Φοβόμουν τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Φοβήθηκα ότι χάνω τον εαυτό μου κι αυτό προς τα έξω φαινόταν ως “ψώνισμα” γιατί έλεγα συνέχεια όχι.

Για τα χρήματα
Πέρασαν πολλά λεφτά αλλά δεν έκανα ποτέ περιουσία.Πάντα μου άρεσε να τα μοιράζομαι τα λεφτά. Το χρήμα και η εξουσία σε αλλάζει. Κι εγώ απεχθάνομαι και τα δύο. Είπα πάρα πολλά όχι. Τόσα που έχω αρχίσει και τα μετανιώνω αυτή την περίοδο. Βέβαια ο Χατζηδάκις έλεγε ότι μόνο μέσα από τα όχι σου θα ευχαριστηθείς το ναι σου. Δεν ξεκίνησα να τραγουδάω για να φανώ. Έχω έρωτα με τη μουσική. Θεωρώ απαίδευτους τους τραγουδιστές που όλη τους η ζωή είναι ένα εξώφυλλο. Αυτό είναι ένα μηδέν.

Για τους παπαράτσι
Ενοχλούμαι με τους παπαράτσι. Αν είναι δυνατόν να ασχολούνται άνθρωποι με το αν πήγα εγώ για ψώνια, με τόσα προβλήματα. Μεγαλώσαμε και κάναμε την κοινωνία ένα σταθερό προθάλαμο αναμονής κομμωτηρίου. Προφανώς απασχόλησε γιατί ήμουν με μια καινούρια σχέση που δεν την ξέρει ο κόσμος. Αν και εγώ πιστεύω ότι άλλους περίμενε να φωτογραφίσει εκεί ο άνθρωπος άλλους βρήκε, λέει δεν τους τραβάω κι αυτούς;